Gazeta "JEMI EDHE NE" - Mujore për fëmijë, botim i ALB-AID. Donator: Norwegian Embassy, Prishtina, Kosove 04-prill Dita Ndërkombëtare e Ndërgjegjësimit ndaj Minave Me mbështetjen e Handicap International shoqata ALB-AID ka organizuar një sërë aktivitetesh në kuadër të Ditës ndërkombëtare të Ndërgjegjësimit ndaj Minave. Kështu me datë 3 prill është hapur një ekspozitë vizatimi me vizatimet e nxënësve të shkollave 9-vjeçare të Kukësit me qëllimin për të rritur ndërgjegjësimin për të drejtat e të mbijetuarve nga municionet e paplasura (UXO)në Shqipëri. Gjithashtu u organizua edhe krosi pranveror me nxënësit e 5 shkollave 9-vjeçare të qytetit të Kukësit. Në fund ta aktiviteteve të kësaj ditë në fjalën e saj Ardjana Mani – e mbijetuar e minave i ka bërë thirrje qeverisë shqiptare në emër të të mbijetuarit e minave / UXO dhe Personave me Aftësi të Kufizuar

1. 8
Aktivizohuni në veprimtaritë e shkollës në se doni që zëri juaj të dëgjohet dhe vota juaj të numrohet
Jonuz Kola drejtor; Gentian Palushi sekretar i redaksisë;
Tel/Fax: +355 (0)24 24006; Mobil: +355 (0)682070905; E-mail: albaid@alb-aid.org
1
Viti VII i botimit, nr. 54, maj 2015
Jemi edhe ne...
Maj 2015________________________________________________Jemi edhe ne...
Mujore për fëmijë, botim i ALB-AID
Kjo gazetë botohet me mbështetjen financiare të Ambasadës së Mbretërisë së Norvegjisë në Prishtinë. Komentet e shprehura këtu, në asnjë rast, nuk pasqyrojnë qëndrimin e
Ambasadës së Mbretërisë së Norvegjisë në Prishtinë. Përmbajtja e saj është përgjegjësi vetëm e shoqatës “Alb-Aid”
FOTOT FITUESE TE WIKIACADEMY KUKES
04-prill Dita Ndërkombëtare e Ndërgjegjësimit ndaj Minave
Me mbështetjen e Handicap International shoqataALB-AID ka
organizuar një sërë aktivitetesh në kuadër të Ditës
ndërkombëtaretëNdërgjegjësimitndajMinave.
Kështu me datë 3 prill është hapur një ekspozitë vizatimi me
vizatimet e nxënësve të shkollave 9-vjeçare të Kukësit me
qëllimin për të rritur ndërgjegjësimin për të drejtat e të
mbijetuarvengamunicionetepaplasura(UXO)në Shqipëri.
Gjithashtu u organizua edhe krosi pranveror me nxënësit e 5
shkollave 9-vjeçare të qytetit të Kukësit. Në fund ta aktiviteteve
të kësaj ditë në fjalën e sajArdjana Mani – e mbijetuar e minave i
ka bërë thirrje qeverisë shqiptare në emër të të mbijetuarit e
minave/UXO dhePersonavemeAftësitëKufizuar:
·Për fillimin e menjëhershëm të zbatimit të Ligjit të ri
përPAK tëmiratuarngaQeveriaShqiptarenëkorrik2014
·Për rishikimin e Planit Kombëtar të Veprimit për
Minierën? Paplasura mbijetuarit ndihmë për të reflektuar
ndryshimeteligjittëri.
·Për të subvencionojë protezë për minat dhe UXO
mbijetuaritdhePAK tyre
·Për të planifikuar fonde në buxhetet e institucioneve
shëndetësore të qeverisë, për materiale për prodhimin dhe
mirëmbajtjen e protezave për PAK dhe minave të
mbijetuarit.
Zana Bileri, shkolla 9-vjeçare “Vehbi Shehu”, Bicaj
Eridona Mici, shkolla 9-vjeçare “Sejdi Dida”, Krume

2. 72
Maj 2015________________________________________________Jemi edhe ne... Maj 2015_________________________________________________Jemi edhe ne...
