Φύλλα Εργασίας Ξενοφώντα Α Λυκείου

1. [1]
Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 1. §16-32
[16] Οἱ δ’ Ἀθηναῖοι
ἐκ τῆς Σάμου ὁρμώμενοι
τὴν βασιλέως κακῶς ἐποίουν,
καὶ ἐπὶ τὴν Χίον καὶ τὴν
Ἔφεσον ἐπέπλεον,
καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς ναυμαχίαν,
καὶ στρατηγοὺς πρὸς τοῖς
ὑπάρχουσι προσείλοντο
Μένανδρον, Τυδέα, Κηφισόδοτον.
Οι Αθηναίοι άλλωστε,
έχοντας ως ορμητήριο τη Σάμο,
λεηλατούσαν τη χώρα του βασιλιά
και έπλεαν εναντίον της Χίου
και της Εφέσου
και προετοιμάζονταν για ναυμαχία,
και εξέλεξαν επίσης ως στρατηγούς,
εκτός από τους υπάρχοντες,
τον Μένανδρο, τον Τυδέα, τον Κηφισόδοτο.
[17] Λύσανδρος δ’ ἐκ τῆς ̔Ρόδου
παρὰ τὴν Ἰωνίαν ἐκπλεῖ
πρὸς τὸν Ἑλλήσποντον
πρός τε τῶν πλοίων τὸν ἔκπλουν
καὶ ἐπὶ τὰς ἀφεστηκυίας αὐτῶν πόλεις.
Ἀνήγοντο δὲ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς
Χίου πελάγιοι·
ἡ γὰρ Ἀσία πολεμία αὐτοῖς ἦν·
Ο Λύσανδρος αποπλέει από τη Ρόδο,
παραπλέοντας τις ακτές της Ιωνίας,
με κατεύθυνση τον Ελλήσποντο,
με σκοπό να εμποδίσει την έξοδο
των εμπορικών πλοίων
και για να επιτεθεί στις πόλεις
που είχαν αποστατήσει από αυτούς
(δηλ. τους Λακεδαιμονίους).
Αλλά και οι Αθηναίοι από το λιμάνι
της Χίου ανοίχτηκαν στο πέλαγος·
γιατί οι (παραλιακές) πόλεις της Ασίας
ήταν εχθρικές προς αυτούς·
[18] Λύσανδρος δ’ ἐξ Ἀβύδου παρέπλει
εἰς Λάμψακον
σύμμαχον οὖσαν Ἀθηναίων·
καὶ οἱ Ἀβυδηνοὶ καὶ οἱ ἄλλοι παρῆσαν πεζῇ·
ἡγεῖτο δὲ Θώραξ Λακεδαιμόνιος.
και ο Λύσανδρος από την Άβυδο
έπλεε παραλιακά προς τη Λάμψακο,
που ήταν σύμμαχος των Αθηναίων·
και οι Αβυδηνοί και οι άλλοι
(σύμμαχοι) έρχονταν από τη στεριά·
αρχηγός τους ήταν ο Θώρακας
ο Λακεδαιμόνιος.
Υ. ρ./μτχ.
εμπρ. προέλ τροπ. μτχ.
Αντικ. Ρ. (γῆν, ενν.) Ρ.
εμπρ. εχθρ. κατευθ.
Ρ.
Ρ. εμπρ. σκοπού
Ρ.
Αντ. ρ.
Κατ. Αντ. εμπρ. προσθήκης
Υ. ρ.
εμπρ. κίνησης από τόπο
εμπρ. πλησίον Ρ.
εμπρ. κατεύθυνσης
εμπρ. σκοπούγεν. υποκειμ.
εμπρ. εχθρ. κατεύθυνσης επιθετ./αναφ. μτχ. Αντ. μτχ.
Ρ. Υπ. ρ. εμπρ. κίνησης από τόπο
επιρρ. κατηγορ. τόπου
Υπ. ρ. Ρ. συνδετ.Κατηγορ. δοτ. αντικ.
Υπ. ρ. Ρ.εμπρ. κίνησ. από τόπο
εμπρ. εχθρ. κατευθ.
αναφ. μτχ.Κατηγ. γεν. κτητ.
Υπ. ρ. Ρ. δοτ. επιρρ. τρόπου
Ρ. Υπ. ρ. παράθεση

2. [2]
[19] Προσβαλόντες δὲ τῇ πόλει
αἱροῦσι κατὰ κράτος,
καὶ διήρπασαν οἱ στρατιῶται
οὖσαν πλουσίαν
καὶ οἴνου καὶ σίτου καὶ
τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων πλήρη·
τὰ δὲ ἐλεύθερα σώματα πάντα
ἀφῆκε Λύσανδρος.
Αφού επιτέθηκαν στην πόλη,
την κυριεύουν με έφοδο·
και οι στρατιώτες τη λεηλάτησαν,
καθώς ήταν πλούσια
και γεμάτη από κρασί και στάρι
και τα άλλα εφόδια·
ο Λύσανδρος όμως όλους τους πολίτες
(της) τους άφησε ελεύθερους.
