Prezentacja przedstawiona przez Marzenna Anna Weresa, Małgorzata Jakubiak i Krzysztof Rybiński podczas 62 Seminarium BRE-CASE: The Role of Foreign Investment in Economy (03.10.2002)
Zobacz więcej na nasze stronie:
Prezentacja przedstawiona przez Wing Thye Woo podczas 69 Seminarium BRE-CASE: Entry of the Dragon - China in WTO ( 30.10.2003 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56226
Prezentacja przedstawiona przez Miguel Beleza podczas 55 Seminarium BRE-CASE: Portuguese Experience in Restructuring and Privatizing of Banks (27.06.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56492
Prezentacja przedstawiona przez Wioletta Nawrot, Wiesław Rozłucki i Jarosław Deryło podczas 64 Seminarium BRE-CASE: Future of the Warsaw Stock Exchange (20.02.2003)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56284
Prezentacja przedstawiona przez Lajos Bokros podczas 54 Seminarium BRE-CASE: Reform of the Financial Sector in the Countries of Central and Eastern Europe (31.05.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56250
Prezentacja przedstawiona przez Alicja Kornasiewicz, Wojciech Kostrzewa, Maria Winiewska i David Hexter podczas 52 Seminarium BRE-CASE: Development and Restructuring of Banking Sector in Poland (08.03.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56256
Prezentacja przedstawiona przez Andrzej S. Bratkowski i Jacek Rostowski podczas 53 Seminarium BRE-CASE: Why are the Germans Afraid of Expanding the EURO Zone? (05.04.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56208
Prezentacja przedstawiona przez Wing Thye Woo podczas 69 Seminarium BRE-CASE: Entry of the Dragon - China in WTO ( 30.10.2003 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56226
Prezentacja przedstawiona przez Miguel Beleza podczas 55 Seminarium BRE-CASE: Portuguese Experience in Restructuring and Privatizing of Banks (27.06.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56492
Prezentacja przedstawiona przez Wioletta Nawrot, Wiesław Rozłucki i Jarosław Deryło podczas 64 Seminarium BRE-CASE: Future of the Warsaw Stock Exchange (20.02.2003)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56284
Prezentacja przedstawiona przez Lajos Bokros podczas 54 Seminarium BRE-CASE: Reform of the Financial Sector in the Countries of Central and Eastern Europe (31.05.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56250
Prezentacja przedstawiona przez Alicja Kornasiewicz, Wojciech Kostrzewa, Maria Winiewska i David Hexter podczas 52 Seminarium BRE-CASE: Development and Restructuring of Banking Sector in Poland (08.03.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56256
Prezentacja przedstawiona przez Andrzej S. Bratkowski i Jacek Rostowski podczas 53 Seminarium BRE-CASE: Why are the Germans Afraid of Expanding the EURO Zone? (05.04.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56208
Prezentacja przedstawiona przez Andrzej Wilk, Robert Gwiazdowski i Jarosław Neneman podczas 68 Seminarium BRE-CASE: The Competitiveness of Tax Reform - Poland Against the Background of Other Countries ( 25.09.2003 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56324
Prezentacja przedstawiona przez Mirosław Gronicki i Maciej Krzak podczas 117 Seminarium BRE-CASE "Perspektywy polskiej gospodarki w latach 2012–2013" (08.12.2011)
Zobacz więcej na naszej stronie: http://www.case-research.eu/en/node/57240
Prezentacja przedstawiona przez Adam Chełchowski, Marek Góra i Wiesław Rozłucki podczas 57 Seminarium BRE-CASE: New Pension System in Poland – Its Influence on Short- and Longterm Perspectives of the Economy and Financial Markets (06.12.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56234
Prezentacja przedstawiona przez Władysław Jan Brzeski, Krzysztof Czerka, Jacek Łaszek, Edward Kozłowski i Grzegorz Buczek podczas 63 Seminarium BRE-CASE: http://www.case-research.eu/en/node/56254 (28.11.2002)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56254
Prezentacja przedstawiona przez Mark Le Gros Allen i Ryszard Petru podczas 110 Seminarium BRE-CASE "Kryzys fiskalny w Europie - Strategie wyjścia" (30.09.2010)
Zobach więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56608
Prezentacja przedstawiona przez Jan Winiecki i Przemysław Woźniak podczas 129. seminarium BRE-CASE (07.11.2013)
Zobacz więcej na naszej stronie : http://www.case-research.eu/en/node/58329
Prezentacja przedstawiona przez Iwona Pugacewicz, Wojciech Kostrzewa i Kurt Geiger poczas 61 Seminarium BRE-CASE: Condition of banking sector in emerging economies - significance of privatization (13.06.2002)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56260
Małgorzata Pawłowska, PhD, is an adjunct professor
at the Warsaw School of Economics and an Economic
Adviser at the Economic Institute of the National Bank
of Poland (NBP). She graduated from the Faculty
of Mathematics, Informatics and Mechanics of the University
of Warsaw. Moreover, she completed postgraduate
studies in banking and finance, as well as doctoral
studies at the Department of Management and Finance
at the Warsaw School of Economics, where she earned
a doctorate in economics. Dr. Małgorzata Pawłowska
has been working for National Bank of Poland (NBP)
since 1991, during which time she has served as an expert
in numerous research projects (and co-authored numerous
reports published by the bank). In her research she
focuses mainly on the problems of the banking sector
and the credit market. She is an author or a co-author
of a number of articles and research papers in the field
of economics and finance, mostly focusing on the development
of the financial sector, and in particular — on
the relationship between the banking sector and the real
sphere, and competition in the banking sector
Prezentacja przedstawiona przez Wojciech Paczyński, Mateusz Walewski, Ewa Sadowska-Cieślak i Jacek Wojciechowicz podczas 88 Seminarium BRE-CASE: Bulgaria and Romania join the EU: What does it mean for Poland? ( 25.01.2007 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56484
Prezentacja przedstawiona przez Mieczysław Groszek, Wojciech Kwaśniak i Andrzej Raczko podczas 123 Seminarium BRE-CASE "Unia bankowa – skutki dla UE, strefy euro i dla Polski" (29.11.2012)
Zobacz więcej na naszej stronie: http://www.case-research.eu/en/node/58624
Prezentacja przedstawiona przez Andrzej Wilk, Robert Gwiazdowski i Jarosław Neneman podczas 68 Seminarium BRE-CASE: The Competitiveness of Tax Reform - Poland Against the Background of Other Countries ( 25.09.2003 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56324
Prezentacja przedstawiona przez Mirosław Gronicki i Maciej Krzak podczas 117 Seminarium BRE-CASE "Perspektywy polskiej gospodarki w latach 2012–2013" (08.12.2011)
Zobacz więcej na naszej stronie: http://www.case-research.eu/en/node/57240
Prezentacja przedstawiona przez Adam Chełchowski, Marek Góra i Wiesław Rozłucki podczas 57 Seminarium BRE-CASE: New Pension System in Poland – Its Influence on Short- and Longterm Perspectives of the Economy and Financial Markets (06.12.2001)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56234
Prezentacja przedstawiona przez Władysław Jan Brzeski, Krzysztof Czerka, Jacek Łaszek, Edward Kozłowski i Grzegorz Buczek podczas 63 Seminarium BRE-CASE: http://www.case-research.eu/en/node/56254 (28.11.2002)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56254
Prezentacja przedstawiona przez Mark Le Gros Allen i Ryszard Petru podczas 110 Seminarium BRE-CASE "Kryzys fiskalny w Europie - Strategie wyjścia" (30.09.2010)
Zobach więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56608
Prezentacja przedstawiona przez Jan Winiecki i Przemysław Woźniak podczas 129. seminarium BRE-CASE (07.11.2013)
Zobacz więcej na naszej stronie : http://www.case-research.eu/en/node/58329
Prezentacja przedstawiona przez Iwona Pugacewicz, Wojciech Kostrzewa i Kurt Geiger poczas 61 Seminarium BRE-CASE: Condition of banking sector in emerging economies - significance of privatization (13.06.2002)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56260
Małgorzata Pawłowska, PhD, is an adjunct professor
at the Warsaw School of Economics and an Economic
Adviser at the Economic Institute of the National Bank
of Poland (NBP). She graduated from the Faculty
of Mathematics, Informatics and Mechanics of the University
of Warsaw. Moreover, she completed postgraduate
studies in banking and finance, as well as doctoral
studies at the Department of Management and Finance
at the Warsaw School of Economics, where she earned
a doctorate in economics. Dr. Małgorzata Pawłowska
has been working for National Bank of Poland (NBP)
since 1991, during which time she has served as an expert
in numerous research projects (and co-authored numerous
reports published by the bank). In her research she
focuses mainly on the problems of the banking sector
and the credit market. She is an author or a co-author
of a number of articles and research papers in the field
of economics and finance, mostly focusing on the development
of the financial sector, and in particular — on
the relationship between the banking sector and the real
sphere, and competition in the banking sector
Prezentacja przedstawiona przez Wojciech Paczyński, Mateusz Walewski, Ewa Sadowska-Cieślak i Jacek Wojciechowicz podczas 88 Seminarium BRE-CASE: Bulgaria and Romania join the EU: What does it mean for Poland? ( 25.01.2007 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56484
Prezentacja przedstawiona przez Mieczysław Groszek, Wojciech Kwaśniak i Andrzej Raczko podczas 123 Seminarium BRE-CASE "Unia bankowa – skutki dla UE, strefy euro i dla Polski" (29.11.2012)
Zobacz więcej na naszej stronie: http://www.case-research.eu/en/node/58624
Prezentacja przedstawiona przez Krzysztof Rybiński i Rafał Antczak podczas 67 Seminarium BRE-CASE: Poland's Accession to the European Union and the Rate of Economic Growth (14.05.2003)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56296
Prezentacja przedstawiona przez Charles Goodhart podczas 100 Seminarium BRE-CASE "Kryzys Finansowy i Przyszlość Systemu Finansego" (22.01.2009)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56552
Prezentacja przedstawiona przez Jan Czekaj, Jarosław Bauc i Małgorzata Markiewicz podczas 65 Seminarium BRE-CASE: The State of Public Finance - Necessity for Reform (20.03.2003)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56302
Prezentacja przedstawiona przez Dariusz Filar i Jakub Borowski podczas 102 Seminarium BRE-CASE "Jak z Powodzeniem Wejść do Strefy Euro" (23.04.2009)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56568
Prezentacja przedstawiona przez prof. Vittorio Corbo podczas 59 Seminarium BRE-CASE: Latin America - 10 Years of Reforms (11.04.2002)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56274
Prezentacja przedstawiona przez Andrzej Topiński, Wojciech Kwasniak i Malgorzata Pawlowska podczas 76 Seminarium BRE-CASE: Competitiveness of the Banking Sector after Poland's EU Entry ( 03.02.2005 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56410
Prezentacja przedstawiona przez Andrzej Bratkowski i Myjak Jaroslaw podczas 105 Seminarium BRE-CASE "Credit Crunch w Polsce?" (19.11,2009)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56582
Prospects for the Russian Economy in the Aftermath of Crisis and Elections (01.01.1998)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56240
Prezentacja przedstawiona przez Mateusz Szczurek, Przemyslaw Wozniak i Dariusz Filar podczas 95 Seminarium BRE-CASE "Inflacja - czy mamy nowy problem?" (06.03.2008)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56514
Prezentacja przedstawiona przez Leszek Pawłowicz, Małgorzata Pawłowska, i Maciej Stańczuk podczas 126 Seminarium " <sektor> Co zmienił kryzys?" (16.05.2013)
Zobacz więcej na naszej stronie: http://www.case-research.eu/en/node/58430
Prezentacja przedstawiona przez Mariusz Grendowicz, Stanisław Kluza i Jerzy Pruski podczas 109 Seminarium BRE-CASE "Kryzys finansowy – Zmiany w regulacji i nadzorze nad bankami" (06.05.2011)
Zobach więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56596
Prezentacja przedstawiona przez Maciej Krzak, Marek Gora, Agnieszka Szymecka podczas 94 Seminarium BRE-CASE "Reforma Finansów Publicznych w Polsce" (07.02.2008)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56480
Prezentacja przedstawiona przez Jadwiga Zareba, Jacek Socha and Andrzej Raczko podczas 103 Seminarium "Integracja Rynku Finansowego - 5 lat członkostwa Polski w UE" (28.05.2009)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56580
Prezentacja Przedstawiona przez Piotr Ciżkowicz, Maciej Krzak i Andrzej Rzońca podczas 116 Seminarium BRE-CASE "Zróżnicowanie polityki fiskalnej w trakcie kryzysu lat 2007–2009 i po kryzysie" (29.09.2011)
Zobacz więcej na naszej stronie: http://www.case-research.eu/en/node/58628
Prezentacja przedstawiona przez Barbara Blaszczyk, Maciej Baltowski, Malgorzata Antczak and Piotr Kozarzewski podczas 89 Seminarium BRE-CASE: Evolution of the Enterprise Sector in Poland since 1989 ( 01.03.2007 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56476
Prezentacja przedstawiona przez Carlo Cottarelli podczas 118 Seminarium BRE-CASE "Problemy fiskalne w czasach malejącego popytu i obaw o wysokość długu publicznego" (26.01.2012)
Zobacz więcej na naszej stronie: http://www.case-research.eu/en/node/57237
Prezentacja przedstawiona przez Piotr Ciżkowicz, Andrzej Rzońca i Dobiesław Tymoczko podczas 111 Seminarium BRE-CASE "Banki centralne w zarządzaniu kryzysem finansowym – Strategie wyjścia" (25.11.2010)
Zobach więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56614
Prezentacja przedstawiona przez Wiesław Thor i Łukasz Witkowski podczas 98 Seminarium BRE-CASE "NUK - Nowa Umova Kapitalowa" (11.09.2008)
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56516
Prezentacja przedstawiona przez Wojciech Paczyński, Jacek Rostowski, Krzysztof Rybiński i Andrzej Bratkowski podczas 75 Seminarium BRE-CASE: Performance of European Monetary Union ( 18.11.2004 )
Zobacz więcej na nasze stronie: http://www.case-research.eu/en/node/56394
Similar to BRE-CASE Seminarium 62 - The Role of Foreign Investment in Economy (20)
The report examines the social and economic drivers and impact of circular migration between Belarus and Poland, Slovakia, and the Czech Republic. The core question the authors sought to address was how managing circular migration could, in the long term, help to optimise labour resources in both the country of origin and the destination countries. In the pages that follow, the authors of the report present the current and forecasted labour market and demographic situation in their respective countries as well as the dynamics and characteristics of short-term labour migration flows between Belarus and Poland, Slovakia, and the Czech Republic, concentrating on the period since 2010. They also outline and discuss related policy responses and evaluate prospects for cooperation on circular migration.
Podręcznik został opracowany w celu przekazania trenerom i nauczycielom podstawowej wiedzy, która może być przydatna w prowadzeniu szkoleń promujących pracę rejestrowaną. Prezentuje on z jednej strony korzyści z pracy rejestrowanej, z drugiej – potencjalne koszty związane z pracą nierejestrowaną. W pierwszej kolejności informacje te przedstawiono w odniesieniu do pracowników najemnych (rozdział 2), podkreślając w sposób szczególny to, że negatywne konsekwencje pracy nierejestrowanej są ponoszone przez całe życie. Ze względu na specyficzną sytuację cudzoziemców pracujących w Polsce konsekwencje ponoszone przez tę grupę opisano oddzielnie (rozdział 3). Ponadto zaprezentowano skutki dotyczące pracodawców z szarej strefy z wyodrębnieniem tych, którzy zatrudniają cudzoziemców (rozdział 4). Uzupełnieniem przedstawionych informacji jest opis działań podejmowanych przez państwo w celu ograniczenia zjawiska pracy nierejestrowanej w Polsce (rozdział 5) oraz prowadzonych w Wielkiej Brytanii, czyli w kraju będącym liderem w walce z szarą strefą (rozdział 6).
European countries face a challenge related to the economic and social consequences of their societies’ aging. Specifically, pension systems must adjust to the coming changes, maintaining both financial stability, connected with equalizing inflows from premiums and spending on pensions, and simultaneously the sufficiency of benefits, protecting retirees against poverty and smoothing consumption over their lives, i.e. ensuring the ability to pay for consumption needs at each stage of life, regardless of income from labor.
One of the key instruments applied toward these goals is the retirement age. Formally it is a legally established boundary: once people have crossed it – on average – they significantly lose their ability to perform work (the so-called old-age risk). But since the 1970s, in many developed countries the retirement age has become an instrument of social and labor-market policy. Specifically, in the 1970s and ‘80s, an early retirement age was perceived as a solution allowing a reduction in the supply of labor, particularly among people with relatively low competencies who were approaching retirement age, which is called the lump of labor fallacy. It was often believed that people taking early retirement freed up jobs for the young. But a range of economic evidence shows that the number of jobs is not fixed, and those who retire don’t in fact free up jobs. On the contrary, because of higher spending by pension systems, labor costs rise, which limits the supply of jobs. In general, a good situation on the labor market supports employment of both the youngest and the oldest labor force participants. Additionally, a lower retirement age for women was maintained, which resulted to a high degree from cultural conditions and norms that are typical for traditional societies.
Until now, the banking sector has been one of the strong points of Poland’s economy. In contrast to banks in the U.S. and leading Western European economies, lenders in Poland came through the 2008 global financial crisis without a scratch, without needing state financial support. But in recent years the industry’s problems have been growing, creating a threat to economic growth and gains in living standards.
For an economy’s productivity to increase, funds can’t go to all companies evenly, and definitely shouldn’t go to those that are most lacking in funds, but to those that will use them most efficiently. This is true of total external financing, and thus funding both from the banking sector and from parabanks, the capital market and funds from public institutions. In Poland, in light of the relatively modest scale of the capital market, banks play a clearly dominant role in external financing of companies. This is why the author of this text focuses on the bank credit allocation efficiency.
The author points out that in the very near future, conditions will emerge in Poland which – as the experience of other countries shows – create a risk of reduced efficiency of credit allocation to business. Additionally, in Poland today, bank lending to companies is to a high degree being replaced by funds from state aid, which reduces the efficiency of allocation of external funds to companies (both loans and subsidies), as allocation of government subsidies is not usually based on efficiency. This decline in external financing allocation efficiency may slow, halt or even reverse the process, that has been uninterrupted for 28 years, of Poland’s convergence, i.e. the narrowing of the gap in living standards between Poland and the West.
The economic characteristics of the COVID-19 crisis differ from those of previous crises. It is a combination of demand- and supply-side constraints which led to the formation of a monetary overhang that will be unfrozen once the pandemic ends. Monetary policy must take this effect into consideration, along with other pro-inflationary factors, in the post-pandemic era. It must also think in advance about how to avoid a policy trap coming from fiscal dominance.
This paper is organized as follows: Chapter 2 deals with the economic characteristics of the COVID-19 pandemic and its impact on the effectiveness of the monetary policy response measures undertaken. In Chapter 3, we analyse the monetary policy decisions of the ECB (and other major CBs for comparison) and their effectiveness in achieving the declared policy goals in the short term. Chapter 4 is devoted to an analysis of the policy challenges which may be faced by the ECB and other major CBs once the pandemic emergency comes to its end. Chapter 5 contains a summary and the conclusions of our analysis.
Purpose: This paper tries to identify the wage gap between informal and formal workers and tests for the two-tier structure of the informal labour market in Poland.
Design/methodology/approach: I employ the propensity score matching (PSM) technique and use data from the Polish Labour Force Survey (LFS) for the period 2009–2017 to estimate the wage gap between informal and formal workers, both at the means and along the wage distribution. I use two definitions of informal employment: a) employment without a written agreement and b) employment while officially registered as unemployed at a labour office. In order to reduce the bias resulting from the non-random selection of
individuals into informal employment, I use a rich set of control variables representing several individual characteristics.
Findings: After controlling for observed heterogeneity, I find that on average informal workers earn less than formal workers, both in terms of monthly earnings and hourly wage. This result is not sensitive to the definition of informal employment used and is
stable over the analysed time period (2009–2017). However, the wage penalty to informal employment is substantially higher for individuals at the bottom of the wage distribution, which supports the hypothesis of the two-tier structure of the informal labour market in Poland.
Originality/value: The main contribution of this study is that it identifies the two-tier structure of the informal labour market in Poland: informal workers in the first quartile of the wage distribution and those above the first quartile appear to be in two partially different segments of the labour market.
The rule of law, by securing civil and economic rights, directly contributes to social prosperity and is one of our societies’ greatest achievements. In the European Union (EU), the rule of law is enshrined in the Treaties of its founding and is recognised not just as a necessary condition of a liberal democratic society, but also as an important requirement for a stable, effective, and sustainable market economy. In fact, it was the stability and equality of opportunity provided by the rule of law that enabled the post-war Wirtschaftswunder in Germany and the post-Communist resuscitation of the economy in Poland.
But the rule of law is a living concept that is constantly evolving – both in its formal, de jure dimension, embodied in legislation, and its de facto dimension, or its reception by society. In Poland, in particular, according to the EU, the rule of law has been heavily challenged by government since 2015 and has evolved amid continued pressure exerted on the institutions which execute laws. More recently, the outbreak of the COVID-19 pandemic transformed the perception of the rule of law and its boundaries throughout the EU and beyond (Marzocchi, 2020).
This Study contains Value Added Tax (VAT) Gap estimates for 2018, fast estimates using a simplified methodology for 2019, the year immediately preceding the analysis, and includes revised estimates for 2014-2017. It also includes the updated and extended results of the econometric analysis of VAT Gap determinants initiated and initially reported in the 2018 Report (Poniatowski et al., 2018). As a novelty, the econometric analysis to forecast potential impacts of the coronavirus crisis and resulting recession on the evolution of the VAT Gap in 2020 is reported.
In 2018, most European Union (EU) Member States (MS) saw a slight decrease in the pace of gross domestic product (GDP) growth, but the economic conditions for increasing tax compliance remained favourable. We estimate that the VAT total tax liability (VTTL) in 2018 increased by 3.6 percent whereas VAT revenue increased by 4.2 percent, leading to a decline in the VAT Gap in both relative and nominal terms. In relative terms, the EU-wide Gap dropped to 11 percent and EUR 140 billion. Fast estimates show that the VAT Gap will likely continue to decline in 2019.
Of the EU-28, the smallest Gaps were observed in Sweden (0.7 percent), Croatia (3.5 percent), and Finland (3.6 percent), the largest – in Romania (33.8 percent), Greece (30.1 percent), and Lithuania (25.9 percent). Overall, half of the EU-28 MS recorded a Gap above 9.2 percent. In nominal terms, the largest Gaps were recorded in Italy (EUR 35.4 billion), the United Kingdom (EUR 23.5 billion), and Germany (EUR 22 billion).
The euro is the second most important global currency after the US dollar. However, its international role has not increased since its inception in 1999. The private sector prefers using the US dollar rather than the euro because the financial market for US dollar-denominated assets is larger and deeper; network externalities and inertia also play a role. Increasing the attractiveness of the euro outside the euro area requires, among others, a proactive role for the European Central Bank and completing the Banking Union and Capital Market Union.
Forecasting during a strong shock is burdened with exceptionally high uncertainty. This gives rise to the temptation to formulate alarmist forecasts. Experiences from earlier pandemics, particularly those from the 20th century, for which we have the most data, don’t provide a basis for this. The mildest of them weakened growth by less than 1 percentage point, and the worst, the Spanish Flu, by 6 percentage points. Still, even the Spanish Flu never caused losses on the order of 20% of GDP – not even where it turned out to be a humanitarian disaster, costing the lives of 3-5% of the population. History suggests that if pandemics lead to such deep losses at all, it’s only in particular quarters and not over a whole year, as economic activity rebounds. The strength of that rebound is largely determined by economic policy. The purpose of this work is to describe possible scenarios for a rebound in Polish economic growth after the epidemic.
A separate issue, no less important, is what world will emerge from the current crisis. In the face of the 2008 financial crisis, White House Chief of Staff Rahm Emanuel said: “You never want a serious crisis to go to waste. And what I mean by that is an opportunity to do things that you think you could not do before.” Such changes can make the economy and society function better than before the crisis. Unfortunately, the opportunities created by the global financial crisis were squandered. Today’s task is more difficult; the scale of various problems has expanded even more. Without deep structural and institutional changes, the world will be facing enduring social and economic problems, accompanied by long-term stagnation.
"Many brilliant prophecies have appeared for the future of the EU and our entire planet. I believe that Europe, in its own style, will draw pragmatic conclusions from the crisis, not revolutionary ones; conclusions that will allow us to continue enjoying a Europe without borders. Brussels will demonstrate its usefulness; it will react ably and flexibly. First of all, contrary to the deceitful statements of members of the Polish government, the EU warned of the threats already in 2021. Secondly, already in mid-March EU assistance programs were ready, i.e. earlier than the PiS government’s “shield” program. The conclusion from the crisis will be a strengthening of all the preventive mechanisms that allow us to recognize threats and react in time of need. Research programs will be more strongly directed toward diagnosing and treating infectious diseases. Europe will gain greater self-sufficiency in the area of medical equipment and drugs, and the EU – greater competencies in the area of the health service, thus far entrusted to the member states. The 2021-27 budget must be reconstructed, to supplement the priority of the Green Deal with economic stimulus programs. In this way structural funds, which have the greatest multiplier effect for investment and the labor market, may return to favor. So once again: an addition, as a conclusion from the crisis, and not a reinvention of the EU," writes Dr. Janusz Lewandowski the author of the 162nd mBank-CASE seminar Proceeding.
Dla wielu rodaków europejskość Polski jest oczywista, trudno jest im nawet wyobrazić sobie, jak kształtowałyby się losy naszego kraju bez uczestnictwa w integracji europejskiej. Szczególnie młode pokolenie traktuje osiągnięty przez nas dzięki uczestnictwie w Unii ogromny postęp cywilizacyjny jako coś danego i naturalnego. Jednak świadomość tego, jaki był nasz punkt wyjścia, jaką przeszliśmy drogę i jak przyczyniły się do tego unijne działania oraz jakie wynikały z tego korzyści powinna nam stale towarzyszyć. Bez tej świadomości, starannego weryfikowania faktów i docenienia naszych osiągnięć grozi nam uleganie niesprawdzonym argumentom przeciwników integracji europejskiej i popełnienie nieodwracalnych błędów. Dla tych, którzy chcą poznać te fakty, przygotowany został raport "Nasza Europa. 15 lat Polski w Unii Europejskiej". Podjęto w nim ocenę 15 lat członkostwa Polski z perspektywy doświadczeń procesu integracji, z jego barierami i sukcesami, a także wyzwaniami przyszłości.
Raport jest wynikiem pracy zbiorowej licznych ekspertów z różnych dziedzin, od wielu lat analizujących wielowymiarowe efekty działania instytucji UE oraz współpracy z krajami członkowskimi na podstawie europejskich wartości i mechanizmów. Autorzy podsumowują korzyści członkostwa Polski w Unii Europejskiej na podstawie faktów, nie stroniąc jednakże od własnych ocen i refleksji.
This report is the result of the joint work of a number of experts from various fields who have been - for many years – analysing the multidimensional effects of EU institutions and cooperation with Member States pursuant to European values and mechanisms. The authors summarise the benefits of Poland’s membership in the EU based on facts; however, they do not hide their own views and reflections. They also demonstrate the barriers and challenges to further European integration.
This report was prepared by CASE, one of the oldest independent think tanks in Central and Eastern Europe, utilising its nearly 30 years of experience in providing objective analyses and recommendations with respect to socioeconomic topics. It is both an expression of concern about Poland’s future in the EU, as well as the authors’ contribution to the debate on further European integration.
Poland’s new Employee Capital Plans (PPK) scheme, which is mandatory for employers, started to be implemented in July 2019. The article looks at the systemic solutions applied in the programme from the perspective of the concept of the simultaneous reconstruction of the retirement pension system. The aim is to present arguments for and against the project from the point of view of various actors, and to assess the chances of success for the new system. The article offers a detailed study of legal solutions, an analysis of the literature on the subject, and reports of institutions that supervise pension funds. The results of this analysis point to the lack of cohesion between certain solutions of the 1999 pension reform and expose a lack of consistency in how the reform was carried out, which led to the eventual removal of the capital part of the pension system. The study shows that additional saving for old age is advisable in the country’s current demographic situation and necessary for both economic and social reasons. However, the systemic solutions offered by the government appear to be chiefly designated to serve short-term state interests and do not create sufficient incentives for pension plan participants to join the programme.
Belarus was among the few post-communist countries to resign from comprehensive market reforms and attempt to improve the efficiency of the economy through administrative means, leaving market mechanisms only an auxiliary role. Since its inception, the ‘Belarusian economic model’ has undergone several revisions of a de-statisation and de-regulation kind, but still the Belarusian economy remains dominated by the state. This paper analyses the characteristic features of the Belarusian economic system – especially those related to the public sector – as well as its evolution over time during the period following its independence. The paper concludes that during the post-Soviet period, the Belarusian economy evolved from a quasi-Soviet system based on state property, state planning, support to inefficient enterprises and the massive redistribution of funds to a more flexible hybrid model where the public sector still remains the core of the economy. The case of Belarus shows that presently there is no appropriate theoretical perspective which, in an unmodified form, could be applied to study this type of economic system. Therefore, a new perspective based on an already existing but updated approach or a multidisciplinary approach that incorporates the duality of the Belarusian economy is required.
Belarusian economy has been stagnating in 2011-2015 after 15 years of a high annual average growth rate. In 2015, after four years of stagnation, the Belarusian economy slid into a recession, its first since 1996, and experienced both cyclical and structural recessions. Since 2015, the Belarusian government and the National Bank of Belarus have been giving economic reforms a good chance thanks to gradual but consistent actions aimed at maintaining macroeconomic stability and economic liberalization. It seems that the economic authorities have sustained more transformation efforts during 2015-2018 than in the previous 24 years since 1991.
As the relative welfare level in Belarus is currently 64% compared to the Central and Eastern Europe (CEE) countries average, Belarus needs to build stronger fundaments of sustainable growth by continuing and accelerating the implementation of institutional transformation, primarily by fostering elimination of existing administrative mechanisms of inefficient resource allocation. Based on the experience of the CEE countries’ economic transformation, we highlight five lessons for the purpose of the economic reforms that Belarus still faces today: keeping macroeconomic stability, restructuring and improving the governance of state-owned enterprises, developing the financial market, increasing taxation efficiency, and deepening fiscal decentralization.
Inflation in advanced economies is low by historical standards but there is no threat of deflation. Slower economic growth is caused by supply-side constraints rather than low inflation. Below-the-target inflation does not damage the reputation of central banks. Thus, central banks should not try to bring inflation back to the targeted level of 2%. Rather, they should revise the inflation target downwards and publicly explain the rationale for such a move. Risks to the independence of central banks come from their additional mandates (beyond price stability) and populist politics.
Estonia has Europe’s most transparent tax system (while Poland is second-to-last, in 35th place), and is also known for its pioneering approach to taxation of legal persons’ income. Since 2000, payers of Estonian corporate tax don’t pay tax on their profits as long as they don’t realize them. In principle, this approach should make access to capital easier, spark investment by companies and contribute to faster economic growth. Are these and other positive effects really noticeable in Estonia? Have other countries followed in this country’s footsteps? Would deferment of income tax be possible and beneficial for Poland? How would this affect revenue from tax on corporate profits? Would investors come to see Poland as a tax haven? Does the Estonian system limit tax avoidance and evasion, or actually the opposite? Is such a system fair? Are intermediate solutions possible, which would combine the strengths or limit the weaknesses of the classical and Estonian models of profit tax? These questions are discussed in the mBank-CASE seminar Proceeding no. 163, written by Dmitri Jegorov, deputy general secretary of the Estonian Finance Ministry, who directs the country’s tax and customs policy, Dr. Anna Leszczyłowska of the Poznań University of Economics and Business and Aleksander Łożykowski of the Warsaw School of Economics.
The trade war between the U.S. and China began in March 2018. The American side raised import duties on aluminum and steel from China, which were later extended to other countries, including Canada, Mexico and the EU member states. This drew a negative reaction from those countries and bilateral negotiations with the U.S. In June 2018 America, referring to Section 301 of its 1974 Trade Act, raised tariffs to 25% on 818 groups of products imported from China, arguing that the tariff increase was a response to years of theft of American intellectual property and dishonest trade practices, which has caused the U.S. trade deficit.
Will this trade war mean the collapse of the multilateral trading system and a transition to bilateral relationships? What are the possibilities for increasing tariffs in light of World Trade Organization rules? Can the conflict be resolved using the WTO dispute-resolution mechanism? What are the consequences of the trade war for American consumers and producers, and for suppliers from other countries? How high will tariffs climb as a result of a global trade war? How far can trade volumes and GDP fall if the worst-case scenario comes to pass? Professor Jan J. Michałek and Dr. Przemysław Woźniak give answers to these questions in the mBank-CASE Seminar Proceeding No. 161.
This Report has been prepared for the European Commission, DG TAXUD under contract TAXUD/2017/DE/329, “Study and Reports on the VAT Gap in the EU-28 Member States” and serves as a follow-up to the six reports published between 2013 and 2018.
This Study contains new estimates of the Value Added Tax (VAT) Gap for 2017, as well as updated estimates for 2013-2016. As a novelty in this series of reports, so called “fast VAT Gap estimates” are also presented the year immediately preceding the analysis, namely for 2018. In addition, the study reports the results of the econometric analysis of VAT Gap determinants initiated and initially reported in the 2018 Report (Poniatowski et al., 2018). It also scrutinises the Policy Gap in 2017 as well as the contribution that reduced rates and exemptions made to the theoretical VAT revenue losses.
More from CASE Center for Social and Economic Research (20)
2. Publikacja jest kontynuacją serii wydawniczej Zeszyty PBRCASE
CASECentrum
Analiz SpołecznoEkonomicznych,
Fundacja Naukowa
00 – 944 Warszawa, ul. Sienkiewicza 12
BRE Bank SA
00 – 950 Warszawa, ul. Senatorska 18
Copyright by: CASECentrum
Analiz SpołecznoEkonomicznych,
Fundacja Naukowa i BRE Bank SA
Redakcja Zeszytów
Redakcja naukowa
Ewa Balcerowicz
Sekretarz Zeszytów
Krystyna Olechowska
Autorzy
Małgorzata Jakubiak
Marzenna A.Weresa
Krzysztof Rybiński
Opracowanie graficzne
Agnieszka Bury
DTP
SK Studio
ISSN 1233121X
Wydawca
CASECentrum
Analiz SpołecznoEkonomicznych,
Fundacja Naukowa, 00 944
Warszawa, ul. Sienkiewicza 12
Nakładca
BRE Bank SA, 00950
Warszawa, ul. Senatorska 18
Oddano do druku w październiku 2002 r. Nakład 600 egz.
