10. กัณฑ์ที่ ๑๐ สักกบรรพ ๔๓ พระคาถา

1. หมวด: ต ้นแบบเทศน์มหาชาติ ๑๓ กัณฑ์ ๑,๐๐๐ พระคาถา
เผยแพร่เมื่อ วันศุกร์, 30 สิงหาคม 2556 16:54
เขียนโดย manop
ฮิต: 7188
กัณฑ์ที่ ๑๐ สักกบรรพ ๔๓ พระคาถา
กัณฑ์สักกบรรพ http://www.mahachat.com/index.php/kan-10?tmpl=componen...
1 of 5 26/5/2559 19:54

2. พระมหาสิน ฐิตเมโธ
ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดหลักสี่ พระอารามหลวง
พระนิพนธ์ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส
--------------------------
เอวนฺเตสุ อญฺญมญฺญ สมฺโมทนียํกถํกเถนฺเตสุ สกฺโก เทวราชา จินฺเตสิ อยํเวสฺสนฺตรมหาราชา หิยฺโย ชูชกสฺส ปฐวึอุ
นฺนาเทตฺวา ทารเก อทาสิ อิทานิ นํโกจิ หีนปุริโส อุปสงฺกมิตฺวา สพฺพลกฺขณสมฺปนฺนํสีลวตึ มทฺทึ ยาจิตฺวา ราชานํเอกกํกตฺวา
มทฺทึ คเหตฺวา คจฺเฉยฺย ตโต เอส อนาโถ นิปฺปจฺจโย ภเวยฺย ยนฺนูนาหํพฺราหฺณวณฺเณน นํอุปสงฺกมิตฺวา มทฺทึ ยาจิตวา ปารมิกูฏํคา
หาเปตฺวา กสฺสจิ อวิสชฺชนียํกตฺวา ปุนตํตสฺเสวทตฺวา อาคมิสฺสามีติ
(1) เตสุ ขตฺติเยสุ ในเมื่อสองสุริยราชนรินทร์อสัมภินพงศ์พิสุทธกษัตริย์ทรงพระโสมนัสในปิยบุตรทาน ต่าง
พระองค์ทรงสโมสรเกษมสานต์สนทนา ด้วยสัมโมทนียกถาทางทานบริจาค ยิ่งพูนเพิ่มพระปรีดาปราโมทย์มากในกมลหฤทัย
สกฺโก เทวราชา ส่วนสมเด็จสหัสนัยน์อัครเทวราช ก็ทรงพระอนุสรณ์คํานึงถึงบรมบาทบรรพชิตเชษฐ์เพศยันดรดาบส ว่า
หิยฺโย วานนี้พระองค์ทรงสละพระปิโยรสทั้งคู่แก่ชูชกพฤฒาจารย์มหัศจรรย์ก็บันดาลดินฟ้าสาครกัมปนาทโกจิ หีนปุริ
โส แม้นว่ามีชายหินชาติผู้ใดผู้หนึ่ง จะสืบเสาะแสวงมาถึงพระอาศรมสํานัก เข้าทูลขอพระเลิศลักษณกัลยาณี มัทรีผู้ทรงศีลวัตร
วรวิเศษ ท้าวเธอก็จะทรงบําเพ็ญพระทานบารเมศรมหาภริยาบริจาค เอกกํกตฺวา จะกระทําให้เสวยพระทุกข์ลําบากอยู่เอกองค์
บําราศไร้ผู้รองบาทบงสุ์ที่จะปฏิบัติ ก็จะหม่นหมองในครองพรหมจริยวัตรหวังประโยชน์พระบรมโพธิญาณ ยนฺนูนาหํควร
อาตมจักจรจากสถานสุทัศนเทวบุเรศนิมิตเพศเป็นธชีชรา จะเข้าไปทูลขอพระเกศแก้วกัญญาเยาวลักษณวิลาส แล้วจะทูลถวาย
พระนุชนาฏให้คืนคง จะขอปฏิญาณไว้อย่าให้พระองค์ทรงประสาทสละแก่ผู้ใดผู้หนึ่งซึ่งจะมาพานพะณ เถื่อนทาง จะซํ้าขอ
