2. O relato evanxélicoO relato evanxélico
que se le na noiteque se le na noite
pascual é dunhapascual é dunha
importanciaimportancia
excepcional.excepcional.
Non só se anunciaNon só se anuncia
a gran noticia dea gran noticia de
que o crucificadoque o crucificado
foi resucitadofoi resucitado por
Deus.
Indícasenos,
ademais, o camiño
que temos que
percorrer para velo
e encontrarnos
con El.
3. Marcos fala de tres mulleres admirables
que non poden esquecer a Xesús.
Son María de Magdala, María a de Santiago
e Salomé.
4. Nos seus corazóns espertouse un proxectoNos seus corazóns espertouse un proxecto
absurdo que só pode nacer do seu amorabsurdo que só pode nacer do seu amor
apaixonado:apaixonado: ««mercar aromas para ir aomercar aromas para ir ao
sepulcro a embalsamar o seu cadáversepulcro a embalsamar o seu cadáver».».
5. O sorprendente é
que, ao chegar ao
sepulcro, observan
que está aberto.
Cando se achegan
máis, ven un «mozo
vestido de branco»
que as tranquiliza
do seu sobresalto edo seu sobresalto e
lles anuncia algolles anuncia algo
que xamais tivesenque xamais tivesen
sospeitado.sospeitado.
6. «Buscades a Xesús de Nazaré, o crucificado?«Buscades a Xesús de Nazaré, o crucificado?».».
É un erro buscalo no mundo dos mortos.É un erro buscalo no mundo dos mortos.
««Non está aquíNon está aquí».».
Xesús non é un defunto máis. Non é o momento deXesús non é un defunto máis. Non é o momento de
choralo e renderlle homenaxes.choralo e renderlle homenaxes.
8. ».
Pero, se non estáPero, se non está
no sepulcro,no sepulcro,
onde se pode ver?,onde se pode ver?,
onde nos podemosonde nos podemos
encontrar con El?encontrar con El?
O mozoO mozo
recórdalles ásrecórdalles ás
mulleres algo quemulleres algo que
xa lles dixeraxa lles dixera
Xesús:Xesús:
««El vai diante deEl vai diante de
vós a Galilea.vós a Galilea.
Alí verédeloAlí verédelo».».
9. Para «ver» o resucitado hai
que volver a Galilea. Por
que? Para que?
10. O resucitado non pode
ser «visto» sen facer o
seu propio percorrido.
Para experimentalo cheo
de vida no medio de nós,
hai que volver ao punto
de partida e facer a
experiencia do que foi
esa vida que levou a
Xesús á crucifixión e
resurrección.
11. Se non é así, a
«Resurrección» será para
nós unha doutrina
sublime, un dogma
sagrado, pero non
experimentaremos a
Xesús vivo en nós.
12. Galilea foi o escenario principal da súa actuación.
Alí o viron os seus discípulos curar, perdoar,
liberar, acoller, espertar en todos unha
esperanza nova. Agora os seus seguidores
temos que facer o mesmo.
13. Non estamos sós. ONon estamos sós. O
resucitado vai diante deresucitado vai diante de
nós. Irémolo vendo senós. Irémolo vendo se
camiñamos tras oscamiñamos tras os
seus pasos.seus pasos.
O máis decisivo paraO máis decisivo para
experimentar oexperimentar o
«resucitado» non é o«resucitado» non é o
estudo da teoloxía nin aestudo da teoloxía nin a
celebración litúrxicacelebración litúrxica
senón o seguimento fielsenón o seguimento fiel
a Xesúsa Xesús..
14. IDE A GALILEA. ALÍ VERÉDELO
O relato evanxélico que se le na noite pascual é dunha importancia excepcional. Non só
se anuncia a gran noticia de que o crucificado foi resucitado por Deus. Indícasenos, ademais, o
camiño que temos que percorrer para velo e encontrarnos con El.
Marcos fala de tres mulleres admirables que non poden esquecer a Xesús. Son María de
Magdala, María a de Santiago e Salomé. Nos seus corazóns espertouse un proxecto absurdo que só
pode nacer do seu amor apaixonado: «mercar aromas para ir ao sepulcro a embalsamar o seu
cadáver».
O sorprendente é que, ao chegar ao sepulcro, observan que está aberto. Cando se
achegan máis, ven un «mozo vestido de branco» que as tranquiliza do seu sobresalto e lles anuncia
algo que xamais tivesen sospeitado.
«Buscades a Xesús de Nazaré, o crucificado?». É un erro buscalo no mundo dos mortos.
«Non está aquí». Xesús non é un defunto máis. Non é o momento de choralo e renderlle homenaxes.
«Resucitou». Está vivo para sempre. Nunca poderá ser encontrado no mundo do morto, do
extinguido, do acabado.
Pero, se non está no sepulcro, onde se pode ver?, onde nos podemos encontrar con El? O
mozo recórdalles ás mulleres algo que xa lles dixera Xesús: «Él vai diante de vós a Galilea. Alí
verédelo». Para «ver» o resucitado hai que volver a Galilea. Por que? Para que?
O resucitado non pode ser «visto» sen facer o seu propio percorrido. Para experimentalo
cheo de vida no medio de nós, hai que volver ao punto de partida e facer a experiencia do que foi
esa vida que levou a Xesús á crucifixión e resurrección. Se non é así, a «Resurrección» será para
nós unha doutrina sublime, un dogma sagrado, pero non experimentaremos a Xesús vivo en nós.
Galilea foi o escenario principal da súa actuación. Alí vírono os seus discípulos curar,
perdoar, liberar, acoller, espertar en todos unha esperanza nova. Agora os seus seguidores temos
que facer o mesmo. Non estamos sós. O resucitado vai diante de nós. Irémolo vendo se camiñamos
tras os seus pasos. O máis decisivo para experimentar o «resucitado» non é o estudo da teoloxía
nin a celebración litúrxica senón o seguimento fiel a Xesús.
José Antonio Pagola
