Μαθητές εν Δράσει. 2ο Δ.Σ. Παιανίας. 3ο τεύχος

Τεύχος 3ο
Μαθητές εν ΔΡΑΣΕΙ 2ο
Δημοτικό Σχολείο Παιανίας Μάρτιος - Μάιος 2014
1
Μαθητές εν ΔΡΑΣΕΙ
Η εφημερίδα της ΣΤ’ τάξης του 2ου
Δημοτικού Σχολείου Παιανίας
Editorial
Συνεχίζοντας τη δυναμική
μας προσπάθεια, βγάζουμε το 3ο
και τελευταίο φύλλο για φέτος
της ΣΤ τάξης. Είμαστε πολύ
χαρούμενoι που αυτή η
προσπάθεια ανταμείβεται μέσω
των αναγνωστών μας, που μας
υποστηρίζουν και δείχνουν
ενδιαφέρον για την εφημερίδα
μας. Σε αυτό το διάστημα έχουμε
κάνει πολλές ενδιαφέρουσες
δράσεις και προσπαθούμε να τις
αναφέρουμε στην εφημερίδα μας.
Στο φύλλο αυτό, θα διαβάσετε
πρώτα για τις δράσεις της τάξης
μας στο σχολείο : οικολογικές,
εικαστικές και λογοτεχνικές.
Έπειτα, ως νέοι δημοσιογράφοι
για το περιβάλλον θα σας
παρουσιάσουμε τα άρθρα που
γράψαμε για τη Μεσόγειο και τα
απειλούμενα είδη. Επίσης, θα
διαβάσετε για παραδοσιακά
επαγγέλματα όπως το
παραδοσιακό παντοπωλείο και το
αρτοποιείο της γειτονιάς. Τέλος,
ελπίζουμε να σας αρέσουν τα
αθλητικά μας νέα αλλά και τα
ποιήματά μας για τη φιλία.
Με την εφημερίδα μας
πετύχαμε τους στόχους μας, που
ήταν να συνεργαστούμε, να
εκφραστούμε ελεύθερα σε
θέματα που μας ενδιαφέρουν, να
δημιουργήσουμε και να
αφήσουμε το αποτύπωμά μας στο
σχολείο. Αφήνουμε την
προσπάθεια αυτή στα χέρια της
μελλοντικής έκτης τάξης και
ελπίζουμε να κάνουν εξίσου καλή
και ακόμη καλύτερη προσπάθεια!
Η συντακτική επιτροπή
Η μεταμόρφωση του 2ου
Δημοτικού Σχ. Παιανίας
Την Κυριακή 4 Μαΐου
2014 πραγματοποιήθηκαν στο
σχολείο μας εξωραϊστικές
δράσεις με τη συμμετοχή
μαθητών, εκπαιδευτικών, γονιών
και εθελοντών.
Διαβάστε στη σελ. 3
Μια ζωγραφιά στο σχολείο –
ανάμνηση της ΣΤ΄ τάξης
Με την τάξη μας,
ζωγραφίσαμε το μεγάλο τοίχο
στην είσοδο του σχολείου μας και
αφήσαμε μια ανάμνηση από την
Στ΄ Δημοτικού.
Διαβάστε στη σελ. 3
ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΕΣ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ
ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ
ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΣΤΗΡΙΖΩ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ’ΣΑΙ ΦΙΛΗ ΜΟΥ
ΦΙΛΕΝΑΔΑ Σ’ΑΓΑΠΩ!
Αθανασία Σ. , Παγώνα Σ. , ΣΤ1
Διαβάστε τα ποιήματα για τη
φιλία στο Φόρουμ, σελ.
