Corynebacterium diphteriae ve corynebacterium türleri (fazlası için www.tipfakultesi.org )
1. Corynebacterium diphteriae ve
Corynebacterium türleri
Dr Gökhan Metan
Erciyes Üniversitesİ Tıp Fakültesİ
Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji
Anabilim Dalı
1
2. Corynebacterium diphteriae
• Difteri (kuşpalazı) hastalığının etkenidir
• Etkin aşılama programları ile görülme sıklığı
belirgin olarak azalmıştır
• Asya, Çin ve Eski Sovyet Cumhuriyetleri’nde
halen görülmektedir
• Ülkemizde Doğu ve Güneydoğu Anadolu’dan
az sayıda olgu bildirilmektedir
2
3. Mikrobiyolojik özellikler
• Gram pozitif, kapsülsüz ve hareketsiz
• Aerop veya fakültatif anaerop
• Morfolojisi; basil veya uçları kıvrık ve şiş
bakteriler
• X, Y, V veya çin harfleri şeklinde
• Metilen mavisi veya Neisser boyası ile
boyandığında metakromik cisimcikler (Babest-
Ernst Granülleri) görülür
3
5. Mikrobiyolojik özellikler
En iyi serum içeren Löffler gibi besiyerlerinde
ürer
Telürüti indirgediği için potasyum tellüritli
besiyerinde siyah renkte görülür
5
6. Patogenez
• Ekzotoksin aracılığıyla ortaya çıkar
• Doku invazyonu yoktur
• C. diphteriae toksin genini taşıyan bakteriyofaj
ile lizojenik hale gelmelidir
• β-faj ile enfekte olan suşlar toksin üretir
• Toksin üretimi için ortamdaki oksijen ve demir
konsantrasyonu önemlidir
6
7. Toksin etki mekanizması
Toksin A ve B olmak üzere iki parçadan oluşur
B parçası hücreye tutunmayı sağlar. A parçası ise
sadece ökaryotlarda bulunan elengosyan faktör
2 (EF2)’yi inaktive ederek protein sentezine engel
olur
Toksin vücutta en sık miyokard, böbrek ve sinir
sistemini etkiler
Toksinin bekletilmesi, ısıtılması ve formaldehid
ile karıştırlması ise toksoid elde elde edilir
Toksoidin antijenik özelliği var, toksin özelliği
yoktur
7
8. Difteri aşı ve immünoglobülin
• Formalin + toksin; aşı elde edilir
• Toksoid at, sığır veya koyunlara verilir.
Hayvanda özgün antikorlar oluşur. İnsanda
immünoglobülin olarak kullanılır
8
9. Difteride klinik tablolar
• İnkübasyon periyodu 1-5 gün
– Boğaz difterisi
– Larinks difterisi
– Burun difterisi
– Deri, yara ve vulvo-vaginal difteri
– Göz difterisi
9
10. Boğaz difterisi
• Tonsil üzerinde gri renkli tabaka
(pseudomembran) ilerleyerek her iki tonsili,
yumuşak damağı ve uvulayı kaplar
• Zor kaldırılır ve kanamaya neden olur
10
14. Larinks difterisi
• Ateş, ses kısıklığı ve kuru özsürük
• İnspratuvar stridor (hava yollarının tıkanması
ile)
• Membran büyür, konjesyon ve ödemin
artması ile hava yollarındaki obstruksiyon
artar.
– Hipoksi
– Siyanoz
– Koma
14
15. Diğer klinik şekiller
Burun difterisi
– En sık küçük çocuklarda görülür
– Başlangıçta seröz ve tek taraflı daha sonra çift taraflı
ve kanlı burun akıntısı gelişir
Deri, yara ve vulvo-vaginal difteri
– Derideki yaraların ve kız çocuklarının genital
bölgesinin enfekte olmasıyla gelişir
– İyileşmeyen yaralar ve gri membranlar
– Düşük sosyoekonomik çevre
Göz difterisi
– Konjuktiva ve göz kapakları tutulur
15
16. Tanı
• Klinik materyalin mikroskopik incelemesi
(Gram, metilen mavisi, Neisser boyası veya
floresan boyama)
• Kanlı agar, Löffler besiyeri ve tellüritli
besiyerlerine ekim
• Kesin tanı için toksijenik olduğu gösterilmelidir
16
17. Toksin testleri
Kobay testi
• Bir hayvana antitoksin + bakteri diğerine sadece
bakteri verilir. Antitoksin verilen hayatta kalırsa
bakteri toksin (+)
Elek testi
• Besiyeri üzerinde üremiş bakteriler üzerine
antitoksin endirilmiş filtre kağıtları yerleştirilir.
