7. Αιτίεσ
Έρευνεσ ϋχουν διαμορφώςει την υπόθεςη ότι η ςυνϋχιςη των
διαταραγμϋνων τρόπων διατροφόσ μπορεύ να εύναι επιφαινόμενο τησ
λιμοκτονύασ. Σα αποτελϋςματα του Πειρϊματοσ Λιμοκτονύασ τησ
Μινεςςότα ϋδειξαν ότι ϊτομα με φυςιολογικού ϋλεγχοι τησ τροφόσ
μπορεύ να παρουςιϊςουν ςυμπεριφοριακϊ μοτύβα ανορεξύασ όταν
υποβληθούν ςε καταςτϊςεισ λιμοκτονύασ. Αυτό μπορεύ να οφεύλεται ςε
αλλαγϋσ ςτο νευροενδοκρινολογικό ςύςτημα, που οδηγεύ ςε ϋναν ςυνεχό
κύκλο διαιωνιςμού τησ κατϊςταςησ. Έρευνεσ δεύχνουν ότι μια αρχικό
απώλεια βϊρουσ όπωσ αυτό ςε μια δύαιτα μπορεύ να αποτελεύ τον
παρϊγοντα που εύναι υπεύθυνοσ για την πρόκληςη τησ νευρικόσ
ανορεξύασ, πιθανότατα λόγω μιασ ϋμφυτησ προδιϊθεςησ για νευρικό
ανορεξύα. Μια ϋρευνα αναφϋρει περιπτώςεισ νευρικόσ ανορεξύασ που
όταν το αποτϋλεςμα μιασ ακούςιασ απώλειασ βϊρουσ που προκλόθηκε
από ϊλλεσ αιτύεσ όπωσ παραςιτικό μόλυνςη, παρενϋργειεσ φαρμϊκων ό
κϊποια εγχεύρηςη. Η απώλεια βϊρουσ όταν ο παρϊγοντασ πρόκληςησ
νευρικόσ ανορεξύασ ςε αυτϋσ τισ περιπτώςεισ.
8. Δερματολογικά ςημάδια τησ
ανορεξίασ
Ξηρό δϋρμα
Δερματύτιδα
Υλεγμονό (ιδιαύτερα ςτα δϊχτυλα των χεριών και των ποδιών)
Μελαγχρωματικό prurigo (prurigo pigmentosa)
Effluvium Telogen (ϋνα εύδοσ ςταδιακόσ λϋπτυνςησ τησ τρύχασ που οδηγεύ ςε τριχόπτωςη)
Ακροκυϊνωςη
Παρονυχύα
Ούδημα
Καροτϋνωςη (κιτρύνιςμα του δϋρματοσ από υπερβολικό κατανϊλωςη λαχανικών που περιϋχουν Α- και Β-
καροτύνη, λουτεΐνη, λυκοπϋνιο, κρυπτοξανθύνη και ζεαξανθύνη π.χ καρότα, μόλα κ.α.)
Φιονύςτρεσ
Κνηςμόσ (φαγούρα)
Ερύθημα (ερυθρότητα του δϋρματοσ)
Ακμό
Πετϋχεια (δερματικό αςθϋνεια που περιλαμβϊνει πορφυρϊ ςημϊδια ςτο δϋρμα)
Ραβδώςεισ ςτο δϋρμα
Εντεροπαθικό ακροδερματύτιδα ό ςύνδρομο του Μπραντ (ςυγγενόσ ανεπϊρκεια ψευδαργύρου)
Τπϋρχρωςη
Δικτυωτό πελύδνωςη
Γωνιακό χειλύτιδα
Πελλϊγρα
9. Θεραπεία
Η νευρικό ανορεξύα εύναι μια αςθϋνεια που βαςανύζει τουσ
αςθενεύσ και το περιβϊλλον τουσ. Φρειϊζονται χρόνια μιασ
προςεκτικόσ ολοκληρωμϋνησ προςϋγγιςησ για να καταφϋρει ο
αςθενόσ να νικόςει την κατϊςταςη αυτό.