Περιεχόμενα
Editorial, Περιεχόμενα, σελ.1
Μεσόγειος και περιβάλλον, σελ.2
Στο σχολείο μας:
Οικολογικές και εικαστικές δράσεις, σ.3
Γυμνάσιο, σελ.3
Το σχολείο χτες και σήμερα -
συνέντευξη, σ.4
Νέοι δημ/γράφοι για το περιβάλλον,σ.4
Στην πόλη μας:
Παραδοσιακά επαγγέλματα, σελ.5
Βουτιά στα γράμματα, σελ.6
Μια συγγραφέας στο σχολείο μας, σελ.7
Αθλητικά, Συνέντευξη, σελ. 8
Μπάσκετ, Ποδόσφαιρο, σελ. 9
Bonjour mes amis, hello friends σ.10-11
Φόρουμ - φιλία, Αποχαιρετισμός, σ. 12

Τεύχος 3ο
2
Μεσόγειος και περιβάλλον
Τα παιδιά τραγούδησαν για τη Μεσόγειο. Μία ξεχωριστή μέρα. Αναδημοσίευση. Μετά την βράβευση μας στο
Γαλλικό Ινστιτούτο στο διαγωνισμό Γαλλοφωνίας, η εφημερίδα «ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» έγραψε στις 23/3/2014
Αυτή τη μέρα θα τη θυμάμαι για πάντα και περισσότερο θα θυμάμαι που τραγούδησα πάνω στη σκηνή.
Βασιλική- Μαρία Σ. Νοιώσαμε υπέροχα!!! Βασιλική Σ
Το τραγούδι μας στα αγγλικά
(Μετάφραση από τα γαλλικά)
«Oh you, my Mediterranean»
Mediterranean of the blue eyes
you are life, you are beauty
you are thousands of colours
azure, green, gold and silver
Mediterranean,
your fish and your dolphins,
your sea birds,
the games and the swimming
on the shores of the clear gulf
Oh my Mediterranean,
you are life, joy and beauty,
you are the sun, the voyage and
liberty.
Mediterranean, where civilizations
are born,
sea of combats, sea of victories,
sea of Salamis and Troy,
sea of our beloved heroes,
Aegeus, Theseus, Odysseus and
the sirens.
Sea of a thousand beauties,
Medi-terra-nean,
sea at the heart of the world,
our mother !
Be the sea of peace and of light
(refrain)
Mediterranean,
do not surrender your beauty to
acts of violence,
be the refuge of all the innocent,
be the place and the bridge of
living creatures
Mediterranean,
you are nature precious and rare
to be protected against the
barbarians
be the home and the bridge of
living creatures
(refrain)
Sea of a thousand beauties
Mediterranean
sea at the heart of the world
our mother.

Τεύχος 3ο
3
Στο σχολείο μας
Οικολογικές δράσεις
Η μεταμόρφωση του 2ου
Δημοτικού Σχ. Παιανίας
Την Κυριακή 4 Μαΐου
2014 πραγματοποιήθηκαν στο
σχολείο μας εξωραϊστικές
δράσεις με τη συμμετοχή
μαθητών, εκπαιδευτικών,
γονιών και εθελοντών.
Τοποθετήθηκαν πίνακες
ανακοινώσεων στους
εσωτερικούς διαδρόμους και
καθαρίστηκαν οι τάξεις και
όλοι οι χώροι του σχολείου.
Στο προαύλιο κάποιοι
κλάδευαν ενώ οι άντρες και
τα αγόρια της Στ΄ τάξης με
φτυάρια, και τσουγκράνες
έστρωναν το φρέσκο χώμα
στα παρτέρια.
Όμως και όλοι οι
υπόλοιποι μαθητές βοήθησαν
στη διαμόρφωση των
παρτεριών με σκαλιστήρια, και
φτυαράκια. Τέλος φυτεύτηκαν
πολύχρωμα λουλούδια και
αρωματικά φυτά, μια
δραστηριότητα που χάρηκαν
ιδιαίτερα οι μαθητές της Α΄
και της Β ΄ τάξης που
ανέλαβαν και να ποτίζουν τα
νέα φυτά.
Όλοι ένωσαν τις δυνάμεις
τους για να γίνει το σχολείο
μας πιο όμορφο δίνοντας τον
καλύτερο εαυτό τους αλλά και
το καλύτερο παράδειγμα
σεβασμού, συνεργασίας και
εθελοντισμού.
