Οι πρώτοι αιώνες του Βυζαντίου
(330-717μ.Χ.)
Μία διευκρίνιση…
     Το μεσαιωνικό τμήμα της εθνικής μας ιστορίας συμπίπτει με την ιστορία της
βυζαντινής αυτοκρατορίας.
     Τι εννοούμε, όμως, όταν λέμε «βυζαντινή αυτοκρατορία»; Ποιοι ήταν οι
Βυζαντινοί; Δεν είναι εύκολο ν' απαντήσουμε σ' αυτά τα ερωτήματα. Πρώτα πρώτα
κράτος που να έχει την επίσημη ονομασία «βυζαντινό» δεν υπήρξε ποτέ. Όσο κι
αν ψάξουμε στις πηγές μας, ελληνικές και ξένες, δεν πρόκειται να βρούμε αυτό τον
όρο. Και είναι φυσικό: οι όροι «Βυζαντινός» και «βυζαντινή ιστορία», με τη
σημασία του κατοίκου και της ιστορίας του κράτους που είχε για πρωτεύουσα
την Κωνσταντινούπολη, το παλιό Βυζάντιο, είναι ανύπαρκτοι. Ποτέ οι κάτοικοι
του κράτους του Βοσπόρου δεν χρησιμοποίησαν για τον εαυτό τους, για το
κράτος τους και την ιστορία του το επίθετο «βυζαντινός». Μόνο Ρωμαίους
ονόμαζαν τους εαυτούς τους, η αυτοκρατορία τους ήταν «ρωμαϊκή» και
πρωτεύουσα τους ήταν η Νέα Ρώμη.
       Ο όρος «βυζαντινός» είναι νεολογισμός. Τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ο Ιερώνυμος
Wolf (1516-80) στα 1562 και τον καθιέρωσε ο Ph. Labbe (1609-67) ο ιδρυτής της Βυζαντίδας του
Λούβρου. Στα 1680 ο Κάρολος Du Cange χρησιμοποίησε τον όρο για να τιτλοφορήσει το ιστορικό
του βιβλίο, που πραγματεύεται την ιστορία του κράτους της Κωνσταντινούπολης, Historia
Byzantina. Η βυζαντινή ιστορία και η βυζαντινή αυτοκρατορία είχαν βρει πια τη θέση τους στην
επίσημη επιστημονική ορολογία. Από τότε ο επιστημονικός κόσμος χρησιμοποιεί τα ονόματα
«βυζαντινή αυτοκρατορία» και «Βυζαντινοί» για να δηλώσει την αυτοκρατορία της
Κωνσταντινούπολης και τους κατοίκους της.

                                Ι. Καραγιαννόπουλος, Το Βυζαντινό Κράτος, Θεσσαλονίκη, 1996
330-395μ.Χ.: το άνοιγμα στην Ανατολή

Όταν ο Κωνσταντίνος
νίκησε το Λικίνιο,
αύγουστο του
ανατολικού τμήματος
του κράτους, έμεινε
μονοκράτορας (324),
σε μια αυτοκρατορία
που δοκιμαζόταν τόσο
εσωτερικά όσο και
εξωτερικά.
Η νέα Ρώμη


Ο Κωνσταντίνος
ίδρυσε στις ακτές
του Βοσπόρου, στη
θέση όπου
βρισκόταν η αρχαία
πόλη Βυζάντιο, μια
νέα πόλη, την
Κωνσταντινούπολη
Ο Κωνσταντίνος μεταφέρει την πρωτεύουσα από
     τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη
Το Ιερόν Παλάτιον
Το φόρουμ- η αγορά του Κωνσταντίνου

                                            Το φόρουμ-
                                      η αγορά του Κωνσταντίνου
Το φόρουμ-
 η αγορά του
Κωνσταντίνου
Το φόρουμ του
  Θεοδοσίου
Το φόρουμ του
  Θεοδοσίου
Ο ιππόδρομος σήμερα
Γιατί ο Κωνσταντίνος μετέφερε την
πρωτεύουσα στην Κωνσταντινούπολη
 Για να ενοποιήσει τον μεσογειακό κόσμο σε ένα
 ισχυρό κράτος που θα στηριζόταν σε δύο
 στοιχεία:
   την απόλυτη μοναρχία      τον χριστιανισμό


           με το διάταγμα της
      ανεξιθρησκίας νομιμοποίησε τον
              χριστιανισμό.


