Από το πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης "Κρήτη & Σαντορίνη: Τα νησιά του κρασιού" που υλοποιήθηκε στο 7ο Γυμνάσιο Ηρακλείου το σχολικό έτος 2014-2015
Από το πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης "Κρήτη & Σαντορίνη: Τα νησιά του κρασιού" που υλοποιήθηκε στο 7ο Γυμνάσιο Ηρακλείου το σχολικό έτος 2014-2015
1. Η ΜΠΙΡΑ
Ευαγγελική Σχολή Νέας Σμύρνης
Σχολικό Έτος 2011-2012
Ομάδα Μαθητριών:
Βαρδαξόγλου Ελένη
Γκολέμη Μαργαρίτα
Δασκαλογιάννη Κων/να
Θεοδωρακοπούλου Ιφιγένεια
Καλιανιώτη Μυρτώ
Κατελάνου Μαρία
2. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΙΡΑ
• Η μπίρα, ή μπύρα και στην ελληνική ζύθος,
αποτελεί ένα πολύ κοινό αλκοολούχο ποτό.
Κύρια συστατικά της είναι το νερό, η βύνη και ο
λυκίσκος, ενώ παράγεται μέσα από την
διαδικασία της ζύμωσης.
• Συναντάται σε πολλές διαφορετικές παραλλαγές
και είδη. Αναφορές για την παρασκευή μπίρας
ξεκινούν από την αρχαία Αίγυπτο και την
Μεσοποταμία, περίπου το 4000 π.Χ.
3. ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ ΜΠΙΡΑΣ
Νερό Κριθάρι
• Χρησιμοποιείται πόσιμο • Χρησιμοποιείται δίστιχο
νερό χαμηλής κριθάρι, συνήθως φτωχό
περιεκτικότητος σε άλατα. σε πρωτείνες και πλούσιο
Διακρίνουμε το νερό που σε άμυλο. Σε ορισμένα
χρησιμοποιείται κατά τη είδη μπίρας είναι σύνηθες
διαδικασία της να χρησιμοποιούνται μαζί
βυνοποίησης και το νερό με το κριθάρι και άλλα
που χρησιμοποιείται κατά δημητριακά, όπως σιτάρι,
το βρασμό και τη βρώμη ή σίκαλη. Άλλα
ζύμωση. Μόνο το δεύτερο είδη δεν περιέχουν
περιέχεται στην μπίρα καθόλου κριθάρι αλλά
που παράγεται τελικά. βασίζονται αποκλειστικά
σε άλλα δημητριακά.
4. Λυκίσκος Ζύμη (μαγιά)
Ο λυκίσκος αποτελεί φυτό και Ως μαγιά της μπίρας
ως πρώτη ύλη για την μπίρα χρησιμοποιούνται διάφορα είδη
χρησιμοποιούνται μόνο τα ζυμομυκήτων. Αυτά αναλαμβάνουν
θηλυκά άνθη του. Σε αυτά την διαδικασία της αλκοολικής
περιέχονται ρητίνες, οι οποίες ζύμωσης, τον μεταβολισμό δηλαδή
κατά το βρασμό αποδίδουν τις των σακχάρων και την παραγωγή
αρωματικές και γευστικές της αλκοόλης και του διοξειδίου του
ουσίες της μπίρας. Επίσης ο άνθρακα. Η επιλογή της ζύμης,
λυκίσκος περιέχει ταννίνες και σχετίζεται κάθε φορά με το είδος της
οργανικά οξέα που δρουν ως μπίρας που θα παραχθεί.
συντηρητικά.
5. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΙΡΑΣ
Το πρώτο στάδιο παραγωγής είναι η παραγωγή της βύνης. Το
κριθάρι αρχικά, διαβρέχεται και αφήνεται να μουλιάσει. Αφού
το μουσκεμένο κριθάρι βλαστήσει σε ειδικά δοχεία ώστε να
ενεργοποιηθούν τα ένζυμα, ακολουθεί η διαδικασία της
ξήρανσης, οπότε έχουμε στα χέρια μας την βύνη. Η
θερμοκρασία της ξήρανσης είναι αυτή που θα προσδιορίσει το
χρώμα της μπύρας. Η ανοιχτόχρωμη βύνη, που δίνει ξανθιές
μπύρες παρασκευάζεται σε θερμοκρασία κάτω των 85°C. Σε
υψηλότερες θερμοκρασίες η βύνη παίρνει ελαφρώς καφέ έως
και σκούρο χρώμα, από τις οποίες παρασκευάζονται οι
σκουρόχρωμες μπύρες.
6. Με τη ζύμωση έχουμε μετατροπή της σάκχαρης σε αλκοόλη και
ανθρακικό οξύ. Ανάλογα με την ταχύτητα της ζύμωσης έχουμε
την γρήγορης ζύμωσης μπύρα και την αργής ζύμωσης μπύρα.
Η γρήγορης ζύμωσης μπύρα παράγεται (ζυμώνεται) στους
5°C-6°C, ενώ η αργής ζύμωσης στους 12°C-20°C. Επίσης οι
ημέρες ζύμωσης κυμαίνονται από 2-10 ημέρες. Ακολουθεί η
διαδικασία ωρίμανσης (αποθήκευση) που διαρκεί 8 εβδομάδες.
Η θερμοκρασία ωρίμανσης διατηρείται με ισχυρά ψυκτικά
μηχανήματα συνέχεια στους 0°C-2°C όπου η μπύρα παθαίνει
μεταζύμωση. Μετά την αποθήκευση, η μπύρα φιλτράρεται
ώστε να είναι διαυγής.
7. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ
ΜΠΙΡΑΣ
Η από υγιή συστατικά παρασκευασμένη μπύρα, είναι για
υγιείς ανθρώπους ένα καλό ευφραντικό και λόγω της
περιεκτικότητάς του σε υδατάνθρακες, φωσφορικό αλάτι
και άλλες ύλες, αποκτά και μια θρεπτική αξία. Η
υπερβολική πόση όμως της μπύρας μας επιφέρει τις
ίδιες βλάβες στην υγεία όπως τα άλλα αλκοολούχα ποτά
και συγχρόνως παχυσαρκία. Οι δυνατές μπύρες
θεωρούνται σαν τονωτικό, οι ελαφριές μπύρες που είναι
φτωχές σε αλκοόλη, θεωρούνται συνήθως αναψυκτικά
και χωνευτικό ποτό.