Η πρώτη προςπϊθεια που γύνεται ϋχει ςτόχο να αποκαταςτόςει το
φυςιολογικό βϊροσ του αςθενούσ.
Η προςπϊθεια γύνεται ενώ ο αςθενόσ εύναι ςπύτι του. Όμωσ εϊν η
απώλεια βϊρουσ εύναι υπερβολικό ό ακόμη εϊν ϋχουν εκδηλωθεύ
και ϊλλεσ ανωμαλύεσ που προκύπτουν τότε ο αςθενόσ μπορεύ να
ειςαχθεύ ςτο νοςοκομεύο για την αντιμετώπιςη του προβλόματοσ.
Η αποκατϊςταςη του βϊρουσ ςώματοσ μπορεύ να επιτευχθεύ με
διϊφορουσ τρόπουσ. Η ξεκούραςη ςτο κρεβϊτι, η χορόγηςη
γευμϊτων ςτο νοςοκομεύο με ιατρικό φροντύδα και η
παρακολούθηςη από διαιτολόγο μπορούν να βοηθόςουν.
10. ε μερικϋσ περιπτώςεισ οριςμϋνα φϊρμακα μπορεύ να
εύναι χρόςιμα. Όταν το βϊροσ ςώματοσ βελτιωθεύ,
μπορεύ να αρχύςει και η ψυχοθεραπεύα με τον αςθενό
και την οικογϋνειϊ του. Ο ςτόχοσ εύναι να γύνουν
κατανοητού οι μηχανιςμού που οδηγούν ςτην ανορεξύα
και να βοηθηθεύ ο αςθενόσ να καταςτεύ ανεξϊρτητοσ.
11. Πρόγνωςη
το ϋνα τρύτο των περιπτώςεων μπορεύ να υπϊρξουν επιπλοκϋσ ψυχιατρικού
τύπου με κατϊθλιψη, αγχώδεισ καταςτϊςεισ και ϋμμονεσ βαςανιςτικϋσ
καταναγκαςτικϋσ διαταραχϋσ.
Περύπου ςτο 50% των περιπτώςεων επιτυγχϊνεται ανϊκτηςη και διατόρηςη ενόσ
ικανοποιητικού βϊρουσ ςώματοσ.
ε ϋνα ποςοςτό τησ τϊξησ του 10 ϋωσ 20% υπϊρχουν ςυνεχιζόμενα προβλόματα
για πολλϊ χρόνια.
Τπϊρχει αυξημϋνοσ κύνδυνοσ θανϊτου ςτην αςθϋνεια αυτό. Έχει ϋνα από τα
ψηλότερα ποςοςτϊ θνηςιμότητασ των ψυχικών αςθενειών και περιγρϊφεται μια
θνηςιμότητα τησ τϊξησ του 20%.
Η πρόγνωςη εύναι καλύτερη ςτισ περιπτώςεισ εκεύνεσ όπου η ϋναρξη τησ
αςθϋνειασ γύνεται νωρύσ, κατϊ την εφηβεύα, με μια ςύντομη αρχικό φϊςη τησ
αςθϋνειασ.
Επύςησ η γρόγορη, ολοκληρωμϋνη και αποτελεςματικό θεραπευτικό προςϋγγιςη
όπωσ επύςησ και το κατϊλληλο υποςτηρικτικό οικογενειακό περιβϊλλον
ςυντεύνουν ςτην επιτυχό αποθεραπεύα και ςτην καλό πρόγνωςη.
12. Ιςτορύα
Η ιςτορύα τησ νευρικόσ ανορεξύασ αρχύζει με πρώιμεσ περιγραφϋσ που
χρονολογούνται από τον 16ο και τον 17ο αιώνα και με την αναγνώριςη και την
περιγραφό τησ νευρικόσ ανορεξύασ ωσ αςθϋνειασ ςτα τϋλη του 19ου αιώνα. τα
τϋλη του 19ου αιώνα η κοινό προςοχό ςτρϊφηκε ςτα λεγόμενα "κορύτςια που
νηςτεύουν" και προκϊλεςε ςύγκρουςη μεταξύ τησ θρηςκεύασ και τησ επιςτόμησ.