                                         Αναμνηστική πλάκα στην εκκλησία
                                        που βρίσκεται στη θέση του παλατιού
                                       όπου το 313 υπογράφηκε το Διάταγμα.
Στα Μεδιόλανα (σημερινό
Μιλάνο) ο Κωνσταντίνος και ο
Λικίνιος υπέγραψαν το ομώνυμο
διάταγμα που αναγνώριζε στους
   Χριστιανούς το δικαίωμα
ελεύθερης άσκησης τη λατρεία
             τους.
Οι οικουμενικές σύνοδοι
   Καθιερώθηκαν από τον
    Κωνσταντίνο, για την
    επίλυση των δογματικών
    διαφορών μεταξύ των
    Χριστιανών.

   Η πρώτη έγινε στη Νίκαια
    της Βιθυνίας

                               Νωπογραφία της Οικουμενικής Συνόδου, Sistine
                               Salon στο Βατικανό
Ο Μέγας Θεοδόσιος (4ος αιώνας)
 Με τη βασιλεία του Θεοδόσιου
Α’ η ρωμαϊκή αυτοκρατορία
απομακρύνθηκε ακόμη
περισσότερο από τις ρωμαϊκές
παραδόσεις:
ο χριστιανισμός με τη μορφή της
ορθοδοξίας έγινε η επίσημη
θρησκεία του κράτους.
Η βίαιη ρήξη με την ειδωλολατρία
Η Υπατία, σπουδαία
φιλόσοφος, μαθηματικός και
αστρονόμος, έζησε στην
Αλεξάνδρεια κατά το β ήμισυ
του 4ου αιώνα και στις αρχές
του 5ου μ.Χ. Καθ' όλη τη
διάρκεια της ζωής της
αποτέλεσε πρότυπο ηθικής,
σύνεσης και σοφίας. Έζησε
όμως σε μια εποχή βίας και
θρησκευτικού φανατισμού και
βρήκε φρικτό θάνατο από τους
χριστιανούς της Αλεξάνδρειας.
Όταν πέθανε ο Θεοδόσιος Α' (395), το Ρωμαϊκό Κράτος
   χωρίστηκε σε δυτικό και σε ανατολικό τμήμα




ΔΥΤΙΚΟ
                        ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ
Το Δυτικό ρωμαϊκό κράτος




                                      Αντίθετα, το Ανατολικό αντιμετώπισε
                                           τους επιδρομείς και άντεξε.




Το Δυτικό ρωμαϊκό κράτος, αδύναμο
οικονομικά και στρατιωτικά,
παραδόθηκε στις επιθέσεις των
βάρβαρων γερμανικών λαών και
υπέκυψε το 476μ.Χ.. Οι βάρβαροι
μοιράστηκαν τα εδάφη και ίδρυσαν τα
δικά τους κράτη.
Για ποιους λόγους το Ανατολικό ρωμαϊκό
κράτος άντεξε στις επιδρομές των βαρβάρων

 1) Ισχυρό αμυντικό σύστημα       2) Επιδέξια διπλωματία




 2) Αφομοίωση βαρβάρων που       4) Αντιμετώπιση αιρέσεων,
  είχαν εισβάλει στα εδάφη του   που απειλούσαν την ενότητα
                                         του κράτους
Τα θεοδοσιανά τείχη
Τα περίφημα διπλά τείχη της Κωνσταντινούπολης
      κατασκευάστηκαν επί Θεοδοσίου Β’
Τα θαλάσσια τείχη
χτίστηκαν το 439,
επίσης επί
Θεοδοσίου Β'
Η επικράτηση της ελληνικής στο Ανατολικό ρωμαϊκό
    κράτος
    Η ελληνική
     χρησιμοποιείται
     επίσημα σε δημόσια
     έγγραφα
    Η ελληνική παιδεία έχει
     το προβάδισμα στο
     πρόγραμμα του
     Πανδιδακτηρίου, του
     πρώτου ευρωπαϊκού
     πανεπιστημίου που
     ιδρύθηκε στην
     Κωνσταντινούπολη το
     425μ.Χ.                   O Πατριάρχης Φώτιος, καθήμενος σε θρόνο, όπως
                               εικονίζεται σε μικρογραφία του ΙωάννουΣκυλίτζη
Μαγναύρα : (από το
λατινικό magna aula)
αίθουσα τελετών που
βρισκόταν στην
περιφέρεια του Μεγάλου
Παλατίου της
Κωνσταντινούπολης,
ανατολικά του
Αυγουσταίου. Εδώ
γίνονταν οι υποδοχές
ξένων πρεσβευτών, οι
οποίοι εντυπωσιάζονταν
από τα αυτόματα που
εκτίθεντο στην αίθουσα.
Kατά τη βασιλεία του
Μιχαήλ Γ' ήταν έδρα
ανώτατης σχολής.
6ος αιώνας

