Η απόδοση στη νέα ελληνική γλώσσα της ενότητας Β'4 §§ 18 - 23 των "Ελληνικών" του Ξενοφώντα

1. μετάφραση
1
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Και αφού είπε αυτά
και στράφηκε
προς τους αντιπάλους
ησύχαζε.
Γιατί και ο μάντης
τους συμβούλευε
να μην επιτεθούν πρωτύτερα,
παρά αφού κάποιος
από τους δικούς τους
ή σκοτωθεί
ή τραυματιστεί.
«Όταν λοιπόν
γίνει αυτό,
θα προχωρήσω εγώ μπροστά, πρώτος,»
είπε,
«και θα νικήσετε
εσείς που θα ακολουθείτε,
αλλά εγώ θα σκοτωθώ,
όπως τουλάχιστον πιστεύω».
Και δε διαψεύστηκε,
αλλά μόλις πήραν τα όπλα,
αυτός βέβαια,
αφού πήδησε ορμητικά προς τα
μπροστά πρώτος,
σαν να τον καθοδηγούσε
κάποια μοίρα
και έπεσε πάνω στους εχθρούς,
σκοτώθηκε
και έχει ταφεί
στο πέρασμα του Κηφισού.
Οι άλλοι όμως νικούσαν
και καταδίωξαν (τον εχθρό)
μέχρι το ίσιωμα.
Εδώ λοιπόν σκοτώθηκαν
από τους Τριάντα
ο Κριτίας και ο Ιππόμαχος,
ενώ από τους δέκα άρχοντες
του Πειραιά
ο Χαρμίδης, ο γιός του Γλαύκωνα,
και από τους άλλους
περίπου εβδομήντα.
Και τα όπλα βέβαια τα πήραν,

2. μετάφραση
2
από κανέναν όμως από τους πολίτες
δεν λαφυραγώγησαν τους χιτώνες.
Και αφού έγινε αυτό,
και απέδωσαν τους νεκρούς
με ένορκες συμφωνίες,
πολλοί συζητούσαν
πλησιάζοντας μεταξύ τους.
Και ο Κλεόκριτος,
ο κήρυκας των μυημένων,
που είχε πολύ δυνατή φωνή,
αφού επέβαλε σιωπή,
μίλησε.
«Συμπολίτες,
γιατί μας διώχνετε από την πόλη;
γιατί θέλετε να μας σκοτώσετε;
Εμείς βέβαια
κανένα κακό έως τώρα
δεν σας κάναμε,
αντίθετα έχουμε πάρει μέρος μαζί σας
και στις πιο σεβαστές τελετές
και θυσίες
και στις πιο λαμπρές γιορτές,
και υπήρξαμε συγχορευτές
και συμμαθητές
και συστρατιώτες,
Και έχουμε αντιμετωπίσει
πολλούς κινδύνους
μαζί σας
και στη ξηρά
και στη θάλασσα
για χάρη της κοινής σωτηρίας
και της ελευθερίας
και των δυο μας.
Στο όνομα των θεών
των πατρικών
και μητρικών
και στο όνομα της συγγένειας εξ
αίματος
και (της συγγένειας) εξ αγχιστείας
και της φιλίας,
γιατί πολλοί
συμμετέχουμε μεταξύ μας
σε όλα αυτά
σεβόμενοι
και θεούς και ανθρώπους,
σταματήστε να σφάλετε
σε βάρος της πατρίδας,
και μην υπακούετε
στους ανοσιότατους Τριάντα,
οι οποίοι
για το ατομικό τους συμφέρον

3. μετάφραση
3
έχουν σκοτώσει
μέσα σε οκτώ μήνες
σχεδόν
περισσότερους Αθηναίους
απ’ όσους
όλοι οι Πελοποννήσιοι
στο διάστημα του δεκαετούς πολέμου.
Και ενώ θα μπορούσαμε
να ζούμε ειρηνικά ως πολίτες,
αυτοί ξεσήκωσαν
μεταξύ μας
τον πιο ατιμωτικό απ’ όλους
και τον πιο φοβερό
και τον πιο ανόσιο
και τον πιο μισητό πόλεμο
Και στους θεούς και στους ανθρώπους.
Αλλά γνωρίζετε βέβαια πολύ καλά
ότι όχι μόνο εσείς
αλλά και εμείς
έχουμε χύσει πολλά δάκρυα
γι’ μερικούς απ’ αυτούς
που σκοτώθηκαν
τώρα και από εμάς».
Και εκείνος έλεγε τέτοια περίπου.
Οι υπόλοιποι όμως αρχηγοί
οδήγησαν ξανά στην πόλη
αυτούς που ήταν μαζί τους
και επειδή άκουσαν επίσης,
τέτοια λόγια.
Και την επόμενη μέρα
οι Τριάκοντα
παρακάθησαν βέβαια
στην αίθουσα συνεδριάσεων
πολύ ταπεινωμένοι
και απομονωμένοι.
Και από τους τρεις χιλιάδες,
όπου ο καθένας είχε ταχθεί,
σε όλα τα μέρη της πόλης
διαφωνούσαν μεταξύ τους.
Γιατί όσοι είχαν διαπράξει
κάποιο σοβαρό αδίκημα
και φοβόντουσαν,
υποστήριζαν με έμφαση
ότι δεν έπρεπε να υποχωρούν
σ’ αυτούς στον Πειραιά.
Όσοι όμως πίστευαν
ότι δεν είχαν διαπράξει κανένα αδίκημα,
και οι ίδιοι σκέπτονταν
και τους άλλους διαφώτιζαν
ότι δεν είχαν καμία ανάγκη

4. μετάφραση
4
γι’ αυτά τα κακά,
και υποστήριζαν
ότι δεν πρέπει
να υπακούουν στους Τριάκοντα
ούτε να (τους) επιτρέπουν
να καταστρέφουν την πόλη.
Στο τέλος
αποφάσισαν με ψηφοφορία
να αφαιρέσουν την εξουσία
από εκείνους,
και να εκλέξουν άλλους.
Και εξέλεξαν δέκα (άρχοντες),
έναν από κάθε φυλή.
Z
© Θάνος Σταυρόπουλος – φιλόλογος, MSc.
thanosstavropoulos@yahoo.gr