พระน้องนางสืบไปในภายหน้า แล้วจะถวายอัญชลีลานิวัตนาการ สู่สุราลัยพิมานนี้แล้วแล
ตมตฺถํ ปกาเสนฺโต สตฺถา อาห
ตโต รตฺยา วิวสเน ฯลฯ ภริยํ เม เทหิ ยาจิโตติ
(2) ภิกฺขเวดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีลวิสุทธิสังวร ตโต รตฺยา วิวสเน ปางเมื่อพระอาทิตย์อุทัยทิวากรกระจ่างจํารัส สกฺโก
ส่วนสมเด็จวชิรหัตถเทเวศร์ ก็แปรเป็นทวิชาเชษฐ์เดินดง มีทั้งเครื่องบูชาพรตตามพราหมณ์พงศ์พิธีกูณฑ์ดูเสงี่ยมเสี่ยมสารสุนทร
สวัสดิ์ภาพ ค่อยยอบย่อยาตราเข้ามากรานกราบกรอัญชลี สมเด็จพระบรมดาบสดาบสินีทั้งสองกษัตริย์ซึ่งทรงสถิตในหน้ามุข
พระอาศรมนิเวศน์วัดวงกตศิขเรศแล้วก็ทูลถามยุบลเหตุอันเนาผนวชไพรกระทําประพฤติปราศรัยว่า โภตาปส ข้าแต่พระ
บาทบรมราชนักสิทธิ์ ตั้งแต่พระองค์มาทรงบรรพชิตในห้องหิมวันต์ยังนิราศไร้โรคันขันธมาร เสวยสวัสดิ์สุขสําราญอยู่หรือพระ
พุทธเจ้าข้า อุญฺเฉน ยาเปถ ทรงเสวยมูลผลาเลี้ยงพระชนมชีพด้วยง่ายไม่ลําบาก ทั้งเหลือบยุงบุ้งทากไม่ขบกัด ฝูงทีฆชาติมิได้
มากระทําภัยพิบัติเบียดเบียน วเน พาฬมิคากิณฺเณ ในพนาสัณฑ์สิอาเกียรณ์ไปด้วยพาลจัตุบาทยังมีมาบีฑาถึงพระอาวาสบ้างหรือ
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
กัณฑ์สักกบรรพ http://www.mahachat.com/index.php/kan-10?tmpl=componen...
2 of 5 26/5/2559 19:54

3. ว่าหามิได้ ท้าวเธอจึงตรัสตอบว่าขอบใจธอาจารย์ซึ่งท่านถามถึงทุกสิ่งนั้นก็สําราญบริบูรณ์มิได้เดือดร้อน สตฺต โน มาเส วสตํ
ตั้งแต่เรามาเนาพนาดรก็ได้ถึงเจ็ดเดือน เลี้ยงชนมชีพในแถวเถื่อนทุรัสพนัสพนมระทมไปด้วยความโศก ด้วยเสวยทุกข์วิโยคแรม
ร้างพระพารา ทุติยํปสฺสามพึ่งเห็นท่านสัญจรมาเป็นคํารบสอง พิศผิวพรรณผุดผ่องเพียงพรหมพฤฒาจารย์ทั้งกิริยาอาการกอปร
ด้วยมารยาทถือไม้เท้าสีเหลืองวิลาสเล่ห์ผลมะตูมอุ้มเครื่องกระยาพรตพิธี ทั้งนุ่งห่มหนังพยัคฆีครองอิสีเพศสฺวาคตนฺเต ท่านมา
นี่เป็นศรีสวัสดิ์วิเศษสารภิรมย์มาแต่ไกลก็เหมือนใกล้ได้สมาคมเคยคุ้น เป็นกัลยาณมิตรสโมสรสุนทรสถาพร อนฺโต ปวิส
ภทฺทนฺเต เชิญธชีเข้าไประงับร้อนในโรงนํ้านั้น จงล้างเท้าแล้วอาบฉันสินธุใสสะอาด อันเรานํามาแต่หุบห้วยศิลาลาดละหารธาร
แล้วบริโภคมูลผลาหารล้วนเป็นของป่า กับนํ้าผึ้งสดรสโอชาตามแต่จะชอบใจ เกน วา ปน เหตุนา อนึ่งท่านจะประสงค์สิ่งใด
หรือ ธ อาจารย์จึงดั้นดัดพนัสสถานมาถึงเรา อย่าเกรงใจบอกเล่าโดยสารคดีในกาลบัดนี้เถิด
(3) อถ สกฺโก ลําดับนั้นท้าวโกสีย์สักกเทวราช เมื่อจะทูลขอพระเยาวมาลย์มาศมัทรีศรีสุนทรเทพกัญญา จึงชัก
ทําเนียบเปรียบพระราชศรัทธาในทานบารเมศว่า วาริวโห เมาะปญฺจมหานทิโย พระพุทธเจ้าข้า อันว่ากระแสสายสินธุวาเรศ
ในปัญจมหานทีธาร ย่อมไหลหลั่งสังสันทนาการไม่รู้ขาดสาย สรรพนิกรสัตว์ทั้งหลายได้กินอาบก็เย็นซาบสรีระอินทรีย์เกษม
สานติ์สําราญรมย์ฤดีดับอาดูรเดือดร้อน บรรเทาทุกข์ทั่วทิศาดรสันดานสัตว์ก็เสมอเหมือนพระกมลโสมนัสในมหาทาน ด้วย
พระการุญวิบุลญาณหยั่งไปทั่วทุกตัวประชาชาติ ในไตรโลกสันนิวาสไม่เว้นตน ข้าธชีนี้ขัดสนยากไร้ไม่มีผู้ที่จะปฏิบัติ จะขอ
พระเกศแก้วกษัตรีย์นารีรัตน์ไปร่วมภิรมย์จะได้เป็นคู่ครองสองสมในครั้งนี้ จงทรงประสาทพระมัทรีให้เป็นทาน แก่ข้า
พฤฒาจารย์นี้เถิด
ททามิ น วิกมฺปามิ ฯลฯ สคฺเค เตตํ วิปจฺจตูติ
(4) มหาสตฺโต สมเด็จพระบรมพุทธางกูรมหาสัตว์ได้ทรงสดับอรรถสารคดี ซึ่งธชีมาทูลขอพระเยาวมาลย์ก็ทรง
พระโสมนัสเบิกบานปรีดา มิได้ทรงพระจินตนาดังนี้ ว่าเมื่อวันวานได้ประสาทสองกุมารกุมารีโอรสแล้ววันนี้จะอํานวยนาง
แก้วกระไรได้ไม่ย่อท้อพระหฤทัยถอยหลัง พระสติดําริตั้งต่อพระโพธิญาณ จึงมีพระราชโองการว่า ดูกรธชี ท่านมาขอพระมัทรี
ศรีเสาวภาคย์อันเป็นเพื่อนพเนจรจากพระนครเมื่อยามไร้ จิตของเราก็ผ่องใสโสมนัสในทาน มิได้หวั่นไหวด้วยมัจฉริยะหมู่มาร
มลทิน อันเป็นทานราคินหินโทษ จะยกให้สําเร็จประโยชน์พฤฒาจารย์แลกเอาพระสัพพัญญุตญาณในภายหน้า พลางทรงพระ
เต้าอุทกวารี แล้วกุมพระกรมิ่งมหิษีสุขุมกษัตริย์มัททราชวงศ์จึงหลั่งอุทกให้ตกลงเหนือมือธชี ก็เปล่งพระปณิธานวาทีบัณฑูร
ประกาศ ว่า พราหมณ์เอ่ย อันองค์เอกอัครราชกัญญา เราก็แสนเสน่หาดังดวงหทัยแลนัยน์เนตร ปิยตรํ แต่เรารักพุทธรัตน์สรร
เยศวิเศษสุด ยิ่งกว่าองค์อนงค์นุชสักแสนเท่า อิทํทานํอันว่าภริยทานของเราจงให้สําเร็จแก่พระสร้อยสรรเพ็ชญ์ดาญาณ ใน
อนาคตกาลโน้นเถิด
(5) ภิกฺขเวดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีลสมาธิอินทรีย์ปางเมื่อพระปิ่นภพสีพีพุทธางกูรนราธิเบศร์ ทรงสละพระอัคเรศราช
พงางามในยามนั้น ก็บังเกิดมหัศจรรย์จลาจลทั่วสกลจังหวัดจักรวาล พื้นพสุนธราธารก็ไหวหวั่น ทั้งขุนเขาสัตตบริภัณฑ์สิเนรุ
ราช ต่างน้อมยอดอย่างจะอภิวาทประกาศก้องซร้องสาธุการ สะเทือนท้องพระหิมพานต์เพียงจะเพิกพังภินทนาการถล่มทําลาย
มหาสาครก็ตีฟองคะนองสายสินธุธาราฉะฉ่าฉาน ฝูงทวยเทพอุโฆษณาการประณมกรน้อมเกศอนุโมทนาพระอุปบารเมศมี
สําเนียงเสียงเสนาะสนั่นเนียรนาทเบื้องตํ่าตั้งแต่อัชฎากาศเท่าถึงภวัคคพรหมสะท้านสะทึกพิลึกระดมเป็นอันหนึ่งอันเดียวดังนี้
ปางเมื่อท้าวเธอยกยอดพระบารมีมหาภริยทาน แก่อินทร์พฤฒาจารย์นั้นแล
(6) สมเด็จพระยอดกัญญานารีรัตน์มัททราชบุตรี เมื่อพระบรมราชสามีทรงประสาทพระราชทานแก่พฤฒาจารย์
วันนั้น นางท้าวจะได้ทรงไหวหวั่นพรั่นพระทัยโทมนัสรันทด ถึงพระพักตร์เศร้าสลดอัสสุชลคลอคลองพระนัยนานั้นหามิได้
พิมพ์พระพักตร์ผ่องใสบริสุทธิ์ศิริวิลาศดุจดวงบงกชผกามาศอันเบ่งบาน ด้วยทรงพระวิจารณ์จินตนา ว่าท้าวเธอทรงพระราช
ศรัทธาบริจาค ซึ่งนางแก้วอันหายากอย่างอาตมา ด้วยพระทัยมิได้กรุณาแหนงหน่าย เหตุเคลือบแคลงระแวงเรื่องร้ายสิ่งใดก็มิได้
มี ทรงประสาทเพราะประสงค์ศรีสรรเพ็ชญ์โพธิสมบัติ จะแลกเอาพระพุทธรัตน์วรญาณ อันเป็นเอกอริยธนสารพิสุทธิพิเศษ จะ
ข้ามสัตว์ให้พ้นเขตสงสารสาคร น้องท้าวเธอทรงพระอนุสรณ์ดังนี้ ก็เบิกบานพระกมลเปรมปรีดิ์ปราโมทย์ไม่มีมุขวิการโทษ
ยินยอมพร้อมด้วยพระราชศรัทธา ท้าวเธอจึงทอดทัศนาพิมลพักตร์ พระน้องรักจักวิกลประการใด จะมัวหมองหรือผ่องใสใน
ครั้งนี้ จักร่วมบํารุงพระทานบารมีหรือจะหม่นหมอง เมื่อพิศพักตร์พระนางน้องเห็นผ่องผุด เพียงศศิธรบริสุทธิ์สว่างเมฆก็ทราบ
ว่านางนี้เป็นเอกอัครนารี เป็นคู่สร้างพระบารมีมาแต่ก่อนกาล ทรงพระเกษมศานต์โสมนัสนิ่งนึกในพระทัย พระมัทรีก็ทราบ
อัชฌาสัยพระภัสดา จึงทูลว่า ข้าแต่พระจอมจุฬาจรรโลงโลก จะนํานิกรชนให้พ้นจากจตุรโอฆสาคร ดังฤๅมาทรงพระอนุสรณ์
เคลือบแคลงแหนงในข้าพระบาทผู้ได้ฉลองละอองบาทเรณุมาศพระร่มเกล้า แต่แรกรุ่นดรุณยุพเยาว์ยามเสวยสวัสดิ์ มิได้เคย
เดิน
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
กัณฑ์สักกบรรพ http://www.mahachat.com/index.php/kan-10?tmpl=componen...
3 of 5 26/5/2559 19:54

4. ระคายขุ่นหมองข้องขัดพระอาชญา ก็ย่อมทราบอยู่ใต้พระบาทาที่ชั่วดี เมื่อพระเป็นเจ้าจะบริจาคข้าผู้ทาสีให้แก่ผู้ใด จะนําไปเป็น
ทาสช่วงใช้หรือจะจํานงจําหน่าย ด้วยมีกมลมุ่งหมายประสงค์ทรัพย์หรือปรารถนาเนื้อเลือดจะเชือดสับให้สิ้นชีวาสัญ ก็ตามแต่
เจตนาผู้นั้นจักปองประโยชน์ ข้ามัทรีนี้มิได้มีมนัสพิโรธให้เคืองข้อง จะเอาชีวิตและกายนี้ถวายฉลองพระเดชพระคุณ วิบุลบงกช
บาทพระราชสามี ด้วยกตัญญูกตเวทีทางธรรมสุจริต ขอพระองค์อย่าทรงพระอาโภคพินิจนึกแหนงพระทัย จงมีพระกมลผ่องใส
โสมนัสเปรมปรีดิ์ ด้วยภริยทานบารมีคือข้าพระบาทอันยินยอมพร้อมด้วยพระราชศรัทธา ในกุศลเจตนานั้นแล้วแล
(7) ภิกฺขเวดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีลาทิคุณพิเศษ สมเด็จท้าวสหัสเนตรจอมสิเนรุราช เมื่อทราบพระกมลประสาทสอง
กษัตรา ทรงสโมสรศรัทธาภิรมย์ร่วมหฤทัยในพระทานบารมี จึงเปล่งสุนทรเทววาที อนุโมทนาว่า พระพุทธเจ้าข้า บรรดา
มัจฉริยะหมู่มาร อันเป็นปัจจนิกทานมลทิน อาจจะห้ามมิให้ได้ทิพยโภคามานุษยสมบัติทั้งสิ้น ก็พ่ายแพ้พินาศด้วยพระองค์ทรง
พระประสาทภริยมหาทาน บังเกิดมหัศจรรย์บันดาลจลาจลทั่วสกลพิภพโลกา ฝูงเทพอนุโมทนาสาธุการ ทุกฺกรํ หิ กโรติ โส พระ
ร่มเกล้าบําเพ็ญบุตรทารทานอันยอดยาก บุคคลผู้ใดใครจะบริจาคได้ดังนี้ พฺรหฺมยานํจัดได้ชื่อว่าเป็นพรหมยานประเสริฐศรี
สุนทรสวัสดิ์ เหตุละล่วงวิถีทางอบายพิบัติภยันตราย วิปจฺจตุ จักเป็นปัจจัยให้สําเร็จพระกมลที่มุ่งหมาย ปรมัตถปรมาภิเศกสมโพธิ
พุทธภูมิบารมีญาณ โดยดังพระปณิธานนี้แล้วแล
(8) เมื่อสมเด็จท้าววัชรินทร์ปิ่นสุทัศนเทพธานีตรีเนตร ตรัสอนุโมทนาพระทานบารเมศแล้ววิจารณ์จินตนา ว่า
ควรอาตมจะคืนถวายพระเกศแก้วกัญญาเยาวมาลย์มาศจะได้อยู่บํารุงบําเรอบรมบาทดุจก่อนกาล ก็มีมธุรเทวบรรหารตรัส
ประภาส ด้วยบาทพระคาถา
ททามิ โภโต ภริยํ ฯลฯ วเร อฏฺฐ ททามิ เตติ
(9) เทวข้าแต่พระมิ่งโมลีมกุฎสมมติเทพวงศ์ข้าธชีนี้เป็นเผ่าพงศ์หินเพศพวกภิกขาจาร ทั้งชรารูปวิการเกือบจะ
วายชีวาตม์ไม่ควรครองพระน้องนาฏนางกษัตริย์ขอคืนถวายไว้ปฏิบัติบวรบาทบงสุ์ ควรแต่คู่ครองสองสุริยวงศ์บวรวิสุทธิชาติ
ทั้งพระหฤทัยก็ใสประสาทส่องเหมือนพระราชศรัทธา สมทั้งสองครองพรหมจรรยาพิธีศีลพิเศษ ยถา ปโย จสงฺโข จดุจดังสังข์
เสวตกับกระแสกษิรวารี ก็ขาวผ่องพรรณพิสุทธิสีเสมอสมานปานประดุจนั้น ปุญฺญานิ กยิราถ ทั้งสองพระองค์จงทรงแสวงกุศล
สรรพสุจริต บําเพ็ญพุทธการกกิจกอบก่อบวรกฤษฎาธิการอย่ารู้อิ่มพระบวรสันดานพึงภิยโยภาพ กว่าจะบรรลุโลกุตรลาภเลิศใน
