Espazo natural Serra da Cova da Serpe
•Download as PPS, PDF•
0 likes•318 views
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Espazo de media montaña na Dorsal Galega, que colle sobre todo as abas occidentais da provincia da Coruña (concellos de Aranga, Curtis, Sobrado e Toques, e unha pequena parte na provincia de Lugo (concellos de Guitiriz e Friol). Conecta polo sur co LIC Serra do Careón. CONCELLOS: Aranga, Curtis, Sobrado e Toques (A Coruña); Guitiriz e Friol (Lugo)
Report
Share
Report
Share
Recommended
Reserva da Biosfera Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo
Descrición, relevo, clima, ríos, costa, flora, fauna, puntos de interese...
Espazo natural Serra de Foncuberta
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Un espazo co que se crea unha gran unidade ao conectar entre si as fragas e serras orientais: os LICs Os Ancares-O Courel polo sur, Carballido, polo Norte e A Marronda, polo oeste. Ten un gran interese paisaxístico, biolóxico e etnográfico. CONCELLOS: A Fonsagrada, Baleira e Navia de Suarna
Comarca Arzúa
CONCELLOS: Arzúa, Boimorto, O Pino e Touro.
A comarca de Arzúa está situada no sur da provincia da Coruña entre os ríos Tambre e Ulla.
O relevo está formado por unha sucesión de formas suaves que separan os vales do Tambre e Ulla e van gañando altura cara ao leste onde se atopan as estribacións dos montes do Bocelo.
Está atravesada por numerosos cursos de auga que fragmentan o territorio e circulan cara aos dous ríos principais.
Os espazos naturais de maior valor atópanse nos ríos Ulla e Tambre e nos seus afluentes.
Comarca Quiroga (O Courel)
A comarca de Quiroga, coñecida en grande parte tamén co nome do Courel, está situada ao sur de Lugo, lindando polo leste con León e O Barco (Ourense) e inclúe os concellos de Folgoso do Courel, Quiroga e Ribas de Sil. O territorio é, na súa maior parte, de alta montaña, agás o val do Sil, que a atravesa polo sur. Está percorrida por numerosos ríos, pertencentes á cunca do Sil, que escavan profundos vales.
É unha comarca dun grande interese natural que acolle pegadas glaciarias, monumentos xeolóxicos, paisaxes impresionantes en calquera época do ano, e unha grande biodiversidade.
Comarca Noia
CONCELLOS: Lousame, Noia, Outes e Porto do Son.
A comarca de Noia está situada no suroeste da provincia de A Coruña, con fronte ao centro e sur da ría de Muros e Noia, nas Rías Baixas Galegas. É unha comarca de paisaxes asociados ao mar e ás serras, onde as estreitas chairas costeiras están rodeadas en toda a súa contorna por aliñacións de cumes que van do Tremuzo, ao norte, ata o Barbanza, ao sur. O río Tambre é a principal arteria da comarca e forma o maior esteiro que ocupa o fondo da ría.
As áreas de maior interese natural atópanse ao longo de toda a costa onde hai numerosas praias e cantís de grande valor ecolóxico, e no esteiro do Tambre.
Reserva da Biosfera Gerês-Xurés
Inclúe unha ampla área de montaña entre o norte de Portugal e o suroeste da Provincia de Ourense, en Galiza, dominada polas serras do Xurés-Gerês, Amarela e A Peneda, e cunha rede fluvial que se articula fundamentalmente arredor do Limia/Lima. É un grande espazo cun enorme valor ecolóxico, paisaxístico e cultural.
Recommended
Reserva da Biosfera Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo
Descrición, relevo, clima, ríos, costa, flora, fauna, puntos de interese...
Espazo natural Serra de Foncuberta
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Un espazo co que se crea unha gran unidade ao conectar entre si as fragas e serras orientais: os LICs Os Ancares-O Courel polo sur, Carballido, polo Norte e A Marronda, polo oeste. Ten un gran interese paisaxístico, biolóxico e etnográfico. CONCELLOS: A Fonsagrada, Baleira e Navia de Suarna
Comarca Arzúa
CONCELLOS: Arzúa, Boimorto, O Pino e Touro.
A comarca de Arzúa está situada no sur da provincia da Coruña entre os ríos Tambre e Ulla.
O relevo está formado por unha sucesión de formas suaves que separan os vales do Tambre e Ulla e van gañando altura cara ao leste onde se atopan as estribacións dos montes do Bocelo.
Está atravesada por numerosos cursos de auga que fragmentan o territorio e circulan cara aos dous ríos principais.
Os espazos naturais de maior valor atópanse nos ríos Ulla e Tambre e nos seus afluentes.