Toksin varsa antitoksin ile birleşerek
presipitasyon çizgileri oluşturur
17
18. Komplikasyonlar
• Toksine bağlı komplikasyonlar en sık boğaz
difterisinde görülürler
– Miyokardit
• AV blok ve kalp yetmezliği yapabilir. Difterili hastalarda AST
ve EKG takibi yapılmalıdır
– Nörolojik komplikasyonlar
• Yumuşak doku paralizisi
• Okulomotor sinir tutulumuna bağlı şaşılık ve görme
bozukluğu
• Solunum kaslarının tutulumu ve solunum yetmezliği
• Obstrüksiyon
18
19. Tedavi
• Antitoksin (Alerjik potansiyeline dikkat !!!)
• Küçük miktarda test dozu, alerji varsa önce
desentizasyon sonra yüksek doz anti-toksin
• Antitoksin sadece dolaşımdaki toksini
nötralize edebilir. Bu yüzden mümkün
olduğunca erken verilmelidir
• Antibiyotik tedavisi
– Penisilin ilk tercih alerjik ise eritromisin
19
20. Korunma
• Aşı
– Tüm çocuklar 2, 4, 6 ve 15-18 aylarda aşılanmalı
(DBT)
– 4-6 yaş arası bir doz daha aşı uygulanmalıdır
• Shick testi (duyarlı kişileri belirlemek için
kullanılan eski bir yöntem)
– Bir kola toksin diğer kola toksoid verilir. 2, 4 ve 6.
günlerde kontrol edilir
20
21. Ayırıcı tanı
• Boğaz difterisi
– Enfeksiyöz mononükleoz
– Streptococcus pyogenes’e bağlı tonsilofarenjit
– HSV enfeksiyonları
– Adenovirüs enfeksiyonları
• Larinks difterisi
– Parainfluenza tip 1 ve 3’e bağlı krup
– Haemophilus influenza tip B’te bağlı epiglottit
21
22. Diğer Corynebacterium türleri
• Deri, üst solunum yolları, gastrointestinal ve
ürogenital sistemde normal flora elemanıdır
• Gram pozitif, hareketsiz, aerop veya fakültatif
anaerop pleomorfik basillerdir
• Bazı türler immünosüpresif hastlarda ağır
klinik tablolara neden olabilir
22
23. Corynebacterium jeikeum
• Hematolojik maligniteli uzun süre nötropenik
kalan hastalarda enfeksiyona neden olur
• Penisiline dirençlidir. Tedavisinde vankomisin
kullanılır
23
24. Corynebacterium minutissimum
• Vücudun kıvrım yerlerinde kırmızı-kahve renkli
deri lezyonlarına neden olur
• En sık kasık, koltuk altı, intergluteal bölge,
pubis, periumblikal bölge ve meme altı tutulur
• Tanı
– Mikroskopide bakterini görülmesi
– Wood ışığı ile mercan kırmızısı renk vermesi
24
27. Corynebacterium urealyticum
• Nadir karşılaşılır. En sık üriner sistem
operasyonu geçiren ve bağışıklık sistemi
baskılanmış hastalardan idrar yolu
enfeksiyonuna neden olabilir
• Üreaz enzimi pozitif, idrarı alkalileştirerek taş
gelişimine neden olabilir
27
28. Kaynaklar
• Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi (3.baskı). Topçu AW,
Söyletir G, Doğanay M (editörler) Ankara: Nobel Tıp Kitapevi,
2008:921-927.
• McGregor RB. Corynebacterium diphtheriae. Mandell GL,
Bennett JE, Dolin R (eds). Principles and Practice of Infectious
Diseases. Philadelphia: Elsevier-Churchill Livingstone, 2009:
2687-2695.
• Meyer DK, Reboli AC. Other Coryneform bacteria and
Rhodococci. Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds) Principles
and Practice of Infectious Diseases. Philadelphia: Elsevier-
Churchill Livingstone, 2009: 2695-2707.
28