φιλαναγνωσία, παραμύθι

1. 1.

2. Μια φορά κι έναν καιρό το μικρό αρκουδάκι ο
Μελένιος, ζούσε με την οικογένειά του, τη μαμά,
τον μπαμπά και τον αδερφό του τον Καφετί,
στην καρδιά του δάσους, σε ένα ξύλινο σπιτάκι
στο «Ξύλινο Χωριό».
Το «Ξύλινο Χωριό», είναι το χωριό των
αρκούδων.
Του Μελένιου του άρεσε να ζωγραφίζει, να
ζωγραφίζει ό,τι έβλεπε γύρω του. Δεν είχε μέτρο
η αγάπη του για τη ζωγραφική.
2.

3. 3.

4. Όταν όλοι έπεφταν για ύπνο, ο Μελένιος έπαιρνε
το καβαλέτο του και έτρεχε κάτω από της
πανσέληνου το φως να ζωγραφίσει! Ζωγράφιζε
τα άστρα, τον ουρανό, αλλά και εκεί που κανείς
δεν μπορεί να δει .... τους πλανήτες!
Όταν ξημέρωνε πάλι ζωγράφιζε.... ζωγράφιζε
τον ήλιο, τα σύννεφα, τον γαλανό ουρανό, τα
πουλιά, τα δέντρα.....
Το μεσημέρι ζωγράφιζε τα ζωάκια να
κοιμούνται κάτω από τη σκιά των δέντρων.
Ακόμα και τον ήλιο να δύει.
Στο σχολείο πάντα έπαιρνε βραβείο στη
ζωγραφική. Όλοι ήταν περήφανοι για τον
Μελένιο.
4.

5. 5.

6. Την ημέρα που ο Μελένιος μεγάλωσε πήρε το
καβαλέτο του και ξεκίνησε για σπουδές στη
«Μεγάλη Ζούγκλα».
Ο Μελένιος θα σπούδαζε ζωγραφική.
Στενοχωρημένος που θα άφηνε την οικογένειά
του, δεν άντεχε στην ιδέα του αποχωρισμού. Η
θέλησή του όμως για σπουδή ήταν μεγάλη και
μόνο η «Μεγάλη Ζούγκλα» θα του έδινε τις
γνώσεις που ήθελε.
6.

7. 7.

8. Έφτασε, έμεινε στη φοιτητική εστία μαζί με τα
άλλα ζώα. Πολλές ήταν οι φορές που τα δάκρυα
ερχόντουσαν στα μάτια του αρκουδιού για την
οικογένειά του. Πολλές ήταν οι φορές που
άκουγε μέσα στον ύπνο του τις φωνές τους.
Πολλές ήταν οι γνώσεις που ολοένα αποκτούσε.
Κάποιοι τον απέρριψαν όπως η άγρια τίγρης, το
περήφανο λιοντάρι, η δηλητηριώδης οχιά.
Πολλοί ήταν αυτοί που τον ενθάρρυναν.
Ώσπου ήρθε η τελευταία μέρα. Πολλά τα
αριστεία, πολλοί οι αξιόλογοι πίνακες. Πολλές οι
γνώσεις και οι γνωριμίες με αξιόλογους
ζωγράφους.
Ο Μελένιος χαρούμενος μέσα στο
ολοκαίνουριο κοστούμι που του το είχε ράψει η
μαμά, παραλάμβανε το πτυχίο του!
8.

9. 9.

10. Έπειτα από ένα χρόνο διοργάνωσε και την
πρώτη του έκθεση ζωγραφικής στ «Μεγάλη
Ζούγκλα».
Το «Ξύλινο Χωριό», περήφανο για το ζωγράφο
του τού επιφύλαξε μια έκπληξη! Στον γυρισμό
τον υποδέχτηκαν με μια μεγάλη γιορτή! Ο
Μελένιος με δάκρυα στα μάτια τους
ευχαρίστησε όλους. Όπου κι αν είχε βρεθεί με
καμάρι έλεγε για το χωριό του. Μάλιστα
διοργάνωσε και έκθεση ζωγραφικής στο
«Ξύλινο Χωριό». Μαζεύτηκαν ζώα πολλά από
πολλές ζούγκλες και δάση και γνώρισαν το
«Ξύλινο Χωριό».
Ο Μελένιος τα κατάφερε να κάνει διάσημο και
το χωριό του!
Πάντα έλεγε: «Όλοι μπορούμε να καταφέρουμε
αυτό που μας αρέσει με αγάπη γι’ αυτό που
είμαστε και αγάπη για από εκεί που έχουμε
έρθει».
Κι έτσι έζησαν όλοι αυτοί καλά κι εμείς
καλύτερα!
10.

11. ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΜΕΛΕΝΙΟΥ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ 20ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΝΙΚΑΙΑΣ
ΔΑΣΚΑΛΑ:ΚΑΛΤΖΙΔΟΥ ΧΑΡΟΥΛΑ -ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014

12. ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΑΠΟ ΚΑΛΤΖΙΔΟΥ ΙΩΑΝΝΑ(ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ)