4. Ο Καβϊφησ εύναι από τουσ αντιπροςωπευτικότερουσ και
ομολογουμϋνωσ γοητευτικότερουσ ποιητϋσ τησ εποχόσ μασ.
Αρχύζει τον ευρωπαώκό μοντερνιςμό και τελειώνει τον ελληνικό.
Εκατοντϊδεσ νεοϋλληνεσ και ξϋνοι ποιητϋσ εμπνϋονται από
αυτόν. Έχει δημιουργόςει ϋνα νϋο ποιητικό εύδοσ, μια ιδιότυπη
δραματικό πούηςη που κύριο ςτοιχεύο ϋχει την ςυγκροτημϋνη
και νηφϊλια ϋκφραςη τησ ειρωνεύασ.
Γενικότερα ϋχει χαρακτηριςτεύ ωσ ο
ποιητόσ του μεύζονοσ ελληνιςμού.
Επύςησ εύναι ο μόνοσ που χρηςιμοποιεύ
την ειρωνεύα ωσ κύριο μηχανιςμό
παραγωγόσ ποιητικότητασ.

5.  Ειρωνεύα: λεκτικό, δραματικό
 Συμβολιςμόσ
 Ιδιότυπη γλώςςα (δημοτικό και καθαρεύουςα)
 Θεατρικότητα
 Λιτόσ λόγοσ
 Σχεδόν πεζολογικϊ, ςύντομα πιοόματα
 Ιαμβικόσ ρυθμόσ – Κρυμμϋνοσ
 Σχεδόν ομοιοκατϊληκτα
 Μεγϊλη ςημαςύα ςτα ςημεύα ςτύξησ
Τα ποιήματά του χωρίζονται ςε αιςθηςιακά, ιςτορικά και φιλοςοφικά.

6. Παλαμϊσ. Από τουσ ςημαντικότερουσ ϋλληνεσ ποιητϋσ
με τερϊςτια ςυνειςφορϊ ςτην νεοελληνικό πούηςη.
Πρωτοπόροσ του 1880 ςτη Νϋα Αθηναώκό Σχολό. Με
την πούηςη του εκφρϊζει όλουσ τουσ οραματιςμούσ
και τισ πνευματικϋσ ανηςυχύεσ τησ γενιϊσ του, ςε
αντύθεςη με τον Καβϊφη, ο οπούοσ αναφϋρεται ςε
ϋναν αρχαύο κόςμο, ςαν να μην υπϊρχει ϊλλοσ.
Ο Καβϊφησ εύναι ςύγχρονοσ ςε όλεσ τισ εποχϋσ, γιατύ
πολύ απλϊ δεν εςτιϊζει ςτην εποχό του, και πόςο
μϊλλον ςε μια εποχό που ο ύδιοσ δεν ϋζηςε.

7.  Εντϊςςεται ςτο ρεύμα του ςυμβολιςμού
 Εύναι γραμμϋνο ςε β΄ πρόςωπο ϋτςι ώςτε να κερδύζει αμεςότητα
 Το θεματικό του κϋντρο εύναι οι Ιθϊκεσ. Δηλαδό το πώσ κϊθε
ςτόχοσ που θϋτουμε μασ χαρύζει ϋνα περιπετειώδεσ ταξύδι, γεμϊτο
εμπειρύεσ και ςοφύα. Το να φτϊςει κϊποιοσ ςτην Ιθϊκη δεν
ςημαύνει ότι θα κερδύςει πλούτο η κϊτι παρεμφερϋσ.