[20] οἱ δ' Ἀθηναῖοι
κατὰ πόδας πλέοντες
ὡρμίσαντο τῆς Χερρονήσου ἐν Ἐλαιοῦντι
ναυσὶν ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν.
ἐνταῦθα δὴ ἀριστοποιουμένοις αὐτοῖς
ἀγγέλλεται τὰ περὶ Λάμψακον,
καὶ εὐθὺς ἀνήχθησαν εἰς Σηστόν.
[21] ἐκεῖθεν δ' εὐθὺς ἐπισιτισάμενοι
ἔπλευσαν εἰς Αἰγὸς ποταμοὺς
ἀντίον τῆς Λαμψάκου·
διεῖχε δ' ὁ Ἑλλήσποντος ταύτῃ
σταδίους ὡς πεντεκαίδεκα.
ἐνταῦθα δὴ ἐδειπνοποιοῦντο.
Οι Αθηναίοι,
που τους ακολουθούσαν από κοντά,
αγκυροβόλησαν στον Ελαιούντα της
Χερσονήσου
με εκατόν ογδόντα πλοία.
Την ώρα που αυτοί έτρωγαν εκεί για μεσημέρι,
τους ανακοινώνονται τα σχετικά με την πτώση
της Λαμψάκου
και αμέσως ξανοίχτηκαν στο πέλαγος
κατευθυνόμενοι προς τη Σηστό.
Αφού εφοδιάστηκαν με τρόφιμα,
αμέσως αποκεί έπλευσαν για τους Αιγός
ποταμούς,
απέναντι από τη Λάμψακο.
Ο Ελλήσποντος σ' αυτό το σημείο είχε πλάτος
περίπου δεκαπέντε στάδια.
Εκεί, ετοιμάζονταν για δείπνο.
χρον. μτχ., συνημμ. Αντ. μτχ.
Ρ
.
εμπρ. τρόπου
Ρ
.
Υ. ρ.
Αναφ. μτχ. Κατηγ. στο «πόλιν»
γεν. αντικειμενικές
Κατηγ. στο «πόλιν»γεν. αντικειμενικήεπιθ. προσδ.
Αντ. ρ.επιθ. προσδ. κατηγ. προσδ.
Ρ
.
Υ. ρ.
Υ. ρ.
τροπ. μτχ. συνημμ.εμπρ. τοπ. ακολουθίας
Ρ
.
εμπρ. στάσης σε τόπογεν. διαιρ.
δοτ. συνοδ. επιθ. προσδ.
Ρ
.
Υπ. ρ./ αττ. συντ.
επιρρ. τόπου Α. ρ.χρον. μτχ. – συνημμ.
επιρρ. χρόνου Ρ
.
εμπρ. κίνησης σε τόπο
επιρρ. τόπου επιρρ. χρόνου χρον. μτχ. – συνημμ.
Ρ
.
εμπρ. κίνησης σε τόπογεν. κτητ.
επιρρ. τόπου γεν. αφετηρ./χωρισμού
Ρ
.
Υπ. ρ. επιρρ. τόπου
αιτ. τοπ. έκτασης επιθ. προσδ.
επιρρ. τόπου Ρ
.

3. [3]
[22] Λύσανδρος δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί,
ἐπεὶ ὄρθρος ἦν,
ἐσήμηνεν εἰς τὰς ναῦς
ἀριστοποιησαμένους εἰσβαίνειν,
πάντα δὲ παρασκευασάμενος ὡς εἰς ναυμαχίαν
καὶ τὰ παραβλήματα παραβάλλων,
προεῖπεν ὡς μηδεὶς κινήσοιτο
ἐκ τῆς τάξεως μηδὲ ἀνάξοιτο.
[23] οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνίσχοντι
ἐπὶ τῷ λιμένι παρετάξαντο ἐν μετώπῳ
ὡς εἰς ναυμαχίαν.
ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀντανήγαγε Λύσανδρος,
καὶ τῆς ἡμέρας ὀψὲ ἦν,
ἀπέπλευσαν πάλιν εἰς τοὺς Αἰγὸς ποταμούς.
[24] Λύσανδρος δὲ τὰς ταχίστας τῶν νεῶν
ἐκέλευσεν ἕπεσθαι τοῖς Ἀθηναίοις,
ἐπειδὰν δὲ ἐκβῶσι,
κατιδόντας ὅ τι ποιοῦσιν
ἀποπλεῖν καὶ αὐτῷ ἐξαγγεῖλαι.
καὶ οὐ πρότερον ἐξεβίβασεν ἐκ τῶν νεῶν
πρὶν αὗται ἧκον.
ταῦτα δ' ἐποίει τέτταρας ἡμέρας.
καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπανήγοντο.