3. SPIS TREŒCI
WPROWADZENIE 5
Marzenna A.Weresa – SKUTKI INWESTYCJI ZAGRANICZNYCH DLA GOSPODARKI KRAJU
PRZYJMUJĄCEGO – DOŚWIADCZENIA POLSKI 7
1.Wprowadzenie 7
2. Inwestycje zagraniczne a rozwój gospodarki kraju przyjmującego – wybrane aspekty teoretyczne 7
3. Zaangażowanie kapitału zagranicznego w Polsce w latach 1990–2001 12
4. Rola inwestycji bezpośrednich w polskiej gospodarce 14
5. Inwestycje portfelowe w gospodarce kraju przyjmującego 23
6. Podsumowanie 26
Załącznik 28
Bibliografia 40
Przypisy 41
Małgorzata Jakubiak – TRANSFER WIEDZY I INNOWACJI DO POLSKI. ROLA BEZPOŚREDNICH
INWESTYCJI ZAGRANICZNYCH I WYMIANY HANDLOWEJ 43
1.Wstęp 43
2. Kanały transmisji technologii 43
3. Zasoby B+R w Polsce i w krajach będących technologicznymi liderami 44
4. Produktywność krajowego przemysłu 47
5.Wyniki szacunków ekonometrycznych 48
6.Wnioski 50
Bibliografia 50
Przypisy 50
Krzysztof Rybiński – WIELKOŚĆ I ROLA ZAGRANICZNEGO KAPITAŁU KRÓTKOTERMINOWEGO 51
Załącznik.Wielkość i rola zagranicznego kapitału krótkoterminowego 54
Krystyna Olechowska – ROLA INWESTYCJI ZAGRANICZNYCH W GOSPODARCE
– OMÓWIENIE DYSKUSJI 59
4. LISTA UCZESTNIKÓW SEMINARIUM
Małgorzata Antczak Fundacja CASE
Iwona AntowskaBartosiewicz
Bank Handlowy
Ewa Balcerowicz Fundacja CASE
Henryk Bąk KPRM
Rafał Benecki BIG BG
Joanna BillewiczFotowic
Stowarzyszenie Emitentów
Giełdowych
Bogumił Bińczak K&K Consultants
Barbara Błaszczyk Fundacja CASE
Krzysztof Błędowski
Jakub Borowski Narodowy Bank Polski
Andrzej Bury CeDeWu
Wojciech Buszyński Instytut Koniunktur i Cen
Janusz Chojna Instytut Koniunktur i Cen
Jacek Cukrowski Fundacja CASE
Małgorzata Dobrzyńska AmerBank SA
Mirosław Dusza Narodowy Bank Polski
Maciej Duszczyk UKIE
Michał Dwurzyński Kredyt Bank SA
Jan Grabowski Instytut Koniunktur i Cen
Adrian Grycuk PAIZ
Dariusz Jacak Kredyt Bank SA
Magdalena Jakubiak Fundacja CASE
Janusz Jankowiak BRE Bank
Ewa Kinast MSZ
Maciej Krzak Bank Handlowy w Warszawie SA
Marcin Kwasowski UKIE
Krzysztof Lis Centrum Prywatyzacji BIF
Agnieszka Łukasiewicz PAIZ
Grzegorz Maliszewski BIG BG
Aurel Marascu Ambasada Rumuni
Simona Marascu Ambasada Rumuni
Krzysztof Markowski PKO BP SA
Jarosław Maroń Fundacja CASE
Anna Marzec SGH
Remigiusz Nawrat Narodowy Bank Polski
Henryk Okrzeja BRE Bank SA
Krystyna Olechowska Fundacja CASE
Łukasz Olkowicz Gazeta Bankowa
Julian Pańków
Leszek Pawłowicz Gdańska Akademia Bankowa
Piotr Perlański Deutsche Bank Polska SA
Adam Perz WNE UW
Piotr Poruziński 3M POLAND
Jerzy Pruski Rada Polityki Pieniężnei NBP
Elżbieta Pustoła Krajowy Depozyt Papierów
Wartościowych
Andrzej Pyszkowski PARR
Artur Radziwiłł Fundacja CASE
Wojciech Rogowski Narodowy Bank Bolski
Marek Rozkrut Narodowy Bank Polski
Wiesław Rozłucki Giełda Papierów Wartościowych
Krzysztof Rybiński BPH PBK SA
Ewa SadowskaCieślak
Narodowy Bank Polski
Andrzej Sławiński Narodowy Bank Polski
Jan K. Solarz Narodowy Bank Polski
Małgorzata Sosnowska AmerBank SA
Piotr Sota Ministerstwo Finansów
Stanisław Sudak Rządowe Centrum Studiów
Strategicznych
Grzegorz Szulc Prawo i Gospodarka
Kazimierz Ślubowski BCC
Andrzej Śniecikowski IBD Zmiany SA
Piotr Ważniewski Instytut Koniunktur i Cen
Marzenna A. Weresa SGH SA
Grażyna Wojciechowicz Fundacja CASE
Jacek Wojciechowicz Bank Światowy w Polsce
Radosław Wolniak WNE UW
Richard Woodward Fundacja CASE
Przemysław Woźniak Fundacja CASE
5. WPROWADZENIE
Zeszyty BRECASE
nr 62 zawierają trzy obszerne teksty przygotowane na seminarium, którego tematem
były inwestycje zagraniczne.Zorganizowane przez Fundację CASE i BRE Bank SA, w ramach stałego
cyklu spotkań panelowych, seminarium odbyło się wWarszawie na początku października 2002 roku.
Autorzy prezentowanych niżej opracowań: Marzenna Anna Weresa, pracownik Instytutu Gospodarki
Światowej Szkoły Głównej Handlowej, Małgorzata Jakubiak, ekspert Fundacji CASE oraz Krzysztof Rybiński,
główny ekonomista BPH PBK SA próbują określić rolę inwestycji zagranicznych w gospodarce.
Międzynarodowe przepływy kapitału wywołują skutki zarówno dla krajów dostarczających i przyjmujących
kapitał, jak i całej gospodarki światowej. Celem opracowania M. A.Weresy była ocena jednego
z aspektów tego problemu, a mianowicie, próba odpowiedzi na pytanie: jakie znaczenie dla polskiej
gospodarki ma otwarcie dla napływu inwestycji zagranicznych, które dokonało się w efekcie
transformacji gospodarczej i związanej z tym liberalizacji przepisów regulujących powiązania ekonomiczne
z zagranicą. Autorka objęła analizą dwie formy inwestycji zagranicznych: inwestycje bezpośrednie
i portfelowe w latach 1990 –2001. Empiryczną część opracowania, opisującą doświadczenia
Polski na tle innych krajów poprzedza część teoretyczna, pokazująca jakie mogą być potencjalne
skutki (zarówno pozytywne, jak i negatywne) napływu inwestycji zagranicznych dla gospodarki kraju
przyjmującego kapitał.Następnie M. A.Weresa ocenia czy i w jakim zakresie efekty te wystąpiły w polskiej
gospodarce.
Tematem opracowania M.Jakubiak jest rola bezpośrednich inwestycji zagranicznych i wymiany
handlowej w transferze innowacji do Polski oraz wpływ innowacji na produktywność krajowego przemysłu
przetwórczego. Do weryfikacji tego wpływu został wykorzystany prosty model mający swoje
źródło w funkcji produkcji, biorący pod uwagę działalność firm zagranicznych oraz wymianę dóbr pośrednich.
Autorka dokonała również oceny wielkości importowanego, tworzonego przez inwestorów
zagranicznych oraz firmy krajowe zasobu wiedzy związanej z nowymi technologiami.
Wielkość i rolę zagranicznego kapitału krótkoterminowego omawia K. Rybiński. Autor zwraca uwagę,
że dotychczas wszystkie problemy finansowe kraju były wykorzystywane przez zagranicę do wchodzenia
na polski rynek. Inwestorzy zagraniczni nauczyli się, że na problemach się zarabia i to dużo np.
ci, którzy kupili obligacje po rezygnacji M. Belki płacili za jedną 100, teraz kosztuje ona 107. Prawdopodobnie
więc w przyszłym roku, twierdzi K. Rybiński, minister finansów będzie mógł sprzedać tyle
obligacji, ile będzie chciał, zwłaszcza, jeśli referendum w Irlandii będzie dla nas korzystne i uda się zamknąć
negocjacje z Unią. Oczywiście, sytuacja taka nie będzie trwać nieskończenie. Wydaje się, że
wchodzimy w dosyć niebezpieczny okres. Z szacunków K.Rybińskiego wynika, że w 2003 r. deficyt sektora
finansów publicznych wyniesie około 6,5% w porównaniu z 5,5% w roku bieżącym, a więc mimo
przyspieszenia wzrostu gospodarczego – deficyt nie spada.Wprzyszłym roku na pewno nie będzie cię
5
6. cia w budżecie sztywnych wydatków, bo rok później są wybory parlamentarne.W 2004 r. zacznie rosnąć
inflacja i deficyt obrotów bieżących, fundamenty gospodarcze zaczną się więc istotnie pogarszać.
W optymistycznym scenariuszu rynek po prostu „przymknie oko” na kolejny, bo czwarty rok, deficytu
rzędu 5 – 6 % PKB, bo jesteśmy krajem, który wchodzi do Unii i obiecano nam, że wejdziemy do UGiW
w 2007 r. Scenariusz pesymistyczny jest zgoła odmienny.
Prezentowane w Zeszycie teksty są rozszerzonymi wersjami wystąpień wygłoszonych na październikowym
seminarium. Zostały przygotowane specjalnie na potrzeby seminarium i niniejszej publikacji,
za co ich Autorom organizatorzy składają serdeczne podziękowanie.
6
7. 1.Wprowadzenie
SKUTKI INWESTYCJI
ZAGRANICZNYCH
DLA GOSPODARKI KRAJU
PRZYJMUJ¥CEGO
– DOŒWIADCZENIA POLSKI
Marzenna A. Weresa
Dynamiczny wzrost rozmiarów międzynaro-dowych
przepływów kapitału, który obserwuje się
w gospodarce światowej począwszy od lat 80.
jest rezultatem zmian, jakie nastąpiły w tym okre-sie
w dwóch sferach: regulacyjnej i technologicz-nej.
Po pierwsze, rządy wielu krajów zniosły bądź
w znacznym stopniu ograniczyły kontrolę napły-wu
i odpływu kapitału za granicę. Po drugie, roz-wój
technologii teleinformatycznych umożliwił wy-korzystanie
potencjalnych możliwości, jakie nie-sie
liberalizacja międzynarodowego transferu ka-pitału.
Po trzecie, w odpowiedzi na zmiany w sfe-rze
regulacyjnej i technologicznej pojawiły się no-we
instrumenty finansowe, co ułatwiło inwesto-rom
zarządzanie aktywami i wykorzystanie różnic
między krajami w odniesieniu do ryzyka i zysku
inwestycji. W rezultacie tych wszystkich proce-sów
nastąpił szybki wzrost inwestycji zagranicz-nych.
W latach 1980–2001 tempo tego wzrostu
było kilkakrotnie wyższe niż tempo wzrostu go-spodarki
światowej i światowego eksportu.
Międzynarodowe przepływy kapitału wywołu-ją
skutki zarówno dla krajów dostarczających
i przyjmujących kapitał, jak i całej gospodarki
światowej. Celem niniejszego opracowania jest
ocena jednego z aspektów tego problemu, a mia-nowicie
próba odpowiedzi na pytanie, jakie zna-czenie
dla polskiej gospodarki ma otwarcie dla
napływu inwestycji zagranicznych, które dokona-ło
się w efekcie transformacji gospodarczej
i związanej z tym liberalizacji przepisów regulują-cych
powiązania ekonomiczne z zagranicą.
Analiza dotyczy lat 1990–2001 i obejmuje
dwie formy inwestycji zagranicznych: inwestycje
bezpośrednie oraz portfelowe. Empiryczną część
opracowania, opisującą doświadczenia Polski na
tle innych krajów poprzedza część teoretyczna
pokazująca, jakie mogą być potencjalne skutki
(zarówno pozytywne, jak i negatywne) napływu
inwestycji zagranicznych dla gospodarki kraju
przyjmującego kapitał. Następnie dokonano oce-ny
czy i w jakim zakresie efekty te wystąpiły
w polskiej gospodarce.
2. Inwestycje zagraniczne a rozwój
gospodarki kraju przyjmującego
– wybrane aspekty teoretyczne
Inwestycje zagraniczne to jedna z form mię-dzynarodowego
transferu kapitału, definiowane-go
w szerokim ujęciu jako ruch kapitału odnoto-wany
w bilansie płatniczym1. Inwestycje zagra-niczne
dzielą się na dwie kategorie2:
– inwestycje bezpośrednie (BIZ),
– inwestycje portfelowe.
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ)
są najbardziej zaawansowanym sposobem wej-ścia
na rynki obce. W literaturze ekonomicznej
istnieją różne definicje BIZ. Różnice te dotyczą
raczej stopnia szczegółowości sformułowania niż
treści ekonomicznej zjawiska. Na przykład
7
8. P. Krugman i M. Obstfeld określają bezpośrednie
inwestycje zagraniczne jako międzynarodowy
transfer kapitału w celu utworzenia w innym kraju
filii i sprawowania nad nią kontroli3. Bezpośrednią
inwestycją zagraniczną według klasyfikacji Mię-dzynarodowego
Funduszu Walutowego i OECD
jest natomiast inwestycja podejmowana w celu
uzyskania trwałego wpływu na działalność przed-siębiorstwa
w innym kraju. Definicja ta zwraca
także uwagę na wielkość minimalnego udziału
oznaczającego kontrolę firmy i precyzuje pojęcie
bezpośrednich inwestycji zagranicznych stwier-dzając,
że jest to przedsięwzięcie, w którym poje-dynczy
inwestor zagraniczny kontroluje przynaj-mniej
10% akcji zwykłych (głosów) w firmie lub
ma efektywny wpływ na decyzje firmy4. Pakiet ta-ki
wydaje się wystarczający do zapewnienia kon-troli
inwestorowi z uwagi na to, że obecnie naj-częściej
akcje danej firmy znajdują się w posia-daniu
szerokiej grupy inwestorów indywidual-nych.
Inwestorami indywidualnymi mogą być in-dywidualni
przedsiębiorcy, pojedyncze przedsię-biorstwa
lub grupy przedsiębiorstw prywatnych
i publicznych, a także rząd. Inwestor może stwo-rzyć
na zagranicznym rynku zupełnie nowe
przedsiębiorstwo w zależności od rodzaju wej-ścia
na ten rynek. Może być to greenfield, czyli
samodzielna budowa przedsiębiorstwa od pod-staw,
brownfield – przejęcie już istniejącego i je-go
restrukturyzacja albo współpraca z partnerem
lokalnym w formie joint venture.
Z powyżej przytoczonych definicji wynika, że
ich autorzy są zgodni co do kwestii konieczności
sprawowania kontroli nad firmą przez inwestora
zagranicznego. Prawo sprawowania kontroli
przez inwestora ma istotne znaczenie, gdyż ma
on możliwość kształtowania polityki oraz wpływa-nia
na decyzje kontrolowanego przedsiębiorstwa
we wszystkich dziedzinach jego działalności. In-westycje
bezpośrednie nie są tylko prostym
transferem kapitału finansowego, którego celem
jest przyniesienie wyłącznie zysku wynikającego
z globalnej strategii przedsiębiorstwa. Kapitał fi-nansowy
stanowi raczej instrument umożliwiają-cy
przemieszczanie się przez granice zestawu
czynników produkcji w celu ich efektywniejszego
eksploatowania, a także lepszego wykorzystania
przewagi konkurencyjnej na rynku zagranicznym.
Tak więc obok transferu kapitału następuje także
transfer technologii, wiedzy, metod zarządzania
oraz marketingu. Trafna wydaje się teza J. H.
Dunninga, że bezpośrednie inwestycje zagra-niczne
są specyficzną transakcją wiążącą trzy
płaszczyzny: kapitał finansowy, doświadczenie
zarządzania i wiedzę techniczną oraz przedsię-biorczość5.
Powyższe cechy bezpośrednich inwestycji
zagranicznych pozwalają je odróżnić od inwe-stycji
portfelowych – innej formy przepływu ka-pitału
finansowego i wejścia na obce rynki. In-westycje
te polegają na zakupie papierów war-tościowych
emitowanych przez skarb państwa
lub akcji przedsiębiorstwa, bez chęci bezpo-średniego
zaangażowania się w zarządzanie
tym przedsiębiorstwem. Dążenie lub nie do
sprawowania kontroli stanowi główną różnicę
między inwestycjami bezpośrednimi a portfelo-wymi.
Głównym celem podejmowania zagra-nicznych
inwestycji portfelowych jest dywersy-fikacja
portfela inwestycyjnego w celu ograni-czenia
ryzyka oraz osiągnięcia wyższego zy-sku
przez lokowanie funduszy w zagranicznych
papierach wartościowych oferujących, po
uwzględnieniu różnic kursów walutowych, wy-ższą
realną stopę procentową6. Charakter po-rtfelowy
mają przepływy kapitału prywatnego
ale również publicznego.
Podstawowe różnice między bezpośrednimi in-westycjami
zagranicznymi a inwestycjami portfelo-wymi
przedstawia tabela 1. (Załącznik na str. 28).
Z zaprezentowanych w tabeli 1 różnic między
inwestycjami zagranicznymi bezpośrednimi i po-rtfelowymi
wynika, że skutki obu typów inwestycji
zagranicznych dla kraju przyjmującego mogą być
nieco odmienne. Wspólną cechą obu rodzajów
inwestycji jest ich finansowy aspekt – w obu przy-
8
9. padkach następuje przepływ kapitału między kra-jami.
Ograniczając się wyłącznie do finansowego
wymiaru inwestycji zagranicznych można do-strzec
w analizach teoretycznych ilościowe i jako-ściowe
skutki przepływu kapitału poza granice
kraju7. Mogą być one analizowane w trzech uję-ciach:
z punktu widzenia kraju wywożącego kapi-tał,
z punktu widzenia kraju przyjmującego kapi-tał
oraz w kategoriach całej gospodarki świato-wej.
Efekty te ujęte modelowo dla dwóch krajów
ilustruje rysunek 1.
Na osi poziomej pokazane zostały łączne za-soby
kapitału w krajach I i II, które wynoszą 00’,
przy czym wartość 0B tych zasobów przypada na
kraj I, zaś B0’ na kraj II. Na osiach pionowych
przedstawiona została krańcowa produktywność
kapitału w obu krajach definiowana jako wielkość
wzrostu produkcji przypadająca na jednostkę
przyrostu kapitału. Stopy produktywności kapitału
(a więc i stopy zwrotu) są różne w obu krajach
(por.: proste Z1 i Z2 na rys. 1), ze względu na ist-nienie
różnic w wyposażeniu obu krajów w kapi-tał.
W ujęciu modelowym kapitał przepływa z kra-ju
o niższej stopie zwrotu (kraj I) do kraju o wy-ższej
stopie zwrotu (kraj II) do momentu ich wy-równania
się (punkt F na rys.1). Zasoby kapitału
są wówczas w kraju I równe odcinkowi 0A, zaś
w kraju II – odcinkowi A0’.Transfer kapitału powo-duje
zwiększenie produkcji w kraju I z poziomu
wyrażonego powierzchnią 0BDK (z czego war-tość
0BDC przypada na właścicieli kapitału, zaś
pozostała część na właścicieli pozostałych czyn-ników
produkcji) do poziomu 0BGFK (wówczas
wartość wyrażona powierzchnią 0BGFE przypa-da
na właścicieli kapitału, zaś EFK na właścicieli
pozostałych czynników produkcji). W kraju II na-tomiast
napływ kapitału powoduje zmniejszenie
jego krańcowej produktywności i stopy zwrotu
z poziomu 0’L do poziomu 0’H. Zwiększenie za-sobów
kapitału powoduje wzrost produkcji, który
na rysunku reprezentuje powierzchnia ABJF. Po-nieważ
napływ kapitału do kraju II jest równy od-cinkowi
AB, oznacza to, że wzrost produkcji
w kraju II przypadający na zagranicznych inwe-storów
odpowiada powierzchni ABGF, zaś pozo-stały
wzrost dochodu (pole FGJ) przejmują wła-ściciele
innych czynników produkcji. Jednocze-śnie
jednakże zmniejszy się dochód właścicieli
krajowego kapitału w kraju II z poziomu 0’LJB do
poziomu 0’HGB, zaś zwiększy się dochód krajo-wych
właścicieli pozostałych czynników produkcji
(łącznie równy będzie powierzchni trójkąta FHM).
Oznacza to, że w obu krajach następują nie tylko
zmiany wielkości dochodu, ale również ich redy-strybucja
między właścicielami czynników pro-dukcji.
W kraju inwestującym kapitał za granicą
następuje przesuwanie się dochodów na korzyść
właścicieli kapitału.W kraju przyjmującym kapitał
zmniejszą się dochody właścicieli kapitału na ko-rzyść
właścicieli innych niż kapitał czynników pro-dukcji
(ziemia, praca, wiedza techniczna).
