16 arı hastalık ve zararlıları

1. Arı Hastalık ve ZararlılarıArı Hastalık ve Zararlıları
REŞATTİN SANCARREŞATTİN SANCAR
EĞİTİMCİEĞİTİMCİ
BANDIRMABANDIRMA

2. Arı Hastalıkları
Ergin Arı
Amerikan YÇ
Avrupa YÇ
Kireç Hastalığı
Taş Hastalığı
Tulumsu YÇ
Nosema Hastalığı
Amoeba Hastalığı
Septisemi Hastalığı
Kronik Arı Felci
Akut Arı Felci
Yavru

3. Arı Zararlıları
 Varroa destructor
 Acarapis woodi

4. Diğer Zararlılar
Büyük mum güvesi
Arı kuşu
Eşek arısı

5. Sağlıklı Çerçeve

6. Sağlıklı Çerçeve

7. Sağlıklı Çerçeve

8. Sağlıklı Çerçeve

9. Sağlıklı Çerçeve

11. Amerikan Yavru Çürüklüğü
Etkeni Paenibacillus larvae’dır.
Etken gıdalarla alınmaktadır.
Hastalıklı kolonide gelişme hızı düşer,
ergin arı sayısı ile yavru miktarında
büyük azalma görülür. Arıların polen
ve nektar toplama aktivitesi azalır.

12. Amerikan Yavru Çürüklüğü
Bakteriye ait sporlar 40 yıl kadar canlı
kalabilmekte ve olumsuz şartlardan
etkilenmemektedir
İhbarı mecburi hastalıklardandır.
Hastalıkla bulaşık koloniler imha
edilmelidir.

13. Amerikan YÇ Belirtileri
Hastalıklı kolonide yavrulu alan düzgün
olmayıp açık ve kapalı gözler karışmıştır.
Kapalı petek gözlerinin üzerindeki sır
tabakası içeriye doğru çökmüştür.
Kapalı petek gözlerin rengi matlaşmış,
koyulaşmış veya yağlanmış gibidir.

14. Amerikan YÇ Belirtileri
Larvaların rengi sararmış, ileri
dönemlerde kahverengileşmiştir.
Hasta larvalara bir kibrit çöpü
sokulduğunda lastik gibi uzar.
Hastalığın ileri aşamalarında kovandan
tutkal kokusu yayılmaya başlar.

15. Amerikan YÇ Belirtileri
Ölen larvalar sulu ve yapışkan olup
göz tabanına yapışırlar. Yapışkan
kalıntının gözlerden dışarı atılması ve
gözün temizlenmesi oldukça zordur.
Bu kalıntılar zamanla kuruyarak
milyarlarca sporu içeren bir tabaka
halinde gözün tabanına sıvanırlar.

16. Amerikan YÇ Tedavisi
Hastalık başlangıcında tedavi olasıdır.
Hastalıklı koloninin tüm yavrulu ve ballı
petekleri yakılarak imha edilir.
Kovanın içi pürmüz ile sterilize edilir.
Ergin arılar temiz kovana yerleştirilir.

17. Amerikan YÇ Tedavisi
• Hastalığa sebep olan bakterinin sporları
antibiyotiklere dayanıklı olduğundan bu
hastalık antibiyotikle tedavi edilemez.
• Hastalıklı koloniler yakılarak imha
edilmelidir. Kovan ve diğer malzemeler 450
g çamaşır sodası+4.5 l su ile hazırlanmış ve
kalsiyum klorid ile çökeltilmiş karışımla
dezenfekte edilmelidir.
Dikkat

18. Amerikan YÇ Tedbirleri
Arılık temiz ve düzenli olmalıdır.
Hastalıklı petekler açıkta bırakılmamalıdır.
Kullanılmış malzeme satın almamalıdır.
Hastalıklı koloni satın alınmamalıdır.
Şeker şurubu ile besleme yapılmamalıdır.
Arılıkta yağmacılığa izin verilmemelidir.

19. Amerikan YÇ Tedbirleri
Hastalıklı koloniler diğer koloniler ile
birleştirilmemelidir.
Arıların kovanları şaşırmasını önleyici önlemler
alınmalıdır.
Koloniler hastalıksız bölgeye götürülmelidir.
Hastalık görüldüğü anda tüm kolonilerde
koruyucu kültürel önlemler alınmalıdır.