Comarca Quiroga (O Courel)
A comarca de Quiroga, coñecida en grande parte tamén co nome do Courel, está situada ao sur de Lugo, lindando polo leste con León e O Barco (Ourense) e inclúe os concellos de Folgoso do Courel, Quiroga e Ribas de Sil. O territorio é, na súa maior parte, de alta montaña, agás o val do Sil, que a atravesa polo sur. Está percorrida por numerosos ríos, pertencentes á cunca do Sil, que escavan profundos vales.
É unha comarca dun grande interese natural que acolle pegadas glaciarias, monumentos xeolóxicos, paisaxes impresionantes en calquera época do ano, e unha grande biodiversidade.
Comarca Noia
CONCELLOS: Lousame, Noia, Outes e Porto do Son.
A comarca de Noia está situada no suroeste da provincia de A Coruña, con fronte ao centro e sur da ría de Muros e Noia, nas Rías Baixas Galegas. É unha comarca de paisaxes asociados ao mar e ás serras, onde as estreitas chairas costeiras están rodeadas en toda a súa contorna por aliñacións de cumes que van do Tremuzo, ao norte, ata o Barbanza, ao sur. O río Tambre é a principal arteria da comarca e forma o maior esteiro que ocupa o fondo da ría.
As áreas de maior interese natural atópanse ao longo de toda a costa onde hai numerosas praias e cantís de grande valor ecolóxico, e no esteiro do Tambre.
Reserva da Biosfera Gerês-Xurés
Inclúe unha ampla área de montaña entre o norte de Portugal e o suroeste da Provincia de Ourense, en Galiza, dominada polas serras do Xurés-Gerês, Amarela e A Peneda, e cunha rede fluvial que se articula fundamentalmente arredor do Limia/Lima. É un grande espazo cun enorme valor ecolóxico, paisaxístico e cultural.
LIC Serra do Careón
O espazo protexido inclúe A Serra do Careón, as Gándaras de Melide, un pequeno tramo do río Ulla e os cursos dos seus afluentes Furelos e Seco. É unha área dun grande interese xeolóxico, pola presenza de rochas pouco comúns e formacións xeolóxicas de interes e dunha excepcional relevancia botánica, por acoller especies vexetais únicas.
CONCELLOS: Melide, Santiso, Toques (A Coruña), Friol e Palas de Rei (Lugo)
Comarca Ordes
CONCELLOS: Cerceda, Frades, Mesía, Ordes, Oroso, Tordoia e Trazo.
A comarca de Ordes está situada no centro da provincia da Coruña e articúlase arredor do río Tambre e os seus afluentes pola dereita, sobre todo o Samo e o Lengüelle que forman amplos vales. As maiores alturas atópanse no norte e sobrepasan pouco os 500 m.
Os principais valores naturais atópanse na contorna dos ríos, en especial do Tambre.
Matogueiras
Grandes grupos de matogueiras de Galicia (xeral)
Grandes grupos de matorrales gallegos (general)
Galician shrubs groups (general)
Espazo natural Veigas do Río Salas
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Unha ampla zona de veigas e brañas á beira do río Salas, limitada ao norte pola serra de Gomariz e o Penedo dos Tres Condes e ao sur por unha sucesión de cumes nos que destaca o alto da Frieira (1249 m). Concellos: Calvos de Randín e Baltar.
Comarca,Aa Mariña Occidental
Concellos de Cervo, Ourol, O Vicedo, Viveiro e Xove.
A Mariña Occidental forma parte da Mariña de Lugo. Abrangue o territorio comprendido entre a serra dos Cabaleiros, polo leste, e o río Sor, que fai de linde coa provincia da Coruña, polo oeste.
Acolle un importante patrimonio natural (espazos naturais fluviais, costeiros e de montaña) e cultural.
Comarca A Mariña Occidental
Concellos de Cervo, Ourol, O Vicedo, Viveiro e Xove.
A Mariña Occidental forma parte da Mariña de Lugo. Abrangue o territorio comprendido entre a serra dos Cabaleiros, polo leste, e o río Sor, que fai de linde coa provincia da Coruña, polo oeste.
Acolle un importante patrimonio natural (espazos naturais fluviais, costeiros e de montaña) e cultural.
Comarca Terra de Melide
CONCELLOS: Melide, Santiso, Sobrado e Toques.
A comarca de Melide está situada no surleste da provincia da Coruña, separada de Lugo polas serras da Dorsal e de Pontevedra polo río Ulla. O territorio é moi variado en formas de relevo e na composición das rochas o que da lugar a unha gran diversidade paisaxística e biolóxica. Sitúase entre unha superficie achairada, as serras da Dorsal Galega que fan de linde polo leste e o profundo val do Ulla. Outros ríos que recollen as augas da comarca son o Mandeo e o Tambre, nos seus cursos altos.
Acolle importantes valores naturais asociados ás serras e aos ríos.