Ιωάννα και Μαρία Στ2
Μια Ζωγραφιά - Ανάμνηση
Επειδή σε λίγο θα αποχαιρετήσουμε το
σχολείο, σαν Στ΄ Δημοτικού θέλαμε να
κρατήσουμε τις στιγμές που περάσαμε στο 2ο
Δημοτικό Σχολείο Παιανίας με ένα όμορφο
δώρο που θα έδινε ζωντάνια σε ένα μέρος του
σχολείου και το καταφέραμε. Με την κυρία
των καλλιτεχνικών του σχολείου ζωγραφίσαμε
το μεγάλο τοίχο στην είσοδο του σχολείου μας
και αφήσαμε μια ανάμνηση από την Στ΄
Δημοτικού. Το έργο μας πιστεύουμε ότι μας
έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστούμε και να
ανακαλύψουμε τον κόσμο της ζωγραφικής σε
τοίχο και της μαγείας κάνοντας πλέον ένα νέο
ξεκίνημα για το Γυμνάσιο.
ΓΥΜΝΑΣΙΟ
Όλα τα εκτάκια όσο
πλησιάζει ο καιρός μόνο ένα
πράγμα σκεπτόμαστε : ΤΟ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ !!!!!
Νέο περιβάλλον, καθηγητές,
μαθήματα, εξετάσεις, εφηβεία,
απουσίες, κοπάνες είναι οι λέξεις
που έρχονται στο μυαλό μας όταν
ακούμε τη λέξη γυμνάσιο.
Βλέπεις δεν είναι και λίγο να
είσαι ο μεγαλύτερος ενός σχετικά
μικρού σχολειού και μετά να
βρεθείς ο μικρότερος σ' ένα
μεγάλο σχολείο, που είναι τόσο
διαφορετικό από το αγαπημένο
μας δημοτικό.
Μας κυριεύει το άγχος αν οι
φιλίες μας θα αντέξουν, αν θα
μας αρέσουν τα μαθήματα, εάν
θα μας αγαπούν και θα είναι
καλοί μαζί μας οι καθηγητές μας
όπως στο δημοτικό, αν θα τα
καταφέρουμε...
Όμως πιστεύω ότι τα
ΕΚΤΑΚΙΑ όλα τα καταφέρνουν.
Σπύρος Ανδρέου ΣΤ΄2

Τεύχος 3ο
4
Το σχολείο χτες και σήμερα
Συνέντευξη από τον παππού μου που
ήταν δάσκαλος και διευθυντής
Συγκινημένος και περήφανος ο παππούς μου
που τελειώνω το Δημοτικό, μου εξιστόρησε τις
αναμνήσεις του από τα χρόνια που δούλεψε σα
δάσκαλος και διευθυντής.
Παππούς: Γιωργάκη μου, να ήξερες αγόρι
μου, πόσα παιδιά έχουν περάσει τόσα χρόνια από
τα χέρια μου που τα δίδαξα και τα έστειλα στο
Γυμνάσιο, όπως θα πας κι εσύ τώρα.
Γιώργος: Αλήθεια, παππού. Μίλησέ μου γι'
αυτά τα χρόνια. Πώς ήταν τότε το σχολείο;
Παππούς: Τότε αγόρι μου, κάθε τάξη είχε
πάρα πολλά παιδιά. Μπορεί να έφταναν τα
50.Δουλεύαμε και το Σάββατο. Την Κυριακή
ήμασταν υποχρεωμένοι να συνοδεύουμε τους
μαθητές μας στην εκκλησία. Τις καθημερινές,
τελειώναμε γύρω στις 12:30 το μεσημέρι. Δίναμε
στα παιδιά μεσημεριανό φαγητό, που μαγείρευαν
οι μητέρες τους, το λεγόμενο συσσίτιο. Έπειτα
πηγαίναμε πάλι για μάθημα από τις 2 μέχρι τις 4
το απόγευμα. Φυσικά δεν υπήρχε θέρμανση.
Είχαμε ξυλόσομπες και κάθε πρωί το κάθε παιδί
ερχόταν μ' ένα ξύλο για τη σόμπα. Οι συνθήκες
ήταν ιδιαίτερα δύσκολες. Κυρίως στα χωριά που
δούλευα όταν ήμουν νέος. Περπατούσα ώρες
ολόκληρες στο κρύο και τη βροχή για να φτάσω
στη δουλειά μου. Τα παιδιά προσπαθούσαν να
διαβάζουν, να γίνουν καλοί μαθητές, για να
μπορέσουν μεγαλώνοντας να σπουδάσουν, να
φύγουν απ' τη μίζερη ζωή του χωριού και να
ζήσουν καλύτερα.
