Παρουσίαση του περιβαλλοντικού προγράμματος με τον ίδιο τίτλο που εκπόνησε η Ε2 τάξη του 1ου ΔΣ Νέας Περάμου με τη δασκάλα της Ελένη Πίψου τη σχολική χρονιά 2012-2013 με στόχο την ευαισθητοποίηση των μαθητών σε ζητήματα ποιότητας ζωής στο χώρο του σχολείου.

1. 1
Το σχολείο μου… το δεύτερο
σπίτι μου!
Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Πίψου Ελένη
Σχολείο: 1ο Δ.Σ. Νέας Περάμου
Τάξη: Ε’
Τμήμα: Ε2’

2. 2
Και όλα ξεκίνησαν κάπου στα μέσα Φεβρουαρίου….. Δεκαπέντε μικροί
μαθητές, με πολύ κέφι και όρεξη για δουλειά, αποφάσισαν να ψάξουν
πληροφορίες για το πώς ήταν το σχολείο τους στο παρελθόν, καθώς και
τι υπήρχε στο χώρο αυτό πριν γίνει σχολείο…..
Αρχικά έψαξαν πληροφορίες στα βιβλία…..

3. 3
Στη συνέχεια για να εμπλουτίσουν το υλικό τους, πήραν συνέντευξη
από το διευθυντή……
……και μόλις συγκέντρωσαν αρκετές πληροφορίες, ζωγράφισαν το σχολείο
του παρελθόντος και έγραψαν μια μικρή ιστορία για αυτό.

4. 4
Η ιστορία του 1ου Δημοτικού Σχολείου
Βρισκόμαστε στις 15 Φεβρουαρίου του 2013. Τα παιδιά της τάξης μας
αποφάσισαν να φτιάξουν μια χρονομηχανή που ταξιδεύει στο παρελθόν για
να μάθουν την ιστορία του σχολείου τους. Κάποια από τα παιδιά αυτά
είμαστε κι εμείς, η Αγάπη, η Αγγελική, η Μαριλένα και ο Κριστιάν. Μετά
από αρκετές μέρες σκληρής δουλειάς και προσπάθειας καταφέραμε να
φτιάξουμε τη χρονομηχανή μας.
Όταν μπήκαμε μέσα σε αυτήν και πατήσαμε το κουμπί, νιώσαμε φόβο
γιατί θα ταξιδεύαμε στο παρελθόν και θα
μαθαίναμε την ιστορία του
σχολείου μας, αλλά δε γνωρίζαμε τι θα συναντούσαμε εκεί.
Μετά από λίγες ώρες ταξιδιού και πηγαίνοντας με την ταχύτητα του
φωτός, φτάσαμε στη Νέα Πέραμο του 1932. Το πρώτο μέρος που
επισκεφθήκαμε ήταν ο χώρος όπου σήμερα είναι το σχολείο μας. Μόλις
φτάσαμε εκεί, αντικρίσαμε ένα πελώριο κτήμα με τεράστιους , πέτρινους
ανεμόμυλους και πολλά διαφορετικά είδη δέντρων γεμάτα καρπούς.
Επίσης είδαμε πολλά παρτέρια με φυτά όπως ντοματιές, φασολιές,
αγγουριές, κολοκυθιές και πολλούς εργάτες να δουλεύουν. Αυτό το κτήμα
το είχε κάποιος κύριος που άκουγε στο όνομα Μαυρουδής. Μόλις τον
συναντήσαμε , προσφερθήκαμε να δουλέψουμε για αυτόν. Ο κύριος
Μαυρουδής μας έδωσε τις στολές των εργατών, από ένα ζευγάρι γάντια
και αρχίσαμε τη δουλειά. Φυτέψαμε φιστικιές, ελιές και άλλα δέντρα που
έδιναν νόστιμα φρούτα. Ένα μήνα μετά την άφιξή μας κατέλαβαν το κτήμα
οι Γερμανοί και στρατοπέδευσαν σε αυτό. Αυτοί όμως δεν το κατέστρεψαν
γιατί από εκεί έπαιρναν ό, τι χρειάζονταν για να ζήσουν. Ένα χρόνο μετά
έγινε ο παγκόσμιος πόλεμος και οι Γερμανοί έφυγαν. Μαζί τους φύγαμε κι
εμείς!
Επόμενος σταθμός ήταν ένα γήπεδο ποδοσφαίρου το οποίο βρισκόταν
στο σημείο όπου πριν μερικά χρόνια ήταν το κτήμα του Μαυρουδή. Όταν
βγήκαμε από τη χρονομηχανή, συναντήσαμε έναν άνθρωπο που ήταν ο
προπονητής της ομάδας της Νέας Περάμου και του ζητήσαμε να μας
προπονήσει για να παίξουμε κι εμείς σε έναν αγώνα. Τις επόμενες ημέρες
πηγαίναμε στο γήπεδο και προπονούμασταν πολλές ώρες για να είμαστε
έτοιμοι την ημέρα του αγώνα. Όταν έφτασε η ημέρα αυτή, το γήπεδο
ήταν γεμάτο κόσμο κι εμείς ήμασταν αγχωμένοι για το αποτέλεσμα. Το