Espazo natural Río Sor
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Inclúe o curso do río Sor e as súas cabeceiras coas serras que o rodean: Faladoira, Tras da Serra, Veiga do Xunco... Únese polo nordeste co LIC “Costa da Mariña Occidental” na desembocadura do Sor, na ría do Barqueiro, e polo suroeste co LIC “Río Baleo”, na serra da Faladoira. CONCELLOS: As Pontes e Mañón (A Coruña), Muras, Ourol e O Vicedo (Lugo).
Espazo natural Serra da Groba e Monte de Valga
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Un espazo de media montaña que se estende polos cumes e a aba oeste das serras de Groba e os montes da Valga, en terreos dos. CONCELLOS: Baiona e Oia
LIC Os Ancares-O Courel- 2-Courel
Nesta segunda parte do traballos sobre o LIC “Os Ancares-O Courel” incluímos o territorio que se estende desde Pedrafita do Cebreiro e o val do Navia ata o val do Sil, terras que se agrupan arredor da Serra do Courel e outras serras próximas, unha sucesión de terreos montesíos, vales e carrozos que acollen fermosas paisaxes e numerosos tesouros naturais.
Comarca Baixo Miño
O BAIXO MIÑO ocupa o extremo SO da provincia de Pontevedra, entre o río Miño e o mar. O territorio ten inclinación N-S, entre as estribacións cara ao leste da serra da Groba e as estribacións cara ao oeste da serra do Galiñeiro, e o río Miño. Está formado polos vales polos que baixan os últimos afluentes do Miño, todos eles de curto percorrido.
Pódense distinguir, a nivel paisaxístico, tres zonas: a costa, rectilinea, rochosa, sen apenas abrigos e batida constantemente polo mar; a montaña, unha sucesión de cumes achairados que ocupan o norte e o oeste; e os vales nos que se desenvolve unha intensa actividade agrícola.
É unha comarca con importantes valores históricos, etnográficos, paisaxísticos e ecolóxicos.
CONCELLOS: A Guarda, Oia, O Rosal, Tomiño e Tui.
Paisajes del Ecuador
Este documento presenta un resumen de los principales paisajes del Ecuador, dividiendo el país en cuatro regiones: la Costa, la Sierra, el Oriente y las Islas Galápagos. Cada región se caracteriza por sus propios ecosistemas y paisajes naturales únicos, como playas y manglares en la Costa, montañas en la Sierra, selva amazónica en el Oriente y vida silvestre endémica en Galápagos.
Bosque Pluvial El Yunque
El documento describe el Bosque Pluvial El Yunque, que es una selva tropical lluviosa ubicada en Puerto Rico que contiene una gran diversidad de plantas y animales endémicos.
More Related Content
What's hot
LIC Serra do Careón
O espazo protexido inclúe A Serra do Careón, as Gándaras de Melide, un pequeno tramo do río Ulla e os cursos dos seus afluentes Furelos e Seco. É unha área dun grande interese xeolóxico, pola presenza de rochas pouco comúns e formacións xeolóxicas de interes e dunha excepcional relevancia botánica, por acoller especies vexetais únicas.
CONCELLOS: Melide, Santiso, Toques (A Coruña), Friol e Palas de Rei (Lugo)
Comarca Ordes
CONCELLOS: Cerceda, Frades, Mesía, Ordes, Oroso, Tordoia e Trazo.
A comarca de Ordes está situada no centro da provincia da Coruña e articúlase arredor do río Tambre e os seus afluentes pola dereita, sobre todo o Samo e o Lengüelle que forman amplos vales. As maiores alturas atópanse no norte e sobrepasan pouco os 500 m.
Os principais valores naturais atópanse na contorna dos ríos, en especial do Tambre.
Matogueiras
Grandes grupos de matogueiras de Galicia (xeral)
Grandes grupos de matorrales gallegos (general)
Galician shrubs groups (general)
Espazo natural Veigas do Río Salas
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Unha ampla zona de veigas e brañas á beira do río Salas, limitada ao norte pola serra de Gomariz e o Penedo dos Tres Condes e ao sur por unha sucesión de cumes nos que destaca o alto da Frieira (1249 m). Concellos: Calvos de Randín e Baltar.
Comarca,Aa Mariña Occidental
Concellos de Cervo, Ourol, O Vicedo, Viveiro e Xove.
A Mariña Occidental forma parte da Mariña de Lugo. Abrangue o territorio comprendido entre a serra dos Cabaleiros, polo leste, e o río Sor, que fai de linde coa provincia da Coruña, polo oeste.
Acolle un importante patrimonio natural (espazos naturais fluviais, costeiros e de montaña) e cultural.
Comarca A Mariña Occidental
Concellos de Cervo, Ourol, O Vicedo, Viveiro e Xove.
A Mariña Occidental forma parte da Mariña de Lugo. Abrangue o territorio comprendido entre a serra dos Cabaleiros, polo leste, e o río Sor, que fai de linde coa provincia da Coruña, polo oeste.
Acolle un importante patrimonio natural (espazos naturais fluviais, costeiros e de montaña) e cultural.