Z punktu widzenia gospodarki światowej jako ca-łości
dzięki lepszej alokacji kapitału nastąpi
wzrost dochodu globalnego. Dodatkowo, obok
zmian poziomu produkcji i dochodu oraz efektów
redystrybucyjnych transfer kapitału wpływa także
na wymianę handlową krajów, kształtowanie się
terms of trade oraz bilans płatniczy.
Z teoretycznego punktu widzenia przepływ kapi-tału
w formie inwestycji zagranicznych może, w za-leżności
od warunków kraju inwestora i kraju przyj-mującego,
bądź zastępować handel, jak i go uzu-pełniać.
W poświęconej temu zagadnieniu obszer-nej
literaturze z dziedziny międzynarodowych sto-sunków
gospodarczych można wyodrębnić dwa za-sadnicze
nurty rozważań teoretycznych, oba popar-te
adekwatnymi badaniami empirycznymi:
– koncepcje bazujące na modelu Heckshera-
Ohlina, głoszące, że napływ inwestycji za-granicznych
zastępuje wymianę handlową8,
– koncepcje stwierdzające, że jeżeli funkcje
produkcji we współpracujących krajach różnią
się, to inwestycje zagraniczne i wymiana han-dlowa
będą wobec siebie komplementarne9.
Obie koncepcje teoretyczne zostały pozy-tywnie
zweryfikowane w licznych badaniach em-
9
10. pirycznych.W związku z tym problem czy, i w ja-kich
warunkach, inwestycje zagraniczne wpły-wają
na tworzenie nowych strumieni handlu,
a kiedy zastępują handel, nie może być roz-strzygnięty
jednoznacznie a priori, ale raczej po-winien
być badany empirycznie dla poszczegól-nych
krajów.
Obok ilościowych skutków przepływu kapitału
dla gospodarki niemniej istotne, chociaż trudniej-sze
do kwantyfikowania są efekty jakościowe.
Biorąc pod uwagę finansowy aspekt inwestycji
zagranicznych można wskazać na istnienie za-zwyczaj
pozytywnego wpływu międzynarodowe-go
transferu kapitału na efektywność funkcjono-wania
rynków finansowych, co sprzyja poprawie
efektywności gospodarowania10. Oddziaływanie
przepływu kapitału na efektywność funkcjonowa-nia
rynków finansowych odbywa się dzięki ich ge-ograficznej
i rodzajowej dywersyfikacji, co sprzy-ja
podnoszeniu konkurencyjności na różnych ryn-kach.
Ponadto przeplatanie się krótko- i długoter-minowych
obrotów kapitałowych o różnym stop-niu
ryzyka i płynności może sprzyjać swoistemu
uśrednieniu ryzyka na poszczególnych ryn-kach11.
Analizując pozafinansowe aspekty inwestycji
zagranicznych, które pojawiają się w przypadku
inwestycji bezpośrednich (BIZ) należy także
uwzględnić wpływ BIZ na konkurencyjność kraju
przyjmującego.
Po pierwsze, napływ kapitału zagraniczne-go
w formie BIZ oznacza uzupełnienie krajo-wych
zasobów materialnych i niematerialnych
(takich jak kapitał finansowy, technologia,
umiejętności menedżerskie, rozszerzenie do-stępu
do rynków zagranicznych).W wyniku na-pływu
kapitału zagranicznego może również
nastąpić poprawa zasobów krajowych i wzrost
ich produktywności im.in. dzięki bardziej efek-tywnej
alokacji tych zasobów oraz ich udosko-naleniu
w wyniku konieczności konkurowania
lokalnych i zagranicznych przedsiębiorstw lub
ich współpracy. Firmy z udziałem kapitału za-granicznego
wprowadzają ponadto nowe tech-nologie
produkcji oraz sposoby zarządzania
i techniki marketingowe, co również może
wpływać na poprawę efektywności działalności
gospodarczej w kraju przyjmującym inwesty-cje.
Naśladowanie przez lokalnych konkuren-tów
nowych rozwiązań wprowadzonych przez
zagranicznych inwestorów może doprowadzić
do zmian w pozycji konkurencyjnej poszcze-gólnych
branż. Napływ BIZ wpływa na konku-rencyjność
również poprzez intensyfikację sy-stemu
powiązań gospodarki kraju przyjmujące-go
z gospodarką światową, w wyniku czego
może nastąpić szersze włączenie się podmio-tów
krajowych do międzynarodowego podziału
pracy. Efekty napływu inwestycji bezpośre-dnich
dla kształtowania konkurencyjności kraju
przyjmującego podsumowuje tabela 2.
Podsumowując rozważania teoretyczne doty-czące
skutków napływu inwestycji zagranicznych
dla kraju przyjmującego należy wskazać, że mo-gą
być one zarówno pozytywne, jak i negatywne.
Rodzaj i siła tych efektów w znacznym stopniu
zależy od warunków i polityki gospodarczej kraju
przyjmującego. Do najważniejszych ekonomicz-nych
skutków napływu inwestycji, które w świetle
teorii mogą wystąpić w kraju importującym kapi-tał
należą:
– zwiększenie zasobów kapitału, wielkości
produkcji i dochodu,
– zmiany produktywności czynników produkcji,
– zmniejszenie poziomu stopy procentowej,
– redystrybucja dochodów uzyskiwanych
przez właścicieli poszczególnych czynników
produkcji na niekorzyść właścicieli kapitału,
– wzrost wykorzystania innych czynników
produkcji (w tym pracy),
– zmiany wolumenu handlu zagranicznego,
– skutki dla bilansu handlowego i płatniczego,
– poprawa efektywności funkcjonowania ryn-ków
finansowych,
– poprawa konkurencyjności gospodarki (inno-wacyjność,
konkurencyjność eksportu itd.),
10
11. – kryzysy na rynkach finansowych (kapitał
spekulacyjny),
– eliminowanie rodzimych producentów z rynku,
– ograniczenie konkurencji (w sytuacji pozycji
monopolistycznej inwestora),
– nadmierna eksploatacja surowców natural-nych,
– degradacja środowiska naturalnego (w sy-tuacji
gdy napływ kapitału wiąże się z trans-ferem
tzw. „brudnych” technologii).
Odrębny problem stanowi metodologia ba-dania
łącznego efektu napływu inwestycji za-granicznych
w gospodarce kraju przyjmujące-go.
W literaturze przedmiotu istnieją co najmniej
dwie różne koncepcje dotyczące sposobu oce-ny
znaczenia inwestycji zagranicznych dla
wzrostu gospodarczego kraju przyjmującego
inwestycje12. Pierwsze podejście to analiza
ekonometryczna, która wiąże zmiany napływu
inwestycji zagranicznych w czasie z różnymi
miernikami poziomu rozwoju gospodarczego,
takimi jak np. wielkość PKB na 1 mieszkańca,
poziom skolaryzacji społeczeństwa czy zmiany
dochodów realnych. Metodologia ta ma jednak
liczne ograniczenia, a główna trudność zasto-sowania
jej w praktyce wynika ze sprzężonej
współzależności inwestycji zagranicznych
i wzrostu dochodu narodowego – wysoka dyna-mika
PKB przyciąga napływ inwestycji, nato-miast
inwestycje zagraniczne bezpośrednio
i pośrednio przyczyniają się do wzrostu PKB.
W licznych pracach teoretycznych i empi-rycznych
badających znaczenie inwestycji za-granicznych
dla wzrostu gospodarczego przyj-mowano
wielkość napływu kapitału jako jedną
ze zmiennych objaśniających tendencje zmian
PKB. Jednakże dla różnych krajów osiągnięto
w analizach ekonometrycznych różnorodne re-zultaty.
Niektóre prace potwierdzają pozytywny
wpływ inwestycji zagranicznych na poziom
wzrostu gospodarczego w kraju przyjmującym.
Na przykład H. Reisen i M. Soto analizowali
skutki napływu krótko- i długoterminowego ka-pitału
na wzrost gospodarczy dla grupy 44 kra-jów
rozwijających się w latach 1986–97. Z ana-lizy
wynika, że istnieje pozytywna korelacja
między napływem inwestycji zagranicznych
a wzrostem dochodu narodowego, przy czym
relatywnie większe znaczenie mają inwestycje
bezpośrednie, charakteryzujące się większą
stabilnością niż inwestycje portfelowe13. Pozy-tywne
oddziaływanie inwestycji bezpośrednich
na wzrost gospodarczy potwierdza też weryfi-kacja
modeli ekonometrycznych prowadzona
przez różnych autorów dla krajów rozwijających
się i Polski14.
W innych badaniach udowodniono ambiwa-lentne,
a nawet niekiedy negatywne skutki napły-wu
kapitału zagranicznego dla wzrostu gospo-darczego
– np. dla Maroka15 .
Drugie, obok ekonometrycznego, podejście
do badania wpływu inwestycji zagranicznych na
wzrost gospodarczy obejmuje analizę opisową
ich skutków dla gospodarki kraju przyjmującego,
którą można prowadzić charakteryzując odrębnie
poszczególne efekty. Istotne jest ponadto rozróż-nienie
obu typów inwestycji zagranicznych: bez-pośrednich
i portfelowych. Ich skutki mogą być
odmienne, ze względu na wskazane dość istotne
różnice między tymi dwoma rodzajami inwestycji
zagranicznych (por. tabela 1). Dlatego oddziały-wanie
napływu kapitału zagranicznego analizuje
się zazwyczaj odrębnie dla inwestycji bezpośre-dnich
i portfelowych. Znaczenie inwestycji zagra-nicznych
określa m.in. ich relacja do dochodu na-rodowego
i inwestycji krajowych. Istotne jest po-nadto,
w jakim stopniu napływ inwestycji z zagra-nicy
uzupełnia krajowe zasoby finansowe oraz ja-kie
są skutki dla funkcjonowania rynków, handlu
zagranicznego i bilansu płatniczego. Wreszcie
warto ocenić, czy napływ inwestycji bezpośre-dnich
powoduje zmniejszenie dystansu technolo-gicznego
między krajem inwestora a krajem
przyjmującym dzięki towarzyszącemu inwesty-cjom
transferowi wiedzy i umiejętności organiza-cyjnych
i menedżerskich.
11
12. W niniejszym opracowaniu zastosowana zo-stała
właśnie ta druga ze scharakteryzowanych
powyżej metod – analiza opisowa.W przeciwień-stwie
do analizy ekonometrycznej, która daje je-den
zagregowany wynik oceniający łączne od-działywanie
wszystkich efektów towarzyszących
inwestycjom zagranicznym, analiza opisowa jest
metodą mniej abstrakcyjną. Pozwala ona na po-kazanie
odrębnie poszczególnych efektów inwe-stycji
zagranicznych dla gospodarki kraju przyj-mującego,
z rozróżnieniem na skutki inwestycji
bezpośrednich i portfelowych.
3. Zaangażowanie kapitału
zagranicznego w Polsce
w latach 1990–2001
W latach dziewięćdziesiątych nastąpiła w Pol-sce
liberalizacja przepływów kapitałów i stopnio-we
włączanie gospodarki do światowego systemu
finansowego. Procesy transformacji gospodarki
i tworzenie prawnych warunków inwestowania
w Polsce zachęciły zagraniczny kapitał do doko-nywania
lokat na polskim rynku. Początkowo na-pływający
zagraniczny kapitał stanowiły głównie
inwestycje portfelowe, jednak system ulg i zwol-nień
podatkowych, nowe regulacje prawne, w tym
wprowadzenie zasady narodowego traktowania
inwestorów i przede wszystkim wysokie tempo
wzrostu w połowie lat 90. oraz względnie stabilna
sytuacja gospodarcza sprzyjały przyciąganiu rów-nież
inwestycji bezpośrednich. Inne czynniki przy-ciągają
inwestycje bezpośrednie, inne decydują
o napływie inwestycji portfelowych. Napływ inwe-stycji
bezpośrednich wyznaczają tendencje dłu-gofalowe,
związane z ogólną sytuacją gospodar-czą
w kraju lokat oraz efektywnością działalności
produkcyjnej, natomiast na dokonywanie zagra-nicznych
inwestycji portfelowych wpływają przede
wszystkim dwa elementy, tj. oprocentowanie lokat
oraz stopa aprecjacji waluty krajowej.
3. 1. Inwestycje bezpośrednie
Otwarcie gospodarki polskiej oraz procesy
transformacji spowodowały skokowy wzrost zainte-resowania
podmiotów zagranicznych rynkiem pol-skim
na początku lat 90.Napływ kapitału zagranicz-nego
w formie inwestycji bezpośrednich liczony
przez NBP na bazie przepływów pieniężnych osią-gnął
w 2001 r. poziom 8830 mln dol., co oznacza,
że po okresie systematycznego wzrostu BIZ nastą-piło
po raz pierwszy zmniejszenie strumienia inwe-stycji.
W rekordowym roku 2000 napływ inwestycji
bezpośrednich wyniósł 9342 mln dol. (tabela 3).
Napływ BIZ do Polski wykazywał w latach
1990–2001 zmienną dynamikę. W pierwszej po-łowie
lat 90. (1991–1995) średnioroczna stopa
wzrostu BIZ wynosiła 130%, natomiast w latach
1996–2000 dynamika wzrostu napływu kapitału
była znacznie niższa, a w 2001 r. odnotowano
spadek napływu aż o około 5%. Jedną z przyczyn
spadku napływu BIZ było zahamowanie prywaty-zacji,
co nałożyło się na osłabienie koniunktury
w Polce i na rynkach światowych.
W porównaniu do innych krajów Europy Środ-kowej
i Wschodniej Polska przyciąga w katego-riach
bezwzględnych znaczną wartość kapitału
zagranicznego, jednakże w większości tych kra-jów
następuje systematyczny wzrost napływu
BIZ. Podobnie jak w Polsce, spadek napływu
w 2001 roku odnotowano jedynie w dwóch kra-jach
regionu – Słowacji i Łotwie. Porównanie war-tości
napływu BIZ do Polski z krajami rozwinięty-mi
ujawnia znaczne dysproporcje: np. w 2001 r.
napływ BIZ do Hiszpanii (21 mld dol.) był prawie
3-krotnie większy niż do Polski.
Pozytywną tendencją jaka zarysowuje się w od-niesieniu
do inwestycji bezpośrednich w Polsce
w latach 1990–2000 jest zmniejszenie się udziału
kredytów inwestorów zagranicznych na rzecz skła-dników
zasilających kapitały własne podmiotów.Do
roku 1997 udział kredytów w wartości napływu BIZ
wzrastał osiągając 36% w 1997 r., natomiast
w 2000 r. było to już tylko 9%.
12
13. Negatywnym zjawiskiem jest natomiast
zmniejszenie strumienia napływu inwestycji bez-pośrednich
o wartość strat, które od roku 1998
przewyższają reinwestowane zyski.W roku 2000
straty przypadające na zagranicznych inwesto-rów
wyniosły 2734 mln dol. i przewyższyły rein-westowane
zyski o 400 mln dol. (tabela 3).
Skumulowana wartość kapitału zagraniczne-go
zainwestowanego w Polsce wykazywała w ko-lejnych
latach tendencję wzrostową, zwiększając
się w latach 1989 – 2001 ponad 350-krotnie, co
było rezultatem transformacji gospodarczej
i związanej z tym liberalizacji przepisów o działal-ności
gospodarczej. Na koniec 2001 r. łączna
skumulowana wartość BIZ wyniosła ponad 42
mld dol. Około 75% ogółu inwestycji stanowił ka-pitał
własny inwestorów zagranicznych, nato-miast
pozostałe 25% to wartość kredytów zacią-gniętych
u inwestorów (tabela 4). W analizowa-nym
okresie stosunek skumulowanej wartości
zainwestowanego kapitału do wartości udzielo-nych
kredytów był względnie stabilny kształtował
się jak 1:3, poza wyjątkowym rokiem 1997, kiedy
relacja ta była najwyższa i wyniosła 1:2.
Zestawiając pozycję Polski z krajami w regio-nie
warto podkreślić, że mimo spadku napływu
w 2001 r. Polska utrzymuje nadal pozycję lidera
w Europie Środkowej i Wschodniej w odniesieniu
do wartości skumulowanej BIZ wchłaniając 1/4
ogółu kapitału zagranicznego zainwestowanego
w regionie. Porównania z krajami UE wypadają
w większości na korzyść tych ostatnich: np. na ko-niec
2001 r. skumulowana wartość BIZ w Irlandii
wyniosła 75 mld dol., w Hiszpanii – 158 mld dol.,
a w Portugalii – 33 mld dol. ( w Polsce – 42 mld).
3. 2. Inwestycje portfelowe
Napływ inwestycji portfelowych charakteryzuje
się w Polsce znacznymi wahaniami. Zmienność ta
wiąże się z motywami, jakimi kierują się inwesto-rzy
– na wahania wpływają m.in. oczekiwania co
do kształtowania się kursu walutowego, różnica
między rentownością papierów wartościowych
w kraju i za granicą oraz sytuacja na innych ryn-kach
finansowych. Najważniejsze czynniki krajo-we
decydujące o skali oraz strukturze inwestycji
to bieżąca i prognozowana sytuacja makroekono-miczna
oraz polityka gospodarcza państwa.
Inwestycje portfelowe to lokaty w papiery war-tościowe
– dłużne i udziałowe, głównie akcje przed-siębiorstw
oraz obligacje. Kategoria „inwestycje po-rtfelowe”
została wyodrębniona w Polsce i ujmowa-na
w statystykach od roku 1995.
Poziom napływu inwestycji portfelowych
w Polsce jest znacznie niższy niż inwestycji
bezpośrednich. W latach 1995–2001 następo-wały
różnokierunkowe zmiany stanu i struktury
inwestycji portfelowych – inwestycje naprze-mian
rosły i malały w kolejnych latach (tabe-la
5). Najwyższy poziom napływu inwestycji po-rtfelowych
przypada na 2000 r., gdy wyniósł on
ponad 3 mld dol.
Znaczne fluktuacje zagranicznych inwestycji
portfelowych obserwuje się również w okresach
miesięcznych w obrębie poszczególnych lat – in-westorzy
reagują na aktualne i przewidywane
zmiany polityki gospodarczej (np. stopy procento-we,
poziom deficytu itp.) zmiany ocen polskiej go-spodarki
dokonywanych przez instytucje ratingo-we
oraz wydarzenia na światowych rynkach fi-nansowych.
Zagraniczni inwestorzy lokujący w papiery
dłużne w Polsce dotychczas najchętniej inwesto-wali
w emitowane przez Skarb Państwa papiery
wartościowe. Kategoria ta obejmuje bony skarbo-we
oraz obligacje emitowane zarówno na rynku
krajowym, jak i za granicą. W portfelach zagra-nicznych
inwestorów znajdują się również obliga-cje
typu Brady wyemitowane w 1994 r. w ramach
redukcji i restrukturyzacji zadłużenia wobec ban-ków
komercyjnych zrzeszonych w Klubie Londyń-skim
(wartość zobowiązań Polski wobec zagrani-cy
z tytułu obligacji Brady’ego w 1994 r. wynosiła
7988 mln dol.).
