1. Cando se probou voar pola vida con Xesús,Cando se probou voar pola vida con Xesús,
a onde podemos ir que encontremos as palabrasa onde podemos ir que encontremos as palabras
que son e producen vida,que son e producen vida,
que entusiasman e esperanzan,que entusiasman e esperanzan,
que invitan e inquietan,que invitan e inquietan,
que fan vivir e non só subsistir?que fan vivir e non só subsistir?
José AlegreJosé Alegre
Texto: Xoán 6, 61-69 // Tempo Ordinario 21 –B-.Texto: Xoán 6, 61-69 // Tempo Ordinario 21 –B-.
Comentarios e presentación: Asun Gutiérrez Cabriada.Comentarios e presentación: Asun Gutiérrez Cabriada.
Música: García Caffi. Adagio.Música: García Caffi. Adagio.
2. Moitos dos seus discípulos,Moitos dos seus discípulos,
ao oír a Xesús, dixeron:ao oír a Xesús, dixeron:
– Esta doutrina é inadmisible,– Esta doutrina é inadmisible,
Quen pode aceptala?Quen pode aceptala?
AA ““doutrinadoutrina”” de Xesús consiste en poñer a outra meixela,de Xesús consiste en poñer a outra meixela,
perdoar os demais e a un mesmo incondicionalmente,perdoar os demais e a un mesmo incondicionalmente,
servir e non querer ser servidos, non xulgar,servir e non querer ser servidos, non xulgar,
dar sen esperar nada a cambio, non do que sobra senón do necesario,dar sen esperar nada a cambio, non do que sobra senón do necesario,
preferir ocupar os últimos postos,preferir ocupar os últimos postos,
colaborar na construción dun mundo máis humano...colaborar na construción dun mundo máis humano...
O que Xesús pide, vivir como viviu El, é o que máis comprometeO que Xesús pide, vivir como viviu El, é o que máis compromete
e o que máis felicidad e liberdade proporciona.e o que máis felicidad e liberdade proporciona.
É aÉ a ““esixenciaesixencia”” do amor.do amor.
3. Xesús, sabendo que os seus discípulos criticaban a súaXesús, sabendo que os seus discípulos criticaban a súa
ensinanza, preguntoulles:ensinanza, preguntoulles:
– Resúltavos difícil aceptar isto? Que ocorrería se vísedes– Resúltavos difícil aceptar isto? Que ocorrería se vísedes
o Fillo do Home subir a onde estaba antes?o Fillo do Home subir a onde estaba antes?
É lóxica a sorpresa e o rexeitamento dos que se acostumaron a un deus feito áÉ lóxica a sorpresa e o rexeitamento dos que se acostumaron a un deus feito á
medida da súa historia persoal, dos seus intereses ou como llelo contaron.medida da súa historia persoal, dos seus intereses ou como llelo contaron.
O encontro con Xesús supón unha opción persoal,O encontro con Xesús supón unha opción persoal,
un proceso continuo e selectivo.un proceso continuo e selectivo.
O resultado é para celebralo desde a gratuidade, a confianza,O resultado é para celebralo desde a gratuidade, a confianza,
a alegría, a esperanza...a alegría, a esperanza...
4. O Espírito é quen dá vida;O Espírito é quen dá vida;
a carne non serve para nada.a carne non serve para nada.
As palabras que vos dixen son espíritoAs palabras que vos dixen son espírito
e vida. Pero algúns de vós non cren.e vida. Pero algúns de vós non cren.
Xesús sabía desde o principio quen eran osXesús sabía desde o principio quen eran os
que non crían e quen o ía entregar.que non crían e quen o ía entregar.
Seguir a Xesús é cuestión de Amor e de Espírito.Seguir a Xesús é cuestión de Amor e de Espírito.
Xesús opón oXesús opón o ““espíritoespírito””, que é a forza, a alegría, a liberdade, a vida,, que é a forza, a alegría, a liberdade, a vida,
áá ““carnecarne””, que na Biblia significa egoísmo, pesimismo, falsidade, covardía..., que na Biblia significa egoísmo, pesimismo, falsidade, covardía...
Nada relacionado co corpo, como se tende a pensarNada relacionado co corpo, como se tende a pensar
insistindo equivocadamente na distinción entre alma e corpo.insistindo equivocadamente na distinción entre alma e corpo.
