1. มารยาทและจริยธรรมทางวิชาการ
ในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
สมาชิกกลุ่ม ดราก้อน
1. นางสาวสุกัญญา จันทรัตน์
2. นางสาววิมลวรรณ พรพิมลวงศา
3. นางสาววรางคณา ภูแดนผา
4. นางสาววัชราภรณ์ มอญขาม

2. 1. ให้แต่ละกลุ่มช่วยกันศึกษา วิเคราะห์และสังเคราะห์มารยาทและ
จริยธรรมทางวิชาการในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ โดยแยกเป็นประเภท
ต่างๆ รวมทั้งวิเคราะห์ผลกระทบหากมีการละเมิดหรือทาผิดจริยธรรมนั้นๆ
มารยาททางวิชาการ
การนาบทความหรืองานวิจัยของบุคคลอื่นมาใช้ ต้องมีการอ้างอิงแหล่งที่มา เช่น ชื่อผู้แต่ง ชื่อ
เรือง วันเดือนปีที่พิมพ์ เพื่อให้เกียรติและเคารพเจ้าของผลงาน และสร้างความน่าเชื่อถือ
การอ้างอิงที่นิยมกันมี 2 รูปแบบ คือ
1. การอ้างอิงแบบ เชิงอรรถ (footnote)
2. การอ้างอิงแบบแทรกในเนื้อหา

3. จริยธรรมทางวิชาการ
1. ไม่นาผลงานของผู้อื่นมาแอบอ้างว่าเป็นผลงานของตนเอง
 การนาผลงานของผู้อื่นมาเปลี่ยนแปลงบางส่วนหรือเปลี่ยนทั้งหมด โดยไม่อ้างอิงแหล่งที่มาของ
ข้อมูล
2. ไม่นาผลงานของผู้อื่นที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์เผยแพร่ไปเผยแพร่
 นาผลงานของผู้อื่นไปรายงานผล หรือตีพิมพ์เผยแพร่แก่สาธารณชนทราบก่อน โดยแอบอ้างเป็น
ผลงานของตนเอง ทั้ง ๆ ที่เจ้าของผลงานไม่ทราบ ไม่มีการระบุหรืออ้างอิงถึงเจ้าของผลงาน

4. 3. ลอกเลียนผลงานผู้อื่น
 นาผลงานของผู้อื่นมาเรียบเรียงใหม่หรือลอกเลียน โดยอาศัยแนวความคิดและข้อมูลของผู้นั้นมา
เป็นผลงานของตนเอง โดยไม่มีการระบุอ้างอิงถึงแหล่งที่มา
4. อ้างอิงไม่ถูกต้อง
 เมื่อมีการนาผลงานของผู้อื่นมาใช้ ไม่ว่าจะนามาบางส่วนหรือทั้งหมด ต้องอ้างอิงแหล่งที่มาให้
ถูกต้องชัดเจน ไม่ควรปิดบังหรือมีเจตนาทาให้ผู้อื่นเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผลงานของตนเอง

5. ผลกระทบของการการละเมิดหรือทาผิดจริยธรรมทางวิชาการในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
1. มีผลต่อชื่อเสียงและเกียรติภูมิ ทั้งตนเอง เพื่อนร่วมงาน และสถาบัน
2. นาผลงานผู้อื่นไปใช้แสวงหาประโยชน์หรือการนาไปใช้ผิด ๆ ขาดองค์ความรู้ที่แท้จริง หยิบไป
บางส่วน ใช้แบบผิด ๆถูก ๆ เป็นต้น อาจสร้างความเสียหายให้กับเจ้าของผลงานเดิม รวมทั้ง
สังคม
3. มีความผิดตามกฎหมายอาญา

6. 2. ช่วยกันสืบค้น ศึกษาและวิเคราะห์กรณีการกระทาผิดมารยาทหรือจริยธรรม
ทางวิชาการในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ที่เกิดขึ้นในสภาพจริง โดยวิเคราะห์ใน
ประเด็นต่อไปนี้
1. สรุปสภาพของกรณีที่เกิดขึ้น
คดีการคัดลอกผลงานวิทยานิพนธ์ ของนายศุภชัย หล่อโลหการ
นายวิลเลี่ยม วิน แอลลิส ได้ฟ้องร้องขอให้กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และ
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ทาการสอบสวนกรณีการคัดลอกผลงาน โดยอ้างว่านายศุภชัยคัดลอก
บทความ Strengtheningthe Export Capacity of Thailand’sOrganic Sector ที่นายวิลเลียมเป็น
ผู้เขียน ไปเป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของนายศุภชัย ที่จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย เมื่อปี 2552
อย่างไรก็ตาม การร้องขอดังกล่าวนามาสู่คดีฟ้องร้องหมิ่นประมาท โดยนายศุภชัยเป็นโจทก์ฟ้อง
นายวิลเลียม จาเลย จากการพิสูจน์เป็นที่ชัดเจนว่าเอกสารของนายวิลเลียมที่ได้แจ้งนั้นมีมูลความ
จริง ไม่ได้สร้างเรื่องเท็จใส่ร้ายนายศุภชัยแต่อย่างใดซึ่งในที่สุด สภาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้มี
มติ เพิกถอนปริญญาเอกของนายศุภชัย ในเดือนมิถุนายน ปี 2555

7. 2. ประเด็นการกระทาผิด
การคัดลอกผลงานทางวิชาการของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง
3. ผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อผู้ที่กระทาผิด
1. ทาให้เสียชื่อเสียง และถูกดูหมิ่น ขาดความน่าเชื่อถือ
2. มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 264 ระวางโทษจาคุกไม่เกิน 3 ปี ปรับไม่เกิน
6000 บาท หรือทั้งจาทั้งปรับ
3. ถูกเพิกถอนใบปริญญาบัตร

8. 4. ผลกระทบต่อผู้ถูกละเมิด
1.ทาให้เสียชื่อเสียง
2. ถูกละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา
3.เสี่ยงต่อการถูกขู่ทาร้าย (มีการขู่อุ้มฆ่า)
5. เสนอแนะแนวปฏิบัติที่ดี และแนวทางทางการแก้ไขเกี่ยวกับกรณีที่เกิดขึ้น
1. ปลูกฝังคุณธรรมและจริยธรรมในตัวบุคคล
2. ปลูกจิตสานึกให้มีความซื่อสัตย์
3. การนาข้อมูลไปใช้ ควรอ้างอิงถึงเจ้าของผลงาน

9. อ้างอิง
http://thaipublica.org/2013/07/supachai-lorlowhakarn-wynellis/
http://thaipublica.org/2012/06/plagiarism-5/
http://www.stou.ac.th/thai/Schools/sca/document/copyright.htm
http://www.kodmhai.com/m2/m2-2/m2-264-269.html
http://www.scphc.ac.th/tarin/j002.php

10. จบการนาเสนอ