13
14. W pierwszej połowie lat 90. największym zain-teresowaniem
zagranicznych inwestorów portfe-lowych
cieszyły się bony skarbowe. Możliwość in-westowania
przez podmioty zagraniczne na pol-skim
rynku bonów skarbowych datuje się od
1992 r. Ponieważ do roku 1995 obroty bonami na
rynku wtórnym nie były rejestrowane centralnie,
trudno jest ocenić rozmiar tych inwestycji. Szacu-je
się, że na koniec 1994 r. inwestorzy zagranicz-ni
dysponowali polskimi bonami skarbowymi
o wartości około 100 mln dol.16, zaś na koniec
2001 r. wartość nominalna posiadanych przez
nierezydentów bonów skarbowych wynosiła 234
mln dol. (tabela 6). Stanowiły one 1,7% całego
portfela dłużnych papierów wartościowych znaj-dujących
się w posiadaniu zagranicznych inwe-storów.
W drugiej połowie lat 90. wzrastały inwe-stycje
portfelowe lokowane w obligacjach Skarbu
Państwa. Wartość obligacji znajdujących się
w portfelach zagranicznych inwestorów (łącznie
z obligacjami Brady’ego) stanowiła ponad połowę
ogółu zagranicznych inwestycji portfelowych
w Polsce na koniec 2001 r. O preferencjach inwe-storów
w odniesieniu do zakupu długotermino-wych
papierów wartościowych świadczy dynami-ka
ich wzrostu – w ostatnich latach była ona wy-ższa
niż dynamika lokat w instrumenty krótkoo-kresowe.
W roku 2001 portfel obligacji posiada-nych
przez zagranicznych inwestorów zwiększył
się o 21,4% (głównie są to obligacje Skarbu Pań-stwa
o stałym oprocentowaniu)17.
Do wzrostu portfela obligacji znajdujących się
w posiadaniu inwestorów zagranicznych przyczyni-ły
się emisje obligacji na rynkach zagranicznych:
1995 r. – na kwotę 250 mln dol., w 1997 r. na kwo-tę
500 mln dol., w marcu 2000 r. – na kwotę 600
mln dol., w lipcu 2002 r. – na kwotę 1000 mln dol.18.
Lokowanie na polskim rynku inwestycji zagra-nicznych
o charakterze udziałowym (akcje) umożli-wiła
ustawa „Prawo o publicznym obrocie papiera-mi
wartościowymi” i wznowienie działalności Giełdy
Papierów Wartościowych wWarszawie. Inwestorzy
zagraniczni są traktowani na równi z krajowymi, nie
ma ograniczeń dotyczących transferu zysków kapi-tałowych
za granicę.Wartość inwestycji zagranicz-nych
lokowanych w udziałowych papierach warto-ściowych
była w latach 90. (z wyjątkiem roku 1998)
mniejsza od lokat w papiery dłużne (tabela 5). Stan
zagranicznych inwestycji w udziałowe papiery war-tościowe
uległ zmniejszeniu z 5350 mln dol. na ko-niec
2000 r. do 4301 mln dol. na koniec 2001 r., na-tomiast
inwestycje zagraniczne w papiery dłużne
wzrosły w tym okresie odpowiednio z 12707 mln
dol. do 14594 mln dol. (tabela 6).
Wartość lokat inwestorów zagranicznych
w udziałowe papiery wartościowe stanowiła na
koniec 2001 r. około 23% ogółu zobowiązań Pol-ski
z tytułu inwestycji portfelowych.
4. Rola inwestycji bezpośrednich
w polskiej gospodarce
Jak wynika z powyższych rozważań teore-tycznych
(por. p. 2) napływ kapitału zagraniczne-go
w formie inwestycji bezpośrednich ma dla go-spodarki
nieco inne skutki niż inwestycje portfelo-we.
Różnice te wynikają z odmiennego charakte-ru
tych lokat i odmiennych motywów ich dokony-wania.
Analiza znaczenia inwestycji bezpośre-dnich
(BIZ) w gospodarce obejmuje nie tylko fi-nansowy
wymiar tych inwestycji, ale także tech-nologiczny,
organizacyjny, marketingowy itp.
4. 1. Udział firm z kapitałem zagranicznym
w inwestycjach krajowych i PKB
O znaczeniu BIZ dla polskiej gospodarki mo-że
świadczyć zmiana relacji między wartością ka-pitału
zagranicznego a PKB oraz między napły-wem
kapitału odniesionym do wartości inwestycji
brutto (tabele 7 i 8).
Stosunek skumulowanej wartości inwestycji
zagranicznych bezpośrednich do produktu krajo-
14
15. wego brutto w Polsce wzrastał w latach
1990–2000 z poziomu 0,2% do 21,3% w 2000 r.
Miernik ten, pokazujący wagę kapitału zagranicz-nego
w gospodarce, jest w Polsce zbliżony do
poziomu występującego w Niemczech i Hiszpa-nii,
niższy niż np. na Węgrzech, w Czechach czy
w Irlandii (ale wyższy niż w Grecji – por. tabela 7).
Rolę inwestycji zagranicznych gospodarce
odzwierciedla także inny wskaźnik – udział napły-wu
BIZ w krajowych inwestycjach brutto. Kapitał
zagraniczny – w obu analizowanych formach tj.
inwestycje bezpośrednie i portfelowe – może być
istotnym źródłem finansowania działalności inwe-stycyjnej
w kraju przyjmującym19. Relacja napły-wu
kapitału produkcyjnego do inwestycji brutto
charakteryzuje się w Polsce tendencją rosnącą,
podobnie jak w np. Hiszpanii. Poziom tego wska-źnika
jest bardzo zróżnicowany w poszczegól-nych
krajach i podlega znacznym fluktuacjom (ta-bela
8).W 2000 r. jedną z najwyższych relacji BIZ
do inwestycji miała Irlandia (107,1%), a na prze-ciwległym
krańcu znajdowała się np. Grecja
(4,2%). Na tym tle wskaźnik dla Polski kształtuje
się na poziomie raczej umiarkowanym (23,4%),
zbliżonym do Hiszpanii.
Wartość wskaźnika daje pewien obraz zagra-nicznej
penetracji danej gospodarki nie informu-jąc
jednakże, czy i w jakim stopniu napływ kapi-tału
został przeznaczony na finansowanie jej po-trzeb
inwestycyjnych. Kwantyfikacja tego zjawi-ska
jest o tyle trudna, że możliwe jest tutaj wyko-rzystanie
środków zagranicznych na działalność
inwestycyjną nie tylko bezpośrednio (np. inwesty-cje
greenfield), ale też pośrednio (gdy np. wpływy
z prywatyzacji do budżetu państwa mogą być
przeznaczone na inwestycje infrastrukturalne,
budowę szkół, szpitali itp.)
Analizy ekonometryczne tego problemu po-twierdziły,
że dla gospodarek krajów rozwiniętych
trudno jest wykazać istnienie bezpośredniej za-leżności
między napływem BIZ a zwiększeniem
inwestycji krajowych20. Wynika to z faktu, że
znaczna część napływu kapitału zagranicznego
w krajach rozwiniętych wiąże się z fuzjami i prze-jęciami,
co oznacza zmianę właściciela, chociaż
nie wyklucza późniejszego wpływu na wielkość
inwestycji w kraju przyjmującym21.
Nieco inne wnioski można wyciągnąć z wery-fikacji
modelu ekonometrycznego badającego to
zagadnienie w krajach transformujących się Eu-ropy
Środkowej i Wschodniej. Dla tych krajów po-twierdzona
została pozytywna korelacja inwesty-cji
krajowych brutto z napływem BIZ w latach
1989–200022.
Obok bezpośredniego wpływu na poziom in-westycji
kraju przyjmującego napływ BIZ może
oddziaływać na działalność inwestycyjną kraju
przyjmującego także pośrednio poprzez nakłady
inwestycyjne firm z kapitałem zagranicznym oraz
poprzez stymulowanie bądź hamowanie inwesty-cji
lokalnych konkurentów czy kooperantów.
Aktywność inwestycyjna działających w Polsce
spółek z udziałem kapitału zagranicznego była
w latach 90. (a szczególnie w latach 1994–2000)
wyższa niż przeciętna – działalność inwestycyjną
prowadziło około 80% firm z udziałem zagranicz-nym.
Główne dziedziny, w których inwestowały te
firmy w 2000 r. to następujące sekcje EKD: działal-ność
produkcyjna (17804,2 mln zł ), transport
(12222,2 mln zł) oraz handel (10230,8 mln zł.)
(por. tabela 9).
Analiza znaczenia spółek z udziałem kapitału
zagranicznego w działalności inwestycyjnej
w Polsce wymaga porównania dokonywanych
przez te podmioty nakładów inwestycyjnych z ca-łością
wydatków inwestycyjnych przedsiębiorstw
w Polsce.W latach 90. udział firm z kapitałem za-granicznym
w nakładach inwestycyjnych w Pol-sce
zwiększył się z 16,3% w roku 1995 do 39,7%
w roku 2000 (tabela 9).
Kolejnym problemem jest wpływ pośredni
działalności firm z kapitałem zagranicznym na
aktywność inwestycyjną lokalnych konkurentów
i kooperantów. Czy BIZ pobudza ich inwestycje,
czy też przeciwnie – ogranicza je? Oba te proce-sy
mogą zachodzić nie tylko na rynkach towaro-
15
16. wych, ale także na rynkach finansowych w za-leżności
od wielu czynników, takich jak: wielkość
napływu BIZ w stosunku do rozmiarów rynku fi-nansowego
kraju przyjmującego, wielkości po-szczególnych
rynków towarowych, warunków
konkurencji itp. Doświadczenia krajów rozwinię-tych
z lat 1970–89 potwierdzają pozytywny
wpływ BIZ na inwestycje krajowe23. Stymulujący
charakter BIZ dla inwestycji krajowych udowo-dniono
także dla sektora telekomunikacyjnego
w Argentynie24.
Liczne przykłady potwierdzają możliwość ha-mowania
aktywności inwestycyjnej firm lokal-nych
przez podmioty z kapitałem zagranicznym.
Wyniki testów ekonometrycznych dla 39 krajów
rozwijających się za lata 1970–96 są bardzo róż-norodne
– od negatywnego wpływu BIZ na lokal-ne
inwestycje poprzez neutralność obu zjawisk,
aż do silnie pozytywnej korelacji. Grupując uzy-skane
wyniki regionalnie należy stwierdzić, że
hamowanie inwestycji firm lokalnych występowa-ło
najczęściej wśród badanych krajów Ameryki
Łacińskiej (np. Chile, Boliwia), zaś stymulowanie
tychże inwestycji przez BIZ potwierdzono dla
większości badanych krajów Azji (np. Korea Płd.,
Tajlandia, Pakistan). Model ekonometryczny we-ryfikowany
był również dla 3 krajów europejskich
– Turcji, Cypru i Polski. Dwa pierwsze z wymie-nionych
krajów charakteryzowały się pozytywną
korelacją BIZ i inwestycji firm lokalnych, zaś dla
Polski uzyskano wynik negatywny25. Rezultat
ten oznacza, że w pierwszej połowie lat 90. na-pływ
kapitału zagranicznego nie tylko nie pobu-dzał
aktywności inwestycyjnej polskich firm lo-kalnych,
ale ją ograniczał. Brak jest reprezenta-tywnych
badań szczegółowych dla drugiej poło-wy
lat 90., kiedy napływ BIZ do Polski był wyjąt-kowo
dynamiczny. Odnotowując jednakże wyra-źny
wzrost znaczenia firm z kapitałem zagra-nicznym
w inwestycjach krajowych w tym okre-sie
mierzony ich udziałem procentowym (tabela
9) można wnioskować, że w dalszym ciągu
przedsiębiorstwa krajowe nie były w stanie kon-kurować
z firmami z kapitałem zagranicznym na
polu inwestowania w swój rozwój. Wśród przy-czyn
tej sytuacji, obok braku narzędzi polityki go-spodarczej,
które pobudzałyby zdolności akumu-lacyjne
przedsiębiorstw, należy wymienić słab-nący
popyt wewnętrzny, wysokie koszty kredytu
krajowego, umocnienie się kursu złotego. Nie-które
z tych przyczyn są związane z napływem
inwestycji zagranicznych portfelowych26.
W rezultacie łączny efekt napływu inwestycji
zagranicznych do Polski dla aktywności inwesty-cyjnej
na rynku krajowym jest wypadkową dwóch
scharakteryzowanych wyżej przeciwstawnych
tendencji: z jednej strony napływ kapitału z zagra-nicy
zwiększa niewystarczające krajowe zasoby
finansowe, co bezpośrednio pozytywnie wpływa
na pobudzanie procesów inwestycyjnych (inwe-stycje
podmiotów z udziałem kapitału zagranicz-nego
rosną), z drugiej zaś strony pośrednie od-działywanie
na procesy inwestycyjne w gospo-darce
sprowadza się do ograniczenia możliwości
rozwojowych krajowych konkurentów.
4. 2.Wpływ inwestycji bezpośrednich
na rynek pracy
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne odgry-wają
ważną i pozytywną rolę na rynku pracy,
szczególnie wtedy, kiedy dokonywane są w for-mie
inwestycji greenfield. Z każdym rokiem wzra-sta
liczba pracujących w spółkach z udziałem ka-pitału
zagranicznego. W 1998 r. było to ok. 841
tys., w 1999 r. – 923 tys., i w 2000 r. – 966 tys.
(wykres 1).
Jednocześnie powstają też nowe miejsca pra-cy
w ich otoczeniu, głównie w firmach koopera-cyjnych
i w usługach. Szacuje się, że jedno miej-sce
pracy powstałe w wyniku BIZ generuje śre-dnio
4 nowe miejsca pracy.
Wzrastał również udział zatrudnionych w spół-kach
z kapitałem zagranicznym w zatrudnieniu
ogółem w sektorze przedsiębiorstw z 7%
16
17. w 1994 r. do 19,6% w 2000 r.27.Oznacza to, że co
piąty zatrudniony w tym sektorze pracuje w firmie
z kapitałem zagranicznym.
Struktura zatrudnienia w spółkach z kapitałem
zagranicznym według sekcji EKD charakteryzuje
się znacznym zróżnicowaniem. Najwyższy udział
w przeciętnym zatrudnieniu w gospodarce mają
spółki z udziałem kapitału zagranicznego w sek-cjach
EKD: przemysł, transport, magazynowanie
i łączność oraz handel i naprawy.W sekcji „prze-mysł”
relatywnie najwyższy udział w zatrudnieniu
mają podmioty z kapitałem zagranicznym w dzia-le
„działalność produkcyjna”. Struktura ta jest
zbieżna w znacznym stopniu ze strukturą branżo-wą
zaangażowanego w Polsce kapitału zagra-nicznego.
Ocena wpływu BIZ na zatrudnienie w gospo-darce
wymaga odpowiedzi na pytanie: czy inwe-stycje
zagraniczne powodują kreację miejsc pra-cy
– czy też może przeciwnie – redukują zatru-dnienie.
Pytanie to jest istotne zwłaszcza w wa-runkach
polskich, ze względu na wysoki poziom
bezrobocia. Ponadto warto również rozważyć czy
napływ BIZ sprzyja tworzeniu i pomnażaniu lokal-nego
kapitału ludzkiego, czy może redukuje rolę
krajowej siły roboczej do roli podwykonawców
i eliminuje udział w zarządzaniu?
Badania empiryczne, dotyczące pierwszego
z zarysowanych problemów potwierdzają tezę,
że w oddziaływanie BIZ na kreację miejsc pracy
jest niejednakowe w poszczególnych sektorach
i krajach. Pozytywne skutki BIZ dla zatrudnienia
w kraju przyjmującym wykazano dla krajów Azji
Południowo-Wschodniej – częściowo dzięki proe-ksportowemu
charakterowi inwestycji28. Nato-miast
destrukcję zatrudnienia i przesunięcie pro-dukcji
w kierunku dóbr kapitałochłonnych spowo-dował
napływ inwestycji zagranicznych w krajach
Ameryki Łacińskiej 29. Inne wyniki uzyskano dla
Meksyku: w latach 1975–1988 BIZ pozytywnie
oddziaływały na popyt na wykwalifikowanych pra-cowników
i przyczyniły się do znacznego wzrostu
ich płac30.W analizach prowadzonych dla krajów
transformujących się także uzyskano różnorodne
wyniki. Przykładowo. w Czechach, Słowacji
i Estonii napływowi BIZ towarzyszył wzrost zatru-dnienia
w większości branż przemysłu. Inaczej
było na Węgrzech, gdzie w niektórych branżach
takich jak przetwórstwo żywności, metalurgia
i produkcja mebli nastąpił spadek liczby pracują-cych
w firmach z kapitałem zagranicznym, przy
jednoczesnym ich wzroście w firmach lokalnych
działających w danej branży31. Dane statystycz-ne
dla Polski potwierdzają, że w latach 90. nastę-pował
systematyczny wzrost zatrudnienia w fir-mach
z udziałem kapitału zagranicznego we
wszystkich sektorach, jednakże dynamika wzro-stu
uległa w ostatnich latach osłabieniu. Wydaje
się jednak, że wpływ inwestycji zagranicznych na
rynek pracy w Polsce należy ocenić pozytywnie.
Inwestycje typu greenfield, których w Polsce jest
relatywnie dużo tworzą nowe miejsca pracy. Do
tego dochodzą też efekty pośrednie – zatrudnie-nie
w firmach lokalnych partnerów, poddostaw-ców,
kooperantów. Ponadto jednym z głównych
motywów napływu BIZ do Polski w pierwszej po-łowie
lat 90. był relatywnie niski koszt czynnika
pracy – były to więc inwestycje poszukujące siły
roboczej, funkcjonujące w dziedzinach praco-chłonnych,
a więc z definicji kreujące zatrudnie-nie.
Negatywne skutki dla zatrudnienia może
mieć natomiast wzrost obciążeń wynagrodzeń
(składki na ubezpieczenie społeczne, podatki)
oraz niedostosowany do nowoczesnej gospodar-ki
kodeks pracy.
Analizując oddziaływanie kapitału zagranicz-nego
na rynek siły roboczej należy uwzględnić,
obok aspektów ilościowych, tj. zmiany poziomu
zatrudnienia, także aspekty jakościowe tego zja-wiska
– tj. wpływ na wydajność pracy i poziom
kwalifikacji zatrudnionych.