Comarca Terra de Melide
CONCELLOS: Melide, Santiso, Sobrado e Toques.
A comarca de Melide está situada no surleste da provincia da Coruña, separada de Lugo polas serras da Dorsal e de Pontevedra polo río Ulla. O territorio é moi variado en formas de relevo e na composición das rochas o que da lugar a unha gran diversidade paisaxística e biolóxica. Sitúase entre unha superficie achairada, as serras da Dorsal Galega que fan de linde polo leste e o profundo val do Ulla. Outros ríos que recollen as augas da comarca son o Mandeo e o Tambre, nos seus cursos altos.
Acolle importantes valores naturais asociados ás serras e aos ríos.
Espazo natural Río Sor
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Inclúe o curso do río Sor e as súas cabeceiras coas serras que o rodean: Faladoira, Tras da Serra, Veiga do Xunco... Únese polo nordeste co LIC “Costa da Mariña Occidental” na desembocadura do Sor, na ría do Barqueiro, e polo suroeste co LIC “Río Baleo”, na serra da Faladoira. CONCELLOS: As Pontes e Mañón (A Coruña), Muras, Ourol e O Vicedo (Lugo).
Espazo natural Serra da Groba e Monte de Valga
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Un espazo de media montaña que se estende polos cumes e a aba oeste das serras de Groba e os montes da Valga, en terreos dos. CONCELLOS: Baiona e Oia
LIC Os Ancares-O Courel- 2-Courel
Nesta segunda parte do traballos sobre o LIC “Os Ancares-O Courel” incluímos o territorio que se estende desde Pedrafita do Cebreiro e o val do Navia ata o val do Sil, terras que se agrupan arredor da Serra do Courel e outras serras próximas, unha sucesión de terreos montesíos, vales e carrozos que acollen fermosas paisaxes e numerosos tesouros naturais.
Comarca Baixo Miño
O BAIXO MIÑO ocupa o extremo SO da provincia de Pontevedra, entre o río Miño e o mar. O territorio ten inclinación N-S, entre as estribacións cara ao leste da serra da Groba e as estribacións cara ao oeste da serra do Galiñeiro, e o río Miño. Está formado polos vales polos que baixan os últimos afluentes do Miño, todos eles de curto percorrido.
Pódense distinguir, a nivel paisaxístico, tres zonas: a costa, rectilinea, rochosa, sen apenas abrigos e batida constantemente polo mar; a montaña, unha sucesión de cumes achairados que ocupan o norte e o oeste; e os vales nos que se desenvolve unha intensa actividade agrícola.
É unha comarca con importantes valores históricos, etnográficos, paisaxísticos e ecolóxicos.
CONCELLOS: A Guarda, Oia, O Rosal, Tomiño e Tui.
What's hot (20)
Viewers also liked
Paisajes del Ecuador
Este documento presenta un resumen de los principales paisajes del Ecuador, dividiendo el país en cuatro regiones: la Costa, la Sierra, el Oriente y las Islas Galápagos. Cada región se caracteriza por sus propios ecosistemas y paisajes naturales únicos, como playas y manglares en la Costa, montañas en la Sierra, selva amazónica en el Oriente y vida silvestre endémica en Galápagos.
Bosque Pluvial El Yunque
El documento describe el Bosque Pluvial El Yunque, que es una selva tropical lluviosa ubicada en Puerto Rico que contiene una gran diversidad de plantas y animales endémicos.
Bosques mixtos
Este documento describe los bosques mixtos, que son bosques que combinan árboles de hoja ancha caducifolios con coníferas perennifolias. Explica que los bosques mixtos se caracterizan por la presencia de árboles altos de diversas coníferas. Además, proporciona detalles sobre especies de árboles comunes en los bosques mixtos guatemaltecos como diferentes tipos de pinos y sus usos maderables y socioeconómicos. Finalmente, destaca la importancia de los bosques
El yunque
The document summarizes a trip to El Yunque National Forest in Puerto Rico led by Drs. Enríquez Rodríguez- Borrero and Félix Velázquez-Soto. The group measured environmental conditions like soil temperature, pH, and wind speed at various locations. They observed plant and animal species. Key findings included acid soil throughout, lower temperatures at higher elevations, and the presence of endangered Puerto Rican parrots. The trip provided data on the forest's diverse ecosystems and gave guidance on safely exploring the rainforest.
Els paisatges de la terra
El documento describe la relación entre el clima y el paisaje. Explica que el clima determina los tipos de paisajes en la Tierra, los cuales se dividen en tres categorías principales (cálidos, templados y fríos) dependiendo de factores como la latitud y la altitud. Además, identifica varios tipos específicos de paisajes como la selva, la sabana y el desierto.
Biomas y zonas de vida
Se describen los biomas terrestres y acuáticos, así como las zonas de vida de la República Dominicana.
