3. Σε τι μοιάζει;
Η αναφορά στην καθιέρωση των
επιταφίων λόγων
Η αδυναμία του ρήτορα να ισοζυγίσει τα
λόγια τα δικά του με τις πράξεις
γενναιότητας των νεκρών
Βασικοί
Εύνοια και επιείκεια Στόχοι του
ρήτορα
4. Σε τι διαφέρει;
Θεωρεί ότι τα έργα είναι αρκετά για να
τιμηθούν οι νεκροί
Διήμερη πρόθεση Δημόσιος ενταφιασμός
Προσφορές συγγενών Επιτύμβια στήλη
Θρήνος γυναικών Φροντίδα για τα ορφανά
5. Πώς δηλώνεται η αντίθεση του
Περικλή με την εκφώνηση επιταφίων
λόγων
Οι πολλοί-εγώ
Ένας άνδρας-τ’
ανδραγαθήματα των
πολλών
Ο ακροατής που ξέρει
καλά-ο ακροατής που
δε γνωρίζει
Κατώτερα-υπερβολές
6. Ο Περικλής έχει το δικαίωμα να
διαφοροποιείται από τους
προγενέστερους;
Έχει εμπιστοσύνη στη ρητορική
του δεινότητα
«όταν ο Περικλής μιλούσε στο λαό, βροντούσε
και άστραφτε και είχε στη γλώσσα του φοβερό
κεραυνό»
Αριστοφάνης
7. Η απόρριψη του εθίμου των
επιταφίων από τον Περικλή
φανερώνει έναν άνθρωπο που
χαρακτηρίζεται από αρνητισμό;
Προσέξτε τη φράση «θα ήμουν της γνώμης»
Λεπτότητα και ευγένεια
8. Αγαπημένο θέμα του Θουκυδίδη είναι
η μελέτη της ανθρώπινης φύσης. Τι
λέει εδώ για τα πάθη της ανθρώπινης
ψυχής;
Ο άνθρωπος δε δέχε-
ται τους επαίνους που
λέγονται για άλλους,
γιατί δε δέχεται τη
κατωτερότητα
9. Ο Περικλής χωρίζει το ακροατήριο σε
δύο κατηγορίες. Ποιες;
Ευμενώς Δυσμενώς
διατεθειμένοι διατεθειμένοι
10. Ποιοι είναι οι δυσμενώς διατεθειμένοι;
Αυτοί που δεν υπήρξαν συμπολεμιστές
των νεκρών
Αν υποθέσουμε ότι μιλάει ο Θουκυδίδης,
είναι η νέα γενιά, που μετά το 404 π.Χ και
βλέποντας την πτώση της Αθήνας,
αμφιβάλλει για τα κατορθώματα της γενιάς
του Περικλή
11. «Αλλά επειδή οι παλιότεροι
δοκίμασαν στην πράξη το έθιμο κι
έκριναν ότι έχει καλώς, έχω κι εγώ
την υποχρέωση να συμμορφωθώ με
το νόμο»
Η ισχύς της παράδοσης είναι θετικό ή
αρνητικό στοιχείο σε μια δημοκρατία;