20. Amerikan YÇ’de Düzensiz Petek

21. Amerikan YÇ’de Petek Gözleri

22. Amerikan YÇ’de Ölmüş Larva

23. Amerikan YÇ’de Ölmüş Pupa Dili

24. Amerikan YÇ’de Petek Gözleri

25. Amerikan YÇ’de Ölmüş Pupa Dili

26. Amerikan YÇ’de Ölmüş Pupa

27. Amerikan YÇ’de Larvanın Uzaması

28. Kovanın İmha Edilmesi

29. Amerikan YÇ’nde Peteğin Durumu

30. Amerikan YÇ’nde Görünüm

32. Avrupa Yavru Çürüklüğü
Etkeni Melissococcus pluton’dur.
Etken gıdalarla alınmaktadır.
Hastalıklı kolonide gelişme hızı düşer,
ergin arı sayısı ile yavru miktarında
büyük azalma görülür. Arıların polen
ve nektar toplama aktivitesi azalır.

33. Avrupa YÇ Belirtileri
Petek üzerinde yavrulu alan düzgün
olmayıp açık ve kapalı gözler karışıktır.
Ölümler genellikle açık gözlerdeki
larvalarda görülür. Larvanın rengi önce
sarıya, sonra kahverengi ve siyaha
dönüşür.

34. Avrupa YÇ Belirtileri
Ölüm pupa döneminde olmuşsa kapalı
gözler üzerinde delikler vardır. Kapalı
petek göz üzerindeki sır tabakasının rengi
matlaşarak içeriye doğru çöker.
Ölü larvanın kıvamı önceleri sulu ve
yumuşak, sonra sertleşerek hamur kıvamı
alır.

35. Avrupa YÇ Belirtileri
Ölü larvalar petek gözü tabanında C
şeklinde kıvrılmış durumdadırlar. Gözün
tabanına yapışmazlar ve petek göze bir
kibrit çöpü sokulduğunda gözden
rahatlıkla çıkarılabilirler.
Hastalığın ileri aşamalarında kovandan
kokuşmuş et kokusu yayılmaya başlar.

36. Avrupa YÇ Tedbirleri
Amerikan Yavru
Çürüklüğünden korunmak
için alınacak tedbirler bu
hastalık için de geçerlidir.

37. Avrupa YÇ’de Hasta Larvalar

38. Avrupa YÇ’de Hasta Larvalar

39. Avrupa YÇ’de Hasta Larvalar

40. Avrupa YÇ’de Peteğin Durumu

41. Avrupa YÇ’de Peteğin Durumu

42. Avrupa YÇ’nde Görünüm

44. Kireç Hastalığı
Kireç hastalığının etmeni fırsatçı bir
fungus olan Ascosphaera apis 'tir.
Etken gıdalarla alınmaktadır.
Hastalığa yakalanan larvalar kireç
beyazı bir renkte petek gözler
içerisinde kuruyarak mumyalaşır.

45. Kireç Hastalığının Nedenleri
Çevre kirliliği
Yoğun antibiyotik kullanımı
Arıların suni besinlerle beslenmeleri
Katkılı balmumu kullanımı
Aşırı nem
Aşırı şurup kullanımı
Uygun olmayan koloni kontrolleri
Oğul verme

46. Kireç Hastalığı Tedbirleri
Ülkemizde ana arı üretimi yapanların kireç
hastalığına dayanıklı hat kullanmaları.
Türkiye'de temel petek imal eden
işletmelerin üretim aşamasında balmumunu
sterilize ederek üretim yapmalıdırlar.
Arıcılık alet ve ekipmanları uygun
dezenfektanlarla sterilize edilmelidir.

47. Kireç Hastalığı Tedbirleri
Kolonilerde çok yıllık petek
kullanmamaya özen gösterilmelidir.
Arıcılar ilkbaharda oğul önleme
çalışmaları yapmalı ve arılarını bölme
yapmak sureti çoğaltmalıdırlar.
Kolonilere gerekmedikçe antibiyotik
uygulaması yapılmamalıdır.

