Туған жерім - киелі бесігім

1. Туған жерім - киелі бесігім
Отбасы, атамекен, Астана, туған жер, ел бәрі Отан ұғымына сыяды
екен - ау. Өйткен отбасы шағын мемлекет. Өз табалдырығынан үлкенді
сыйлау, сүю дегенді білмейтін баладан Отанын сүйетін адам шығуы мүмкін
емес. Өз батырын, ескерткішінің тарихын білмеген, туған жерінің жылуын
сезіп өспесең қайда барып оңарсың? Ұлы Отан соғысындағы батыр
аталарымыз кіндік қаны тамған жерін сүйіспеншілікпен қорғаған екен.
Сонау, туу хандық құрған заманнан Әбілқайыр, Абылай, Кенесары, Керей,
Жәнібек т.б ақылды, тапқыр батыр бабаларымыз алқандай жерді жауларына
қимапты. Дүниесін, малын берсе де жерге келгенде таршылық жасапты.
Сонда олар сараңдықтан емес, киелі топырағын жаудың лас аяғына
басқызбай, намысын таптатпай бізге сақтаған екен. Біздің атамекеніміз ұлан
- ғайыр атырап сол бабаларымыздың ұрпағына қалдырып кеткен асыл
мұрасы екен - ау. Мен мұның бәрін қайдан білдім? Есейген сайын санам да
кеңеюде. "Мәңгілік ел" ұғымын да санама тоқып жүрмін. Сөйтсем,
қасиетіңнен айналайын, ата - бабаларымыз жерді бізге аманат етуді мақсат
еткен екен. Сонымен қатар тілін шұбарламай , ислам дінін де мұра қылып
тастап кетті.
Ата - бабаларымыз дінге сиынғанда иманды, адамгершілігі, ұяты
мықты болады деп ұстанған екен - ау. Дәл қазіргі таңда сол дінімізді қадірлеп
жүрміз бе? Жасыратыны жоқ, жат діннің ағымына еріп, экстремизмге бағыт
алып жүргендері де бар. Бұл біздің ұлтымызға жат пиғыл. Өйткені дінін,
тілін білмеген адам мәңгүрт болады. Ондай адам Отанын да сатып кетеді.
Осындайда "Отансыз адам-ормансыз бұлбұл" деген нақыл сөз жадыма орала
кетеді. Орманы болмаса, бұлбұл әнін қайда барып айтар еді?. Жас кезімізден
бастап патриот болып, Отанымның көркеюіне қалай үлесімді қосамын деген
ой әркімнің көкейіне ұялауы тиіс. Әрине, менің еңбегім оқу. Ендеше, оқу
озаты болып, жобаларға ат салыссам, бұл менің қосқан үлесім болып
табылады.