FOTOT FITUESE TE WIKIACADEMY KUKESKRIJIME LETRARE
Njerëzitevarfër
Punojgjithëditën
gjersadielliperëndon
gjersaerrësiradëbondritën
gjersasyrimëshikon
Unë mbjelltokën,misër, grurë
elbdhetërshërë
Pos embushimbarkunkurrë
Semamarrinpyllintërë
Pastajudhënmarr
qëtëkthehemnështëpi
itërheqkëmbëtzvarrë
senukkammëfuqi
Fëmijëtdalintëmëpresin
paraderësmbledhurshukë
kurmëshohin mëthërrasin
-O ba,nasollebukë?
Po-iuthemimjeriunë
Ju kamsjellëfëmijëtemi
Sesotpatamjaftpunë
hynitëhaninënshtëpi
Nënabukënuandan
gjithsecilitnganjëcopë
sieputhinzënëehanë
potëshkretëtnuk ingop
Fata Nenada, shkolla “Sejdi
Dida”, Krumë
Emigrimi
Ngado qëtëecësh,ngadalëqëtëvështrosh
nënamelotnësy dotëshikosh
Emigrimi si një shigjetë e zezë që ka
goditurzemrën
E nënës e cila nuk shkëlqen më si drita e
hënës
Zemraenënësnëkraharorstruket
poamaibirigjëkundnukduket
seaimorirrugënpërmërgim
elanënëthellënëvajtim!
Amoremigrimtëraftëpika!
vepratetuatëligaçdoditëpo ishton
Anuktëvjenpakkeq
qëkëtëvendpoeshkatërron?
O bashkëatdhetarëshqiptarë
qëndroninëvendintuaj
moselakmonivendintuaj
sevendmëtëmirësetokajotenuk ka
mosendërroniatëpërmëshumëpara!
Emigrimisinjëperdeemjegullt
qënënëngafëmijapo endan,
Atalargnjëri-tjetritpoimban
Eridona Mici, kl VIII, shkolla “Sejdi
Dida”, Krume
Magjia e pranverës
Sapo erdhën zogjtë shtegtarë
Vrapojnë për në lumin e kaltër për tu larë
Fushat me lule u zbukuruan
Mbi këto lule shumë fëmijë lodruan
Pemët, malet, kodrat, fusha e livadhe u gjallëruan
Kur erdhi pranvera fëmijët u lumturuan
6 muaj shumë shpejt do të kalojnë
Nuk dinë si pranverën ta largojnë
Shumë shpejt do të vijë Vera
Shumë shpejt edhe më shumë do të na zgjatet jeta
Fluturat që gjithkund fluturojnë
Ato stinën e pranverës e preferojnë
Vera kur të afrohet
Mendja jonë kurrë nga pranvera s'do të largohet
E mbushur plot gëzim e hare
Për ta mbushur me gaz botën dalim jashtë ne
Pyjet e gjelbra në pranverë
Pyjet e gjelbra e të thata në dimër
Vargje të bukura në libër
Vargjet e bukura plot me rimë
Fytyrat e njerëzve të mbushura plot me gëzim
u gëzuan duke ecur nëpër fusha
Aty po kalojnë disa lepurusha
Fushat e gjelbra në pranverë
Sikur të ishte ashtu përherë
Pa emër
Meditim
O imadheNaim,ndiziqirinjtë
ses'po dallojmëtëkeqinmetëmirin
O bilbilishqipes, këndojepoezinë
Ringjalletekshqiptarëtdashurinë
Bisedomenese keminevojë
navargfjalajotetëprijësiflamur
Ndalotekshqiptarët,gjithëpaudhënë
siqiriitreturnajeppakëzdritë
Në varghimnojevetëmbashkimin
zemratnaipastrohiqemallkimin
paranesh shpaloskohënheroike
gjakmosqarkullonëzemratcinike
Mblidhizogjtëeshqipesshtrojinekuvend
foluurtëebutë,mbushigjithëmemend
jepunjekëshillëvetëmpërShqipërinë
Tëgjithëtëpunojmëtërilindimmençurinë
Florida Quni, kl VI, shkolla 9-vjeçare
“Hasan Bardhoshi”, Letaj
IsmailQemali
5 majiuvraQemali
nakahy nëhistori
ditëedëshmorëvetonë
edhanëjetënpërliri
HajdeIsmailQemali
po tëthërretShqipëriajonë
hajdetisikrushk iparë
tënderonShqipëriambarë
Lenada Palushi, shkolla 9-
vjeçare,Bicaj
Sabina Cenaj, kl VIII, shkolla e mesme e bashkuar “Ahmet Voka”, Gostil
Ersilda Kamberi, shkolla 9-vjeçare “Hasan Bardhoshi”,
Letaj, Has
Florian Dajçi, kl IX, shkolla 9-vjeçare “Sejsi Dida”, Krume

3. 3
Maj 2015_________________________________________________Jemi edhe ne...Maj 2015________________________________________________Jemi edhe ne...