48. Kireç Hastalığı Tedbirleri
İlkbaharda havaların serin olduğu günlerde
koloni kontrolleri yapılmamalı, zorunluluk
var ise kovan fazla açık tutulmamalıdır.
Kovanların havalandırmasına dikkat
edilmeli, kovan içerisinde nem birikmesine
olanak verilmemelidir.
Hastalıklı koloniden arılı, yavrulu ve ballı
petekler sağlıklı kolonilere verilmemelidir.

49. Kireç Hastalığına Yakalanmış Larva

50. Kireç Hastalığına Yakalanmış Larvalar

51. Kovan Önünde Larva Ölüleri

52. Kireç Hastalığında Peteğin Durumu

54. Nosema Hastalığı
Etmeni Nosema apis adı verilen bir
protozoadır . Ergin arı hastalığıdır.
Gıdalarla alınan ve ağız yolu ile sindirim
sistemine giren sporlar ergin arıların orta
midesinde çimlenerek epitel hücrelere
geçerek hızla çoğalarak hastalık yaparlar.

55. Nosema Hastalığı Belirtileri
Hastalığa yakalanan arılar uçmaya
çalışırlar, uçamazlar. Kovan önündeki
ot ve çöplere tutunarak yürürler.
Hasta arıların abdomenleri şişmiş ve
uzamıştır. Bu nedenle iğneleme refleksi
azalmıştır.

56. Nosema Hastalığı Belirtileri
Sağlıklı arıların midesi sarımtırak veya
amber renktedir. Hasta arıların midesi
şişkin, kıvrımları kaybolmuş ve süt
beyazı rengindedir
Hasta arılarda görülen bu belirtiler açlık,
felç veya ilaç zehirlenmelerinde görülen
belirtilerle karıştırılabilir.

57. Nosema Hastalığının Etkileri
Arıların ömür uzunlukları azalır.
Hasta arıların yavru yetiştirme yeteneği azalır.
Besleyici arıların arı sütü salgı bezleri dumura
uğrar, koloninin gelişme hızı azalır.
Ana arıların yumurtlama hızını azaltır.
Ana arı kayıplarına neden olur.
İşçi arıların ömür uzunluğu azalacağından kış
kayıpları artar.
Koloni bal veriminin azalmasına neden olur.

58. Nosema Hastalığının Yayılması
Hastalıklı, arılı, ballı ve yavrulu çerçevelerin
sağlıklı kolonilere verilmesi.
Koloni kontrolleri sırasında ergin arıların
ezilmesi, ezilen arıların dışarı atılması
esnasında sağlıklı arıların sporlarla teması.
Uzun süren arı taşımacılığı, kovanların kapalı
kalması ve arıların dışarı çıkamamaları.
Arıların kışın rahatsız edilmesi.

59. Nosema Hastalığının Yayılması
İlkbaharda kovanların sık sık açılarak
kolonilerin rahatsız edilmeleri.
Ana arı yetiştiriciliği ve paket arıcılığında
koloni populasyonunun azaltılarak kolonilerin
strese sokulması.
Yetersiz beslenme nedeni ile kolonilerin
fizyolojik olarak hastalığa duyarlı olmaları.

60. Nosema Hastalığının Tedavisi
Arı kolonilerine koruyucu olarak ilkbahar ve
sonbahar aylarında fumagillin içeren şurup
verilerek hastalığa karşı etkili bir önlem
alınabilir.
Sonbaharda 2:1, ilkbaharda 1:1 oranında
şurup hazırlanır. Hazırlanan 25 lt şuruba 25 g
olan 1 şişe Fumagillin etken maddeli ilaç
eklenir.

61. Nosema Hastalığının Tedavisi
Isıtılarak hazırlanan şurup soğuduktan
sonra, içerisine ilaç eklenerek
karıştırılmalıdır.
Hazırlanan karışımdan her koloniye 4 lt
verilmelidir.
Hastalık çıktığı durumlarda ayrıca boş
kovan ve petekler asetik asitle fumige
edilmelidir.

62. Nosemalı ve Nosemasız Arı Bağırsağı

63. Nosema Hastalığı Belirtileri

64. Nosema Hastalığı Belirtileri

65. Nosema Sporları

67. Varroanın Biyolojisi
Ergin arılar ile larva ve pupaların kanını
emerek beslenen tehlikeli dış parazittir.
Ergin dişi Varroalar 1.1-1.2 mm
uzunluğunda, 1.5-1.6 mm genişliğinde
koyu kızıl kahverengi renktedir. Erkek
Varroalar ise 0.8-1 mm genişliğinde gri-
beyaz sarımtırak renktedir.