ธาตรี เมื่อท้าวเทพโกสีย์จักถวายวรัษฎาพร แด่สมเด็จพระบรมหน่อชินวรรวิวงศ์จึงกราบทูลว่าข้าพระองค์นี้ใช่พราหมณ์ชราทิชา
ชาติ เทวินฺโทเป็นท้าวเทวราชสุราธิบดี มาสู่พระองค์ประสงค์จะประสาทศรีสถาวรสวัสดิ์อัฏฐวเรศพระร่มเกศจักปรารถนาพระ
พรอันใด ก็ตามพระราชหฤทัยจงบัณฑูรแถลง แล้วท้าวสุชัมบดีก็แสดงเทวศักดาเดช แปรพระกายินทรีย์เป็นตรีเนตรเหาะระเห็จ
ทะยาน เหนือห้องท้องทิฆัมพรคัคนานต์ในขณะนั้น เปล่งทิพยรังสีมีพรรณโอภาส ดุจดวงดรุณภาณุมาศอุทัยทิวากร ยังยอด
ยุคันธรศิงขรนั้นแล
(10) ตโต โพธิสตฺโต ลําดับนั้นพระบรมพุทธพงศ์โพธิสัตว์ขัตติยาธิเบศร์ เมื่อจะขอบวรอัฏฐวเรศแด่วัชรินทร์ ปิ่น
อมรคณาสุราสุรเทพบรรษัทก็ดํารัสโดยสาระพระคาถา
วรญฺเจ เม อโท สกฺก ฯลฯ อฏฺฐเมตํ วรํ วเรติ
(11) สกฺก ดูกรท้าวเทวอดิศรสุรมเหสักข์มัฆวาน ผู้เคารพในทานเบื้องบุเรชาติ สพฺพภูตานมิสฺสร เป็นองค์อัคร
อิศราธิราชหมู่อมรแมน เรานี้มีประสงค์ให้พระบิตุรงค์ระงับเคืองแค้นที่โทษา จงยกพยุหแสนยาพลากรออกมารับเราคืนนคร
เสวยสวรรเยศปฐเมตํวรํ วเร พระพรนี้เป็นปฐมวเรศให้แก่เรา ประการหนึ่งปางเมื่อคืนเข้าครองพิภพสีพี สําเร็จบรมกษัตราภิ
เศกศรีสวัสดิ์มไหศวรรย์ฝูงนักโทษที่รับราชทัณฑ์พันธนาการ ให้ได้ปล่อยเปลื้องทุกข์ทรมานจากจองจํา ทุติเยตํวรํ วเร พระ
พรนี้เป็นคํารบสองจงประสิทธิประสาทอนึ่งอเนกนิกรประชาราษฎร์ที่หนุ่มแก่แลปานกลาง จะเลี้ยงชีพก็ขัดขวางด้วยคนจน จะ
พากันสัญจรเกลื่อนกล่นมาสู่สํานักเรา ขอจงได้ทํานุกปลูกเลี้ยงเหล่าทรพลชนอนาถา ให้บริบูรณ์ด้วยพิพิธโภคากระยาหาร
สรรพวัตถาลังการอันอุดมตติเยตํวรํ พระพรนี้ให้เสร็จสมเป็นคํารบสามอนึ่ง ขออย่าให้ลุอํานาจมาตุคามกอปรด้วยกายทุจริต
ในปรทารกรรมอธรรมกิจกามครุโทษ จงปรีดาสทารสันโดษบริสุทธิ์สันดาน อย่ามุ่งหมายฝ่ายมิจฉาจารจํานองจิต จตุตฺเถตํวรํ
วเร พระพรนี้เป็นสี่ประสิทธิ์ให้แก่ข้า อนึ่งซึ่งองค์อัครโอรสาเกิดกับอกองค์จงมีชนมายุยืนยงยิ่งด้วยยศศักดิ์ ให้ปราบปรามหมู่
ปรปักษ์ปราชเยศโดยทศธรรมทั่วธเรศธํารงภพ ปญฺจเมตํวรํ วเร พระพรนี้นับเป็นคํารบห้าประการ อนึ่งปางเมื่อถึงบุรีรมย์สถาน
กาล อรุโณภาส ให้แสนสัตตรัตนามาศทิพยพิรุณธารา จงตกเต็มสกลมหานครพิศาล ฉฏฺฐเมตํวรํ วเร พระพรนี้ให้เสร็จสม
ปณิธานเป็นคํารบหก อนึ่งเบื้องว่าบริจจาคทานแก่ยาจกทั่วทั้งธรณินทร์ พระราชทรัพย์อย่ารู้สุดสิ้นสรรพโภคา อย่าพึงท้อถอย
เดิน
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
เดิน
ขึ้น
กัณฑ์สักกบรรพ http://www.mahachat.com/index.php/kan-10?tmpl=componen...