8. O Καβϊφησ χρηςιμοποιεύ το ''ςύμβολο'', μια δηλαδό εξωτερικό, ςυγκεκριμϋνη
εικόνα για να εκφρϊςει και προπαντόσ να υποβϊλει μια εςωτερικό διϊθεςη και
ςυγκύνηςη ςτουσ αναγνώςτεσ του. Στο πούημα ‘Ιθϊκη’, η θεματικό που διατρϋχει
εύναι η επιθυμύα να διαρκϋςει πολύ το ταξύδι,, ώςτε κατϊ τη διϊρκεια του ταξιδιού ο
ϊνθρωποσ να ςυγκεντρώςει όςο το δυνατόν περιςςότερεσ γνώςεισ, εμπειρύεσ και
απολαύςεισ πνευματικϋσ αλλϊ και ςωματικϋσ. Κι ενώ για τον Οδυςςϋα το φτϊςιμο
ςτην Ιθϊκη αποτελεύ αυτοςκοπό, για τον ταξιδευτό του Καβϊφη η Ιθϊκη αποτελεύ
το κύνητρο για να ξεκινόςει την πορεύα του, τον φϊρο που θα τον καθοδηγεύ και θα
τον γλιτώνει από τισ κακοτοπιϋσ, τον τελικό προοριςμό, αλλϊ ςε καμύα περύπτωςη
δεν αποτελεύ τη δικαύωςη του ταξιδιού. Αξύα ςτη ζωό ϋχει η πορεύα τησ και όχι το
τϋρμα. Δεν υπϊρχει μόνο μύα Ιθϊκη, καθώσ δεν υπϊρχει μόνο ϋνασ ςτόχοσ ςτη ζωό
μασ. Κϊθε φορϊ που επιτυγχϊνουμε την πραγματοπούηςη ενόσ ςτόχου, αμϋςωσ
θϋτουμε τον επόμενο και πλουτύζουμε από γνώςεισ κι εμπειρύεσ καθώσ οδεύουμε
προσ κϊθε επόμενο ςτόχο. Κι όταν τελικϊ φτϊςουμε ςτην Ιθϊκη, όταν πϊψουμε να
πηγαύνουμε προσ την εκπλόρωςη κϊποιου ακόμη ςτόχου, θα δούμε ότι η ύδια η
Ιθϊκη δεν ϋχει κϊτι ϊλλο να μασ προςφϋρει, πϋραν από το ταξύδι που μασ χϊριςε.

9. Κάποια παραδείγματα ςυμβολιςμού είναι:
 «Λαιςτρυγόνεσ, Κύκλωπα, Ποςειδώνα»: αυτϊ εύναι τα διϊφορα εμπόδια
και πϊθη που ςυναντϊ κανεύσ ςτην πορεύα του. Τα ξεπερνϊ όμωσ εϊν ϋχει
θϋληςη και κουρϊγιο και βαδύζει με καθαρό ψυχό.
 «λιμϋνασ πρωτοώδωμϋνουσ»: οι πρωτόγνωρεσ εμπειρύεσ μασ που
χρειϊζεται θϊρροσ, επιμονό, αγωνιςτικότητα και υπομονό για να τισ
προςπερϊςουμε επιτυχώσ. Τα μεγϊλα πϊθη δεν τα βρύςκει κανεύσ ςτο
ταξύδι του, αλλϊ τα κουβαλϊει μϋςα του και αν τα αφόςει να
γιγαντωθούν τότε κινδυνεύει .
 «υψηλό ςκϋψισ, εκλεκτό ςυγκύνηςισ»: αν με αυτϊ τα εφόδια ξεκινϊ κανεύσ
το ταξύδι τότε θα νιώςει χαρϋσ, εκπλόξεισ, ςυγκινόςεισ. Αν όμωσ κϊποιοσ
αρκεςτεύ ςτην ηςυχύα, την ευκολύα και την ηδονό τότε αυτόσ θα χϊςει.
Η ϋλλειψη τησ ευθύνησ και τησ κατϊλληλησ εκλογόσ εύναι τα πιο ςοβαρϊ
εμπόδια και όχι η διϊρκεια τησ προςπϊθειασ και τησ αναζότηςησ.
Κϊθε ϊνθρωποσ θα πρϋπει να μη βιϊζεται ςτο ταξύδι του, γιατύ ςοφού
γινόμαςτε από τισ εμπειρύεσ του και μόνο αν γύνουμε πρωτοπόροι θα
μπορϋςουμε να γευτούμε τισ χαρϋσ του