Σϋτοιεσ περιπτώςεισ όπωσ η ϊρα Σζϋικομπ (Sarah Jacob) (η οπούα ονομϊςτηκε
το κορύτςι από την Ουαλύα που νηςτεύει) και η Μόλυ Υϊντςερ (Mollie Fancher)
(το αύνιγμα του Μπρούκλυν) προκϊλεςε αντιπαρϊθεςη καθώσ οι ειδικού
"ζύγιςαν" τισ πεποιθόςεισ περύ πλόρησ αποχόσ από το φαγητό. Οι πιςτού ϋκαναν
αναφορϊ για διχαςμό μεταξύ του μυαλού και του ςώματοσ, ενώ οι ςκεπτικιςτϋσ
επϋμειναν ςτουσ νόμουσ τησ επιςτόμησ και των υλικών πραγματικοτότων τησ
ζωόσ. Οι κριτικού κατηγόρηςαν "τα κορύτςια που νηςτεύουν" για υςτερύα,
δειςιδαιμονύα και απϊτη. Η πρόοδοσ τησ εκκοςμύκευςησ και τησ ιατρικοποιόςησ
πϋραςε την πολιτιςτικό εξουςύα από τουσ κληρικούσ ςτουσ γιατρούσ και η
νευρικό ανορεξύα μεταβλόθηκε από κϊτι που προκαλούςε τον ςεβαςμό ςε κϊτι
που οι ϊνθρωποι επύκριναν. Μεγαλύτερο ενδιαφϋρον ςχετικϊ με την νευρικό
ανορεξύα προκαλεύ η μεςαιωνικό πρακτικό τησ αυτοπροκαλούμενησ λιμοκτονύασ
από γυναύκεσ ςυμπεριλαμβανομϋνου κϊποιων θρηςκευόμενων γυναικών ςτο
όνομα τησ θρηςκευτικόσ ευλϊβειασ και αγνότητασ
13. Από τον 12ο αιώνα αυξανότηταν η ςυχνότητα τησ
ςυμμετοχόσ των γυναικών ςτην θρηςκευτικό ζωό και η
ςυχνότητα τησ αγιοπούηςόσ τουσ από την Καθολικό
Εκκληςύα. Πολλϋσ γυναύκεσ που τελικϊ ϋγιναν αγύεσ
ακολούθηςαν την πρακτικό τησ αυτοπροκαλούμενησ
λιμοκτονύασ, ςυμπεριλαμβανομϋνου τησ Αγύασ Φϋντγουιγκ
(Hedwig) τησ ιλεςύασ κατϊ τον 13ο αιώνα και τησ Αγύασ
Αικατερύνησ τησ ιϋνα κατϊ τον 14ο αιώνα. Μϋχρι την εποχό
τησ Αγύασ Αικατερύνησ τησ ιϋνα όμωσ η Εκκληςύα ϊρχιςε να
ανηςυχεύ για την υπερβολικό νηςτεύα ωσ δεύκτη
πνευματικότητασ και ωσ ϋνα μονοπϊτι για την αγιότητα.
την πραγματικότητα εύπαν ςτην Αγύα Αικατερύνη τησ ιϋνα
του να προςευχηθεύ για να μπορϋςει να φϊει ξανϊ, αλλϊ η
ύδια δεν μπόρεςε να ςταματόςει τη νηςτεύα
14. Παραδείγματα με Διαςήμουσ
Θύμα τησ νευρικόσ ανορεξύασ όταν κϊποτε και η Ζϋτα
Δούκα, η οπούα ϋχει παραδεχθεύ δημόςια πωσ το
πρόβλημϊ τησ ϊρχιςε όταν όταν δεκαπϋντε ετών και
ςυνεχύςτηκε για δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Η
πανϋμορφη ηθοποιόσ, όχι μόνο κατϊφερε να βγει
νικότρια αλλϊ ςόμερα προςπαθεύ να βοηθόςει και όςεσ
κοπϋλεσ αντιμετωπύζουν το ύδιο πρόβλημα, από τη θϋςη
τησ προϋδρου τησ «Ανϊςασ».