Likhang Maikling Kwento ng BSED III Filipino (SY 2016-2017) Western Mindanao State University-External Studies Unit- Molave

1. gulong ng palad
Bata pa lang si Anghelita ay iniwan na siya ng mga magulang niy. Namatay ang
kanyang ama ng buntis pa ang kanyang ina. Sumunod din ang kanyang
pinakamamahal na ina noong ipinanganak siya. Tanging tiyahin lang niya ang nag-
aalaga’t nagpapalaki sa kanya bata palang siya. Gayon paman ay uhaw sa
pagmamahal at pag-aaaruga sa magulang ang dalaga. Bawat minuto sa buhay niya’y
naalala niya na sana’y baling araw ay hinding-hindi na siya iiwan ng tiyahin niya’t mga
mahal pa sa buhay. Ngunit? Pagkalipas ng ilang taon ay gumuho na naman ang mundo
ni Anghelita. Naging strikta na ang kanyang tiyahin niya sa kanya, sapagkat hindi na
siya kayang buhayin nito sa laki ng gastusin sa pag-aaral niya’t kapos pa si aling Mina,
ang kanyang tiyahin.
Kaya napag desisyon si Anghelita na lumayas sa kanyang tiyahin at naisipang lumuwas
ng Maynila. Nang mga panahong iyon ay damang-dama ni Anghelita ang pag-iisa’t
pagdurusa. Nawalan na siya ng pag-asa sa buhay kaya naisipan niyang magpatiwakal.
Sapagkat, naalala niya ang bilin raw ng kanyang ina sa kanyang tiyahin niya na
“Habang may buhay may pag-asa, Huwag mawalan ng pag-asa”. Hindi natuloy ang
planong pagpapakamatay ni Anghelita.
Nasa Maynila na siya. Buong tiyagang nag ikot si Anghelita sa buong lugar para
humanap ng makapagpapasokan ngunit, bigo sya. Nang mga oras na yon ay nalilito na
si Anghelita kung ano na ang gagawin niya sa buhay niya ng siya lang ang nag
dedesisyon. Napaupo nalang siya sa ilalim ng punong kahoy na may maliit na upoan at
biglang may nakita siyang isang kainan sa harap ng kanyang kinauupoan.
Kaya naisipan ng dalagita na mag apply sa naturang kainan. Sa wakas ay natanggap si
Anghelita. Walang anak ang mag-asawang may-ari ng nasabing tindahan, kaya
nasasabik silang kupkopin na din si Anghelita.Pinag-aral si Anghelita ng mag-asawa sa
kolehiyo na malapit lang sa lugar nila. Maraming bagay man ang nawala sa buhay niya
ay napapalitan din naman ito ng abot langit na saya. Mabait sina Aling Nora at Mang
Ador, gayun na din si Anghelita sa kanila. Kaya napamahal na rin sila sa isa’t-isa na
para bang isang totoo at tunay na pamliya. Nagtapos si Anghelita sa kolehiyo bilang
Magna Cumlaude. Laking tuwa nila ng malaman ang tagumpay na nakamit ni Anghelita.
Nagdiwang sila ng araw na iyon. Lumipas pa ang maraming taon ay matanda na ang
mag-asawa. Nasa tamang edad na rin si Anghelita. Pinalaki ni anghelita ang dating
maliit na kainan ng mag-asawa. Guminhawa ng guminhawa pa ang buhay na

2. natatamasa ni Anghelita. Nang mga panahon ding iyon ay damang-dama niya na hindi
talaga siya pinabayaan ng Dios sa kabila ng lahat.
Nagka asawa na din si Anghelita’t salamat sa Panginoon ay nakapag-asawa siya ng
mabait at masipag din na asawa.
ARAL; Wag mawalan ng pag-asa, dahil hindi tayo pababayaan ng Dios. Mahal tayo ng
Dios. Patuloy lang sa paglaban sa mga pagsubok na darating sa buhay.