5. 5
άγχος μειώθηκε όταν αρχίσαμε να παίζουμε και μετατράπηκε σε χαρά και
ενθουσιασμό όταν βάλαμε το πρώτο γκολ. Μετά από αρκετή ώρα το
παιχνίδι τελείωσε με τη νίκη της ομάδας μας. Εμείς τότε ιδιαίτερα
ικανοποιημένοι φύγαμε τρέχοντας από το γήπεδο και μπήκαμε στη
χρονομηχανή.
Επόμενος σταθμός μας ήταν η εποχή που χτίστηκε το σχολείο με τη
δωρεά ενός ομογενούς Αμερικάνου. Προσφερθήκαμε να γίνουμε εθελοντές
και να βοηθήσουμε κι εμείς στο χτίσιμο του σχολείου. Το αρχικό κτίριο
αποτελούνταν από 6 τάξεις (1962). Αργότερα χτίστηκε το νηπιαγωγείο
(1984) και τη δεκαετία του 90 χτίστηκε μέσα στο χώρο του 1ου
Δημοτικού το Γυμνάσιο. Στη συνέχεια στο χώρο του προαυλίου χτίστηκε
το Λύκειο και στη θέση του σημερινού γυμναστηρίου φτιάχτηκε ένα
ανοιχτό γήπεδο βόλεϊ.
Σήμερα στο σχολείο δεν υπάρχει το Λύκειο. Το Γυμνάσιο καταργήθηκε
και στη θέση του έγινε το 3ο Δημοτικό. Μετά χτίστηκε το κλειστό
γυμναστήριο στο σημείο που ήταν το γήπεδο βόλεϊ. Την εποχή που το
σχολείο ανακαινίστηκε , τοποθετήθηκαν στον προαύλιο χώρο λυόμενα τα
οποία υπάρχουν μέχρι και σήμερα.
Ολοκληρώνοντας το ταξίδι μας γυρίσαμε στο σχολείο και διηγηθήκαμε
στη δασκάλα και στους συμμαθητές μας όλα όσα ζήσαμε και είδαμε. Ήταν
μια μοναδική εμπειρία που θα μας μείνει αξέχαστη!
Εφόσον τα παιδιά ζωγράφισαν το παρελθόν και έγραψαν για αυτό,
σκέφτηκαν να φωτογραφίσουν το παρόν…..

6. 6

7. 7
……και στη συνέχεια να φανταστούν το μέλλον. Έτσι έγραψαν ένα
ποιηματάκι για αυτό…..
Το σχολείο του μέλλοντος
Το σχολείο θα είναι φοβερό
ψηλά έως τον ουρανό.
Φάτσες σκορπισμένες στην αυλή
να παίζουν όλες μαζί.
Θα είμαστε χαρούμενοι και αγκαλιασμένοι
και όλοι μαζί αγαπημένοι.
Γεωγραφία, Μαθηματικά και Φυσική
εξελιγμένη πολύ θα είναι αυτή η ζωή.
Πάμε εκδρομές στο Φεγγάρι
και στον κόκκινο τον Άρη.
Διαστημικός σταθμός
θα είναι ο τελευταίος μας προορισμός.

8. 8

9. 9
Αρχές Απριλίου τα παιδιά διάβασαν την ιστορία του φίλου τους του
Οδυσσέα και στενοχωρήθηκαν τόσο πολύ……

10. 10
……που άρχισαν και αυτά να βάζουν τα δικά τους θαυμαστικά με σκοπό να
μάθουν να εξοικονομούν ενέργεια μέσα στο σχολείο. Έτσι κι έγινε.
Λίγους μήνες μετά τα παιδιά είχαν μάθει να εφαρμόζουν τους τρόπους για
την εξοικονόμηση ενέργειας και προσπαθούσαν να τους μεταδώσουν και
στους γονείς και στα αδέρφια τους. Τώρα ο Οδυσσέας είχε βρει ξανά το
κέφι του και όλοι ήταν χαρούμενοι.

11. 11
Στη συνέχεια αποφάσισαν να δώσουν ακόμα λίγη χαρά στον καλό τους
φίλο. Έτσι, έγιναν εθελοντές και μάζεψαν όλα τα σκουπίδια της αυλής
του σχολείου…..

12. 12
Τέλος, αποφάσισαν να κάνουν κάτι πρωτοποριακό. Με τη βοήθεια της
κυρίας Αλεξάνδρας έφτιαξαν ένα θερμοκήπιο μέσα στην τάξη και φύτεψαν
σε αυτό ντομάτες και πιπεριές. Το φρόντισαν με πολύ μεράκι και τώρα
που τα σχολεία έκλεισαν πήραν τα φυτά στο σπίτι τους για να τα
φυτέψουν στον κήπο. Σε λίγο καιρό θα τρώνε πεντανόστιμες και
βιολογικές πιπεριές και ντοματούλες….

13. 13
Λίγο πριν τη λήξη της σχολικής χρονιάς σκέφτηκαν να βελτιώσουν και
τις διατροφικές τους συνήθειες γιατί πλησίαζε ο καιρός που θα έβγαιναν
στην παραλία….. Έτσι, έφτιαξαν μια πυραμίδα διατροφής η οποία τους
έδειχνε τι πρέπει να τρώνε και σε ποιες ποσότητες. Την πυραμίδα αυτή
την κρέμασαν στο κέντρο της τάξης για να τη βλέπουν καθημερινά……

14. 14
Τώρα τα παιδιά ξέρουν τι πρέπει να τρώνε, όχι μόνο στα διαλείμματα
αλλά και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να
αποκτήσουν ένα γέρο σώμα και ταυτόχρονα ένα υγιές μυαλό, γιατί όπως
λένε και οι πρόγονοί μας :<< Νους υγιής εν σώματι υγιεί>>.
Καλό καλοκαίρι!