Την επόμενη νύχτα ο Λύσανδρος,
αμέσως μόλις ξημέρωσε,
έδωσε το σύνθημα,
αφού φάνε, αμέσως να επιβιβαστούν στα
καράβια και,
αφού τακτοποίησε τα πάντα για επικείμενη
ναυμαχία
και αφού τοποθέτησε στα πλάγια των πλοίων
προστατευτικά παραπετάσματα,
προειδοποίησε να μην απομακρυνθεί κανείς
από την παράταξή του ούτε να ξανοιχθεί στο
πέλαγος.
Παράλληλα, οι Αθηναίοι με την ανατολή του
ηλίου
παρατάχτηκαν στο λιμάνι κατά μέτωπο,
όπως για ναυμαχία.
Επειδή, μάλιστα, δε βγήκε κι ο Λύσανδρος για
να τους αντιμετωπίσει,
ήταν και περασμένη η ώρα,
γύρισαν πάλι στους Αιγός ποταμούς.
Ο Λύσανδρος διέταξε τα ταχύτερα από τα
πλοία του
να ακολουθήσουν τους Αθηναίους και,
μόλις αποβιβαστούν αυτοί,
αφού τους κατασκοπεύσουν για ό,τι κάνουν,
να επιστρέψουν και να τον ενημερώσουν.
Και δεν αποβίβασε τα πληρώματα των πλοίων
του,
παρά αφού επέστρεψαν αυτά (τα ταχύπλοια
πλοία του).
Αυτό το έκανε για τέσσερις συνεχόμενες μέρες.
Και οι Αθηναίοι ξανοίγονταν καθημερινά στο
πέλαγος και επέστρεφαν στη βάση τους.
Υπ. ρ. δοτ. χρον.επιθ. μτχ./προσδ.
Υπ. ρ. Ρ
Ρ εμπρ. κίνησης σε τόπο
χρον. μτχ., συνημμ. Αντ. ρ. ,τελ. απρμφ., ετεροπροσωπ.
χρον. μτχ., συνημμ.Αντ. μτχ. εμπρ. σκοπού
χρον. μτχ., συνημμ.Αντ. μτχ.
Ρ ΡY. ρ.
εμπρ. κίνησης από τόπο Ρ
Δ. τελ. προτ.
Y. ρ. δοτ. αντικειμ.επιρρ. τροπ. αναφ. μτχ./κ.προσδ.
Ρεμπρ. τόπ./ακολουθ. (πίσω) εμπρ. τρόπου
εμπρ. σκοπού
Ρ Y. ρ.Δ. αιτιολ. προτ.
ΡY. ρ.γεν. διαιρ.
Ρ επιρρ. χρ./τόπ. εμπρ. τόπ./κατευθ.
Ρ
Y. ρ. Α. ρ. γεν. διαιρ.
Α. ρ./τελ./ετερ. Α. απρμφ.
Ρ Y. ρ. ενν. «οἱ Ἀθηναῖοι»Δ. χρον.-υποθετ.
χρον. μτχ., υπ. ενν. «τοὐτους» ΡΑ. ρ.
Δ. πλαγ. ερωτ., Α. μτχ.
Α. ἐκέλευσε./τελ./ετερ. Α. ἐκέλευσε./τελ./ετερ.Α. απρμφ.
Ρ εμπρ. τόπ./αφετηρίαεπιρρ. χρον.
Δ. χρον., προτερόχρονο
ΡΥ. ρ.
ΡΑ. ρ. αιτιατ. χρόν.αιτιατ. χρόν.
ΡΥ. ρ.

4. [4]
[25] Ἀλκιβιάδης δὲ κατιδὼν ἐκ τῶν τειχῶν
τοὺς μὲν Ἀθηναίους ἐν αἰγιαλῷ ὁρμοῦντας
καὶ πρὸς οὐδεμιᾷ πόλει,
τὰ δ' ἐπιτήδεια ἐκ Σηστοῦ μετιόντας
πεντεκαίδεκα σταδίους ἀπὸ τῶν νεῶν,
τοὺς δὲ πολεμίους ἐν λιμένι
καὶ πρὸς πόλει ἔχοντας πάντα,
οὐκ ἐν καλῷ ἔφη αὐτοὺς ὁρμεῖν,
ἀλλὰ μεθορμίσαι εἰς Σηστὸν παρῄνει
πρός τε λιμένα καὶ πρὸς πόλιν.
[26] οὗ ὄντες ναυμαχήσετε, ἔφη,
ὅταν βούλησθε.
οἱ δὲ στρατηγοί, μάλιστα δὲ
Τυδεὺς καὶ Μένανδρος,
ἀπιέναι αὐτὸν ἐκέλευσαν·
αὐτοὶ γὰρ νῦν στρατηγεῖν, οὐκ ἐκεῖνον.