Distinción que procede da filosofía grega, non de Xesús.Distinción que procede da filosofía grega, non de Xesús.
Crer compromete. A fe non é un tranquilizante.Crer compromete. A fe non é un tranquilizante.
Seguir a Xesús supón aceptalo a El e o seu estilo de vida.Seguir a Xesús supón aceptalo a El e o seu estilo de vida.
5. e engadiu:e engadiu:
–Por iso vos dixen que ninguén pode–Por iso vos dixen que ninguén pode
aceptarme, se o Pai non llo concede.aceptarme, se o Pai non llo concede.
Desde entón, moitos dos seus discípulosDesde entón, moitos dos seus discípulos
retiráronse e xa non ían con El.retiráronse e xa non ían con El.
Xesús preguntoulles aos doce:Xesús preguntoulles aos doce:
– Tamén vosoutros queredes marcharvos?– Tamén vosoutros queredes marcharvos?
Como en toda relación amorosa, ao inmenso e incondicional amor que o Deus deComo en toda relación amorosa, ao inmenso e incondicional amor que o Deus de
Xesús nos ten debe responder o noso amor.Xesús nos ten debe responder o noso amor.
O cuarto evanxeo só menciona os Doce nesta ocasión e no 20, 24.O cuarto evanxeo só menciona os Doce nesta ocasión e no 20, 24.
Para todos resoa a pregunta directa e provocadora de Xesús.Para todos resoa a pregunta directa e provocadora de Xesús.
É importante a nosa resposta.É importante a nosa resposta.
Unha resposta libre e persoal que é elección, opción de permanecer na seguridadeUnha resposta libre e persoal que é elección, opción de permanecer na seguridade
do chan ou de lanzarse a voar coa confianza de que Alguén nos sostén e nos faido chan ou de lanzarse a voar coa confianza de que Alguén nos sostén e nos fai
ver, vivir e sentir a vida desde outra perspectiva,ver, vivir e sentir a vida desde outra perspectiva,
desde outra sensibilidade, desde a plena confianza en Alguén que nunca falla.desde outra sensibilidade, desde a plena confianza en Alguén que nunca falla.
6. Simón Pedro respondeulle:Simón Pedro respondeulle:
– Señor, a quen iremos?– Señor, a quen iremos?
As túas palabras dan vida eterna.As túas palabras dan vida eterna.
Nosoutros cremos e sabemosNosoutros cremos e sabemos
que Ti es o Santo de Deus.que Ti es o Santo de Deus.
O fundamental non éO fundamental non é “a onde” ir, senón “a quen” ir.“a onde” ir, senón “a quen” ir.
As palabras que Xesús repite unha e outra vez comoAs palabras que Xesús repite unha e outra vez como “felices”, “amor”, “érguete”,“felices”, “amor”, “érguete”,
“ven”, “paz”, “non temas”, “sígueme”, “ama o teu próximo” “Abbá”... dan vida, son vida.“ven”, “paz”, “non temas”, “sígueme”, “ama o teu próximo” “Abbá”... dan vida, son vida.
É a revolución do amor na que se ve inmersa a persoa que experimentou o encontroÉ a revolución do amor na que se ve inmersa a persoa que experimentou o encontro
persoal con Xesús. Non é unha obrigación nin unha débeda senón a respostapersoal con Xesús. Non é unha obrigación nin unha débeda senón a resposta
dunha persoa agraciada e agradecida que xa non entende a súa vida sen Xesús.dunha persoa agraciada e agradecida que xa non entende a súa vida sen Xesús.
E nós, a quen iremos?E nós, a quen iremos?
Aínda que non teñamos todo claro, identificámonos plenamenteAínda que non teñamos todo claro, identificámonos plenamente
co abandono confiado e amoroso de Pedro.co abandono confiado e amoroso de Pedro.
7. Na túa luz aprendo a amar.Na túa luz aprendo a amar.
Na túa beleza, a escribir poemas.Na túa beleza, a escribir poemas.
Danzas no meu peito,Danzas no meu peito,
onde ninguén te ve,onde ninguén te ve,
pero, a veces, véxote,pero, a veces, véxote,
e esa visión transfórmase na miña arte.e esa visión transfórmase na miña arte.
RumiRumi
