2. Afecto:Trátase da inclinación ata alguén
ou algo, especialmente de amor o cariño.
Utilízase de maneira máis formal ou
distante co concepto de amor. Non é o
mesmo sentir afecto por alguén que
amalo. Por outra parte, non é frecuente
dicir que se ama a un obxecto, mentras
que ter afecto por unha cousa é máis
común.
3. Para a psicoloxía, a afectividade e a
susceptibilidade do ser humano fronte ás
distintas alteracións do mundo real ou
simbólico.
Existían diversos afectos, que podemos
observar a continuación:
4. O desexo: Cando unha persoa
determinase a realizar unha acción
movida por unha afección que proven da
su propia esencia.
5. A alegría: Dase a trascender dun grado de
perfección a outro maior.
7. A admiración: Ten lugar cando o alma queda
perplexa ante unha imaxen, dado que non
pode conectala con outras.
8. O desprezo: Dado o insignificante impacto
producido na alma por unha cousa, a primera
intenta buscar todo o que nesta última non
encontra, en lugar de prestar atención ao
que se advirte nela.
9. O amor:É a combinación duhna alegría cun
feito de orixen externo ao propio ser.
10. O odio: Semellante ao amor, conxúgase unha
tristeza con unha causa externa.
11. A propensión: Dáse cando a idea dun obxeto
que accidentalmente provoca alegría,
acompaña a unha alegría.
12. A adversión: É como a propensión, pero en
lugar de alegría centrase en unha tristeza.
13. A intelixencia
emocional: É unha
capacidade que moitas
persoas non son
conscientes de ter, pero
cuxa existencia pon de
manifesto as
investigacións
na Psicoloxía. Moitos
estudos chegan a
demostrar que esta
cualidade constitúe e
determina ao ser
humano, distinguindo o
seu nivel de benestar.
14. O desenvolvemento da intelixencia
emocional xenera habilidades internas de
autocoñecemento, como conciencia propia,
a motivación e a xestión emocional;
e habilidades externas, como a empatía e
a destreza social, que engloba aptitudes
relacionadas coa popularidade, o liderazgo e
a eficacia interpersoal.
15.
16. O amor romántico:É
un dos modelos
do amor que
fundamenta
o matrimonio
monogámico e as
relacións de parella
estables nas
culturas modernas,
principalmente nas
occidentales.
17. É considerado un
sentimento diferente e
superior ás necesidades
fisiolóxicas, como o
desexo sexual o a
luxuria, e implica unha
mezcla do desexo
emocional e sexual,
otorgándolle, máis
énfase ás emocións que
ao placer físico, a
diferenza do amor
platónico, que
encóntrase o espiritual
18. Os grandes amores da
ficción e da poesía
están baseados no
amor romántico,aquél
cargado de emocións
que van da paixón aos
ciumes e á angustia.
O amor romántico,
como ningún outro,
sumerxe a un
completamente no
outro.
Cuando Chaucer dixo
que “O amor é cego"
refírese que a
intensidade do amor
romántico distorsiona
nosa obxectividade.
Na nosa necesidade
polo outro deixamos
de ver as súas faltas
ou errores,
engrandecemos as
súas fortalezas e
perdemos todo o
sentido da proporción
19. 1. Eros. A atracción
física, intensidade e
magnetismo sexual.
Empeza e termina
rápido.Rara vez pasa a
unha relación máis
profunda e duradera.
2. Ludus. Hai pouco
nivel de compromiso.
Saen con varias persoas,
pero procuran non
desarroiar a
dependencia del ou da
enamorada.
3. Storge. É cálido e
apaixoado. Emerxe
da amizade, non hai
indeterminado punto
fixo de inicio. É un
amor sólido, estable e
chega a sobrevivir as
crisis, pero non conten
a pasión dramática.
4. Mania. É tormentoso,
aloucado e produce
axitación. Quen o
experimenta necesita a
atención e o afecto do
outro de maneira
insaciable.
20. 5. Pragma. É un amor
máIs práctico, quen o
experimenta busca a
parella adecuada coas
características
adecuadas. Unha vez
que atopa a esa
persoa e se existe
acordo, empezan a
desarroiarse
sentimentos máis
intensos entre as
partes interesadas.
6. Ágape. É o amor
paciente, que non
esixe, tenro e sempre
presente.É un amor
ideal máis que real.
21. A heterosexualidade:
É unha orientación
sexual predominante
caracterizada polo
desexo e a atracción
ata persoas do sexo
oposto. Un home
heterosexual síntese
atraído polas
mulleres, mentras
que unha muller
heterosexual síntese
atracción polos
hombres.
22. Homosexualidade: É
unha orientación
sexual que defínese
como a interacción ou
atracción, afectiva, emo-
cional e sentimental cara
a individuos do mesmo
sexo.
Etimoloxicamente,a
palabra homosexual é un
híbrido do grego hómos e
do adxectivo
latino sexualis, o que
suxire unha relación
sentimental e sexual
entre persoas do mesmo
sexo.