6
KRIJIME FIGURATIVE KRIJIME LETRARE (ese)
Problemetmeekuacionetejetës
Të biesh në mendime të tepërta, ndonjëherë është e kotë, sepse nuk sjell dobi. Të kthesh filmin e jetës pak kohë më para dhe të
shikosh të këqijat që mund të ketë pasur një veprim që ke bërë është edhe më i kotë. Më e mira është të ngresh kokën lart dhe të
shikosh përpara, të mendosh se si do ta pastrosh lëndinën e bukur të jetës nga ferrat dhe barërat e këqija. Por, pavarësisht se e thonë
dhe e dinë këtë, njerëzit, shpesh humbasin tej në horizontin e paanë, i cili nuk ka as një fillim e as një fund. Bëhen shokë me retë
endacake të paqëndrueshme dhe hipin në kalin e bardhë imagjinar. Kjo ndodh, kur ata përpiqen të ndreqin me fjalë gabimet që kanë
bërë në të kaluarën duke e ditur edhe se ç'mund ti kthejnë mbrapsht. Kështu pa e ditur, ato rrëmbehen nga vorbulla e mendimeve.
Bëhen të panjohur edhe për jetën edhe për veten. Por...sa e drejtë është kjo?Anuk do të ishte më mirë sikur jeta të ishte mikja jote më
e mirë, të cilës do ia rrëfeje të gjitha ato çka ndjen? T'ia zbrazësh të gjithë atë vullkan gati në shpërthim që mbart brenda vetes? Dhe
nëse nuk mund të arrijmë këtë, ta luftojmë. Jemi mbret në mbretërinë e guximit, kryeministër në shtetin e besimit, kryekomandant
në ushtrinë e shpresës dhe zot shtëpie në vilën e rrjedhjes së ngjarjeve.Amund të jemi më të fortë se kaq? Sigurisht, ekziston një pikë
pas kësaj pikëpyetjeje. Njerëzit nuk ek shohin veten me syrin e një njohësi të mirë të jetës, por e shohin me një sy aq të thjeshtë sa
shkojnë me dëshirë drejt greminës. Por, ka edhe nga ata që u bëjnë ballë disa gjërave dhe ecin përpara. Lënë pas ato që u bëjnë ballë
disa gjërave dhe ecin përpara. Lënën pas ato çka nuk u duhen në vazhdim dhe mbushin valixhet e tyre me ngjarjet që mund t'u hynë
nëpunëdheianalizojnëato.Ky mundtëjetëpërfundimimëisaktëiekuacionevetëjetës.
ArtaDauti,klVIII,shkolla9-vjeçare“SejdiDida”, Krume
Melankolivjeshte
Rri, mendohem! Mendoj për jetën time e cila duket shumë e ftohtë, shumë e acartë, tamam si kjo vjeshtë që më ka pushtuar shpirtin.
Gjethet kanë filluar të bien dhe duket sikur vallëzojnë në një mënyrë monotone. Natyra ka rënë në një qetësi të mallëngjyeshme.