   Ο αιώνας του Ιουστινιανού
Η reconquista
Στόχος του Ιουστινιανού
ήταν η αποκατάσταση της
Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
στα παλιά της όρια με
πρωτεύουσα την
Κωνσταντινούπολη.


                     Η Αυτοκρατορία περιορισμένη
                       στο ανατολικό της τμήμα
Η εξωτερική πολιτική
   του Ιουστινιανού
Στην Ανατολή
και στον Βορρά   Ασφάλισε τα σύνορα του Δούναβη από τους
                      Σλάβους και τους Βούλγαρους




                                          Υπέγραψε συνθήκη ειρήνης
                                               με τους Πέρσες
Στη Δύση με αιματηρούς
και μακροχρόνιους πολέμους
        απώθησε…


               Τους Οστρογότθους από την Ιταλία


  Τους Βησιγότθους από την
           Ισπανία
 (ανέκτησε μόνο το ΝΑ τμήμα)




            Τους Βάνδαλους από τη Β. Αφρική



 Η Βυζαντινή αυτοκρατορία μετά από τις κατακτήσεις
                 του Ιουστινιανού
Η εσωτερική πολιτική του Ιουστινιανού
   διαμόρφωσε μια ισχυρή συγκεντρωτική μοναρχία,
    θεμελιωμένη στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
   προστάτεψε το κράτος από την ανάπτυξη της μεγάλης
    γαιοκτησίας και προσπάθησε να θέσει υπό έλεγχο την
    αυξανόμενη ισχύ των δυνατών.
   κωδικοποίησε το Δικαίου σε όλες τις μορφές του, η
    περίφημη Ιουστινιάνεια Νομοθεσία αποτέλεσε τη
    βάση της νεότερης νομοθεσίας, δείχνοντας μοναδική
    αντοχή στο χρόνο.
Οι διάδοχοι…

  κληρονόμησαν ένα παγκόσμιο κράτος που
  ήταν πολύ δύσκολο να διατηρηθεί. Έχοντας
  να επιλέξουν ανάμεσα στη Δύση και την
  Ανατολή, διάλεξαν την Ανατολή και
  άφησαν τη Δύση πάλι στο έλεος των
  γερμανικών φύλων.
7ος αιώνας

   Η πτώση της ελληνιστικής
   Ανατολής
Το κράτος, κατά την περίοδο των διαδόχων του δεν είχε τη δύναμη να
υπερασπιστεί τα σύνορα του. Οι περσικές επιδρομές και οι επιδρομές
των Αβάρων έφθασαν μέχρι τα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης.




       Πέρσες και Άβαροι
          πολιορκούν
     την Κωνσταντινούπολη



                                                Άβαρος ιππέας

     Πέρσης πολεμιστής
Ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος
 Τον αγώνα εναντίον των
 Περσών ανέλαβε ο
 αυτοκράτορας Ηράκλειος,
 που με τις νικηφόρες
 εκστρατείες του ματαίωσε
 την προσπάθεια τους να
 εγκατασταθούν στη
 Μεσόγειο και
 αποκατέστησε τα παλαιά
 ανατολικά σύνορα της
 Αυτοκρατορίας.
Όμως, τα μέσα του 7ου αιώνα
              εμφανίστηκαν οι Άραβες
διεξάγοντας ως
μαχητές του Ισλάμ
ιερό πόλεμο
απέσπασαν
σημαντικές
βυζαντινές επαρχίες
(Συρία, Παλαιστίνη,
Αίγυπτο, Β. Αφρική)
και ίδρυσαν το
χαλιφάτο τους πάνω
σε βυζαντινό έδαφος,
διασπώντας την
ενότητα της
μεσογειακής
ελληνοχριστιανικής
οικουμένης.
Η Αυτοκρατορία, μπορεί στο
τέλος του 7ου αιώνα να περιορίστηκε
εδαφικά, κέρδισε όμως σε ομοιογένεια
εθνολογική και θρησκευτική, αφού τα
εδάφη που της απέμειναν κατοικούνταν
από Έλληνες Ορθοδόξους.

