2. Dedicamos toda a nosa vida a adestrar a nosa mente:
adquirimos coñecementos e ensínannos a pensar,
pero no territorio emocional, en cambio,
somos todos autodidactas, en maior ou menor medida.
Hai quen considera as emocións como obstáculos
que interfiren na nosa dimensión racional.
A Ecoloxía Emocional sostén que non é así e que as
emocións son unha linguaxe distinta e complementaria.
Unha mente intelixente pero desconectada das emocións
construiría mapas de decisión equivocados e perigosos.
As emocións dan cor á paisaxe e serven para orientarnos no
mundo: indícannos se a ruta que eliximoso é adaptativa ou
destrutiva.
¡Refleja!
16. “Ter o deber de facer limpeza das relacións
que son ficticias, insás
e non nos deixan medrar como persoas”.
¡Refleja!
17. Non somos responsables do que sentimos
(as emocións non se elixen nin se planifican)
pero si de aquilo que facemos co que sentimos.
O que importa é cómo se xestionan, o que se fai con elas.
Escollemos a nosa actitude e a nosa conduta.
“Pensar que algo nos será dado sen que fagamos algo por iso
e queixarnos por non recibilo,
contribúe á contaminación emocional”.
¡Refleja!
18. Desde o amor e ao servizo do Amor,
Reflicte!
Envía mensaxes positivos aos teus, será unha maneira máis de demostralles o teu amor.
SOLICITAMOS DIFUNDIR SeN MODIFICAR o CONTIDO DESTA PRESENTACIÓN
Esta presentación foi realizada en base a un artigo de Sergio Sinay publicado na Revista de La Nación.
Investigacións de Mercé Conangia e Jaume Soler
Música: “Saint Seiya – Athenas violin theme”
Non busquemos a excusa das nosas emocións que nos perxudican
ou perxudican aos demais nos feitos dos outros. Busquemos
a causa, sempre, dentro de nós mesmos, porque ningunha emoción
de ningún ser pode ter acción en nós se nós estamos protexidos
polol escudo do Amor e vibramos nesa sintonía.
Ti elixes qué desexas reflectir ao teu contorno e iso mesmo recibirás.