Γιώργος: Όταν έφυγες απ' το χωριό κι ήρθες
στην πόλη, πώς ήταν τα σχολεία;
Παππούς: Φυσικά στην πόλη, όπου αργότερα
έγινα και διευθυντής, δούλεψα σε μεγάλα, ωραία
σχολεία όπως είναι και το δικό σου. Αυτό που
θυμάμαι όμως ιδιαίτερα, είναι ότι τα παιδιά, πριν
από αρκετά χρόνια ,είχαν μεγαλύτερο σεβασμό
και υπακοή στους δασκάλους τους απ' ότι έχουν
σήμερα. Φυσικά στη σημερινή εποχή που
υπάρχουν όλες οι ανέσεις που δεν υπήρχαν
παλιά, όπως υπολογιστές, γήπεδα μπάσκετ,
μεγάλα προαύλια, ωραίες αίθουσες τα παιδιά θα
πρέπει να ξέρουν ότι είναι πολύ τυχερά και να
προσπαθούν ν' αξιοποιούν όλες αυτές τις
δυνατότητες που τους δίνονται.
Εύχομαι καλή πρόοδο σε εσένα και σε
όλους τους συμμαθητές σου!
Γιώργος: Σ' ευχαριστώ παππού. Έμαθα
πραγματικά πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα
για το σχολείο, που ήταν άγνωστα σε μένα, όπως
και στους φίλους μου.
Γιώργος Θ. Στ1
Περιβάλλον
Η τάξη μας μετά το βραβείο που λάβαμε για το
τραγούδι μας «Μεσόγειος» έγινε μέλος του Διεθνούς
Δικτύου «Νέοι δημοσιογράφοι για το περιβάλλον»
(Young reporters for the environnement – βλ.
http://www.youngreporters.org/).
Το ενδιαφέρον μας εστιάζεται κυρίως στα θέματα
που αφορούν τους κινδύνους για τη χλωρίδα και τη
πανίδα της Μεσογείου.
Η εργασία μας
Τραυματισμένος γλάρος
Ένας πληγωμένος γλάρος βρέθηκε στην παραλία του
Νημπορειού, στη Σύμη. Η κα Πετρίδη και η κόρη της
Σμαράγδα, οι οποίες βρήκαν το πληγωμένο πουλί,
επικοινώνησαν αμέσως με το Ελληνικό Κέντρο
Περίθαλψης Άγριων Ζώων και Πουλιών της Αίγινας
ώστε να ενημερωθούν με το τι να κάνουν. Ο γλάρος
αυτός στάλθηκε στον Πειραιά με το πλοίο «Νάξος»
της Blue Star Ferries και από εκεί στην Αίγινα ώστε
να θεραπευτεί το σπασμένο του φτερό. Τελικά όλα
πήγαν καλά και ο γλάρος τώρα μπορεί να πετάξει
χάρη στην συγκεκριμένη οικογένεια!
Μαρία-Νεφέλη Α., ΣΤ1

Τεύχος 3ο
5
Παραδοσιακά επαγγέλματα
Επίσκεψη στο φούρνο της γειτονιάς
Την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014
επισκεφτήκαμε το φούρνο της κυρίας Βάσως και
του κυρίου Βασίλη Σ. που βρίσκεται στην
Παραλία Κατερίνης, για να δούμε αλλά και για
να φτιάξουμε ελαιόψωμα.
Αφορμή αυτής της δραστηριότητας ήταν η
ενότητα του βιβλίου της γλώσσας με θέμα “η
ελιά”. Ασχοληθήκαμε με το δέντρο και τον
καρπό της, το συνδέσαμε με τη μυθολογία, την
ιστορία, τη θρησκεία, ήθη, έθιμα και καταλήξαμε
στη διατροφή και τα οφέλη τόσο του ελαιόλαδου
όσο και της ελιάς.
Έτσι αποφασίσαμε να γίνουμε για λίγο
“μικροί φουρνάρηδες”.