W latach 1994–2000 zaznacza się wyraźna
przewaga firm z udziałem kapitału zagranicznego
w porównaniu z firmami z kapitałem wyłącznie
polskim pod względem wielkości przychodów na
zatrudnionego oraz wielkości zysku na zatrudnio-
17
18. nego. Określona w ten sposób wydajność pracy
była w firmach z udziałem zagranicznym kilka-krotnie
wyższa niż przeciętna dla podmiotów go-spodarczych
z kapitałem polskim (tabela 10).
Wzrost wydajności pracy w przedsiębior-stwach
z udziałem kapitału zagranicznego jest
efektem intensywnego inwestowania w kapitał
ludzki. Ponad połowa respondentów badanych
przedsiębiorstw z udziałem kapitału zagraniczne-go
uważa, że zaangażowanie inwestora zagra-nicznego
spowodowało wzrost poziomu kwalifi-kacji
pracowników oraz ich wykształcenia i znajo-mości
języków obcych32. Tendencja ta jest z jed-nej
strony odpowiedzią na wzrost wymagań pra-codawców,
a z drugiej strony jest w pewnym
stopniu efektem organizowanych szkoleń oraz
praktyk krajowych i zagranicznych.
Pozytywny wpływ inwestycji zagranicznych na
kwalifikacje zatrudnionych i wydajność pracy po-twierdzają
analizy prowadzone zarówno dla kra-jów
rozwiniętych, jak i rozwijających się33. Ta for-ma
inwestycji sprzyja także eliminacji zjawiska
drenażu mózgów34.
4. 3. Zagraniczne inwestycje bezpośrednie
a wymiana handlowa
Istotnym czynnikiem charakteryzującym rolę
bezpośrednich inwestycji zagranicznych w go-spodarce
jest duże i rosnące zaangażowanie
podmiotów z udziałem zagranicznym w wymianę
z zagranicą zarówno po stronie importu, jak i eks-portu.
Ocena znaczenia napływu inwestycji bezpo-średnich
dla wymiany handlowej z zagranicą
obejmuje co najmniej trzy zagadnienia:
1. Czy napływ kapitału zagranicznego kreuje
handel czy też go zastępuje?
2. Czy i jak zmieniają się kierunki geograficz-ne
eksportu i importu?
3. Jak napływ BIZ oddziałuje na konkurencyj-ność
eksportu?
Rozstrzygnięcie dylematu substytucyjności
czy komplementarności handlu i bezpośrednich
inwestycji zagranicznych podejmują liczne bada-nia
empiryczne. Tezę o substytucyjności handlu
zagranicznego i przepływu kapitału produkcyjne-go
udowodniono dla napływu BIZ do krajów roz-wijających
się w latach 70.35. O tym czy napływ
BIZ kreuje, czy też ogranicza eksport kraju przyj-mującego
inwestycje może decydować także po-chodzenie
kapitału. Niektóre badania empiryczne
dowodzą, że kreacja eksportu towarzyszy inwe-stycjom
niemieckim i japońskim, natomiast inwe-stycje
amerykańskie są skierowane głównie na
obsługę rynku lokalnego i oznaczają ogranicze-nie
wymiany handlowej36.
Ciekawym przykładem kształtowania się rela-cji
handel–inwestycje jest Szwecja. Studia empi-ryczne
dowodzą, że w latach 70. inwestycje za-graniczne
wpływały na kreowanie wymiany han-dlowej
tego kraju, natomiast w latach 80. odnoto-wano
tendencje przeciwne37.
Liczne badania empiryczne potwierdziły po-zytywny
wpływ bezpośrednich inwestycji zagra-nicznych
na handel. Wskazują na to doświadcze-nia
Tajwanu, Meksyku czy Indii38. Podobne wnio-ski
sformułowano na podstawie analizy inwestycji
japońskich w krajach Azji Południowo-Wscho-dniej39.
Teza o komplementarności BIZ i wymiany
handlowej potwierdzona została także dla nie-mieckich
inwestycji w większości krajów UE40
i dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej41.
Badania tego zagadnienia dla Polski dowo-dzą,
że kapitał zagraniczny napływa głównie do
dziedzin, w których Polska posiada przewagi
komparatywne, zatem oba strumienie – handel
i inwestycje – uzupełniają się nawzajem42. Po-twierdza
to utrzymująca się w drugiej połowie lat
90. wyższa dynamika obrotów handlu zagranicz-nego
podmiotów z udziałem zagranicznym w po-równaniu
do ogółu podmiotów gospodarczych,
a także znacznie wyższa skłonność tych podmio-tów
do eksportu mierzona udziałem eksportu
w sprzedaży ogółem (wykres 2).
18
19. W 2000 r. udział sprzedaży na eksport w przy-chodach
ogółem wynosił odpowiednio 16,2% dla
podmiotów z kapitałem zagranicznym i 6,2% dla
przedsiębiorstw z kapitałem wyłącznie polskim.
Do roku 2000 systematycznie wzrastał udział
wymiany handlowej z zagranicą spółek z kapita-łem
zagranicznym w globalnym imporcie
i eksporcie Polski. W porównaniu z rokiem 1994
udział spółek z kapitałem zagranicznym w obro-tach
handlowych Polski zwiększył się w 2000 r.
z 25,0% do 56,2% w eksporcie, i z 32,9% do
60,7% w imporcie. W 2001 r. nastąpiło jednak
zmniejszenie dynamiki eksportu podmiotów z ka-pitałem
zagranicznym. Eksport osiągnął 18992,6
mln dol., a import 30499,6 mln dol., zaś udział
w eksporcie globalnym Polski obniżył się do
52,6%, przy jednoczesnym wzroście udziału
w globalnym imporcie do 60,7%.
W pierwszej połowie lat 90. wpływ kapitału za-granicznego
na polski handel zagraniczny był
większy po stronie importu niż eksportu. Potwier-dzają
ten wniosek wartości współczynnika kore-lacji
napływu BIZ i eksportu, który w latach
1991–94 wyniósł 0,53, natomiast korelacja BIZ
i importu kształtowała się na poziomie 0,94.
W drugiej połowie lat 90. zależności te są nie-znacznie
silniejsze dla eksportu w porównaniu z
importem. Dla okresu 1995–2001 współczynnik
korelacji Pearsona osiągnął wartość odpowie-dnio:
0,91 dla napływu BIZ i eksportu i 0,89 dla
napływu i importu (tabela 11).
Rezultatem relatywnie wyższej skłonności
spółek z kapitałem zagranicznym do importu niż
eksportu do roku 1998 było narastające ujemne
saldo obrotów handlowych.W kategoriach nomi-nalnych
zwiększyło się ono z –2797,5 mln dol.
w 1994 r. do –11594 mln dol. w 1998 r. Udział
podmiotów z obcym kapitałem w deficycie handlu
zagranicznego Polski był stosunkowo wysoki
i w 1998 r. kształtował się na poziomie 61%. Od
roku 1998 dynamika eksportu firm z kapitałem
zagranicznym przewyższyła dynamikę importu,
ujemne saldo uległo zmniejszeniu do –8737,8
mln dol. w 2000 r., stanowiąc 50,5% deficytu han-dlowego
Polski.W roku 2001 dynamika eksportu
przedsiębiorstw z udziałem kapitału zagraniczne-go
ponownie uległa osłabieniu i w rezultacie ge-nerowały
one aż 81% deficytu w bilansie handlo-wym
(–11507,0 mln dol.). Trudno na razie ocenić
czy jest to chwilowe wahnięcie spowodowane
osłabieniem popytu zagranicy, związanym z cy-klem
koniunkturalnym, czy też trwała tendencja.
Reasumując, udział podmiotów z kapitałem
zagranicznym w wymianie handlowej Polski z za-granicą
jest stosunkowo wysoki, zwłaszcza w ze-stawieniu
z ich znaczeniem w gospodarce mie-rzonym
udziałem w kapitale zakładowym ogółu
przedsiębiorstw oraz relacją ich liczby do liczby
działających na terytorium Polski podmiotów go-spodarczych.
Istnieje znaczna dysproporcja
w tym zakresie, gdyż przy ponad 50% udziale
w obrotach handlu zagranicznego przedsiębior-stwa
z kapitałem obcym stanowiły zaledwie
12,6% ogólnej liczby podmiotów, a ich udział
w kapitale zakładowym ogółu przedsiębiorstw
stanowi około 17%43.
Znaczenie napływu inwestycji bezpośrednich
z zagranicy dla wymiany handlowej Polski jest
zróżnicowane terytorialnie i branżowo. Podmioty
z kapitałem zagranicznym mają relatywnie naj-większy
wpływ na eksport z Polski do krajów UE,
zwłaszcza do Włoch (w 2001r. udział w całkowi-tym
eksporcie Polski na ten rynek – 72%), Belgii
(62,9%), Francji (59,8%), Niemiec (56,5%) i Ho-landii
(55,2%) (tabela 12).
W latach 1995–2001 nastąpiły stosunkowo
znaczne zmiany udziału firm z kapitałem zagra-nicznym
w eksporcie Polski do krajów byłego
ZSRR (z 23,5% w 1995 r. do 41,1% w 2001 r.)
oraz do USA (z 26% do 42%), jednakże na tle in-nych
regionów znaczenie firm z kapitałem obcym
w kształtowaniu eksportu na te rynki jest nadal
relatywnie najmniejsze.
Podobnie jak w eksporcie, skutki napływu BIZ
dla importu są w największym stopniu widoczne
w polskim imporcie z krajów UE, gdzie udział
19
20. podmiotów z kapitałem obcym zwiększył z 48,7%
w 1995 do 64,6% w 2001 r. (tabela 13). Na nie-których
rynkach dominacja podmiotów z kapi-tałem
zagranicznym jest wyraźna – generują one
aż 3/4 polskiego importu z Francji, ponad 60%
z Austrii, Wielkiej Brytanii oraz Niemiec.
Handel zagraniczny przedsiębiorstw z udzia-łem
zagranicznym w znacznym stopniu skorelo-wany
jest z krajem pochodzenia kapitału, przy
czym zależność ta jest zdecydowanie większa
dla importu niż w przypadku eksportu44.
W t owa r owe j s t r u k t u r z e eksportu firm
z kapitałem zagranicznym dominowały maszyny
i urządzenia oraz sprzęt elektryczny i elektrotech-niczny
(29,7% eksportu tych podmiotów w 2001
r.). Podobny asortyment przeważał też w imporcie
(31,1%). Znaczącą pozycję w handlu zagranicz-nym
firm z udziałem kapitału zagranicznego sta-nowi
także sprzęt transportowy – w tej branży od-notowano
w 2001 r. dodatnie saldo obrotów (19,5
mln dol.). Największą nadwyżkę w handlu zagra-nicznym
firm z udziałem obcych inwestorów
o wartości 1129,6 mln dol. (60% nadwyżki w pol-skim
handlu zagranicznym w tej grupie) odnoto-wano
w 2001 r. w grupie „różne wyroby gotowe”
(tj. meble, pościel, materace, budynki prefabryko-wane).
Największy deficyt wykazały podmioty
z kapitałem zagranicznym w grupach: „maszyny
i urządzenia; sprzęt elektroniczny i elektrotech-niczny”
(–3846,3 mln dol., tj. 66% polskiego defi-cytu
w tej grupie towarowej) oraz „produkty prze-mysłu
chemicznego” (–2948,5 dol. tj. 80% polskie-go
deficytu w tej grupie).
Obok scharakteryzowanego wyżej ilościowe-go
wpływu zagranicznych inwestycji bezpośre-dnich
na polski handel zagraniczny znacznie bar-dziej
istotne są efekty jakościowe, polegające na
zmianach konkurencyjności eksportu.
Z teoretycznego punktu widzenia zależność
między napływem kapitału zagranicznego a kon-kurencyjnością
eksportu wynika z posiadanej
przez inwestora przewagi technologicznej, z tytu-łu
know-how, marki handlowej lub innych praw
własnościowych45. Przewaga ta pozwala na bar-dziej
efektywną produkcję i wpływa na zmianę
struktury handlu. Działalność inwestorów zagra-nicznych
oddziałuje ponadto na podmioty krajo-we
– lokalnych poddostawców, odbiorców oraz
krajowych konkurentów. Dzięki konkurencji firm
z udziałem kapitału zagranicznego podmioty kra-jowe
zmuszone są do modernizacji produkcji
oraz poprawy wydajności pracy. Zarówno konku-rencja,
jak i efekt demonstracji wpływają na zmia-nę
struktury produkcji oraz handlu zagraniczne-go.
Pozytywne oddziaływanie BIZ na konkuren-cyjność
eksportu potwierdzają przykłady takich
krajów jak Singapur, Malezja, Meksyk46. Podob-ne
rezultaty uzyskano dla Kanady47.
Napływ zagranicznych inwestycji bezpośre-dnich
nie zawsze jednakże przynosi poprawę
konkurencyjności eksportu – badania empirycz-ne
prowadzone dla krajów Europy Środkowo-
Wschodniej w latach 1990–98 nie potwierdziły
znaczącego pozytywnego oddziaływania BIZ na
konkurencyjność w tych krajach48.
Czy zatem kapitał zagraniczny wpływa na
konkurencyjność polskiego eksportu? Odpowie-dzi
na to pytanie można udzielić badając zmiany
ujawnionych przewag komparatywnych (RCA)49
w kontekście tendencji napływu do Polski oraz
struktury branżowej bezpośrednich inwestycji za-granicznych.
W latach 90. następowały stopniowe zmiany
struktury polskiego eksportu, częściowo będące
wynikiem działalności podmiotów z kapitałem za-granicznym.
Zmiany te potwierdza zmniejszająca
się wartość współczynnika korelacji między ujaw-nionymi
przewagami komparatywnymi w kolej-nych
latach. Korelacja między RCA w latach
1991 i 2000 wynosi 0,46, podczas gdy analogicz-ny
wskaźnik dla lat 1991 i 1998 kształtował się na
poziomie 0,60. Oznacza to, że w początkowym
okresie transformacji kapitał zagraniczny nie
wpłynął w zasadniczym stopniu na zmianę pol-skiej
specjalizacji eksportowej, gdyż napływał
głównie do tych dziedzin, w których Polska już
20
21. wcześniej posiadała przewagi komparatywne
w handlu. W dziale EKD „działalność produkcyj-na”
najbardziej atrakcyjnymi dla BIZ do roku 1995
były takie branże jak przemysł spożywczy, pro-dukcja
drewna i masy celulozowej, przemysł che-miczny,
produkcja wyrobów z gumy i tworzyw
sztucznych.W 2000 r. na pierwszym miejscu pod
względem wartości skumulowanej zainwestowa-nego
kapitału znajdowała się produkcja pojazdów
mechanicznych, natomiast relatywnie spadła
atrakcyjność przetwórstwa żywności. Kapitał na-pływa
jednakże głównie do dziedzin, które są tra-dycyjną
specjalnością Polski. Z wyjątkiem prze-mysłu
chemicznego, samochodowego oraz pro-dukcji
żywności są to branże, w których Polska
w 1991 roku posiadała ujawnione przewagi kom-paratywne
w handlu i utrzymała je w latach 90.
Dzięki napływowi kapitału zagranicznego już
w 1995 r. poprawił się natomiast wskaźnik RCA
w produkcji żywności i stopniowo rosła wartość
RCA w przemyśle samochodowym, a w 2000 r.
pojawiły się ujawnione przewagi komparatywne
w tej dziedzinie (tabela 14).
Odmienną tendencją charakteryzuje się prze-mysł
chemiczny. W 1991 roku Polska nie miała
przewag komparatywnych w handlu chemikalia-mi.
Mimo napływu inwestycji zagranicznych do tej
branży (4,2% udziału w ogólnej wartości zainwe-stowanego
kapitału zagranicznego) nastąpiło po-gorszenie
wskaźników RCA w polskim handlu
zagranicznym wyrobami tej branży. W ramach
branży chemicznej jednakże ujęciu bardziej zde-zagregowanym
obserwuje się znaczne zróżnico-wanie
konkurencyjności poszczególnych grup to-warowych.
Ujawnione przewagi komparatywne
występowały w latach 90. w polskim handlu che-mikaliami
nieorganicznymi i nawozami sztuczny-mi.
Chemikalia organiczne utraciły posiadane
w 1991 r. ujawnione przewagi komparatywne, na-tomiast
pozytywna zmiana nastąpiła w handlu
kosmetykami i preparatami dentystycznymi
(gdzie następowała powolna poprawa RCA, ale
w 2000 r. wskaźnik ten pozostawał jeszcze nie-znacznie
ujemny). Niektóre z tych zmian (np.
przemyśle kosmetycznym, w którym zainwesto-wały
m.in. Henkel, Oriflame, L’Oreal, Colgate-Pal-molive)
można przypisywać działalności inwesto-rów
zagranicznych.
Porównanie struktury eksportu firm z udziałem
kapitału zagranicznego oraz przedsiębiorstw z ka-pitałem
wyłącznie polskim wskazuje na odmienne
tendencje w każdej z grup przedsiębiorstw (tabe-la
15). Udział wyrobów pracochłonnych (żywność,
tekstylia, wyroby z drewna) w eksporcie firm z ka-pitałem
zagranicznym systematycznie się obniża,
natomiast wzrasta udział tych dóbr w eksporcie
firm polskich. Znaczne są także różnice w udziale
maszyn i urządzeń w eksporcie obu grup przed-siębiorstw.
Wprawdzie udział ich wzrasta w obu
grupach firm, jednakże w eksporcie firm z kapita-łem
zagranicznym jest on ponad dwa razy wyższy
niż w wywozie firm z kapitałem polskim (odpowie-dnio
26,9% i 11,9%). Podobnie znaczenie ekspor-tu
sprzętu transportowego jest relatywnie większe
w przedsiębiorstwach z udziałem zagranicznym
w porównaniu do firm z kapitałem krajowym.
Porównanie struktury importu firm z kapitałem
polskim i zagranicznym również pokazuje na
znaczne różnice w obu grupach przedsiębiorstw.
W imporcie firm z kapitałem zagranicznym domi-nują
maszyny i urządzenia i udział ten wzrasta –
w 2000 r. stanowiły one aż 33% całkowitego im-portu
spółek z kapitałem zagranicznym. Znaczą-ca
pozycja tej grupy, do której należą dobra inwe-stycyjne,
może w przyszłości sprzyjać moderni-zacji
gospodarki. W imporcie firm polskich ma-szyny
stanowiły 19% wartości przywozu, udział
ten zmniejszył się w latach 1995–2000 o 2 pkt.
procentowe. Grupą o najwyższym i rosnącym
udziale w imporcie firm polskich są produkty mi-neralne
(23,4% w 2000 r.), podczas gdy znacze-nie
tych towarów w imporcie firm z kapitałem za-granicznym
jest stosunkowo niewielkie i utrzymu-je
się na stałym poziomie (2,2%). Przeciwny kie-runek
zmian w strukturze eksportu i importu obu
grup przedsiębiorstw niewątpliwie wpłynie na
21
22. wartości wskaźników ujawnionych przewag kom-paratywnych
w długim okresie.