Fantainebleau No.2
The Forest of Fontainebleau is a large forest located just outside of Paris that is popular with locals seeking nature and recreation. Spanning over 25-35 km, it provides over 1600 km of forest paths and hiking trails. The forest is home to a variety of wildlife like deer, wild boar, and over 250 bird species. It also contains scenic rock formations and sandstone cliffs that were formed over 35 million years ago when the area was under a hot sea.
Somiedo
El Parque Natural de Somiedo se extiende por cinco valles en Asturias y tiene una extensión de 283 kilómetros cuadrados. Contiene bosques de hayas, robles y castaños, así como lagos y lagunas que albergan truchas. Alberga fauna como el oso pardo, lobo, jabalí y aves como el urogallo cantábrico. El centro de visitantes ofrece exposiciones y actividades para escolares y vecinos sobre la flora y fauna del parque.
Paisaje agrario subtropical en España
El paisaje agrario subtropical en España se da principalmente en las Islas Canarias, donde domina la agricultura de regadío intensivo en la costa, centrada en productos tropicales para la exportación, mientras que en la montaña interior son importantes cultivos de secano como la patata, el viñedo y otros destinados al autoconsumo. Las Islas Canarias también poseen más de 500 especies endémicas de flora, incluyendo taginastes, siemprevivas y bejeques.
Paisaje Agrario Subtropical
El paisaje agrícola subtropical de las islas Canarias se caracteriza por el regadío intensivo de cultivos tropicales destinados a la exportación a lo largo de la costa, mientras que en el interior montañoso se practica la agricultura de secano con cultivos como la patata, la vid y otros para el autoconsumo. La ganadería es reducida y se limita principalmente a cabras en algunas islas. El relieve montañoso determina el disperso poblamiento de la región.
Paisajes de Puerto Rico
La Unión Europea ha propuesto un nuevo paquete de sanciones contra Rusia que incluye un embargo al petróleo. El embargo prohibiría la importación de petróleo ruso a la UE y también impediría el acceso de buques rusos a puertos europeos. Sin embargo, Hungría se opone firmemente al embargo al petróleo, argumentando que su economía depende en gran medida de las importaciones de energía rusa.
Tema 3 comp
Este documento describe la diversidad hídrica, vegetal y edáfica de la Península Ibérica. Explica las cuencas fluviales y las tres vertientes hidrográficas de la península. Describe los diferentes tipos de ríos, lagos y humedales. También analiza los hidrogramas y los factores que influyen en el caudal de los ríos. Por último, explica la diversidad vegetal en función del clima y describe los principales paisajes vegetales de la península.
Historia del lobo gris
El documento resume la historia y biología del lobo gris. Originalmente de Estados Unidos, el lobo gris ha visto una disminución considerable en su población debido a la destrucción de su hábitat. Biológicamente, se cree que el lobo gris evolucionó a partir de mamíferos carnívoros primitivos. Su dieta varía según la región pero incluye insectos, roedores, conejos, ciervos y aves. Viven en manadas jerarquizadas lideradas por lobos alfa y beta.
Ecosistemas o biomas como zonas de vida
Este documento describe los ecosistemas o biomas como zonas de vida definidas por características climáticas y de vegetación. Explica los principales biomas terrestres como la tundra, bosques templados, taiga, desiertos, sabanas y bosques tropicales. También describe el sistema de clasificación de zonas de vida de Holdridge y sus aplicaciones para comprender los ecosistemas de Colombia.
PAISAJES ESPAÑOLES /SPANISH LANDSCAPES
España tiene una gran variedad de paisajes naturales debido a su ubicación geográfica, que incluyen paisajes oceánicos, mediterráneos, desérticos, de montaña y tropicales. Algunos de los paisajes mostrados en el documento son la costa de Galicia, los Pirineos, la meseta de Castilla, la ciudad de Toledo, la Alhambra en Granada y diferentes islas como Mallorca y Tenerife.
Paisaje Humano o Social - Clase de Geografía
Este documento trata sobre conceptos fundamentales de geografía humana y social, incluyendo la geografía de la población y la demografía. Explica que la geografía humana estudia las transformaciones del paisaje causadas por grupos sociales, mientras que la geografía social busca explicar los fenómenos sociales en el espacio donde vive el ser humano. También describe varios indicadores demográficos clave como la edad, sexo, fecundidad y migración de la población.
Viewers also liked (16)
Similar to Espazo natural Serra da Cova da Serpe
Comarca A Fonsagrada
Concellos de Baleira, A Fonsagrada e Negueira de Muñiz.
Descripción física, patrimonio natural e cultural, relevo, ríos, flora, fauna...
Serra do Laboreiro
A serra do Laboreiro forma un arco con orientación NO-S ao longo da fronteira (coñecida como Raia Seca) entre Galiza e Portugal; desde o val do río Barxas ou Troncoso (onde cae cara ao Miño), ata o río Castro Laboreiro (Limia). Ocupa terreos dos concellos de Padrenda, Quintela de Leirado, Verea, Bande, Lobeira Lobios e Entrimo (Ourense); e Melgaço (Portugal).