Pemët janë zhveshur nga kostumet e tyre tipike të blerta, por nuk e kanë humbur krenarinë që i karakterizon, kafshët kanë filluar të
kenë ftohtë, e po struken në vende më të ngrohta, edhe shpirti im po kërkon një strofull ngrohtësie. Jeta vazhdon ashtu siç po
vazhdon mbretëresha e artë vjeshta, të ushtrojë pushtetin e saj kudo. Tashmë horizonti i shpirtit tim duket sikur ka marrë një
vjeshtërsi dhe po kërkon një litar shpëtimi për tu kapur e të shpëtojë nga kjo melankoli vjeshte. Kjo ndjenjë më ka pushtuar dhe po
më gllabëron çdo pjesë të trupit tim. Trishtimi më ka mbuluar dhe arsyen nuk e di se pse. Noshta sepse pas asaj verës së
mrekullueshme dhe të hareshme erdhi vjeshta e qetë. E di se kjo ndjenjë do të zhduket sapo të vijë pranvera madhështore, por ama e
di se do të përforcohet sapo të vijë dimri plak me pelerinën e tij të bardhë. Vjeshta është një stinë e mrekullueshme por që sjell tek
unë ndjenja melankolike, në një mënyrë të pakontrollueshme. Epo çtë bëj jeta është jetë dhe duket ta jetoj me gjithë ndjenjat që ajo
mëofron.
EridonaMici,klVIII,shkolla“SejdiDida”, Krume
Melejotëflas
Fjala! Ç'është fjala?! Për disa njerëz fjala mund të jetë thjeshtë një bashkim shkronjash pa rëndësi, por fjala është shumë e
rëndësishme, me një vlerë po aq të madhe. Eh fjalët e mira mund të jenë si ai flladi i pranverës që të përkëdhel fytyrën ashtu edhe
fjalët e mira mund të përkëdhelin shpirtin, por unë dua të ndalem tek ato fjalë me sfond të hirtë të cilat janë si shigjeta të zeza që
godasin shpirtin e artë të njeriut dhe i lënë plagë të thella, plagë që nuk mund t'i shërojë madje as koha. Më lejo të flas! Çdo njeri ka
të drejtë të flasë, tu shpalosë të tjerëve mendimet, por një njeri që nuk flet, një njeri mbyllur, i prangosur përgjithmonë në hekurat e
heshtjes nuk mund të dijë kurrë kuptimin e fjalëve shoqëri, mirësi, mirëkuptim etj. E ç'të duhet jeta kur nuk mund të provosh
mrekullitë që të fal ajo? E një nga këto mrekulli është e drejta e fjalës, e drejta për tu shprehur hapur mendimin tënd pa u druajtur
nga askush. Trupi dhe zemra ime këputen e mpihen, kur mendoj për njerëz të mbyllur në atë burg që ia kanë krijuar vetvetes. Mos
harro aty ku mbaron liria e tjetrit fillon liria jote, kështu që mos e shfrytëzo lirinë tënde për tu bërë dëm të tjerëve, ruaje lirinë tënde
të paprekur të pafajshme të rrethuar nga një mburojë e artë që mban emrin sinqeritet, mos u mëso me gënjeshtra se ato të lënë në
baltë sepse herët apo vonë zbulohen, mos ia moho askujt të drejtën për të folur, mos ua merr këtë dhuratë të çmuar që fati na ka falur
tëgjithëve,patëcilënjetadotëishtefareezbehtë,melankolikedhemonotone.
EridonaMici,klVIII,shkolla“SejdiDida”, Krume
Ndjenja prekëse
Po ndahem nga ti me pikëllim në shpirt, nga brenda ndjej një ankth që po më mbyt të gjallë, duket se po më shtrëngon dhe po më
ndalon frymën. Një flakë që djeg zemrën time sikur do të më vrasë, një zë brenda meje thërret emrin tënd, por mendja ime thotë
ndryshe, lotët dalin, por përsëri përpëlitem në heshtjen e vetmisë e them me vete, pse të qaj, pse të pikëllohem e të mërzitem për një
njeri që nuk më deshi kurrë. Brenda vetes gëlltitem në vorbullën fatkeqe të marrëzisë, për mua çdo gjë është e errët dhe e zymtë.