[27] καὶ ὁ μὲν ᾤχετο. Λύσανδρος δ',
ἐπεὶ ἦν ἡμέρα πέμπτη
ἐπιπλέουσι τοῖς Ἀθηναίοις,
εἶπε τοῖς παρ' αὐτοῦ ἑπομένοις,
ἐπὰν κατίδωσιν αὐτοὺς ἐκβεβηκότας
καὶ ἐσκεδασμένους κατὰ τὴν Χερρόνησον,
ὅπερ ἐποίουν πολὺ μᾶλλον
καθ' ἑκάστην ἡμέραν,
τά τε σιτία πόρρωθεν ὠνούμενοι
καὶ καταφρονοῦντες δὴ τοῦ Λυσάνδρου,
Ο Αλκιβιάδης, επειδή έβλεπε από τα τείχη
ότι οι Αθηναίοι αγκυροβολούσαν σε
ανοιχτή/αμμώδη παραλία
και όχι κοντά σε κάποια πόλη
και να προμηθεύονται τα τρόφιμα από τη
Σηστό,
που απείχε από τα πλοία τους περίπου
δεκαπέντε στάδια,
ενώ οι εχθροί ήταν μέσα σε λιμάνι
και σε πόλη διαθέτοντας τα πάντα,
τους γνωστοποίησε ότι δεν έχουν καλό
αραξοβόλι
και τους συμβούλευσε να μετακομίσουν
κοντά στο λιμάνι και στην πόλη.
«Αποκεί», είπε, «θα ναυμαχήσετε
όταν θελήσετε».
Οι Αθηναίοι στρατηγοί, περισσότερο
ο Τυδέας και ο Μένανδρος,
τον διέταξαν να φύγει,
γιατί, τώρα ήταν στρατηγοί αυτοί κι όχι
εκείνος·
κι αυτός πράγματι έφυγε. Ο Λύσανδρος
την πέμπτη μέρα
της εξόδου των Αθηναίων
διέταξε αυτούς που τους ακολουθούσαν,
όταν τους δουν να αποβιβάζονται
και να διασκορπίζονται στη Χερσόνησο,
πράγμα που έκαναν
σχεδόν καθημερινά,
γιατί προμηθεύονταν τα τρόφιμα από μακριά
και δε λογάριαζαν το Λύσανδρο,
Υ. ρ./μτχ. αιτιολ. μτχ., συνημμ. εμπρ. τόπ.
Α. μτχ.
Α. μτχ. κατιδών
κατηγ. μτχ., συνημμ.εμπρ. τόπ.
εμπρ. τόπ./πλησίονεπιθ. προσδ.
κατηγ. μτχ., συνημμ.Α. μτχ. μετιόντας εμπρ. τόπ./προελ.
αιτιατ. τοπ. έκτασ. εμπρ. απόστασηςεπιθ. προσδ.
κατηγ. μτχ., συνημμ. Α. μτχ. ἔχονταςεμπρ. πλησίον
Ρ Α. ρ., ειδ. απρμφ., ετερ.Υ. απρμφ.εμπρ. τόπ.
ΡΑ. ρ., τελ. απρμφ., ετερ. εμπρ. τόπ.
εμπρ. τόπ.
υποθ. μτχ., συνημμ. Ρ Ρεπιρρ. τόπ.
Ρ
Δ. χρον. υποθ. πρότ.
Υ. ρ.
Υ. ρ.
ΡΑ. ρ.Α. ρ., τελ. απαρ., ετερ.
Α. ρ., ειδ. απαρ., ταυτ./ετερ.Υ. απαρ. Υ. απαρ.
ΡΥ. ρ. Υ. ρ.
Δ. χρον. προτ.
Ρ Υ. ρ. επιθετ. πρ.
δοτ. προσ. αναφοράςχρον. μτχ., συνημμ.
Ρ επιθετ. μτχ., Α. ρ.εμπρ. προέλ.
Ρ Α. ρ. κατ. μτχ., συν.Δ. χρ.υποθετ. πρ.
κατ. μτχ., συν. εμπρ. τοπ.
Δ. αναφ. πρ., παραθ.
ΡΑ. ρ. επιρρ. ποσ.
εμπρ. χρον.κατγ. προσδ.
αιτιολ. μτχ., συνημμ.Α. μτχ. επιρρ. τόπου
αιτιολ. μτχ., συνημμ. Α. μτχ.

5. [5]
ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν,
ἀποπλέοντας τοὔμπαλιν παρ' αὐτὸν
ἆραι ἀσπίδα κατὰ μέσον τὸν πλοῦν.
οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν ὡς ἐκέλευσε.
[28] Λύσανδρος δ' εὐθὺς ἐσήμηνε
τὴν ταχίστην πλεῖν·
συμπαρῄει δὲ καὶ Θώραξ τὸ πεζὸν ἔχων.
Κόνων δὲ ἰδὼν τὸν ἐπίπλουν,
ἐσήμηνεν εἰς τὰς ναῦς βοηθεῖν κατὰ κράτος.
διεσκεδασμένων δὲ τῶν ἀνθρώπων,
αἱ μὲν τῶν νεῶν δίκροτοι ἦσαν,
αἱ δὲ μονόκροτοι, αἱ δὲ παντελῶς κεναί·
ἡ δὲ Κόνωνος καὶ ἄλλαι περὶ αὐτὸν ἑπτὰ
πλήρεις ἀνήχθησαν ἁθρόαι καὶ ἡ Πάραλος,
τὰς δ' ἄλλας πάσας Λύσανδρος ἔλαβε
πρὸς τῇ γῇ.