É unha serra que acolle importantes valores ecolóxicos, etnográficos e arqueolóxicos.
A Dorsal Galega
É unha cadea montañosa de 210 km de lonxitude que se estende de norte a sur, desde Estaca de Bares ao Miño, na raia con Portugal. Marca a linde entre as provincias de A Coruña e Pontevedra (ao oeste) coas de Lugo e Ourense (ao leste). É un bloque que se elevou a finais do Período Terciario sobre montañas anteriores moi erosionadas.
Comarca Terra de Lemos
CONCELLOS: Bóveda, Monforte de Lemos, Pantón, A Pobra do Brollón, O Saviñao e Sober.
A comarca de Terra de Lemos está situada no sur da Provincia de Lugo, entre os vales dos ríos Miño e Sil e os contrafortes do Courel. É unha área dunha grande diversidade morfolóxica e climática o que da lugar a unha grande variedade de ecosistemas con especies atlánticas e mediterráneas e a paisaxes dun grande interese. Ademais acolle un valioso patrimonio cultural.
Comarca Baixa Limia
Unha comarca do sur de Ourense, no linde con Portugal, formada polos concellos de Bande, Entrimo, Lobeira, Lobios e Muíños. De grande interese natural e cultural.
Serra da Faladoira
Unha serra que forma parte da Dorsal Galega. Cumes. xeoloxía, flora e faula, patrimonio cultural...
Comarca Verín
Concellos: Castrelo do Val, Cualedro, Laza, Monterrei, Oímbra, Riós, Verín e Vilardevós.
A comarca de Verín está situada no sur da provincia de Ourense, no linde con Portugal. O centro está ocupado pola depresión de Monterrei ou de Verín, unha foxa tectónica rodeada de montañas que segue unha inclinación lixeira de norte a sur, e atravesada polo río Támega e os seus afluentes. As maiores alturas atópanse ao norte, nas serras do Macizo Central.
Acolle zonas de gran interese natural.
Parque Natural Baixa Limia Serra do Xurés
Ocupa o tramo final do val do río Limia en terras de Ourense e o conxunto de serras que o rodean polo NO (estribacións das serras do Leboreiro e o Monte do Quinxo) e polo S-SE (serras de Santa Eufemia, do Xurés e do Pisco). É un espazo cun grande valor paisaxístico ecolóxico e cultural no que se atopan especies pouco comúns ou únicas.
LIC Monte Maior
O espazo inclúe a serra de Monte Maior e as cabeceiras de varios pequenos ríos afluentes do Landro ou que van directamente ao Cantábrico, en terreos de Viveiro e Xove (Lugo)
Os ecosistemas máis interesantes son as turbeiras que acollen unha rica flora e fauna específicas,.
Comarca Eume
CONCELLOS: A Capela, Cabanas, Monfero, Pontedeume e As Pontes de García Rodríguez.
A comarca do Eume esténdese desde as serras da Dorsal Galega, ao leste ata a ría de Ares ao oeste, nun territorio moi diverso onde se dan grandes diferenzas de altitude, de formas de releve e litolóxicas no que o río Eume é o principal protagonista.
É unha comarca con numerosos espazos naturais e cunha paisaxe moi rica en matices.
Comarca Ortegal
CONCELLOS: Cariño, Cerdido, Mañón e Ortigueira
A comarca de Ortegal atópase na costa nordeste da provincia da Coruña entre o Océano Atántico e o Mar Cantábrico. O territorio sitúase arredor da ría de Ortigueira, incluíndo as puntas de Estaca de Bares e Ortegal, cunha costa na que se combinan impresionantes cantís con rías, enseadas, esteiros e praias. No interior as terras baixas, formadas polos vales dos ríos Mera, Baleo e Maior e dous sistemas de serras: no oeste o Macizo da Capelada e no leste unha aliñación formada polas serras da Coriscada e Faladoira.
É unha comarca con grandes valores naturais nas serras, na costa e nos ríos.
Comarca Xallas
CONCELLOS: Santa Comba e Mazaricos.
É unha comarca interior que abrangue case a totalidade da cunca do río Xallas agás o tramo pola dereita entre o encoro da Fervenza e a desembocadura.
O territorio, amesetado con grandes superficies achairadas, está rodeado por serras e montes que superan en pouco os 500 m.
É unha comarca cun grande valor paisaxístico e ecolóxico.
Comarca Sarria
A comarca de Sarria está situada no centro-sur da provincia de Lugo, entre o val do Miño e as serras orientais galegas. No territorio diferéncianse tres unidades claras. O centro está ocupado pola depresión de Sarria, o leste e sur polas serras de Albela, Oribio, Lóuzara e Trapa, e o oeste polos restos dunha penichaira moi erosionada na que o Miño escavou a súa canle e na que se ergue a serra do Páramo.
