Η Δυναστεία των Παλαιολόγων - Βυζαντινή Αυτοκρατορία
εφτανησιωτικες γευσεις
1. ΕΦΤΑΝΗΣΙΩΤΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ
.
Η παραδοσιακή κουζίνα της Ζακύνθου είναι γεγονός ότι βασίζεται
κυρίως στην μεσογειακή κουζίνα με δύο κύρια χαρακτηριστικά. Την
απλότητα των συνταγών αλλά και την ευκολία τους. Τα τοπικά φαγητά,
λιγοστά σε αριθμό έχουν τις ρίζες τους στα βάθη των χρόνων. Όμως είναι
διαλεχτά και ιδιαίτερα νόστιμα. Οι περισσότερες ζακυνθινές συνταγές
βασίζονται στο λάδι, στο σκόρδο, στο κρασί, την τομάτα και το λεμόνι, που
είναι τα αγαπημένα προϊόντα των Ζακυνθινών. Παρ’ όλα αυτά είναι
δεδομένη η επίδραση της ιταλικής κουζίνας αφού η Ζάκυνθος για αιώνες
ήταν τμήμα της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Βενετίας. Όμως και η μικρή
χρονική περίοδος της Γαλλικής κατοχής της Ζακύνθου, επί Ναπολέοντος,
έχει επηρεάσει τις γευστικές συνήθειες των κατοίκων.
Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε ότι την ζακυνθινή τοπική κουζίνα
επηρεάζουν οι επιδράσεις της ιστορίας, οι ανάγκες των κατοίκων της αλλά και
οι δυνατότητες παραγωγής της τοπικής γης.
΄Ενα καθαρά ζακυνθινό φαγητό είναι “η Σάρτσα” Πρόκειται γα ένα από
τα πλέον αγαπημένα φαγητά που φτιάχνουν οι νοικοκυρές της Ζακύνθου. Τα
υλικά είναι, μοσχαρίσιο κρέας, σκόρδο, λάδι, ντομάτα, ρίγανη και κομμάτια
από τα παραδοσιακό ζακυνθινό τυρί, το λαδοτύρι.
Άλλο, επίσης αγαπημένο φαγητό των Ζακυνθινών είναι το “Χωριάτικο
στουφάδο” Το φαγητό αυτό παρασκευάζεται με μοσχάρι κομμένο σε κύβους,
με φύλλα δάφνης, δεντρολίβανο, φρέσκιες ντομάτες, ελαιόλαδο, αλατοπίπερο.
Πάντως αν βρεθείτε στη Ζάκυνθο ζητήστε να δοκιμάσετε τις “μελιτζάνες
σκορδοστούμπι”. Πρόκειται για έναν φανταστικό μεζέ με μελιτζάνες
τηγανισμένες σε σκόρδο.
Πασχαλινή σπεσιαλιτέ των Ζακυνθινών είναι “το Σγατζέτο”, μαγειρίτσα
και γαρδούμπα μαζί με χοιρομέρι. Ένα είδος παστού χοιρινού, κατά προτίμηση
από τα λιπαρά μέρη, που έχει ψηθεί στον ήλιο και καρυκεύεται με πιπέρι,
σκόρδο και δάφνη και φυσικά με το ντόπιο λαδοτύρι. Κι’ ακόμη καθαρά
ζακυνθινό φαγητό είναι “Τα μπουτρίδια” Ένα είδος τοπικού μπριάμ.
Πρόκειται για μια παραδοσιακή ζακυνθινή συνταγή που είναι παραλλαγή του
κλασσικού μπριάμ και γίνεται με φρέσκα φασολάκια, σέσκλα, μελιτζάνες σε
κομμάτια, πατάτες, κολοκύθια σε κομμάτια, μπάμιες, σκόρδο, κρεμμύδι,
ελαιόλαδο, αλατοπίπερο.
“Το γεμιστό κουνέλι” είναι κι’ αυτό ένα από τα αγαπημένα ζακυνθινά
2. φαγητά. Γεμίζουν το κουνέλι με λαδοτύρι, πατάτες κομμένες σε κομμάτια και
οπωσδήποτε ένα ποτήρι λευκό κρασί.
Ακόμη ένα ονομαστό ζακυνθινό φαγητό “η Σοφιγαδούρα” Κρέας
κοκκινιστό, πρόβειο ή κατσικίσιο, με κρεμμύδια, αρκετά σκόρδα, ντομάτες,
πατάτες και λίγο λευκό κρασί. Φυσικά και οπωσδήποτε αλατοπίπερο και λάδι.