οι πρώτοι αιώνες του βυζαντίου

  • 1.
    Οι πρώτοι αιώνεςτου Βυζαντίου (330-717μ.Χ.)
  • 2.
    Μία διευκρίνιση… Το μεσαιωνικό τμήμα της εθνικής μας ιστορίας συμπίπτει με την ιστορία της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Τι εννοούμε, όμως, όταν λέμε «βυζαντινή αυτοκρατορία»; Ποιοι ήταν οι Βυζαντινοί; Δεν είναι εύκολο ν' απαντήσουμε σ' αυτά τα ερωτήματα. Πρώτα πρώτα κράτος που να έχει την επίσημη ονομασία «βυζαντινό» δεν υπήρξε ποτέ. Όσο κι αν ψάξουμε στις πηγές μας, ελληνικές και ξένες, δεν πρόκειται να βρούμε αυτό τον όρο. Και είναι φυσικό: οι όροι «Βυζαντινός» και «βυζαντινή ιστορία», με τη σημασία του κατοίκου και της ιστορίας του κράτους που είχε για πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη, το παλιό Βυζάντιο, είναι ανύπαρκτοι. Ποτέ οι κάτοικοι του κράτους του Βοσπόρου δεν χρησιμοποίησαν για τον εαυτό τους, για το κράτος τους και την ιστορία του το επίθετο «βυζαντινός». Μόνο Ρωμαίους ονόμαζαν τους εαυτούς τους, η αυτοκρατορία τους ήταν «ρωμαϊκή» και πρωτεύουσα τους ήταν η Νέα Ρώμη. Ο όρος «βυζαντινός» είναι νεολογισμός. Τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ο Ιερώνυμος Wolf (1516-80) στα 1562 και τον καθιέρωσε ο Ph. Labbe (1609-67) ο ιδρυτής της Βυζαντίδας του Λούβρου. Στα 1680 ο Κάρολος Du Cange χρησιμοποίησε τον όρο για να τιτλοφορήσει το ιστορικό του βιβλίο, που πραγματεύεται την ιστορία του κράτους της Κωνσταντινούπολης, Historia Byzantina. Η βυζαντινή ιστορία και η βυζαντινή αυτοκρατορία είχαν βρει πια τη θέση τους στην επίσημη επιστημονική ορολογία. Από τότε ο επιστημονικός κόσμος χρησιμοποιεί τα ονόματα «βυζαντινή αυτοκρατορία» και «Βυζαντινοί» για να δηλώσει την αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης και τους κατοίκους της. Ι. Καραγιαννόπουλος, Το Βυζαντινό Κράτος, Θεσσαλονίκη, 1996
  • 3.
    330-395μ.Χ.: το άνοιγμαστην Ανατολή Όταν ο Κωνσταντίνος νίκησε το Λικίνιο, αύγουστο του ανατολικού τμήματος του κράτους, έμεινε μονοκράτορας (324), σε μια αυτοκρατορία που δοκιμαζόταν τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.
  • 4.
    Η νέα Ρώμη ΟΚωνσταντίνος ίδρυσε στις ακτές του Βοσπόρου, στη θέση όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Βυζάντιο, μια νέα πόλη, την Κωνσταντινούπολη
  • 5.
    Ο Κωνσταντίνος μεταφέρειτην πρωτεύουσα από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη
  • 6.
  • 7.
    Το φόρουμ- ηαγορά του Κωνσταντίνου Το φόρουμ- η αγορά του Κωνσταντίνου
  • 8.
    Το φόρουμ- ηαγορά του Κωνσταντίνου
  • 9.
    Το φόρουμ του Θεοδοσίου
  • 10.
    Το φόρουμ του Θεοδοσίου
  • 11.
  • 12.
    Γιατί ο Κωνσταντίνοςμετέφερε την πρωτεύουσα στην Κωνσταντινούπολη Για να ενοποιήσει τον μεσογειακό κόσμο σε ένα ισχυρό κράτος που θα στηριζόταν σε δύο στοιχεία: την απόλυτη μοναρχία τον χριστιανισμό με το διάταγμα της ανεξιθρησκίας νομιμοποίησε τον χριστιανισμό. Αναμνηστική πλάκα στην εκκλησία που βρίσκεται στη θέση του παλατιού όπου το 313 υπογράφηκε το Διάταγμα.