68. Varroanın Biyolojisi
Dişi varroaların ağzı delici-emici
yapıdadır. Yaşam uzunluğu yazın 2-3 ay,
kışın 5-8 aydır.
Dişi varroanın üremesi ilkbaharda arı
kolonisinde kuluçka faaliyetleri ile
başlamakta, sonbahara kadar sürmektedir.

69. Varroanın Biyolojisi
Kış aylarında yumurta bırakmadan işçi
arılar üzerinde yaşamını sürdürmektedir.
Varroa ile bulaşık kolonilerde kuluçka
gelişim hızı azalmakta, arılar üzerinde
açtığı yaralar enfeksiyon oluşturmakta, ileri
dönemlerinde yavru gözlerinden kanatsız
ve bacaksız arılar çıkmaktadır.

70. Varroanın Biyolojisi
Üreme petek gözleri içinde olmaktadır.
Parazit, petek gözlerinin kapatılmasından
hemen önce hücre içerisine girer ve larvanın
hemolenfini emerek yaşar. Petek gözleri
kapatıldıktan 2-3 gün sonra ilk yumurtasını
bırakır. Yumurtadan çıkan larvalar protonimf,
dötonimf safhalarını geçirerek ergin olur.

71. Varroanın Biyolojisi
İlk yumurtadan döllenmiş dişi, ikinci
yumurtadan döllenmemiş erkek oluşur.
Her 30 saatte bir yumurtlarlar.
Erkek arı gözlerinde 5, işçi arı gözlerinde
ise 3 dişi varroa gelişir.
Varroalar kapalı gözden çıkarak bir ergin
arıya tutunur. 13-14 gün sonra yeniden
kapalı gözlere yumurtlamak için girerler.

72. Varroanın Biyolojisi
Dişi 8-10, erkek 6-7 günde gelişimini
tamamlanır. Daha sonra çiftleşirler.
Parazitler, olgun hale gelen arı ile birlikte
hücreyi terk ederler. Parazitler kışı dişi
arılar üzerinde geçirirler. Üzerinde
bulundukları arı ölünce yeni bir konakçı
armaya başlarlar.

73. Varroanın Koloniye Etkisi
 Varroa, arıların hemolenfleri ile
beslendiğinden, yavru arılar iyi gelişemez,
erginler ise güçsüzdür ve uçamazlar.
Parazitten kurtulmak için çırpınır ve
huzursuz olurlar.
 Kolonideki erkek arı sayısı düşer. Erkek
arıların çiftleşme yeteneği azalır.

74. Varroanın Koloniye Etkisi
 3 dişi varroanın ağırlığı, 80 kg
ağırlığındaki insan vücudundaki 1
kg varroanın ağırlığına eşittir.
 Varroa, her iki saatte arı vücut
ağırlığının yaklaşık %0.1-0.2’sini
yok eder.

75. Varroanın Koloniye Etkisi
 Ana ve işçi arıların ömürleri kısalır. İşçi
arılar normalden küçük olur. Özellikle
pupa döneminde önemli ölçüde canlı
ağırlık kaybı olur.
 Gözden çıkan genç arılarda kanatsızlık,
tek veya kısa kanatlılık, eksik bacak,
kısa karın gibi anomaliler görülür.

76. Varroanın Koloniye Etkisi
 İşçi arıların yavru bakımı zayıflar ve
buna bağlı olarak ananın yumurtlama
kapasitesi azalır
 Petek gözlerinde ölü larva sayısı fazla
ise, arılar bunları dışarı atamazlar. Bu
nedenle gözlerde kuruyan larvalar
Avrupa YÇ benzeri belirtiler oluşturur.

77. Varroanın Koloniye Etkisi
 Varroaların açtığı yaralar, çeşitli hastalık
etkenlerine elverişli ortam oluşturur.
 Varroa’dan dolayı zayıf düşen koloniler
yağmalanırlar.
 Arılar huzursuz oldukları için bazen kış
salkımı yapamazlar.

