Ringkasan tentang Ferdinand de Saussure yang merupakan bapa Linguistik Moden dan Bapa Strukturalisme. Beliau juga bapa semiotik dan pragmatik.

1. Ferdinand de Saussure
1857-1913
NOTA UJIAN

2. 1. Ferdinand de Saussure (1857-1913) adalah seorang tokoh linguistik yang
berasal dari Switzerland.
2. Beliau dikenali sebagai bapa linguistik moden, bapa strukturalisme dan ada juga
yang mengatakan beliau juga bapa semiotik dan pragmatik.
3. Karya beliau yang masyhur adalah ‘Course of de Generale Linguistique’ yang
merupakan hasil beberapa kuliahnya yang digabungkan oleh pengikutnya iaitu
Charles Bally dan Albert Sechehaye.
4. Hasil beliau itu mempengaruhi kajian bahasa yang digunakan ketika itu ataupun
dinamakan ‘study of the living language’.
5. Beliau dipengaruhi oleh kaum Junggramatiker yang telah mengatakan
berkenaan struktur bahasa-bahasa proto di Eropah.
Terdapat 10 idea utama Saussure iaitu:
a. SINKRONIK : Ia adalah kajian terhadap bahasa yang dipertuturkan pada ketika
itu tanpa merujuk kepada bagaimana ia dituturkan pada abad yang lepas. Ini
adalah gaya linguistik abad ke-20.

3. Seperti contoh, kajian tentang struktur bahasa Arab yang digunakan oleh murid-
murid sekolah agama di Malaysia pada masa kini.
b. DIAKRONIK : Ia adalah kajian terhadap bahasa yang dipertuturkan mengikut
zaman dan melihat kepada bahasa itu abad yang lepas. Sebagai contoh, kajian
perkembangan Bahasa Melayu pada zaman Kesultanan Melayu Melaka sehingga
kini.
Namun Saussure tidak sepenuhnya meminggirkan kajian sejarah bahasa itu sendiri
malah memberikan juga perhatian terhadap aspek itu.
c. LANGUE : Bahasa kelompok tertentu yang merupakan satu sistem bunyi
tersendiri, yang bersifat arbiter oleh sekelompok manusia secara sosial contohnya
Bahasa Melayu.
d. PAROLE : Bunyi yang dipertuturkan yang dikeluarkan oleh penutur sesebuah
bahasa dibuat secara sukarela contohnya Bahasa Melayu loghat Utara.

4. e. SIGNIFIED : Sesuatu makna/konsep yang ditandakan/petanda.
f. SIGNIFIER : Sesuatu yang memaknai/konsep yang menandakan/tanda.
Terdapat hubungan di antara spoken ‘signifiers’ (ie. Sound pattern) dan mental
‘signified’ (ie. Concepts) yang mana berbeza mengikut jenis ‘langue’. Contoh mudah,
pokok dalam Bahasa Inggeris adalah ‘tree’. Hubungan ini juga adalah kajian yang
penting dalam mengetahui fungsi bahasa.
Apabila perkataan pokok disebutkan, dalam fikiran kita terhasil gambar pokok
berdaun. Pokok adalah ‘signifier’ manakala gambaran pokok dalam minda itu adalah
‘signified’. Namun dalam Bahasa Inggeris, ‘langue’ bagi pokok adalah ‘tree’ dan akan
memberikan gambaran pokok juga.

5. g. SINTAGMATIK : Ia adalah hubungan tanda-tanda yang berlaku dalam bentuk
SELARI dan mereka berfungsi bersama untuk mewujudkan makna.
Contohnya, dalam ayat “Saya berlari ke sana dengan laju.” Kata kerja ‘berlari’ itu
merujuk kepada perbuatan yang dibuat oleh ‘saya’. Ini adalah salah satu bentuk
kajian bahasa.
h. PARADIGMATIK: Ia adalah hubungan tanda-tanda yang berlaku dalam bentuk
MENEGAK dan mereka berfungsi bersama untuk mewujudkan makna. Contohnya
dalam ayat “Marina menuang air ke dalam cawan.” Perkataan ‘gelas’ atau ‘jag’ juga
boleh digunakan selain daripada perkataan ‘cawan’. Ini adalah bentuk hubungan
paradigmatik. Namun jika perkataan ‘katil’ digunakan maka ia tidak menjadi satu
contoh.
Kedua-dua hubungan sintagmatik dan paradigmatik ini membolehkan penggantian
berlaku namun ia mestilah yang sesuai. Sistem, fungsi dan struktur bahasa dapat
dikaji.

6. i. DESKRIPTIF: Ia bermaksud kajian berkenaan bagaimana bahasa itu dipertuturkan.
Ilmu linguistik moden adalah sains deskriptif yang memberikan penekanan kepada
bahasa pertuturan. Inilah asas perkembangan strukturalisme.
j. PRESKRIPTIF : Ia bermaksud kajian berkenaan bagaimana bahasa itu sepatutnya
dipertuturkan atau membina peraturan penggunaan bahasa yang betul.
Aliran de Saussure lebih memberi penekanan kepada kajian bahasa secara
deskriptif yang menyatakan bahawa setiap bahasa atau ‘langue’ itu mempunyai
sistemnya tersendiri lalu dikaji.
Pengaruh de Saussure amat besar dan antara tokoh linguistik yang menyambung
kajian beliau adalah Charles Bally dan Albert Sechehaye yang menganjurkan aliran
awal strukturalisme juga M.A.K. Halliday yang terkenal dengan Sistemik Fungsional
Linguistik.