1. Mycobacterium Leprae
Prof. Dr. A. Nedret KOÇ
Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi
Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı
KAYSERİ
2. Mycobacterium Leprae
1868 yılında Hasen tarafından izole
edilmiştir.’Cüzdam’ denilen lepra
hastalığının etkenidir.
3. Görünüm,boyama ve üreme
özellikleri
1-8 µm boyunda 0.3-0.4µm eninde düz veya
hafif kıvrık, hareketsiz, sporsuz, bir çomaktır.
Direkt örnekten hazırlanan preparatta tek tek
veya daha çoklukla toplu dururlar. Bu topluluğa
‘Globi’
Bu özelliği metabolik atıklar, yağ asitleri,
balmumu, nükleik asit, lipoidler sağladığı ileri
sürülmektedir.
Protoplazmasında globi içeren hücreye ‘lepra
hücresi ‘ denilmektedir.
4. Görünüm,boyama ve üreme
özellikleri
Lepra basili asitlere dirençli, alkole az
dirençlidir. Ziehl-Neelsen yöntemi ile
aside resistan boyanır.
Uzun süre boyandığında Gram
pozitiftir.
5. Kültür ve biyokimyasal
özellikleri
Lepra basili in vitro kültürü
yapılamamıştır.
Bölünme zamanı : 11-13 gündür.
inkübasyaon peryodu 1yıl- 50 yıldır.
Bazı hayvan inokülasyonu yapılmıştır. (Fare,
kobay, şempanze, hamster)
hidroksi fenil alenin (DOPA) oksidaz
aktivitesine sahip tek türdür.
Katalaz negatiftir.
Az sayıda super oksit dismutaz (SOD) enzimi
içerir.
6. Konak hücrenin makrofajlar ve
Schwann hücrelerinde yerleşen
zorunlu hücre içi parazitidir.
Lepradan koruyucu mekanizma
hücresel immumütedir.
7. Lepramin testi:
Lepamin antijeni ön kolun ön yüzüne 0.1 cc
intra dermal verilir.
İki tür reaksiyon oluşabilir.
1- Fernandez reaksiyon ( erken tip ): 48-72
saatte nedurasyon 5mm altında negatif, 5-9
şüpheli, 10-14 hafif pozitif, 15-20 kuvvetli
pozitif
2- Mitsuda reaksiyonu (Geçtip ) 3-4 hafta
sonra pembe nodül oluşmasıdır. Testin
hakki pozitifliği budur.
8. Lepramin testi
Fernandez reaksiyon reaksiyou
konağın Lepra basili duyarlılığını,
Mitsuda reaksiyonu ise direncini
gösteriri.
Bu testler tanıda kullanılmaz. Test
tüberküloid reprada pozitif, lepramatöz
leprada negatiftir. Test sınıflandırmada
ve prognozda kullanılır.
9. Lepramatöz leprada T4 hücrelerinde ve
Lenfositler IL-1 salmalarında defekt
vardır.
Tüberküloid reprada T4/T8 oranı 2/1
iken Lepramazöz leprada 0.8/1dir.
10. Yaptığı hastalıklar
Lepra başta deri, mucoza, periferik
sinir olmak üzere göz, testis, kas,
kemik, ve retiküloendoteryal sistemi
etkileyen kronik granülomatöz bir
infeksiyon hastalığıdır.
12. Epidemiyolojisi
Tek bulaşma kaynağı insandır.
Bulaşta genetik, sosyoekonomik, iklim,
coğrafi, hücresel immunitenin rolü vardır.
M. Leprae basilini bütün lezyonlarda
bulunur.
Özellikle lepromlarda daha fazladır.
Basil hasta vucudundan dışarı çeşitli yara
salgıları ve özellikle burun salgıları ile
çıkarılır ve etrafa yayılır.
13. Epidemiyolojisi
Anne sütü ilede salgılanarak çocuğa
geçer. Eski tarihlerde büyük salgınlar
olmuştur. Dış ortamda 2-9 gün
canlılığını koruyabilir. En fazla Asyada
görülmektedir.
Türkiyede Güney Doğu Anadolu
endemik olduğu yerler vardır.
Sporotif her yerde olabilir.
Korumada aşılama çalışmaları vardır.
14. Laboratuvar tanı
Kesin tanı lezyonda direkt boyamada
aside dirençli basiller görülmesidir.
İnvitro kültürü yapılamaz. İnvivo
hayvan deneyi olabilir.
15. Klinik örnekler
Deri örneklerinin biyopsisi veya
kazıması olabilir. ( çene, kaşların dış
kısmı ve kulak memesi), Burunda
mucuza kazıntısı olabilir.
16. Laboratuvar tanı
Ziehl-Neelsen yöntemi ile aside resistan
boyanır.
Basil sayısı Sınırdaki(Borderlayn) Lepramatöz
lepra (BL) Lepramatöz leprada(LL) fazla
diğer formlarda daha azdır.
Burun ve deri kazıntı örneklerine bir damla
DOPA konulduğunda siyah renk oluşması
indirekt Mycobacterium Leprae basilini
gösterir.
17. Laboratuvar tanı
RIA ve ELISA ile Lepra basili özgü antijen
fenolik glikolipit 1 karşı oluşan antikorlar
ölçülebilir.
LL de %100, TT de %20 duyarlılığı vardır.
Son zamanlarda hibridizasyon sistemleri ile
Nucleic Acid-Fluorescence In Situ
Hybridization
(FISH yöntemi) gibi direkt örnekte
Mycobacterium Leprae basilini gösterilebilir.
18. Tedavi
Klinik formlara göre değişen
miktarlarda Dapson, rifambisin ve
klofazimin kullanılır. Rifambisin direnci
bildirilmektedir.
Bazı klinik çalışmalarda kinolonlar,
minosiklin, azitromysin etkili olabileceği
gösterilmektedir.
En az 5-10 yıl izlenmelidir.