78. Varroanın Bulaşması
 Bulaşık kolonilerden sağlıklı kolonilere
yavru ve genç işçi arı verilmesi,
 Kolonilerin kontrolsüz birleştirilmeleri
veya yeni oğul kovanların oluşturulması,
 Bulaşık arıların kovanlarını şaşırarak
diğer kovanlara girmeleri, özellikle erkek
arıların kovanlarını şaşırmaları,

79. Varroanın Bulaşması
 Oğul kontrolü için gerekli önlemlerin
yeterince alınmaması ve başıboş çıkan
oğulların kaçması,
 Arılık içerisinde ve arılıklar arasında
zayıf koloniler nedeniyle sık sık
yağmacılık yapılması,
 Gezginci arıcılığın denetimsiz yapılması,

80. Varroanın Bulaşması
 Etkili olmayan yöntemlerle zararlıya karşı
mücadele yapılması,
 Zararlının bulaşık olduğu yerlerden
kontrolsüz ana arı satın alınması,
 Bulaşık arılıklarda ve bölgelerde sağlık
kurallarına uyulmaması,
 Arıcıların yeterli bilgiye sahip olmaması.

81. Varroa ile Mücadele
 Varroa kontrolünde; kimyasal, bitkisel,
biyolojik, fiziksel, genetik ve hormonal
mücadele yöntemleri kullanılmaktadır.
 Bu parazite karşı çeşitli ilaçlar denenmiştir.
Ancak kolonilerde yanlış ve yoğun ilaç
uygulanması; varroaların kimyasal
maddelere karşı direnç kazanmasına neden
olmaktadır.

82. Varroa ile Mücadele
Arıcılıkta varroa ile savaşımda en yaygın
kullanılan yöntem kimyasal mücadeledir.
Malathion, Fluvalinate, Amitraz ve Formik
Asit, vs etken maddeli ilaçlar kullanılmaktadır.
Ayrıca arıcılarımız bilinçsiz bir şekilde, bal
arılarına tescilli olmayan ilaçları da
kullanmaktadır.

83. Varroa ile Mücadele
 Varroa mücadelesindeki ilaçlar;
Körük içerisinde yakılarak,
Suyla karıştırılıp dökülerek/püskürtülerek,
Kovan içerisinde yakılarak,
Çerçeveler arasına asılarak,
Pudra şekeri ile karıştırılıp püskürtülerek
kullanılırlar...

84. Varroa ile Mücadele
 Formik Asit etken maddeli ilaçla mücadele;
İlaç, 3*15 cm boyutunda olup 5 ml formik asit
içerir.
3-5 çerçeveli zayıf kovana 1 adet; 7-10
çerçeveli kuvvetli koloniye 2 adet karton çubuk
çerçeveler üzerine bırakılır.
4-5 gün ara ile 3 defa ilaçlama yapılır.

85. Varroa ile Mücadele
 Amitraz etken maddeli ilaçla mücadele;
Her fumigant şerit 265 mg amitraz içerir.
Bir fumigant şerit ile 10 kovan ilaçlanır.
Şerit, körük içinde yakılır ve her bir kovanın
uçma deliğinden 7 duman verilir. Uçuş deliği
kapatılmaz.
3 gün ara ile 4 defa ilaçlama yapılır.

86. Varroa ile Mücadele
 Coumaphos etken maddeli ilaçla mücadele;
1 şişe 20 cc ilaç içerir.
1 cc ilaç 50 cc su ile karıştırılır.
6 çerçeveden daha az olan kolonilere 25 cc,
fazla olanlara 50 cc ilaç çerçeveler arasına
dökülür.
1 hafta ara ile 2 ilaçlama yapılır.

87. Varroa’nın Yaşam Döngüsü

88. Varroa destructor

89. Varroa destructor

90. Varroa destructor

91. Varroa destructor

92. Varroa destructor

93. Varroa jacobsoni (a,b)
Varroa destructor (c,d)

94. Varroa’nın Çeşitli Evreleri

95. Pupa ve Larva Üzerinde Varroalar

96. Arı Üzerinde Varroalar

97. Yeni Çıkan Arı Üzerinde Varroa

98. Varroanın Deforme Ettiği Arı

99. İşçi Arı Üzerinde Varroa

100. Larva Üzerinde Varroalar

101. Varroa ile Mekanik Mücadele

102. Varroa ile Kimyasal Mücadele

103. Varroa ile Tropilaelaps clarae

105. Arı Bitinin Biyolojisi
 Arıların göğüs bölgesinde bulunan
tüylere tutunarak yaşar.
 Arının ağzının kenarından bal ve polen
çalarlar. Arıya zarar vermezler.
 En çok arı sütü yemeyi severler.
 Ana arının besinine ortak oldukları için
ana arının performansını düşürürler.

106. Arı Bitinin Biyolojisi
 Yumurtalarını sırlanmış bal üzerine
bırakırlar. Larvalar balda tünel açarak
ilerler ve peteklerin değerini düşürürler.
 Yumurtadan 5 günde larvalar çıkar.Yumurtadan 5 günde larvalar çıkar.
 4466-50 gün sonra pupa,-50 gün sonra pupa, 12 gün sonra da12 gün sonra da
ergin olurlar.ergin olurlar. 12-15 günde cinsi12-15 günde cinsi
olgunluğa erişir.olgunluğa erişir.

107. Arı Biti
Varroa
Arı Biti

108. Arı Biti

109. Arı Biti

111. Küçük Kovan Böceği

112. Küçük Kovan Böceği

113. Küçük Kovan Böceğinin Biyolojisi
 Doğal yaşam alanı Afrika’dır
 Meyve ithalatı ile ABD’ye bulaşmıştır.
 Ciddi ekonomik kayıplar yapmaktadır.
 Afrika bal arıları zararlıyla mücadele
edebilmektedir.
 Meyvelerle özellikle de kavunla beslenir.
 Ergini 5-7 mm x 3-4.5 mm boyutundadır.
 Ergin böcek yumurtlamak için kovana girer.

114. Küçük Kovan Böceğinin Biyolojisi
 Polen ve yavrulu peteklere yumurtlarlar.
 Yumurtası 1.5x0.25 mm boyutundadır.
 Bir dişi günde 200 tüm yaşamı boyunca
2000’den fazla yumurta bırakır.
 Yumurtadan 2-6 gün sonra larva çıkar.
 Larvalar arı yumurtası ve yavrusu yanında
bal ve polen yemeyi tercih eder.
 Larvanın baş kısmında 3 çift bacak bulunur.

115. Küçük Kovan Böceğinin Biyolojisi
 10-14 gün sonra büyüme tamamlanır.
 Bir petekte 6000 larva bulunabilir.
 Olgunlaşan larvalar gelişimini tamamlamak
için kovan dışına çıkar.
 Toprağı kazarak içerisine girer ve pupa
dönemi başlar.
 Kumlu ve %5-25 nemli toprakları sever.
 Pupa dönemi böcekle mücadele dönemidir.

116. Küçük Kovan Böceğinin Biyolojisi
 Pupa döneminden 3-4 hafta sonra çıkış olur.
Çıkıştan 1 hafta sonra KKB yumurtlamak
için kovana girer.
 4-6 ay yaşarlar ve 5 generasyon verirler.
 Ergin böcek ve larvalar petek üzerine
dışkıladığı için arılar tarafından terk edilir.
 Kovan içinde ilaçla mücadelesi yoktur.
 Arılıkta toprağa pestisit uygulaması yapılır.

117. Küçük Kovan Böceğinden Korunma
 İthal meyvelerde KKB kontrolü yapılmalıdır.
 Sağlıklı kovan satın alınmalıdır.
 KKB’nin biyolojisi iyi bilinmelidir.
 Zararlı görüldüğünde yetkililere haber
verilmelidir.
 Kovanlar güçlü tutulmalıdır.
 KKB hakkında arıcılar eğitilmelidir.
 Arılıklar killi toprakta kurulmalıdır.

118. KKB Larvası

119. KKB Ergini

120. Kovanda KKB

121. Petek Üzerinde KKB Larvaları

123. Trake Akarının Biyolojisi
 Acarapis woodi,Acarapis woodi, ararılarınıların trakesintrakesindde yae yaşşar.ar.
 Trake duvarınıTrake duvarını aağızları ileğızları ile delerek ardelerek arınınının
hemolenfi ile beslenirler.hemolenfi ile beslenirler.
 ÇiftleÇiftleşmemiş dişi, arınınşmemiş dişi, arının tüylertüylerine tutunarakine tutunarak
arılar arasında geçiş yapar.arılar arasında geçiş yapar.
 TrakeTrakedede 4 gün kal4 gün kalıırr veve 7-8 yumurta b7-8 yumurta bıırakrakır.ır.
 Yumurtalar 14 günde geliYumurtalar 14 günde gelişirler.şirler.

124. Trake Akarı

125. Trake Akarı

127. Büyük Mum Güvesinin Biyolojisi
 Yumurtalarını bal arılarının ulaşamayacağı
yarık ve deliklere yumurtlarlar.
 Yumurtalar pembemsi krem veya
beyazımtrak renkte olup boyu eninden biraz
uzun ve yaklaşık 0.5 mm'den biraz küçüktür.
 Normal koşullarda (24-260
C) bu
yumurtalardan 5-8 günde larvalar çıkar.

128. Büyük Mum Güvesinin Biyolojisi
 Yeni çıkan larva ipeksi yapılı bir tünelde
peteğin tabanına doğru ilerlemeye başlar.
 Sıcaklık ve besine bağlı olarak 1-5 ay
beslenir ve büyür. Bu dönem sonunda larva
boyu 1 mm’den 22 mm’ye kadar büyür.
 Larvalar polen yanında arı larvası gömleği
ve dışkı ile beslenir. Sadece balmumu ile
beslenen larva gelişmesini tamamlayamaz.

129. Büyük Mum Güvesinin Biyolojisi
 Koyu ve eski petekler pek çok arı larva
kalıntısı içerdiğinden dolayı büyük mum
güvesi zararı açısından oldukça risklidirler.
 4-50
C arasında beslenme ve gelişme olmaz,
larva uyuşuk uyku halinde kalır.
 Larval evre sonunda pupaya, daha sonra da
ergin güveye doğru değişim başlar. Bu
değişim süreci 1-9 haftada sona erer.

130. Büyük Mum Güvesinin Biyolojisi
 Mum güvesi genellikle geceleri uçar, gündüz
saatlerinde karanlık yerlerde dinlenirler.
 Dişi güveler gömlekten çıkıştan 4-10 gün
içerisinde yumurtlamaya başlarlar.
 Dişiler akşam karanlığında yumurtlamak
amacıyla arı kovanlarına girmeye çalışırlar.
Koloni kuvvetli ise bal arıları tarafından
uzaklaştırılırlar.

131. Büyük Mum Güvesi ile Mücadele
 Mücadelede pek çok kimyasal, biyolojik ve
fiziksel yöntem kullanılmaktadır.
 Kullanılan kimyasallar bal ve balmumunda
kalıntı bırakmaktadır. Soğutma ve ısıtma
teknikleri ise pahalı olmaktadır.
 Peteklerin her iki yüzeyine birer avuç sofra
tuzu atılarak kullanımı en pratik ve ucuz
korunma yöntemidir.

132. Büyük Mum Güvesi ile Mücadele
En alta boEn alta boş ballık konulmak suretiyleş ballık konulmak suretiyle
üüzerinezerine 6 adet ball6 adet ballıık yerlek yerleşştirilitirilir.r.
Alttaki boş ballık içerisindeAlttaki boş ballık içerisinde 11 mm33
hacimhacim
için kor ateiçin kor ateş içerisineş içerisine 50 g kükürt50 g kükürt
atatılarak yakılır.ılarak yakılır.
110-200-20 güngün ara ile 3 uygulama yapılır.ara ile 3 uygulama yapılır.

133. Büyük Mum Güvesi

134. Büyük Mum Güvesinin Aşamaları

135. Büyük Mum Güvesi Larvası

136. Büyük Mum Güvesi Kalıntısı

137. Büyük Mum Güvesi Zararı

138. Büyük Mum Güvesi Zararı

139. Büyük Mum Güvesi Zararı

140. Büyük Mum Güvesi Zararı

141. Mum Güveleri
Büyük Mum Güvesi
Küçük Mum Güvesi

143. Örümcek

144. Kirpi

145. Arı Kuşu (Merops bullocki)

146. Yakı Böceği (Meloe variegatus)

147. Trake Akarı

148. Eşek Arısı

149. Sarıca Arı (Polistes dominulus)

150. T e ş e k k ü r l e r . . .T e ş e k k ü r l e r . . .