Os ríos forman parte da cunca do Miño (Neira-Sarria) e do Sil (Cabe-Mao, Lóuzara).
CONCELLOS: O Incio, Láncara, Paradela, O Páramo, Samos, Sarria e Triacastela.
Comarca Viana
Concellos: A Gudiña, A Mezquita, Viana do Bolo e Vilariño de Conso
O territorio é, na súa maior parte, de alta montaña, situado entre dous importantes macizos, Pena Trevinca e Macizo Central Ourensan, e varias serras de menor altitude. É unha sucesión de cumes e vales profundos e encaixados polos que circulan ríos das cuncas do Sil (Bibei, Camba e Conso) e do Douro (Rabaçal, con numerosas cabeceiras). O sur da Gudiña e os concellos de A Mezquita e Riós, coñécese como Terra de Frieiras.
É unha comarca con importantes valores ambientais e culturais.
LIC Baixa Limia-Serra do Xurés
-LIC (decembro 2004) e -ZEC (Zona de Especial Protección dos Valores Naturais) Baixa Limia-Serra do Xurés.
Exténdese polas serras limítrofes entre Galiza e Portugal, desde o río Barxas ata o linde do concello de Calvos de Randín con Baltar. Serras do Laboreiro, Queguas, Quinxo, Santa Eufemia, Xurés, Pisco e A Pena. Inclúe un pequeno tramo do río Limia (no encoro de Lindoso) e as cabeceiras dos afluentes que baixan desas serras, así como o río Barxas, as cabeceiras do Deva (da cunca do Miño).
Comarca Chantada
CONCELLOS: Carballedo, Chantada e Taboada.
A comarca de Chantada está situada no suroeste da provincia de Lugo, entre as serras da Dorsal (Martiñá, Faro, Farelo e Vacaloura), que lle serven de linde con Pontevedra e Ourense polo oeste, e o val do río Miño, ao leste, lindando coas Terras de Lemos. No territorio desta comarca distínguense claramente tres unidades: as serras, con altitudes superiores aos 1.000 m, a superficie de aplanamento de Chantada e o encaixado val do Miño, con paredes que nalgúns lugares acadan os 400 m de altura.
As serras e o río Miño son os grandes protagonistas da natureza da comarca e neles atópanse paisaxes e espazos naturais de gran beleza e valor ecolóxico.
Similar to Espazo natural Serra da Cova da Serpe (20)
More from monadela
rata luisa nenos compra.pptx
Os nenos acompañan á rata Luisa a facer a compra e preocúpanse pola calidade dos produtos
rata Luisa cogomelos.pptx
Os nenos da Rata Luisa van aos cogomelos e ofrécennos información sobre algúns cogomelos que podemos atopar en Galiza
LIC-Monte Faro.ppt
Un espazo natural que forma parte da Dorsal Galega entre as provincias de Lugo e Pontevedra
Serra do Farelo.pptx
Unha serra que forma parte da Dorsal Galega, entre as comarcas do Deza e A Ulloa
Vimianzo, A Costa
O concello de Vimianzo está situado, na súa maior parte, no núcleo do Val de Soneira -o val do río Grande-. Conta con dous pequenos tramos de litoral, na costa ao mar aberto e no interior da Ría de Camariñas. Está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
Ria de Corme e Laxe
A ría de Corme e Laxe está situada na Costa da Morte. Ábrese entre as puntas do Roncudo (ao norte) e Laxe (ao sur), na saída ao mar do río Anllóns. Nesta ría pódense distinguir dúas áreas diferenciadas: o interior, formado polo esteiro do Anllóns, protexido da forza do mar por unha barra de area de 2 km; e o resto do espazo, máis aberto, rochoso e recortado con algunhas zonas abrigadas nas que hai praias. As vilas máis importantes son Corme, Ponteceso e Laxe. Está protexida no LIC/ZEC “Río Anllóns” e “Costa da Morte” e na ZEPA “Costa da Morte”.
Ponteceso, A Costa
O concello de Ponteceso está situado na marxe dereita da ría de Corme e Laxe e na costa de mar aberto, entre as puntas do Roncudo e Queimada. Os principais núcleos de poboación son Ponteceso e Corme. Acolle áreas de grande valor paisaxístico e biolóxico asociados ás costas e ao río. Está protexida nos LICs/ZECs “Costa da Morte” e “Río Anllóns” e na ZEPA “Espazo Mariño da Costa da Morte”.
Laxe, A Costa
O concello de Laxe está situado no corazón da Costa da Morte, entre a ría de Corme e Laxe e o litoral de mar aberto. Ten unha costa moi diversa na que se alternan grandes areais e marismas, ría, enseadas, cabos, illotes, furnas... con tramos expostos e protexidos, zonas baixas e elevados cantís. É dun grande interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte” e na Paisaxe Protexida “Penedos de Traba e Pasarela”.