4 of 5 26/5/2559 19:54

5. ศรัทธาอาดูรเดือดร้อน จงโสมนัสสาทรอํานวยทาน สตฺตเมตํวรํ วเร พระพรนี้นับเป็นเจ็ดประการโดยกําหนด อนึ่งเมื่อเรา
ดับขันธ์ทิวงคตจงอุบัติบันดาล ในดุสิตเทวสถานทิพพาวาส แล้วจุติสู่ปัจฉิมชาติในมนุษยโลกา จงบรรลุพระปรมาภิเศกสมโพธิ
อฏฺฐเมตํวรํ วเร พระพรนี้ให้สําเร็จประโยชน์เป็นแปดประการ ท้าวมัฆวานจงประสิทธิ์สมมโนรถจํานง โดยดําริประสงค์นี้แล้ว
แล
ตมตฺถํปกเสนฺโต สตฺถา อาห
ตสฺส วจนํ สุตฺวา ฯลฯ สคฺคกายํ อปกฺกมีติ
(12) ภิกฺขเวดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีลสังวรสิกขา เทวินฺโทสมเด็จท้าวเทพสุเรนทราธิบดินทรเทวราช ทรงสดับบวร
วัจนาตถ์นราธิเบศร์ ก็ตรัสประสาทอัฏฐวเรศให้ประสิทธิ์สมประสงค์ อจิรํ วต เต ตาโต ไม่นานนักบรมอัครปิตุรงค์ก็จะกรีฑา
ทวยหาญพหลพลพยุหแสนยาพลากร ออกมารับเสด็จคืนพิไชยเชตุดรดํารงราชาฉัตร เสวยพิภพสีพีบุรีรัตนราชมไหสูรย์อย่าทรง
พระจินดาอาดูรมิเป็นไร คงจะเสร็จสมภิรมย์หฤทัยทุกสิ่งสรรพ์อปฺปมตฺโต โหหิ จงมีพระกมลมั่นอย่าประมาทในพรหมจริยวา
สเสวยสุขวิเวกเนกขัมมปรมัตถบารมี โดยพุทธางกูรพิธีนั้นแล
(13) ภิกฺขเว ดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีลสมาธิญาณ เทวราชา สมเด็จท้าวมัฆวานวัชรินทรเทเวศร์ ผู้เฉลิมมกุฎเกศแสนสุ
รคณา ทั้งสองสวรรค์ชั้นกามาวจรเทพธานี สุชมฺปติ เป็นพระราชสามีองค์อัปสรสุรางคพิลาส สุชาดาสมรมาศมิ่งวิมลมาลย์วรํ ทตฺ
วา ถวายพระพรแปดประการแก่พระมหาสัตว์แล้วเสด็จนิวัตนทิวังคนิเวศน์วรเวชยันต์ในดาวดึงสาสวรรค์นั้นแล ฯ
สกฺกปพฺพํนิฏฺฐิตํฯ
ประดับด้วยพระคาถา ๔๓พระคาถา
เอวํก็มีด้วยประการดังนี้แล ฯ
(ปี่พาทย์ทําเพลงกลม)
เดิน
ขึ้น
ขึ้น
กัณฑ์สักกบรรพ http://www.mahachat.com/index.php/kan-10?tmpl=componen...
5 of 5 26/5/2559 19:54