Στο φούρνο μας υποδέχτηκε η κυρία Βάσω –
γεμάτη καλοσύνη – και αφού μας ξενάγησε στο
κατάστημα όπου πουλά τα ψωμιά και τα διάφορα
άλλα αρτοσκευάσματα μπήκαμε στο χώρο του
εργαστηρίου φορώντας όλοι μας απαραίτητα τα
ειδικά σκουφάκια και τις ποδιές. Είδαμε τα
διάφορα μηχανήματα και καταλήξαμε στο
ζυμωτήρι με το οποίο θα άρχιζε και η δικιά μας
εργασία. Ρίξαμε το αλεύρι τη μαγιά, λίγο αλάτι,
λίγη ζάχαρη και ενώ το μηχάνημα δούλευε
προσθέταμε λίγο λίγο το νερό ώσπου να γίνει η
ζύμη εύπλαστη. Την αφήσαμε να ξεκουραστεί
και εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε
τις λιχουδιές που μας πρόσφερε η κ. Βάσω.
Στη συνέχεια πήραμε όλοι μας από ένα μικρό
λεκανάκι όπου βάλαμε λάδι, ρίγανη και από ένα
κομμάτι ζύμης. Ενώ το ζυμώναμε προσθέσαμε
και τις ελιές, φτιάξαμε μικρά μπαλάκια τα οποία
τα τοποθετήσαμε στη λαμαρίνα και τα αφήσαμε
και πάλι να φουσκώσουν. Όταν αυτά
διπλασίασαν τον όγκο τους τα ψήσαμε στους
180ο
για περίπου 20 λεπτά. Το αποτέλεσμα ήταν
“ ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟ !!! ”.
Αφού ευχαριστήσουμε την κυρία Βάσω, τα
πήγαμε στο σχολείο και κεράσαμε δασκάλους
και συμμαθητές.
Η ικανοποίηση και η χαρά μας γι’ αυτή την
εμπειρία θα μας μείνει αξέχαστη.
Για τους αγαπημένους μας «Μαθητές εν
Δράσει»
Οι ανταποκριτές της Δ’ Τάξης του
Δημοτικού Σχολείου Παραλίας Κατερίνης-
Πιερίας
Το μπακάλικο του παππού μου
Το επάγγελμα του παντοπώλη ήταν από τα
πιο παλιά. Ήταν ένα πολύ χρήσιμο και
κερδοφόρο επάγγελμα.
Ένα μπακάλικο τα παλιά χρόνια είχε ο
παππούς μου που το κληρονόμησε από τον
πατέρα του.
Ήταν σ' ένα πολύ κεντρικό σημείο της
Παιανίας και πουλούσε εκτός από τρόφιμα κι
άλλα προϊόντα, όπως χαρτόσημα, τσιγάρα ακόμα
κι εκρηκτικά (δυναμίτες) με τα οποία έσπαγαν
τους βράχους στα νταμάρια κι έτσι έβγαζαν τις
πέτρες για να χτίζονται τα σπίτια.
Η ποιότητα των τροφίμων, κυρίως των
τυριών, ήταν πολύ καλή, με αποτέλεσμα να
έρχονται για ν' αγοράσουν τυριά κι από άλλες
περιοχές.
Οι άνθρωποι τα χρόνια εκείνα, δεν
ψώνιζαν μεγάλες ποσότητες, αλλά τα
απαραίτητα για το καθημερινό φαγητό της
οικογένειας. Πήγαιναν λοιπόν καθημερινά στο
μπακάλικο για ψώνια και μάλιστα πολλές φορές
ψώνιζαν χωρίς χρήματα (βερεσέ) και πλήρωναν
όποτε είχαν. Ο παππούς μου έγραφε αυτά που
του χρωστούσαν σ' ένα χοντρό τετράδιο, που
λεγόταν τεφτέρι. Όταν ξεχνούσαν κάτι, δε
δίσταζαν να χτυπήσουν την πόρτα του σπιτιού
του παππού μου, όταν το μαγαζί ήταν κλειστό,
ακόμα κι αν ήταν βράδυ ή Κυριακή. Ο
παππούς και η γιαγιά μου που κρατούσαν το
μαγαζί, κουράζονταν κι ενοχλούνταν πολλές
φορές μ' αυτό, όμως δε γκρίνιαζαν για να μη
χάσουν τους πελάτες.