τοὺς δὲ πλείστους ἄνδρας
ἐν τῇ γῇ συνέλεξεν·
οἱ δὲ καὶ ἔφυγον εἰς τὰ τειχύδρια.
[29] Κόνων δὲ ταῖς ἐννέα ναυσὶ φεύγων,
ἐπεὶ ἔγνω τῶν Ἀθηναίων τὰ πράγματα
διεφθαρμένα, κατασχὼν
ἐπὶ τὴν Ἀβαρνίδα τὴν Λαμψάκου ἄκραν
ἔλαβεν αὐτόθεν
τὰ μεγάλα τῶν Λυσάνδρου νεῶν ἱστία,
καὶ αὐτὸς μὲν ὀκτὼ ναυσὶν ἀπέπλευσε
αφού δεν έβγαινε στο πέλαγος να τους
αντιμετωπίσει,
να επιστρέψουν αμέσως κοντά του
και να σηκώνουν για σύνθημα μια ασπίδα στο
μέσο της απόστασης μεταξύ τους.
Αυτοί έκαναν αυτά, όπως διατάχτηκαν.
Τότε ο Λύσανδρος διέταξε αμέσως
να επιτεθούν από τη θάλασσα.
Κι ακολουθούσε και ο Θώρακας απ' τη στεριά
με το πεζικό.
Μόλις ο Κόνωνας είδε την επιθετική κίνηση,
διέταξε τους ναύτες να τρέξουν αμέσως στα
πλοία.
Επειδή όμως οι ναύτες ήταν διασκορπισμένοι
εδώ κι εκεί,
άλλες από τις τριήρεις βρέθηκαν με δύο σειρές
κωπηλάτες,
άλλες με μια σειρά κι άλλες τελείως άδειες·
μόνο η τριήρης του Κόνωνα και άλλες εφτά
τριγύρω του
με τα πληρώματα στη θέση τους ξανοίχτηκαν
στο πέλαγος καθώς και η Πάραλος,
ενώ όλα τα άλλα τα έπιασε ο Λύσανδρος
στην ακτή.
Τους περισσότερους ναύτες
τους έπιασε στη στεριά.
Μερικοί πρόλαβαν να φύγουν στα κοντινά
μικρά οχυρά.
Ο Κόνωνας, απομακρυνόμενος με τα εννέα
πλοία,
όταν διαπίστωσε ότι οι Αθηναίοι
είχαν καταστραφεί, αφού προσορμίστηκε
στην Αβαρνίδα, ακρωτήριο της Λαμψάκου,
άρπαξε αποκεί
τα μεγάλα πανιά των πλοίων του Λυσάνδρου
και ο ίδιος με οχτώ πλοία απέπλευσε
Α ρ
Δ. αιτιολ. προτ.
Ρ
χρον. μτχ. συνημμ. στο «τοὺς ἐπομένους» εμπρ. κατευθ. προς πρόσωπο
Α. στο εἶπε, τελ. απαρμφ. εμπρ. χρον. διάρκειαςΚατηγ. προσδ.
ΡΥ ρ Α ρ Ρ
Δ. αναφορ. προτ.
Υ ρ Ρεπιρρ. χρον.
Α ρ, τελ. απαρμφ., ετεροπρ.Α απρ.,( ὁδόν)
Ρ Υ ρ τροπ. μτχ., συνημμ.Α μτχ.
Υ ρ/μτχ. χρον. μτχ Α μτχ.
εμπρ. κατευθ.Ρ εμπρ. τρόπ.
αιτιολ. μτχ., γεν. απολυτη υποκ. μτχ.
ΡΥ ρ γεν. διαιρ. Κατηγ.
Υ ρ Κατηγ. Υ ρ Κατηγ.επιρρ. ποσού
Υ ρ γ. κτητ. Υ ρ εμπρ. τόπ.
Ρκατηγ. προσδ. επιρ. κτγ. τρ. Υ ρ
Υ ρ ΡΑ ρ κατηγ. προσδ.
εμπρ. τόπου
Ρεμπρ. τόπου
Α ρεπιθ. προσδ.
ΡΥ ρ εμπρ. κατεύθ.
Υ ρ δοτ. συνοδ. χρον. μτχ. συγχρ.
Δ. αιτιολ. προτ.
Ρ Α ρ/Υπ. μτχ.Γεν. κτητ.
κατηγ. μτχ. χρον. μτχ., προτερ.
εμπρόθ. τόπου παράθεση
Ρ επιρρ. τόπου
Α. ρ.επιθ. προσδ. Γεν. κτητ.
ΡΥ ρ/κατηγορ. προσδ. Δοτ. συνοδείας

6. [6]
παρ' Εὐαγόραν εἰς Κύπρον,
ἡ δὲ Πάραλος εἰς τὰς Ἀθήνας
ἀπαγγελοῦσα τὰ γεγονότα.