Ditët e lumtura paskan kaluar e unë nuk i kam shijuar, drita e dashurisë ishte shuar e zemrat po mbyllnin perdet e lumturisë e gëzimi
venitet sikur mbyllen sytë e një fëmije të pafajshëm. Pranvera nuk do të vijë me zërat cicërues e me lulet që vallëzojnë nëpër fusha,
por do të mbesë vetëm një kujtim i vjetër në kokën time. Ndarja nga ti nuk ishte e lehtë, ishte sikur breshkën ta ndaje nga zhgualli,
ishte sikur yjet ti këpusje nga qielli, por sa kaq që ishte thjesht një gabim i madh e i pakthyeshëm që besova tek ti, që zemra më
gënjeu, nuk i shijova minutat e kohën që lamë pas, por nuk do të përsëritet më. Fati u sol me mua si një dhelpër dinake që të josh e
më pas të fut në grackë, por nuk do të qaj, do të buzëqesh, ashtu ftohtë edhe pse zemra ime është bërë copë nga ligësitë e tua të
pashpirtetëpabesa.
SuadaKokaLeonora Brati, kl VIII, shkolla 9-vjeçare “Sejdi Dida”, Krume
Artiola Dogjani, kl IX, shkolla 9-vjeçare “Vehbi Shehu”, Bicaj

4. 54
KRIJIME LETRARE
Maj 2015________________________________________________Jemi edhe ne... Maj 2015_________________________________________________Jemi edhe ne...
Qytetiim Kukësi
Qyteti im është shumë i bukur, breg liqeni. Ai ka një numër të madh pallatesh, ka rrugë të shtruara me asfalt, ka sheshe ku më i
madhi është sheshi “Skënderbeu”. Në qytetin tim ndodhet edhe një lulishte ku qytetarët dalin dhe shëtisin mbrëmjeve të nxehta të
verës. Qyteti im ka qenë i banuar që në lashtësi. Ka shumë bukuri natyrore dhe është i rrethuar nga malet dhe për këtë arsye
vizitohet nga shumë turistë të huaj. Bukurinë më të madhe e ka në dimër ku bora nëpër male i jep një shkëlqim vezullues sa të
duketsikurposheh ndonjëyllqëse kaparëasnjeri.Ky praështëqytetiim,Kukësi.
ArtiolaDogjani,klIX,shkolla9-vjeçare“VehbiShehu”, Bicaj
DitëNëntori ditë
DitëNëntoriditë
DitaeFlamurit
Ështëditaekombit
etrimitdheeburrit
DitëNëntoriditë
DitaeBoletinit
N'gjunjëpranëflamurit
melotëtetrimit
DitëNëntoriditë
ditëqëështëejona
engritiIsmaili
meISën ngaKosova
IsmailQemalinëVlorë
mblodhidjemtëeShqipërisë
meflamurinkuq ezinëdorë
meshkabëndykrenoretëlirisë
Elsaida Nenada, kl IX, shkolla e
mesme e bashkuar “Ahmet Voka”,
Gostil
Shahin Cenaj, kl VI, shkolla 9-vjeçare “Ahmet Voka”, Gostil
Njomeza Guri, kl XI, shkolla 9-vjeçare “Vehbi Shehu”, Bicaj
Mëlejotëflas
Ç'është kjo mizori që po më mbush trupin me tmerr? Ç'është kjo errësirë që po më burgos shpirtin? Ç'është ky egoizëm që po më
ha për së gjalli? Pse s'më lini të flas? Pse nuk më lini të përshkruaj ndjenjat e mia të pastra si një gonxhe sapo çelur trëndafili që ka
frikë të nxjerrë kokën se mos shpohet në gjembat e ashpër të ferrave që e kanë rrethuar nga të gjitha anët? Përse po mi kyçni në dry
ato qoi kam brenda? Pse se lini diellin të dalë e të depërtojë mbi trupin tim e të më falë ngrohtësi? Më lini të flas, të dëgjohem, të
shkruhemdhetëmos kthejkokënprapaqëtëkujtojpadrejtësitëdhedëshpërimin.
Denis Cahani,klVIII,shkolla9-vjeçare“SejdiDida, Krume
(Krijime figurative nga nxënësja Brunilda Dauti)
Pranverë në natyrë, pranverë në shpirtin tim...