  • 13.
    Στα Μεδιόλανα (σημερινό Μιλάνο)ο Κωνσταντίνος και ο Λικίνιος υπέγραψαν το ομώνυμο διάταγμα που αναγνώριζε στους Χριστιανούς το δικαίωμα ελεύθερης άσκησης τη λατρεία τους.
  • 14.
    Οι οικουμενικές σύνοδοι  Καθιερώθηκαν από τον Κωνσταντίνο, για την επίλυση των δογματικών διαφορών μεταξύ των Χριστιανών.  Η πρώτη έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας Νωπογραφία της Οικουμενικής Συνόδου, Sistine Salon στο Βατικανό
  • 15.
    Ο Μέγας Θεοδόσιος(4ος αιώνας) Με τη βασιλεία του Θεοδόσιου Α’ η ρωμαϊκή αυτοκρατορία απομακρύνθηκε ακόμη περισσότερο από τις ρωμαϊκές παραδόσεις: ο χριστιανισμός με τη μορφή της ορθοδοξίας έγινε η επίσημη θρησκεία του κράτους.
  • 16.
    Η βίαιη ρήξημε την ειδωλολατρία Η Υπατία, σπουδαία φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος, έζησε στην Αλεξάνδρεια κατά το β ήμισυ του 4ου αιώνα και στις αρχές του 5ου μ.Χ. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της αποτέλεσε πρότυπο ηθικής, σύνεσης και σοφίας. Έζησε όμως σε μια εποχή βίας και θρησκευτικού φανατισμού και βρήκε φρικτό θάνατο από τους χριστιανούς της Αλεξάνδρειας.
  • 17.
    Όταν πέθανε οΘεοδόσιος Α' (395), το Ρωμαϊκό Κράτος χωρίστηκε σε δυτικό και σε ανατολικό τμήμα ΔΥΤΙΚΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ
  • 18.
    Το Δυτικό ρωμαϊκόκράτος Αντίθετα, το Ανατολικό αντιμετώπισε τους επιδρομείς και άντεξε. Το Δυτικό ρωμαϊκό κράτος, αδύναμο οικονομικά και στρατιωτικά, παραδόθηκε στις επιθέσεις των βάρβαρων γερμανικών λαών και υπέκυψε το 476μ.Χ.. Οι βάρβαροι μοιράστηκαν τα εδάφη και ίδρυσαν τα δικά τους κράτη.
  • 19.
    Για ποιους λόγουςτο Ανατολικό ρωμαϊκό κράτος άντεξε στις επιδρομές των βαρβάρων 1) Ισχυρό αμυντικό σύστημα 2) Επιδέξια διπλωματία 2) Αφομοίωση βαρβάρων που 4) Αντιμετώπιση αιρέσεων, είχαν εισβάλει στα εδάφη του που απειλούσαν την ενότητα του κράτους
  • 21.
  • 22.
    Τα περίφημα διπλάτείχη της Κωνσταντινούπολης κατασκευάστηκαν επί Θεοδοσίου Β’
  • 23.
    Τα θαλάσσια τείχη χτίστηκαντο 439, επίσης επί Θεοδοσίου Β'
  • 24.
    Η επικράτηση τηςελληνικής στο Ανατολικό ρωμαϊκό κράτος  Η ελληνική χρησιμοποιείται επίσημα σε δημόσια έγγραφα  Η ελληνική παιδεία έχει το προβάδισμα στο πρόγραμμα του Πανδιδακτηρίου, του πρώτου ευρωπαϊκού πανεπιστημίου που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 425μ.Χ. O Πατριάρχης Φώτιος, καθήμενος σε θρόνο, όπως εικονίζεται σε μικρογραφία του ΙωάννουΣκυλίτζη
  • 25.
    Μαγναύρα : (απότο λατινικό magna aula) αίθουσα τελετών που βρισκόταν στην περιφέρεια του Μεγάλου Παλατίου της Κωνσταντινούπολης, ανατολικά του Αυγουσταίου. Εδώ γίνονταν οι υποδοχές ξένων πρεσβευτών, οι οποίοι εντυπωσιάζονταν από τα αυτόματα που εκτίθεντο στην αίθουσα. Kατά τη βασιλεία του Μιχαήλ Γ' ήταν έδρα ανώτατης σχολής.