[30] Λύσανδρος δὲ ἀπήγαγεν εἰς Λάμψακον
τάς τε ναῦς καὶ τοὺς αἰχμαλώτους
καὶ τἆλλα πάντα,
ἔλαβε δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν ἄλλους τε
καὶ Φιλοκλέα καὶ Ἀδείμαντον.
ᾗ δ' ἡμέρᾳ ταῦτα κατειργάσατο,
ἔπεμψε εἰς Λακεδαίμονα Θεόπομπον
τὸν Μιλήσιον λῃστὴν
ἀπαγγελοῦντα τὰ γεγονότα,
ὃς ἀφικόμενος τριταῖος ἀπήγγειλε.
[31] μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρος ἁθροίσας
τοὺς συμμάχους ἐκέλευσε
βουλεύεσθαι περὶ τῶν αἰχμαλώτων.
ἐνταῦθα δὴ κατηγορίαι ἐγίγνοντο πολλαὶ
τῶν Ἀθηναίων, ἅ τε ἤδη παρενενομήκεσαν
καὶ ἃ ἐψηφισμένοι ἦσαν ποιεῖν,
εἰ κρατήσειαν τῇ ναυμαχίᾳ,
τὴν δεξιὰν χεῖρα ἀποκόπτειν τῶν ζωγρηθέντων
πάντων, καὶ ὅτι λαβόντες δύο τριήρεις,
Κορινθίαν καὶ Ἀνδρίαν,
τοὺς ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πάντας
κατακρημνίσειαν·
Φιλοκλῆς δ' ἦν στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων,
στον Ευαγόρα της Κύπρου,
ενώ η Πάραλος απέπλευσε για την Αθήνα,
για να αναγγείλει τη συμφορά.
Ο Λύσανδρος μετέφερε στη Λάμψακο
τα πλοία και τους αιχμαλώτους
και όλα τα υπόλοιπα
και έπιασε από τους στρατηγούς και άλλους
και το Φιλοκλή και τον Αδείμαντο·
την ίδια μέρα που πέτυχε όλα αυτά
έστειλε στη Σπάρτη τον Θεόπομπο,
τον Μιλήσιο πειρατή,
για να ανακοινώσει τα γεγονότα,
που έφτασε σε τρεις μέρες και τα ανακοίνωσε.
Ύστερα, ο Λύσανδρος αφού συγκέντρωσε
τους συμμάχους τους πρότρεπε
να αποφασίσουν για την τύχη των
αιχμαλώτων.
Εδώ ακούστηκαν πολλά σε βάρος των
Αθηναίων, και για όσες παρανομίες είχαν
διαπράξει
και για όσες σκόπευαν με ψήφισμα να κάνουν,
αν επικρατούσαν στη ναυμαχία,
να κόψουν δηλαδή το δεξί χέρι όλων των
αιχμαλώτων, και για το ότι αφού συνέλαβαν
δυο πλοία,
ένα Κορινθιακό κι ένα από την Άνδρο,
όλους τους ναύτες αυτών
τους έπνιξαν στη θάλασσα·
κι ήταν ο Φιλοκλής, ο στρατηγός των
εμπρόθ. πλησίον εμπρόθ. τόπου
εμπρόθ. τόπουΥ ρ
τελική. μτχ. Α μτχ.
Υ ρ Ρ εμπρόθ. κίνησης σε τόπο
Α ρ
Α ρ Κατηγ. προσδ.
Ρ Γεν. διαιρ. Α ρ
Α ρ
δοτ. χρόν. ΡΑ ρ Δ. χρον. προτ.
Ρ Α ρεμπρόθ. κίνησης σε τόπο
παράθεσηεπιθετ. προσδ.
τελ. μτχ. τελ. μτχ.
ΡΥ ρ. επιρ. κατ. χρον.χρον. μτχ.
Ρ
Υ ρ. χρον. μτχ.εμπρόθ. χρον.
Α. ρ., αμ.
Α. ρ., τελ. απρ., ετερ. εμπρ. αναφ.
επιρρ. χρ. Υ ρ. Ρ επιθ. προσδ.
γεν. αντικ.
δ. αναφ. προτ.
Ρσυστ. αντ. Ρ
Ρ Α. ρ. τελ. απρμφ.Α. απαρ.
δ. υποθ. προτ.
Ρ δοτ. τρ.
τελ. απρ., επεξ. στο ἅΑ. απαρ.επιθ. προσδ. γεν. κτητ.
κατηγ. προσδ.
δ. ειδ. προτ.
χρον. μτχ. Α. μτχ.
επεξηγ.
Ρ.
Α. ρ. εμπρ. τόπ. κατ. προσδ.
Ρ.Υ ρ. κατηγορ. γεν. διαιρ.

7. [7]
ὃς τούτους διέφθειρεν.
[32] ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά,
καὶ ἔδοξεν ἀποκτεῖναι τῶν αἰχμαλώτων
ὅσοι ἦσαν Ἀθηναῖοι πλὴν Ἀδειμάντου,
ὅτι μόνος ἐπελάβετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ
τοῦ περὶ τῆς ἀποτομῆς τῶν χειρῶν
ψηφίσματος· ᾐτιάθη μέντοι ὑπό τινων
προδοῦναι τὰς ναῦς.