Camariña. A Costa
O concello de Camariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
Cabana de Bergantiños. A Costa
CABANA DE BERGANTIÑOS está situado no fondo e na banda sur da ría de Corme e Laxe, onde ten un amplo tramo de litoral, en parte protexido nos LICs/ZECs “Río Anllóns” e “Costa da Morte”.
Malpica, A Costa
O concello de Malpica de Bergantiños forma parte do tramo de litoral coñecido como Costa da Morte, unha sucesión de cantís abruptos entre os que se atopan algunhas praias e que inclúe as illas Sisargas.
Acolle importantes valores naturais e culturais. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
Carballo a costa
O concello de Carballo forma da parte da Costa da Morte, unha costa exposta aberta ao océano e moi diversa, na que se alternan grandes areais e marismas, enseadas cabos, illas... con zonas baixas e elevados cantís. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
Arteixo, a costa
O concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
A Laracha, A Costa
O concello de A Laracha ten unha única parroquia que da ao mar, Caión. Está situada na Costa da Morte e ten un litoral que alterna cantís e areais de grande valor paisaxístico e biolóxico.
LIC/ZEC Costa de Dexo
A costa comprendida entre a Punta de Mera e Torella é un espazo de mar aberto que separa as rías da Coruña e Betanzos-Ares. Un espazo de enormes valores paisaxísticos e ecolóxicos.
Ria da Coruña
É unha ría curta e ampla, que se abre entre as puntas do Seixo Branco e Herminia, cunha separación de 4 km, e unha lonxitude total de 14 km, dos que case a metade corresponden á chamada ría do Burgo formada polo esteiro do Mero, que está separada da parte máis ancha pola frecha de Santa Cristina.
Oleiros, A Costa
O concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
Culleredo, A Costa
O litoral de Culleredo ocupa a marxe esquerda da desembocadura do río Mero na parte máis interna da ría do Burgo, formando parte da ría da Coruña.
A Coruña, A Costa
O concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
More from monadela (20)
Espazo natural Serra da Cova da Serpe
- 1. Serra da Cova da Serpe
- 2. Espazo de media montaña na Dorsal Galega, que colle sobre todo as abas occidentais da provincia da Coruña (concellos de Aranga, Curtis, Sobrado e Toques, e unha pequena parte na provincia de Lugo (concellos de Guitiriz e Friol). Conecta polo sur co LIC Serra do Careón. Superficie: 4.063,4 ha
- 3. CONCELLOS: Aranga, Curtis, Sobrado e Toques (A Coruña); Guitiriz e Friol (Lugo)
- 4. TIPO DE PROTECCIÓN Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Pendiente de aprobación.
- 5. SERRA DA COVA DA SERPE Esténdese con dirección N-S facendo de linde entre Guitiriz e Friol (Lugo) e Curtis e Sobrado (A Coruña). Está formada por granitos de dúas micas, gneis “ollo de sapo”, xistos, cuarcitas e granitos intrusivos. Ten un aspecto masivo e suave cunha maior inclinación cara ao leste. Na vertente leste nacen afluentes do Parga e na oeste do Mandeo.
- 6. O monte máis alto é o Pico da Cova, con 841 m. Vista desde Friol.
- 7. Cova da Serpe antes de instalarse o parque eólico (2006)
- 8. Pena Cova da Serpe, na Pena Furada. Segundo a lenda nesta cova vivía unha gran serpe que comía ao gando e ás persoas.
- 9. Vista desde o Pico da Cova cara a Curtis.
- 10. Vista desde o Pico da Cova cara a Guitiriz.
- 11. Vista de Corno de Boi desde a Cova da Serpe.
- 12. SERRA DE CORNO DE BOI Pequena serra situada entre os concellos de Friol (Lugo) e Toques e Sobrado (A Coruña). Na vertente oeste nace o río Mandeo e na leste afluentes do Narla (Miño).
- 13. O Campelo, cume do Corno de Boi, con 803 m.
- 14. Vista desde o cume de Corno de Boi cara a Sobrado.
- 15. FLORA: A maioría do terreo está ocupado por mato de xestas, toxos, breixos e fentos con amplas zonas de repoboación con piñeiros e eucaliptos, e prados. Nas partes baixas consérvanse pequenas áreas de carballeiras.
- 16. Prados e carballeira nas abas do Cova da Serpe.
- 17. Os breixos (Erica cinerea) forman parte das matogueiras que cobren os cumes
- 19. Gando no Marco das Pías FAUNA: O máis destacado son as aves de monte, de bosque ou de matogueira: miñato común, lagarteiro, azor, papuxas, lavercas, cotovías...
- 20. Pyronia cecilia, unha bolboreta común nos lindeiros dos camiños.
- 21. Papuxa das amorias (Sylvia atricapilla), un paxaro típico das matogueiras.
- 22. Montaxe e fotos: Adela Leiro e Mon Daporta (xullo 2012).