Στη Ζάκυνθο υπάρχει ένα εξαιρετικό γλυκό που λέγεται “Φρυγανιά” και
είναι ένα πολύ ελαφρύ εκμέκ. Σαν βάση έχει μια σιροπιασμένη φρυγανιά, από
πάνω κρέμα και τέλος – προαιρετικά – σαντιγί. Δεν είναι και τόσο απλό γλυκό
γιατί είναι πολλές οι διαφορές ως προς το σιρόπιασμα, την προσθήκη
μυρωδικών, ή το είδος της κρέμας.
Ονομαστά είναι και τα ψωμιά που ζυμώνουν οι Ζακυνθινές κυράδες
καθώς και το παστέλι, η φυτούρα και το ονομαστό ζακυνθινό μαντολάτο
Εκτός από το Ζακυνθινό μαντολάτο στην Ζάκυνθο και ιδιαίτερα στα
πανηγύρια θα συναντήσετε ένα ακόμη αγαπημένο γλυκό των Ζακυνθινών.
“Την Φυτούρα” Σιμιγδάλι και νερό είναι η φυτούρα η οποία τηγανίζεται σε
ελαιόλαδο και περιχύνεται με ζάχαρη και κανέλα.
Ένα καθαρό προϊόν του νησιού, ένα κατασκεύασμα της λευκαδίτικης
κουζίνας είναι “η λαδόπιτα”, την οποία βεβαίως συναντάμε και στα άλλα
νησιά του Ιονίου, αλλά με παραλλαγές που αφήνουν την ιδιαιτερότητα της
λαδόπιτας στην Λευκάδα. Τα κύρια υλικά για την λαδόπιτα είναι λάδι, νερό,
ζάχαρη, αλεύρι και σουσάμι. Οι Λευκαδίτισσες δηλώνουν περήφανες για το
προϊόν του νησιού τους.
Όπως σε όλα τα Εφτάνησα έτσι και στα Κύθηρα βασικά προϊόντα της
τοπικής κουζίνας είναι το λάδι, τα χορταρικά και τα ψαρικά Η ελιά αφθονεί στο
όμορφο νησί των Κυθήρων. Μερικές από τις τοπικές γεύσεις που αξίζει κανείς
να δοκιμάσει είναι “ο ξινόχοντρος τραχανάς”, τα τηγανητά λουβιά, η
κολοκυθόπιτα, το χταπόδι στο φούρνο και φυσικά η αστακομακαρονάδα
με συνταγές που ίσως δεν θα συναντήσετε σε άλλο μέρος. Πλούσια και σε
ψάρι η κουζίνα του νησιού αφού η θάλασσα προσφέρει αφθονία από σαργούς,
φαγκριά, δράκαινες, μελανούρια, σκαθάρια και φυσικά πλήθος από αστακούς.
Αν βρεθείτε στα Κύθηρα ζητήστε να δοκιμάσετε την τοπική “κακαβιά” η οποία
γίνεται από πολλά και διαφορετικά ψάρια τα οποία προσφέρουν ένα πηχτό
ζουμί.
Ένα παλιό και πολύ δύσκολο κυθηριώτικο φαγητό είναι τα “μπομπόλια”.
Σαλιγκάρια ξηράς μαζί με καβούρια, ντομάτα, πιπέρι και προαιρετικά ρύζι.
3. Ονομαστά και τα τσιριγώτικα λουκάνικα τα οποία θα τα βρείτε να
πωλούνται σε όλα τα κρεοπωλεία αλλά προσφέρονται σε όλα τα εστιατόρια και
τις ταβέρνες του νησιού, Ένα επίσης παλιό, παραδοσιακό αλλά νηστίσιμο
φαγητό στα Κύθηρα είναι “τα κουκιά στιφάδο”, με πολλά κρεμμυδάκια.
Ένας από τους καλύτερους μεζέδες που θα σας προσφέρουν στα Κύθηρα
είναι “οι αγκινάρες στα κάρβουνα” ή στη χόβολη. Καθώς ψήνεται η
αγκινάρα την περιχύνουν με λίγο λάδι για να δροσιστεί και τη σερβίρουν με
άφθονο λεμόνι.
Χαρακτηριστικό παραδοσιακό προϊόν του νησιού είναι «τα
βουτυροτσίκουδα» που όμως είναι δύσκολο να τα βρει κανείς σήμερα.
Πρόκειται για ένα πικάντικο και πολύ μαλακό τυρί που αλείφεται σαν κρέμα
στο ψωμί και μοιάζει λίγο με την κοπανιστή. Φτιάχνεται στα σπίτια από
ανθόγαλο και κατσικίσιο γάλα.
Όμως μην φύγετε από τα Κύθηρα αν δεν πάρετε μαζί σας τουλάχιστον
ένα βάζο μέλι. Το μοναδικό μέλι που παράγεται μόνο στα Κύθηρα αφού
συνδυάζει γεύση από θυμάρι, φασκόμηλο και ρείκι.
Μαστρογιάννη Χριστίνα
Παπαδάτου Μαρία
Α΄3
2017-2018