Λύσανδρος δὲ Φιλοκλέα πρῶτον ἐρωτήσας,
ὃς τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους κατεκρήμνισε,
τί εἴη ἄξιος παθεῖν
ἀρξάμενος εἰς Ἕλληνας παρανομεῖν,
ἀπέσφαξεν.
Αθηναίων,
που τους σκότωσε.
Ακούστηκαν και άλλα πολλά
και αποφάσισαν να σκοτώσουν από τους
αιχμαλώτους
όσους ήταν Αθηναίοι, εκτός από τον Αδείμαντο
που ήταν ο μόνος αντίθετος στην εκκλησία του
δήμου
για το ψήφισμα να κόψουν τα χέρια (των
αιχμαλώτων).
Μάλιστα, κατηγορήθηκε από κάποιους
ότι πρόδωσε το στόλο.
Ο Λύσανδρος, αφού πρώτα ρώτησε το Φιλοκλή
που έπνιξε τους Ανδρίους και Κορίνθιους
ναύτες,
ποια τιμωρία του αξίζει,
καθώς πρώτος έκανε την αρχή των
παρανομιών σε βάρος των Ελλήνων,
τον έσφαξε.
δ. αναφ. προτ.
Υ.ρ. Ρ.Α. ρ.
Ρ. Υ.ρ. επιθ. πρσδ.
Ρ. απρ. Υ ρ., τελ. απαρ. γεν. διαιρ.
Ρ.Υ.ρ. κατηγ. εμπρ. εξαίρ.
δ. αιτιολ. προτ.
Ρ.κατηγ. προσδ. εμπρ. τόπ.
Α. ρ.
εμπρ. αναφορ. γεν. αντικειμ.
Ρ.
Α.ρ., ειδ. απρ.
εμπρ. ποιητ. αιτ.
Α. απαρ.
χρον. μτχ.Α. μτχ.. επιρ. κτγ. τάξηςΥ. ρ.
δ. αναφ. προτ.
Υ. ρ. Ρ.Α. ρ.
δ. πλαγ. ερωτ. προτ.
Ρ. κτγ.Α. απρ. απρμφ. αναφορ.
αιτιολ. μτχ. Α μτχ., τελ. απρμφ.
Ρ

8. [8]
Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. §1-4
II.[1] ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο,
ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα.
οἱ δ' αὐτὸν ὑπεδέχοντο, ἀφέντες
τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς ὑποσπόνδους.
οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ τὸ Βυζάντιον τότε μὲν
ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον, ὕστερον δ' εἰς Ἀθήνας
καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι.
[2] Λύσανδρος δὲ ἀπέπεμπεν εἰς τὰς Ἀθήνας
τούς τε φρουροὺς τῶν Ἀθηναίων
καὶ εἴ τινά που ἄλλον ἴδοι Ἀθηναῖον,
διδοὺς ἀσφάλειαν ἐκεῖσε μόνον πλέουσιν,
ἄλλοθι δ' οὔ, εἰδὼς
ὅτι ὅσῳ ἂν πλείους συλλεγῶσιν εἰς τὸ ἄστυ
καὶ τὸν Πειραιᾶ, θᾶττον ἔσεσθαι
ἔνδειαν τῶν ἐπιτηδείων.
καταλιπὼν δὲ Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος
Σθενέλαον ἁρμοστὴν Λάκωνα,
αὐτὸς ἀποπλεύσας εἰς Λάμψακον
τὰς ναῦς ἐπεσκεύαζεν.
[3] ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης
νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά, καὶ οἰμωγὴ
ἐκ τοῦ Πειραιῶς διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν
εἰς ἄστυ διῆκεν, ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων·
ὥστ' ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη,
Μετά την τακτοποίηση των υποθέσεών του στη
Λάμψακο (ο Λύσανδρος)
απέπλευσε για το Βυζάντιο και την Καλχηδόνα.
Οι κάτοικοι τον υποδέχτηκαν, αφού άφησαν
τους φρουρούς των Αθηναίων ελεύθερους με την
προστασία σπονδών.
Εκείνοι, πάλι, που είχαν προδώσει τότε το Βυζάντιο
στον Αλκιβιάδη
κατέφυγαν πρώτα στον Πόντο κι αργότερα στην
Αθήνα,
και έγιναν Αθηναίοι πολίτες.
Ο Λύσανδρος έστελνε στην Αθήνα
τους Αθηναίους φρουρούς
καθώς και αν έβλεπε κάποιον άλλον Αθηναίο,
εγγυώμενος ασφάλεια μόνο σ' αυτούς που
ταξίδευαν για κει
και όχι για αλλού, με τη σκέψη
ότι, όσο περισσότεροι συγκεντρώνονταν στην πόλη
και στον Πειραιά, τόσο γρηγορότερα θα τους
τέλειωναν τα τρόφιμα.
