Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Inclúe o curso do río Sor e as súas cabeceiras coas serras que o rodean: Faladoira, Tras da Serra, Veiga do Xunco... Únese polo nordeste co LIC “Costa da Mariña Occidental” na desembocadura do Sor, na ría do Barqueiro, e polo suroeste co LIC “Río Baleo”, na serra da Faladoira. CONCELLOS: As Pontes e Mañón (A Coruña), Muras, Ourol e O Vicedo (Lugo).

1. Río Sor

2. Inclúe o curso do río Sor e as súas cabeceiras coas
serras que o rodean: Faladoira, Tras da Serra, Veiga do
Xunco... Únese polo nordeste co LIC “Costa da Mariña
Occidental” na desembocadura do Sor, na ría do
Barqueiro, e polo suroeste co LIC “Río Baleo”, na serra
da Faladoira.

3. SUPERFICIE: 7.932 ha
TIPO DE PROTECCIÓN: Proposto en 2011 como Lugar de importancia
comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC).

4. CONCELLOS: As Pontes e
Mañón (A Coruña), Muras,
Ourol e O Vicedo (Lugo).

6. SERRA DA FALADOIRA
Esténdese con dirección NNE-SSO entre os concellos de Mañón e
Ortigueira. É unha serra de cumes suaves e grandes desniveis polos que
discorren os ríos. O cume máis alto é o Caxado, con 756 m. Está formada
maiormente por bandas de lousas negras, gneis “ollo de sapo”, xistos
cristalinos e areíscas das que sobresaen cristas de granito e cuarcita.
As augas da vertente leste van aos ríos Sor e Eume, e as da oeste ao
Mera e ao Baleo.

7. Vista dos cumes achairados do alto da serra da Faladoira.

8. Montes de Tras da Serra e A Faladoira desde Ambosores

9. Montes da Veiga do Xunco desde o val do rego de Santar
coas fragas de Santar e Campelos da Auga.
MONTES DA VEIGA DO XUNCO:
Esténdense con dirección N-S desde a serra do Bostelo ata o val do Sor
en Ambosores, entre as dúas principais cabeceiras do Sor (Regos de
Tras da Serra e Santar) O Cume máis alto ten 688 m.
As súas abas acollen importantes formacións de bosque autóctono.

10. Cumes da Veiga do Xunco

11. Montes da Veiga do Xunco

12. A Fraga Gorda, nas cabeceiras do rego de Tras da Serra.

13. A Fraga Gorda

14. Vista cara ao norte desde o cume da Veiga do Xunco co val
do rego de Couce Mouro, afluente do Santar.

15. MONTES DE TRAS DA SERRA, entre a Veiga do Xunco e a
Faladoira. Están rodeados polo vales do rego de Tras da Serra e o seu
afluente o Batán

16. Montes dos Callós desde a Ribeira do Bispo (Mañón)

17. Montes da Veiga desde a Ribeira do Bispo

18. Montes da Veiga da Torre desde a Ribeira do Bispo

19. RÍO SOR
Fórmase pola unión do Xantes
(Pico Montouto) e Tras da Serra co
Batán e Solloso (Penadaugas e
Serra das Campas). Recolle as
augas das serras da Faladoira,
Coriscada e Gañidoira. Ten un
curso sinuoso, con fortes
desniveis e zonas encaixadas e,
despois de 49 km de percorrido,
desemboca na ría do Barqueiro
onde forma un amplo esteiro. No
espazo protexido recibe pola
dereita ao Santar e Cristo dos
Callós e pola esquerda ao
Casateites, Arganzo e Rego do
Rosario.

20. O Sor en Ambosores

21. O Sor en Ribeira do Bispo (Mañón)

22. O Sor en Ribeira do Bispo (Mañon)

23. O Sor en Ponte Segade (Mañón)

24. O Sor en Cubelas (Mañón)

25. Canón do Sor entre Mañón e O Vicedo

26. O Sor en Caión, no seu
encontro co Couce que cae
nel formando un salto.

27. Fervenza de Augas Caídas
Rego do Couce ou Seixo
Caión (Mañón)

29. Último tramo do curso do Sor

30. Centro ictioxénico

31. Ponte Ulló ou de Por da Tronca

34. Dúas instalacións de cadeiras
mecánicas para cruzar o río.
Muíños Vellos
Albariños

35. Área de lecer nas beiras do Sor
(Ribeiras do Sor, Mañón).

36. Desembocadura do rego do Muro Novo no
Sor (Rio Barba, O Vicedo)

37. O Sor en Ribeiras de Sor

38. O Sor en Ribeiras de Sor

39. Esteiro do Sor coa Ínsua de San Martiño

41. Esteiro do Sor

42. Esteiro do Sor

43. A ponte vella da estrada e a ponte do ferrocarril sobre o
esteiro do Sor, no límite do espazo protexido.

44. FLORA
No curso do río consérvanse bosques de ribeira con amieiras,
salgueiros, freixos, fentos, brións...

45. Bosques nas abas da Veiga do Xunco
Os cumes dos montes están cubertos de mato e pasteiros con algunha
áreas de repoboación de eucaliptos. Nos vales do curso alto consérvanse
grandes masas de fragas autóctonas.

46. No curso medio e baixo a maior parte do val está ocupado por plantacións de eucaliptos e
so se conserva algún resto de bosque de galería e carballeira na beira do río.

47. Bosques e prados nas abas da Veiga do Xunco

48. Breixos e toxos

49. Xensá (Gentiana pneumonanthe)

50. Froitos de pereira brava (Pyrus cordata)

51. Salgueiro nas beiras do Sor

52. Menta de auga (Mentha aquatica).

53. Molinia caerulea

54. Dentabrú (Osmunda regalis)

55. Narciso (Narcissus triandrus)
Trevo acedo (Oxalis acetosella)

56. Allium triquetrum
Dúas plantas invasoras que se
atopan nas beiras do Sor
Hedychium gardnerianum

57. FAUNA
A fauna é a típica dos ríos (anfibios, cabalos do demo, troitas, lontras...),
dos bosques de ribeira (aves insectívoras, lesmas, saramaganta...) e dos
matos e espazos abertos das serras (coellos, lavercas, picas, papuxas,
rapinas...)
Saramaganta (Chioglossa lusitanica)

58. Ferreiro abelleiro (Parus major)

59. Lagarta da serrra (Iberolacerta monticola)

60. Candil curvado (Onychogonphus uncatus)

61. Coenonympha dorus
Coenonympha dorus bieli

62. Bolboreta (Arethusana arethusa)

63. Saltón (Omocestus viridulus)

64. Cabras na Veiga do Xunco

65. Gando na Faladoira

66. Muíño no Sor en Ambosores (Ourol)
Os elementos etnográficos son outro dos atractivos desta área

67. Muíño en Ribeira do Bispo (Mañón)

68. Ouriceiras nas beiras do Sor, en Caión.

69. MONTAXE E FOTOS:
Adela Leiro, Mon Daporta
(xuño 2012)