Zmianom ujawnionych przewag komparatyw-nych
może także sprzyjać import dóbr zaawan-sowanych
technologicznie, zwłaszcza gdy są
one stosowane w procesach produkcyjnych.
Udział importu towarów wysokich technologii
w globalnym imporcie Polski od 1993 roku utrzy-muje
się jednakże na względnie stałym poziomie
około 10%, nie można także jak dotychczas
stwierdzić istotnej statystycznie zależności mię-dzy
tą wielkością a napływem kapitału zagra-nicznego
do Polski.
4. 4.Wpływ inwestycji bezpośrednich
na innowacyjność
Skutki zagranicznych inwestycji bezpośre-dnich
dla gospodarki polskiej odnoszą się także
do sfery innowacyjności. Inwestycje bezpośre-dnie
to najważniejszy i zazwyczaj najtańszy ka-nał
przepływu technologii (wiedzy), która zarów-no
w sposób bezpośredni, jak i pośrednio może
stymulować kreowanie innowacji.
Pozytywny wpływ inwestycji zagranicznych
bezpośrednich na innowacyjność udowodniono
w licznych opracowaniach empirycznych dla wie-lu
sektorów i krajów – np.: dla Meksyku50 czy
Wielkiej Brytanii51. Analizy empiryczne prowa-dzone
dla krajów transformujących się również
wskazują na występowanie efektów inwestycji
zagranicznych w sferze technologicznej, chociaż
nie dla wszystkich krajów zostały one potwier-dzone.
Na negatywne skutki towarzyszącego in-westycjom
bezpośrednim transferu technologii
wskazuje przykład Czech52. Pozytywne, ale ra-czej
niewielkie efekty inwestycji bezpośrednich
zostały udowodnione dla pozostałych krajów Eu-ropy
Środkowo- Wschodniej53.
Jakie są zatem skutki zagranicznych inwesty-cji
bezpośrednich dla innowacyjności polskiej go-spodarki?
Analiza tego zagadnienia dokonana dla lat
1990–2000 oparta zarówno na bogatym materia-le
statystycznym, jak i reprezentatywnych bada-niach
ankietowych prowadzonych w przedsię-biorstwach
potwierdziła, że istnieje zależność
między kształtowaniem się bieżących przewag
innowacyjnych a napływem kapitału zagraniczne-go
w okresach wcześniejszych54. Siła tej zależ-ności
jest niejednakowa w branżach o różnym za-awansowaniu
technologicznym: relatywnie naj-większy
wpływ BIZ na innowacyjność uwidacznia
się przemysłach zaliczanych do tzw. średniowy-sokiej
oraz średnioniskiej techniki (np. przemysł
samochodowy, chemiczny)55. Brak jest natomiast
skorelowanych z napływem kapitału zagraniczne-go
zmian w innowacyjności branż zaawansowa-nych
technologicznie (wysokiej techniki). Niewiel-ki
wpływ BIZ odnotowano także w branżach zali-czanych
do techniki niskiej56.
4. 5. Znaczenie kapitału zagranicznego
w prywatyzacji polskiej gospodarki
Bezpośredni wpływ inwestycji zagranicznych
na strukturę polskiej gospodarki przejawia się
przede wszystkim w udziale inwestorów w prywa-tyzacji.
Jest to po pierwsze, tworzenie sektora
prywatnego poprzez rozpoczynanie w Polsce
działalności w formie joint ventures z partnerem
polskim lub zakładanie firm o 100% udziale inwe-stora
zagranicznego. Po drugie, inwestorzy mogą
przejmować udziały lub akcje w istniejących
przedsiębiorstwach państwowych, które objęte
są procesami prywatyzacyjnymi.
Ogółem, do końca 2000 roku zarejestrowano
w Polsce 37355 przedsiębiorstw z udziałem kapi-tału
zagranicznego, co stanowi 13,2% ogólnej
liczby podmiotów gospodarczych.
Najbardziej powszechną formą prawną dzia-łalności
podmiotów z kapitałem zagranicznym są
spółki prawa handlowego – w grudniu 2000 r.
funkcjonowało z udziałem kapitału zagraniczne-
22
23. go 42532 spółek z o.o. oraz 1204 spółek akcyj-nych.
Wzrasta również liczba podmiotów,
w których inwestorzy zagraniczni zainwestowali
powyżej 1 mln dol. Na koniec 2001 r. było ich 885,
czyli prawie 5- krotnie więcej niż w 1993 roku57.
Oprócz tworzenia nowych podmiotów, inwe-storzy
zagraniczni zgodnie z ustawą o prywaty-zacji
przedsiębiorstw państwowych mogą uczest-niczyć
w procesach prywatyzacyjnych istnieją-cych
firm państwowych. Trzy zasadnicze ścieżki
tego udziału to:
– zakup przez inwestora akcji lub udziałów
prywatyzowanych kapitałowo przedsię-biorstw
(po ich skomercjalizowaniu) w dro-dze
oferty publicznej i przetargów (prywaty-zacja
pośrednia),
– nabycie majątku firm w prywatyzacji bezpo-średniej
bądź utworzenie spółki, do której
wnoszone są aktywa tych przedsiębiorstw
(prywatyzacja bezpośrednia),
– zakup majątku firm podlegających likwidacji.
Przekształcenia własnościowe w Polsce obję-ły
liczbę 8453 przedsiębiorstw państwowych ist-niejących
w dniu 31 grudnia 1990 r58. Z tej liczby
do końca 2000 r. prywatyzację przeprowadzono
w 6711 przedsiębiorstwach, z czego 1500 sko-mercjalizowano,
1791 sprywatyzowano w drodze
prywatyzacji bezpośredniej, zaś w 1694 poddano
likwidacji z przyczyn ekonomicznych59. W rezul-tacie
na koniec 2000 r. w rejestrze znajdowało się
2268 przedsiębiorstw sektora państwowego.
Inwestorzy zagraniczni uczestniczą najczę-ściej
w prywatyzacji kapitałowej (pośredniej)
przedsiębiorstw państwowych. W latach
1990–2000 z udziałem kapitału zagranicznego
sprywatyzowano kapitałowo 199 przedsiębiorstw
państwowych, natomiast w wyniku prywatyzacji
bezpośredniej lub na bazie majątku zlikwidowa-nych
przedsiębiorstw państwowych powstało 55
firm z kapitałem zagranicznym. Skumulowana
wartość napływu kapitału zagranicznego z tytułu
sprzedaży akcji i udziałów oraz realizacji zobo-wiązań
inwestycyjnych wyniosła do końca 2000 r.
36,4 mld zł, co stanowi około 58% ogółu przycho-dów
z prywatyzacji kapitałowej w analizowanym
okresie (tabela 16). Wpływy do budżetu z tytułu
prywatyzacji pośredniej uzyskane od zagranicz-nych
inwestorów wzrastały dynamicznie w latach
1990–2000, najwyższy poziom osiągając w roku
2000 w związku z prywatyzacją Telekomunikacji
Polskiej SA.
5. Inwestycje portfelowe
w gospodarce kraju
przyjmującego
Skutki napływu inwestycji zagranicznych port-felowych
dla polskiej gospodarki można postrze-gać
co najmniej w kilku wymiarach:
– w odniesieniu do zmian podaży kapitału na
rynku krajowym,
– jako element łączący gospodarkę kraju lo-katy
ze światowym rynkiem finansowym,
– w kontekście zmian kursu walutowego
w kraju przyjmującym
5. 1. Zagraniczne inwestycje portfelowe
jako źródło finansowania
Napływ inwestycji zagranicznych jest źródłem
zasilania gospodarki kraju przyjmującego w kapi-tał.
Oznacza to uzupełnienie niewystarczających
oszczędności krajowych o zasoby zagraniczne.
O ile jednak kapitał w formie inwestycji bezpośre-dnich
niesie ze sobą także inne aktywa (techno-logia,
innowacje, nowoczesne metody zarządza-nia
itp.) i ma charakter długookresowy, to inwe-stycje
portfelowe oznaczają napływ kapitału sen-su
stricto i mogą mieć charakter krótkookresowy.
Nowe możliwości pozyskiwania kapitału nie-zbędnego
do finansowania rozwoju przedsię-biorstw
pojawiły się dzięki powstaniu w Polsce
rynku kapitałowego, którego podstawową instytu-cją
jest Giełda Papierów Wartościowych w
23
24. Warszawie funkcjonująca od 1991 r. jako spółka
akcyjna z większościowym udziałem Skarbu
Państwa. Giełda umożliwia kojarzenie inwesto-rów
krajowych i zagranicznych z podmiotami go-spodarczymi.
Jest ona także instrumentem przy-spieszającym
przepływ kapitału, co oddziałuje na
tempo wzrostu gospodarczego oraz przebieg
przekształceń strukturalnych w gospodarce. Jed-nym
z czynników wyznaczających wartość
przedsiębiorstw na rynku kapitałowym jest ich
efektywność, a zatem poddanie ocenie inwesto-rów
bieżących i rozwojowych decyzji przedsię-biorstw
powinno wpływać na poprawę efektywno-ści
spółek giełdowych.
Inwestycje portfelowe o charakterze udziało-wym
oznaczające zakup akcji przedsiębiorstw na
giełdzie są jedną z form zasilania przedsiębiorstw
w kapitał. Zaangażowanie inwestorów zagranicz-nych
w obroty na polskim rynku akcji charaktery-zowało
się w latach 90. znaczną zmiennością. Po
okresie wzrostu udziału inwestorów zagranicz-nych
w porównaniu z innymi grupami inwestorów
do roku 1998, nastąpił spadek do 28% w 2000 r.,
a w 2001 r. ponowny wzrost do poziomu 34% (ta-bela
17). Jednocześnie jednakże należy odnoto-wać
spadek kapitalizacji giełdowej ze 130 mld zł
na koniec 2000 r. do 103 mld na koniec 2001 r.60.
W rezultacie, mimo wzrostu udziału inwestorów
zagranicznych w rynku akcji, nastąpiło zmniej-szenie
ich zaangażowania w kategoriach bez-względnych.
Na koniec 2001 r. wartość akcji bę-dących
w posiadaniu inwestorów zagranicznych
szacuje się na około 35 mld zł61.
Obok zasilania przedsiębiorstw, zagranicz-ne
inwestycje portfelowe mogą być
wykorzystywane do finansowania potrzeb po-życzkowych
budżetu. Służą temu obligacje wy-emitowane
przez polski rząd na rynkach zagra-nicznych
i zakupione przez nierezydentów, obli-gacje
emitowane na rynek krajowy i zakupione
przez inwestorów zagranicznych oraz znajdują-ce
się w posiadaniu nierezydentów bony skar-bowe.
Chociaż jest to źródło finansowania bie-żących
wydatków budżetowych i częściowo
może pobudzać procesy inwestycyjne w gospo-darce,
to z drugiej strony jest to także zobowią-zanie
budżetu, obciążające okresy przyszłe.
Zatem nadmierny wzrost tego typu inwestycji
jest w długim okresie dla gospodarki niekorzy-stny.
Dług zagraniczny Skarbu Państwa z tytułu
obligacji skarbowych wyemitowanych na mię-dzynarodowych
rynkach kapitałowych (z wyłą-czeniem
obligacji typu Brady) wzrósł według
wartości nominalnej ponad siedmiokrotnie w la-tach
1995–2000 tj. z 617 mln zł w 1995 r. do
4462,6 mln zł na koniec 2000 r.) Dług krajowy
Skarbu Państwa wobec inwestorów zagranicz-nych
wzrósł w kategoriach nominalnych
z 3077,0 mln zł w 1995 r. do 17752,0 mln zł na
koniec grudnia 2000 r.62
Badania porównawcze dotyczące znaczenia
różnych form inwestycji zagranicznych dla finan-sowania
rozwoju gospodarczego w krajach Euro-py
Środkowej i Wschodniej wskazują jednakże na
relatywnie większą rolę inwestycji bezpośrednich
niż portfelowych. Szacunki ekonometryczne do-wodzą,
że zwiększenie zagranicznych inwestycji
bezpośrednich i portfelowych o 1% przynosi
przyrost inwestycji krajowych w środkach trwa-łych
odpowiednio o 0,7% i 0,2%63.
Oceniając oddziaływanie inwestycji zagra-nicznych
portfelowych na polską gospodarkę
należy również uwzględnić ich wpływ na roz-wój
krajowego rynku finansowego. Polski rynek
finansowy jest jeszcze stosunkowo mało doj-rzały,
ze względu m.in. na krótki okres funkcjo-nowania,
relatywnie niską skłonność do
oszczędzania, ograniczoną płynność itp. Ak-tywność
inwestorów zagranicznych z reguły
powinna wpływać korzystnie na rozwój tego
rynku – zwiększa się podaż kapitału i popyt na
różnego rodzaju instrumenty finansowe, poja-wiają
się nowe instrumenty (np. rozwój GPW:
w 2000 r. – obligacje korporacyjne, 2001 r. –
wprowadzenie do obrotu giełdowego kontrak-tów
terminowych na akcje spółek itp.) i nowe
24
25. segmenty rynku (np. rynek papierów skarbo-wych,
czyli hurtowy rynek obligacji).
Obecność inwestorów zagranicznych pozwa-la
na pogłębienie rynku finansowego w Polsce
poprzez zwiększenie wolumenu transakcji, kon-kurencja
sprzyja poprawie efektywności jego
funkcjonowania oraz tworzeniu sfery instytucjo-nalno-
regulacyjnej.
Jednak znaczny napływ zagranicznych inwe-stycji
portfelowych może grozić gospodarce nie-możliwymi
do przewidzenia zakłóceniami wywo-łanymi
nagłym odpływem kapitału. Inwestorzy
portfelowi kierują się bowiem głównie motywem
zysku z lokat i nie są zainteresowani, aby wpły-wać
na kształt przedsięwzięć gospodarczych.
5. 2. Napływ inwestycji portfelowych a kurs
walutowy
Inwestycje portfelowe pozostają w ścisłym
związku z kształtowaniem się kursu walutowego
kraju przyjmującego. Po pierwsze, istotny jest ak-tualny
poziom kursu, i po drugie, przewidywania
co do możliwej aprecjacji/deprecjacji lokalnej wa-luty.
Czynniki te w powiązaniu z kształtowaniem
się stopy zwrotu z lokat, poziomem ryzyka, oce-ną
możliwości reinwestowania oraz zróżnicowa-niem
portfela inwestycyjnego wpływają na na-pływ
i odpływ kapitału portfelowego. Czynniki te
ilustruje rysunek 1.
Z drugiej strony, zmiany inwestycji portfelo-wych
oddziałują na kurs walutowy, zarówno no-minalny,
jak i realny. Siła i zakres tego oddziały-wania
zależy od mechanizmu kursowego obo-wiązującego
w danej gospodarce – czy obowią-zuje
system kursu stałego czy płynnego.W syste-mie
kursów płynnych, jaki obowiązuje w Polsce
od kwietnia 2000 r. bank centralny nie ma żad-nych
formalnych zobowiązań do interwencji na
rynku walutowym, dostosowania następują za-tem
automatycznie pod wpływem sił podaży i po-pytu.
Kapitał zagraniczny napływający na rynek
walutowy kreuje dodatkowy popyt na walutę kra-jową
wywołując tendencję do nominalnej apre-cjacji
jej kursu. Odpływ kapitału zagranicznego
lub obniżenie jego napływu powoduje natomiast
spadek popytu na walutę krajową i w rezultacie
obniżenie kursu waluty.
Wzrost znaczenia przepływów krótkotermi-nowego
kapitału portfelowego może w określo-nych
warunkach pogłębiać aprecjację waluty
lub przeciwnie – prowadzić do jej deprecjacji.
Zmiany kursu waluty mogą być związane nie
tylko z faktycznym napływem kapitału zagra-nicznego,
ale nawet z oczekiwaniem inwesto-rów
na powiększenie tego napływu. Przykła-dem
takiego oddziaływania jest kształtowanie
się relacji między zmianami zagranicznych in-westycji
portfelowych w Polsce a kursem złote-go
w 2001 r. W I kwartale aprecjacja złotego
była rezultatem napływu zagranicznego kapita-łu
portfelowego oraz oczekiwań co do zwięk-szenia
tego napływu. Wzrost zainteresowania
polskimi obligacjami skarbowymi, pogłębiony
obniżeniem stóp procentowych o 200 pkt. ba-zowych
w okresie luty–marzec 2001 spowodo-wał
rzeczywisty dodatkowy strumień inwestycji
zagranicznych, czego skutkiem była dalsza
aprecjacja złotego.
W okresie maj–czerwiec 2001 r. ze względu
na przewartościowanie złotego, spadek cen obli-gacji
oraz możliwość dalszego zwiększenia po-daży
obligacji (w związku z prognozowanym
wzrostem deficytu budżetowego) nastąpił odpływ
kapitału portfelowego z Polski. W lipcu nastąpiła
silna deprecjacja złotego i nieznaczne osłabienie
złotego, co wraz z oczekiwaniem na dalszą re-dukcję
stóp procentowych zwiększyło zaintereso-wanie
obligacjami i spowodowało ponowny na-pływ
inwestycji portfelowych. W rezultacie jesie-nią
2001 r. kurs złotego zaczął stopniowo umac-niać
się (wykres 3).
Silne wahania kursowe są dla gospodarki
niebezpieczne. Kurs waluty może być
przedmiotem działalności spekulacyjnej, w re-
25
26. zultacie czego powstają tzw. bąble spekulacyj-ne
kursu. Pod pojęciem tym rozumie się różni-cę
między poziomem kursu odzwierciedlającym
sytuację makroekonomiczną, a kursem, który
ukształtował się w wyniku operacji spekulacyj-nych,
tj. działań nakierowanych na sztuczne
wzmocnienie lub osłabienie waluty64. Badania
tego zjawiska dla gospodarki polskiej oparte na
zmiennych takich jak rentowność obligacji, pre-mia
za ryzyko oraz kurs terminowy pokazują,
że kurs złotego charakteryzują przeplatające
się okresy aprecjacji i deprecjacji, w niektórych
okresach związane z operacjami spekulacyjny-mi65.
Działania spekulacyjne inwestorów mogą
prowadzić do kryzysu walutowego. Otwarcie
gospodarki na przepływy kapitału zagraniczne-go
wymaga zatem zgromadzenia odpowiednich
zasobów rezerw dewizowych zapewniających
bezpieczną pozycję inwestycyjną66. Inwestorzy
zagraniczni w ocenie lokat na danym rynku bio-rą
pod uwagę różne wskaźniki67:
– zagrożenie kryzysem płynności ocenia się
na podstawie relacji krótkoterminowego za-dłużenia
walutowego krajowych podmiotów
gospodarczych do wielkości oficjalnych re-zerw
walutowych,
– zdolność do obrony kursu waluty krajowej
pokazuje relacja sumy krótkoterminowego
zadłużenia walutowego, inwestycji portfelo-wych
krótkoterminowych oraz długotermi-nowych
o charakterze spekulacyjnym od-niesiona
do wielkości oficjalnych rezerw wa-lutowych,
– kapitał krótkoterminowy (w tym krótkoter-minowych
inwestycji portfelowych) w ze-stawieniu
z deficytem obrotów bieżących
pokazuje zdolność do finansowania tego
deficytu.
