Deze presentatie gaf ik op ResearchED Amsterdam op 30 januari 2016.
Het is een samenvatting van een binnenkort te verschijnen artikel: De Bruyckere, P., & Simons, M. (2016) Scarcity and education. European Educational Research Journal. In press.
77. “Spel is ouder dan cultuur, want het begrip cultuur, hoe onvoldoend omschreven het ook mag
zijn, veronderstelt in ieder geval menschelijke samenleving, en de dieren hebben niet op den
mensch gewacht, om hen te leeren spelen. Ja, men kan veilig verklaren, dat menschelijke
beschaving aan het algemeene begrip spel geen wezenlijk kenmerk heeft toegevoegd. Dieren
spelen juist als menschen. Al de grondtrekken van het spel zijn reeds in dat der dieren
verwezenlijkt. Men behoeft slechts jonge honden bij hun spel gade te slaan, om in hun lustig
ravotten al die trekken waar te nemen. Zij noodigen elkander tot spelen uit door een soort van
ceremonieele houdingen en gebaren.” (…)
“Het spel is een zinrijke functie. In het spel ‘speelt’ iets mee, wat buiten de onmiddellijke zucht
tot levensbehoud uitgaat, en in de handeling een zin legt. Elk spel beduidt iets. Noemen wij dit
actief beginsel dat aan het spel zijn wezen geeft, geest, dan zeggen wij te veel, noemen wij het
instinct, dan zeggen wij niets. Hoe men het ook beschouwt, in ieder geval treedt met deze
‘bedoeling’ van het spel een immaterieel element in het wezen zelf van het spel aan den dag.”
78. Overvloed en schaarste
3 vbn van schaarste in onderwijs
Speelruimte
Speelruimte in onderwijs
One more thing
80. 1. Speelruimte voor educatie
“(hoe) geven we educatie speelruimte,
of wordt de bandbreedte van
instellingen / scholen / leerkrachten
bezet in functie van onmiddellijke
opbrengsten?”
81. 2. Speelruimte binnen educatie
“(hoe) geven we leerlingen, studenten
en leerkrachten speelruimte of wordt
hun bandbreedte voortdurend bezet?”
82. “kan het zijn dat educatie zelf de speelruimte is die
een samenleving zichzelf gunt? Geeft door educatie
een samenleving jonge mensen de nodige
bandbreedte om zich met iets waardevols bezig te
houden, om zich te (leren) verhouden tot wat hen
beïnvloedt?”
3. Speelruimte als educatie
84. De Bruyckere & Simons:
Schaarste in onderwijs =
nieuwe vragen voor de wetenschap
85. Overvloed en schaarste
3 vbn van schaarste in onderwijs
Speelruimte
Speelruimte in onderwijs
One more thing
86. Wat we kinderen
echt kunnen leren.
Over feiten en
fictie in onderwijs.
Verschijnt in mei!
Editor's Notes
De professor illustreert de schaarste-val met resultaten uit zijn favoriete experiment. Studenten op de universiteit van de professor (Princeton) speelden een versie van het spel Vijf Tegen Vijf, waarbij sommige studenten veel tijd kregen om de vragen te beantwoorden en anderen weinig. Toen de spelers tijd mochten lenen uit latere rondes tegen hoge rente, leenden de tijd-arme spelers op zo’n kortzichtige, roekeloze manier – ze betaalden leningen af met nieuwe leningen van tijd – dat ze aan het eind te weinig tijd over hadden. Als gevolg kelderden hun scores.