  • 26.
    6ος αιώνας Ο αιώνας του Ιουστινιανού
  • 27.
    Η reconquista Στόχος τουΙουστινιανού ήταν η αποκατάσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στα παλιά της όρια με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη. Η Αυτοκρατορία περιορισμένη στο ανατολικό της τμήμα
  • 28.
    Η εξωτερική πολιτική του Ιουστινιανού
  • 29.
    Στην Ανατολή και στονΒορρά Ασφάλισε τα σύνορα του Δούναβη από τους Σλάβους και τους Βούλγαρους Υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τους Πέρσες
  • 30.
    Στη Δύση μεαιματηρούς και μακροχρόνιους πολέμους απώθησε… Τους Οστρογότθους από την Ιταλία Τους Βησιγότθους από την Ισπανία (ανέκτησε μόνο το ΝΑ τμήμα) Τους Βάνδαλους από τη Β. Αφρική Η Βυζαντινή αυτοκρατορία μετά από τις κατακτήσεις του Ιουστινιανού
  • 31.
    Η εσωτερική πολιτικήτου Ιουστινιανού  διαμόρφωσε μια ισχυρή συγκεντρωτική μοναρχία, θεμελιωμένη στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη.  προστάτεψε το κράτος από την ανάπτυξη της μεγάλης γαιοκτησίας και προσπάθησε να θέσει υπό έλεγχο την αυξανόμενη ισχύ των δυνατών.  κωδικοποίησε το Δικαίου σε όλες τις μορφές του, η περίφημη Ιουστινιάνεια Νομοθεσία αποτέλεσε τη βάση της νεότερης νομοθεσίας, δείχνοντας μοναδική αντοχή στο χρόνο.
  • 32.
    Οι διάδοχοι… κληρονόμησαν ένα παγκόσμιο κράτος που ήταν πολύ δύσκολο να διατηρηθεί. Έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή, διάλεξαν την Ανατολή και άφησαν τη Δύση πάλι στο έλεος των γερμανικών φύλων.
  • 33.
    7ος αιώνας Η πτώση της ελληνιστικής Ανατολής
  • 34.
    Το κράτος, κατάτην περίοδο των διαδόχων του δεν είχε τη δύναμη να υπερασπιστεί τα σύνορα του. Οι περσικές επιδρομές και οι επιδρομές των Αβάρων έφθασαν μέχρι τα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης. Πέρσες και Άβαροι πολιορκούν την Κωνσταντινούπολη Άβαρος ιππέας Πέρσης πολεμιστής
  • 35.
    Ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος Τον αγώνα εναντίον των Περσών ανέλαβε ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, που με τις νικηφόρες εκστρατείες του ματαίωσε την προσπάθεια τους να εγκατασταθούν στη Μεσόγειο και αποκατέστησε τα παλαιά ανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας.
  • 36.
    Όμως, τα μέσατου 7ου αιώνα εμφανίστηκαν οι Άραβες διεξάγοντας ως μαχητές του Ισλάμ ιερό πόλεμο απέσπασαν σημαντικές βυζαντινές επαρχίες (Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο, Β. Αφρική) και ίδρυσαν το χαλιφάτο τους πάνω σε βυζαντινό έδαφος, διασπώντας την ενότητα της μεσογειακής ελληνοχριστιανικής οικουμένης.
  • 37.
    Η Αυτοκρατορία, μπορείστο τέλος του 7ου αιώνα να περιορίστηκε εδαφικά, κέρδισε όμως σε ομοιογένεια εθνολογική και θρησκευτική, αφού τα εδάφη που της απέμειναν κατοικούνταν από Έλληνες Ορθοδόξους.