Wskaźniki te wraz z subiektywną oceną in-westorów
co do zmian poziomu ryzyka związa-nego
z dokonywaniem lokat na danym rynku
wywołują zmiany w napływie i odpływie inwesty-cji
portfelowych.
6. Podsumowanie
Najważniejszym skutkiem inwestycji zagra-nicznych
dla polskiej gospodarki jest uzupełnie-nie
niedostatecznych zasobów akumulacji we-wnętrznej
środkami zewnętrznymi, co niewątpli-wie
zwiększa możliwości rozwojowe gospodarki.
Finansowanie rozwoju za pośrednictwem inwe-stycji
zagranicznych odbywa się głównie poprzez:
– inwestycje bezpośrednie typu greenfield,
– inwestycje udziałowe (bezpośrednie i port-felowe),
– napływ kapitału zagranicznego związany
z prywatyzacją przedsiębiorstw państwo-wych
(zasilanie przedsiębiorstw i budżetu),
– inwestycje portfelowe w papiery dłużne
(obligacje, bony skarbowe).
Na tempo wzrostu gospodarczego korzystnie
wpływają także rosnące w latach 90. wydatki in-westycyjne
podmiotów z udziałem kapitału zagra-nicznego.
Z drugiej strony jednakże reinwestowa-ne
zyski stanowiące źródło zwiększające kapita-ły
własne firm z udziałem inwestorów zagranicz-nych
charakteryzowały się w latach 90. tendencją
malejącą, a od 1998 roku straty przedsiębiorstw
bezpośredniego inwestowania przewyższyły ich
zyski. Ponadto ekspansja inwestorów zagranicz-nych
częściowo hamuje aktywność inwestycyjną
firm lokalnych, zwłaszcza tych, które nie są
w stanie sprostać konkurencji zagranicznej.
Utrzymywanie się takiej tendencji w dłuższym
okresie jest dla gospodarki niekorzystne.
Pozytywnym efektem inwestycji zagranicz-nych
– w obu ich formach tj. bezpośrednich i port-felowych
– jest ich wpływ na poprawę efektywno-ści
gospodarowania dzięki zwiększeniu konku-rencji
na rynkach finansowych oraz rynkach to-warów
i czynników produkcji.
Dodatkowe skutki wynikające z napływu bez-pośrednich
inwestycji zagranicznych wiążą się
z transferem technologii oraz umiejętności orga-nizacyjnych
i menedżerskich, który przeważnie
towarzyszy transferowi kapitału. Sprzyja to mo-
26
27. dernizacji gospodarki oraz poprawie konkuren-cyjności
produkowanych w Polsce towarów.
Działalność firm z kapitałem zagranicznym
oddziałuje również na zatrudnienie. W przypad-ku
Polski jest to wpływ pozytywny – w ujęciu glo-balnym,
w skali gospodarki jako całości inwesty-cje
zagraniczne nie spowodowały ograniczenia
zatrudnienia. Przeciwnie – wzrasta liczba zatru-dnionych
w przedsiębiorstwach z udziałem kapi-tału
zagranicznego. Pozytywnie należy ocenić
wpływ inwestycji zagranicznych na wydajność
pracy, która w przedsiębiorstwach z udziałem za-granicznych
inwestorów jest kilkakrotnie większa
niż w przedsiębiorstwach z kapitałem wyłącznie
polskim.
Do negatywnych skutków napływu kapitału
zagranicznego w formie lokat bezpośrednich na-leży
duży udział podmiotów z kapitałem zagra-nicznym
w kreowaniu ujemnego salda obrotów
bieżących bilansu płatniczego.W 2001 r. genero-wały
one aż 81% deficytu w polskim handlu za-granicznym.
Skutki inwestycji zagranicznych dla gospodar-ki
są w znacznym stopniu uzależnione od struk-tury
napływającego kapitału. Korzystniejsze są
inwestycje długoterminowe, o charakterze pro-dukcyjnym.
Jak pokazuje doświadczenie wielu
krajów nadmierny wzrost udziału kapitału krótko-terminowego
o charakterze spekulacyjnym
zwiększa zagrożenie kryzysem walutowym.
W przypadku Polski wydaje się, że proporcja mię-dzy
kapitałem długoterminowym (inwestycje bez-pośrednie
i długoterminowe lokaty portfelowe)
a kapitałem krótkoterminowym nie stwarza do-tychczas
zagrożenia dla gospodarki, chociaż ba-dania
empiryczne na temat przeplatających się
okresów aprecjacji i deprecjacji polskiej waluty
potwierdzają, że są one częściowo skutkiem ope-racji
spekulacyjnych.
Trudno jest jednoznacznie ocenić łączny efekt
napływu inwestycji zagranicznych do Polski. Po
pierwsze, dlatego, że napływ kapitału obejmuje
stosunkowo krótki – dziesięcioletni okres, a jego
skutki nakładają się na zmiany związane z trans-formacją
gospodarczą. Po drugie, inwestycje nio-są
szereg pozytywnych efektów, ale także stwa-rzają
zagrożenia. Wiele z nich ma charakter nie-mierzalny,
inne można odmiennie interpretować
w zależności od tego jak zostaną ustalone priory-tety,
a zatem jakie wagi nadaje się poszczegól-nym
elementom. Po trzecie, obok skutków ekono-micznych
inwestycje zagraniczne mają szereg
trudnych do zinterpretowania implikacji społecz-nych,
psychologicznych, kulturowych.
Napływ inwestycji zagranicznych niewątpliwie
stwarza szansę przyśpieszenia wzrostu gospo-darczego,
co potwierdzają zarówno symulacje
ekonometryczne, jak i badania empiryczne efek-tów
cząstkowych napływu kapitału zagraniczne-go,
przy czym oddziaływanie na tempo wzrostu
jest większe w przypadku inwestycji bezpośre-dnich
niż inwestycji portfelowych. Wykorzystanie
tej szansy zależy w znacznym stopniu od polityki
gospodarczej, na co wskazują przykłady różnych
krajów – Irlandii, Estonii, Węgier czy Meksyku.
Autorka jest pracownikiem Instytutu Gospodarki Światowej
Szkoły Głównej Handlowej
27
28. 28
Załącznik
Tabela 1. Inwestycje bezpośrednie a inwestycje portfelowe: główne różnice
Kategorie różnicujące Inwestycje bezpośrednie Inwestycje portfelowe
Najczęstszy inwestor Korporacje międzynarodowe Jednostkowy kapitał prywatny
Cel inwestycji Sprawowanie efektywnej kontroli nad działalnością ze strony inwe-stora
zagranicznego.
Nie prowadzą do ustanowienia efektywnej kontroli za strony inwe-stora
zagranicznego nad działalnością przedsiębiorstw.
Najważniejsze motywy Uwzględnienie przez inwestora nie tylko stopy zysku i strat,
lecz również wielu innych czynników.
Korzystna stopa procentowa i niskie ryzyko są głównymi
motywami.
Horyzont czasowy Korporacja rozpatruje daną lokatę przez pryzmat korzyści, jakie
przyniesie dana inwestycja z punktu widzenia maksymalizacji dłu-gookresowej
stopy zysku.
Inwestor zainteresowany jest głównie akcjami przedsiębiorstw za-granicznych
przynoszących najwyższe korzyści w krótkim okresie,
Czas trwania inwestycji Inwestycja długookresowa. Inwestycja chwilowa.
Rodzaj aktywów przekazywanych przez inwestora Inwestycja obejmuje cały „pakiet” aktywów – finansowych, rzeczo-wych,
technologicznych, know-how.
Inwestycja wyłącznie finansowa.
Szybkość wejścia na rynek i wycofania się z rynku Zarówno wejście na rynek i jego opuszczenie to proces długotrwały. Łatwość wejścia i wyjścia z rynku.
Stabilność inwestycji Wysoka stabilność; inwestor zainteresowany jest stałym strumie-niem
dochodu.
Mała stabilność; inwestor nabywa akcje (obligacje) w zależności od
aktualnych notowań.
Zakres kontroli inwestora Inwestor ma większy lub mniejszy wpływ na rentowność danego
przedsiębiorstwa.
Inwestor nie ma wpływu na rentowność przedsiębiorstwa,
w którym ma udziały.
Możliwość stosowania zachęt przez kraj przyjmujący inwestycje Skomplikowany i kosztowny proces zachęt dla inwestorów. Wprzypadku papierów rządowych łatwość zachęcenia inwestorów.
Stosunek opinii publicznej w kraju przyjmującym inwestycje Duża świadomość społeczeństwa o rozmiarach inwestycji. Mała świadomość społeczeństwa o inwestycjach.
Źródło: Opracowanie i adaptacja z: J. Sikorski: Korporacje międzynarodowe we współczesnej światowej gospodarce kapitalistycznej. SGPiS, Warszawa 1981, s. 221-222.
29. 29
Tabela 2. Potencjalne skutki napływu zagranicznych inwestycji bezpośrednich dla kształtowania przewag konkurencyjnych gospodarki kraju przyjmującego
Sfera
oddziaływania
Skutki
pozytywne
Skutki
negatywne
Warunki w kraju przyjmującym sprzyjające
występowaniu pozytywnego oddziaływania
Zasoby Uzupełnienie krajowych zasobów i umiejętności (takich jak
kapitał, technologia, umiejętności menedżerskie, dostęp do
rynków zbytu).
Zasoby transferowane poprzez BIZ mogą być niewystar-czające
lub niedopasowane do lokalnych potrzeb.
Napływ BIZ może ograniczyć dostęp do rynków zagranicz-nych
dla podmiotów krajowych.
Dostępność zasobów (w szczególności komplementarnych
do transferowanych przez inwestorów zagranicznych) i ich
niskie koszty realne.
Brak strukturalnych i instytucjonalnych przeszkód ograni-czających
poprawę jakości lokalnych zasobów.
Strategie rozwojowe wspierające kształtowanie dynamicz-nych
przewag komparatywnych.
Przedsiębiorczość Pobudzenie nowej przedsiębiorczości, wprowadzenie no-wych
sposobów zarządzania, stylu pracy oraz zdynamizo-wanie
walki i praktyk konkurencyjnych.
Niemożność wprowadzenia zagranicznych wzorców za-chowań
przedsiębiorczych oraz stylów pracy i ich niedopa-sowanie
do lokalnej kultury biznesu.
Wystąpienie niepokojów społecznych jako reakcji na nowe
rozwiązania wprowadzane przez zagranicznych inwestorów.
Działania eliminujące lokalną konkurencję i prowadzące do
zbyt dużej koncentracji podaży (w skrajnym przypadku do
pozycji monopolistycznej inwestora zagranicznego).
Polityka promująca lokalne postawy przedsiębiorcze oraz
etykę w biznesie; pobudzanie efektywności działania sił
rynkowych; likwidacja niedoskonałości rynku (niekiedy ła-twiejsze
do wprowadzenia w krajach dużych w porównaniu
do krajów małych).
Efektywność Bardziej efektywna alokacja zasobów dzięki zwiększeniu ry-walizacji,
efekty spill-over (w odniesieniu do lokalnych pro-ducentów
i konsumentów). BIZ może wspomagać poprawę
jakości lokalnej bazy surowcowej oraz zasobów, pobudzać
do tworzenia sektorów wspomagających i pokrewnych.
Poprawa jakości zasobów lokalnych może być ograniczona
przez zepchnięcie krajowej produkcji do dziedzin o niskiej
wartości dodanej, przy jednoczesnym kreowaniu importu
towarów zaawansowanych technologicznie.
Możliwość ograniczenia powiązań firm krajowych z zagra-nicznymi
dostawcami i odbiorcami.
Zasady oraz efektywność polityki makroekonomicznej oraz
systemu administracyjnego. W szczególności istotne jest
tworzenie przejrzystego porządku prawnego, warunków
konkurencji oraz wszelkie działania rządu promujące popra-wę
jakości zasobów technologicznych i kapitału ludzkiego,
wspieranie rozwoju skupisk przemysłów pokrewnych
i wspomagających np. tworzenie parków technologicznych.
Wpływy do budżetu
z tytułu podatków
Współtworzenie przez podmioty z kapitałem zagranicznym
krajowego PKB (dzięki transferowi zasobów, poprawie ich
wydajności, przedsiębiorczości); generowanie przez firmy
z kapitałem zagranicznym dodatkowych wpływów do bu-dżetu
z tytułu podatków.
Ograniczenie wzrostu PKB (przez ww. skutki negatywne).
Zmniejszenie potencjalnych wpływów podatkowych przez
stosowanie cen transferowych.
Polityka mająca na celu ograniczenie stosowania cen trans-ferowych.
30. 30
Tabela 2. Potencjalne skutki napływu zagranicznych inwestycji bezpośrednich dla kształtowania przewag konkurencyjnych gospodarki kraju przyjmującego (cd)
Sfera
oddziaływania
Skutki
pozytywne
Skutki
negatywne
Warunki w kraju przyjmującym sprzyjające
występowaniu pozytywnego oddziaływania
Bilans płatniczy Poprawa bilansu obrotów bieżących poprzez substytucję
importu i kreację eksportu.
Napływ kapitału w formie BIZ oddziałuje na bilans obrotów
kapitałowych równoważąc ujemny bilans obrotów bieżą-cych.
Pogorszenie bilansu obrotów bieżących w sytuacji, gdy fir-my
z udziałem zagranicznym generują import lub ograni-czają
eksport.
Długookresowe monitorowanie wyników w eksporcie i im-porcie
uzyskiwanych przez podmioty z kapitałem zagra-nicznym.
Zachęty eksportowe.
Dążenia integracyjne Powiązanie kraju lokalizacji inwestycji z rynkiem globalnym,
tworzenie bardziej efektywnego międzynarodowego
podziału pracy.
Pogorszenie bilansu obrotów bieżących. Zachęty dla napływu kapitału do dziedzin, które charakte-ryzują
się wysokim poziomem wartości dodanej. Promowa-nie
rozwijania przewag komparatywnych bazujących na lo-kalnych
zasobach.
Stosunki polityczne,
społeczne i kulturowe
Przenikanie wzorców zachowań biznesowych, kulturo-wych,
konsumpcyjnych. Kształtowanie kultury pracy.
Kulturowe, polityczne i społeczne niepokoje pojawiające się
w sytuacji, gdy zagraniczne wzorce nie są dopasowane do
lokalnego środowiska.
Polityka informacyjna, ułatwiająca przemiany społeczne,
polityczne, psychologiczne, kulturowe.
Źródło: UNCTAD, 1999, s. 235.
31. Tabela 3. Napływ zagranicznych inwestycji bezpośrednich (BIZ) do Polski
31
w latach 1990–2000 w mln dol.
Źródło: Dane UNCTAD, World Investment Report 2002, UN 2002 oraz dane NBP.
Tabela 4. Skumulowana wartość BIZ w Polsce w okresie 1990–2001 w mln dol.
Źródło: Dane NBP
Tabela 5. Zmiany stanu i struktury zagranicznych inwestycji portfelowych w Polsce
w mln dol. (dane według bilansu płatniczego na bazie transakcji)
Źródło: Bilans płatniczy na bazie transakcji, NBP, www.nbp.pl
32. Tabela 6. Zagraniczne inwestycje portfelowe w Polsce w latach 90. w mln dol. (dane na bazie
bilansu aktywów i pasywów zagranicznych)
Źródło: „Bilanse należności i zobowiązań zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej" za lata 1996-2000, NBP Warszawa oraz
32
www.nbp.pl
Tabela 7. Skumulowana wartość BIZ jako % PKB
Źródło: Dane UNCTAD i obliczenia własne na podstawie danych NBP i GUS.
Tabela 8. Relacja napływu BIZ do inwestycji brutto w Polsce na tle wybranych krajów w %
Źródło: Dane UNCTAD i obliczenia własne na podstawie danych NBP i GUS.
33. Tabela 9.Wydatki inwestycyjne spółek z udziałem kapitału zagranicznego w Polsce według
33
sekcji EKD (w milionach złotych)
Źródło: Obliczenia własne na podstawie danych GUS.
Tabela 10.Wydajność pracy w latach 1995-2000: firmy z kapitałem zagranicznym i z kapitałem
wyłącznie polskim
Dane dla firm składających bilans, w okresie 1999-2000 podmioty o zatrudnieniu > 9
Źródło: Na podstawie danych GUS.
34. Tabela 11. Korelacja BIZ i polskiego handlu zagranicznego w latach 1991–2001
Źródło: Obliczenia własne na podstawie danych GUS i NBP.
Tabela 12. Struktura geograficzna eksportu firm z udziałem zagranicznym – porównanie dla lat
34
1995 i 2001 (mln dol. i %)
Źródło: Opracowanie i obliczenia na podstawie danych IKiCHZ.
35. Tabela 13. Struktura geograficzna importu firm z udziałem zagranicznym – porównanie dla lat
35
1995 i 2001 (mln dol. i %)
Źródło: Opracowanie i obliczenia na podstawie danych IKiCHZ.
Tabela 14. Zmiany w strukturze eksportu: porównanie firm z kapitałem zagranicznym
oraz firm z kapitałem polskim w latach 1995–2000
Źródło: Obliczenia własne na podstawie danych NBP, GUS i B. Durka, red. (2001) s. 63–69
36. Tabela 15. Zmiany w strukturze eksportu: porównanie firm z kapitałem zagranicznym oraz firm z
kapitałem polskim w latach 1995–2000
Źródło: Obliczenia własne na podstawie Roczników Statystycznych HZ za lata 1995-2000 oraz danych IKiCHZ.
36
37. Tabela 16.Wpływy od inwestorów zagranicznych z tytułu prywatyzacji kapitałowej w latach
1990–2000 na tle ogółu wpływów z prywatyzacji (wg stanu na koniec roku w mld zł)
Źródło: Opracowanie własne na podstawie: Raport o przekształceniach własnościowych w 2000 roku. Ministerstwo Skarbu
37
Państwa, Warszawa 2001, s.16; www.msp.gov.pl.
Tabela 17. Zaangażowanie inwestorów zagranicznych w obrocie papierami wartościowymi na
Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w latach 1998–2001 – udział w %
Źródło: Zestawienie na podstawie danych GPW oraz A.Czepurko: Inwestycje na polskim rynku kapitałowym, op.cit., s.58.