Τέλος, αφού άφησε ο ίδιος διοικητή στο Βυζάντιο
και στην Καλχηδόνα
το Λάκωνα Σθενέλαο,
αφού γύρισε στη Λάμψακο,
επισκεύαζε τα πλοία του.
Η «Πάραλος» έφερε νύχτα την είδηση
της συμφοράς στην Αθήνα και θρήνος
απλώθηκε από τον Πειραιά μέσα απ' τα Μακρά
Τείχη
μέχρι την πόλη, καθώς το μήνυμα περνούσε από
στόμα σε στόμα.
Έτσι, κανένας δεν κοιμήθηκε εκείνη τη νύχτα,
Δ. χρον. προτ.ρ.Σύστ. Αντικ.
ρ. εμπρόθ. κίνησης σε τόπο (κατεύθυνσης)
ρ.Υ. ρ. Α. ρ. χρον. μτχ. –συν.
Α. μτχ. επιρρ. κατ. τρόπ.
Υ. ρ./ επιθ. μτχ. εμμ. Α. μτχ. αμ. Α. μτχ.
ρ. εμπρόθ. κίνησης σε τόπο
ρ. συνδ. κατηγορ.
Υ. ρ. ρ. εμπρόθ. κίνησης σε τόπο
Α. ρ. γεν. κτητ.
Δ. υποθ. πρ.
ρ. Α. ρ.επιθ. πρ.επιθ. πρ.
τροπ. μτχ. Α. αμ. μτχ. υποθ. μτχ.- συνημ.
αιτιολ. μτχ.
Δ. ειδ. πρ./Αντ.
Δ. αναφ. υποθ. προτ.
ρ.Υ. ρ.
ειδ. απμφ. / ρ. ειδ.επιρρ. τρόπ.
Υ. απρμφ./ετερ. Γεν. Αντικειμ.
χρον. μτχ. –συνημ.
Α. μτχ. κατηγ. Αντικ. παράθεση
χρον. μτχ. –συνημ.κτγ. πρ.
ρ.Α. ρ.
εμπρ. στάσης σε τόπο χρον. μτχ. –γεν. απόλ.Υ. μτχ.
ρ. Υ. ρ.γεν. χρ. Υ. ρ.
ρ.
εμπρ. τόπου (προέλευση – δια μέσου κίνηση – άφιξη σε τόπο)
τροπ. μτχ. – ονομ. απόλ.Υ. μτχ. Α. μτχ.
ρ.Υ.
ρ.
γεν. χρ.

9. [9]
οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῦντες,
ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούς,
πείσεσθαι νομίζοντες οἷα ἐποίησαν Μηλίους τε
Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας,
κρατήσαντες πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέας καὶ
Σκιωναίους καὶ Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας
καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων.
[4] τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἐκκλησίαν ἐποίησαν,
ἐν ᾗ ἔδοξε τούς τε λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς
καὶ τὰ τείχη εὐτρεπίζειν καὶ φυλακὰς ἐφιστάναι
καὶ τἆλλα πάντα παρασκευάζειν τὴν πόλιν
ὡς εἰς πολιορκίαν.
γιατί δεν έκλαιγαν μονάχα τους νεκρούς τους
αλλά πιο πολύ τη δική τους μοίρα,
πιστεύοντας ότι θα πάθαιναν αυτά που είχαν κάνει
και οι ίδιοι στους Μηλίους,
τους αποίκους των Λακεδαιμονίων,
όταν τους κατέλαβαν ύστερα από πολιορκία, και
στους Iστιαιείς,
στους Σκιωναίους, στους Τορωναίους, στους
Αιγινήτες
και σε πολλούς άλλους Έλληνες.
Την άλλη μέρα συγκάλεσαν συνέλευση
κι εκεί αποφάσισαν να επιχωματώσουν τα λιμάνια
τους εκτός από ένα,
να επισκευάσουν τα τείχη, να εγκαταστήσουν
σκοπιές
και ως προς όλα τα άλλα να ετοιμάσουν γενικά την
πόλη
για πολιορκία.
αιτιολ. μτχ.Α. μτχ.
Α. μτχ.κτγ. πρ.επιρ. προσδ. ποσού
αιτιολ. μτχ.Α. μτχ./ειδ. απρμ.
Δ. αναφ./Α. μτχ.
ρ.αμ. Α. ρ. εμμ. Α. ρ.
αναφ. μτχ.κατηγ.γεν. κτητ.
χρον. μτχ. δοτ. τροπ. εμμ. Α. ρ.
εμμ. Α. ρ. εμμ. Α. ρ. εμμ. Α. ρ.
εμμ. Α. ρ. γεν. διαιρ.
δοτ. χρόν. ρ.Α. ρ.
Δ. αναφ. πρ.
ρ. απρό. Υ. ρ./τελ. απ.Α. απαρ. εμπρ. εξαίρ.
Υ. ρ./τελ. απ.Α. απαρ. Υ. ρ./τελ. απ.Α. απαρ.
Υ. ρ./τελ. απ. Α. απαρ.αιτ. αναφ.
εμπρ. σκοπού