Τα περισσότερα προϊόντα, κυρίως το ρύζι
και τα όσπρια τα πουλούσαν χύμα κι όχι
συσκευασμένα όπως σήμερα. Η μονάδα
μέτρησης του βάρους δεν ήταν το κιλό, αλλά η
οκά που ήταν λιγότερο από κιλό. Επίσης δεν
υπήρχε η σημερινή ηλεκτρονική ζυγαριά για να
ζυγίζουν αλλά ένα άλλο είδος ζυγαριάς που
λεγόταν πλάστιγγα.
Τα περισσότερα μπακάλικα σήμερα έχουν
αντικατασταθεί από τα σούπερ μάρκετ όπου
μπορεί να βρει κανείς τα πάντα, δεν υπάρχει
όμως αυτή η αμεσότητα και η ανθρώπινη επαφή
που υπήρχε τότε με το μπακάλικο.
Σήμερα στο ίδιο μαγαζί που ήταν το
μπακάλικο του παππού μου, συνεχίζει να
λειτουργεί ένα παραδοσιακό μπακάλικο. Ο
κόσμος το προτιμά γιατί βρίσκει αγνά προϊόντα
καθώς και την αμεσότητα και την ανθρώπινη
επικοινωνία κι επαφή στους δύσκολους αυτούς
καιρούς που περνάμε.
Γιώργος Θ., ΣΤ1

Τεύχος 3ο
6
Βουτιά στα γράμματα
Η ΜΙΚΡΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ
Συγγραφέας: Ν. Σακκά-Νικολακοπούλου
Εκδόσεις: Θ. Κώτσια
Φέτος, επεξεργαστήκαμε στην τάξη το βιβλίο «Η
μικρή πολιτεία μιας ζωής» της συγγραφέα
Ναννίνας Νικολακοπούλου – Σακκά. Στο βιβλίο
περιγράφονται τα σπίτια στα οποία έχει ζήσει η
συγγραφέας από τη μικρή της ηλικία μέχρι που
παντρεύτηκε και έκανε παιδιά. Για παράδειγμα,
μοιράζεται μαζί μας τις ωραίες αναμνήσεις από
το σπίτι στο Πολύδροσο, τότε που ήταν μικρή
μέχρι το σπίτι στη Λάκωνος 20 και
Χατζηκωσταντή γωνία, όπου έζησε με τα παιδιά
και τα εγγόνια της και το σπίτι των ονείρων της,
όπου καρτερεί να ζήσει στο μέλλον. Είναι
καταπληκτικό και θαυμάσιο βιβλίο επειδή
ξεδιπλώνεται μπροστά μας όλη η ζωή της.
Πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσετε.
Σπύρος Σ., ΣΤ2
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΣΤΡΑΒΗ
Συγγραφέας: Ν. Σακκά-Νικολακοπούλου
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Η «Επιχείρηση Αστράβη» της Ναννίνας
Νικολακοπούλου - Σακκά είναι ένα όμορφο
βιβλίο για παιδιά και μεγάλους. Μέσα από τις
περιπέτειες των παιδιών και το ξέσπασμα μιας
μεγάλης πυρκαγιάς δίνεται η ευκαιρία στην
παρέα των πρωταγωνιστών να μάθουν την
ιστορία των μεταλλείων του Λαυρίου από τα
αρχαία χρόνια ως τη σύγχρονη εποχή.
Εγώ βρίσκω το βιβλίο πολύ ενδιαφέρον και
περιπετειώδες. Κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία
δίνοντας συνοπτικά την ιστορία του Λαυρίου.
Αναστασία Π., ΣΤ2
ΟΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡ:
Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑ #4
Συγγραφέας: ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Πίνακες που πετούν, ένα κορίτσι με
απίστευτα μυστικά, ένα εξωφρενικό λούνα παρκ,
μια τραγουδίστρια που μαγειρεύει καταπληκτικά,
το κρυφό ελληνικό νησί που αρχίζει από Σ, μια
ματιά στην ιστορία της τέχνης, ταξίδια και
ιπτάμενα κυνηγητά! Ο Φίλιππος θα αναζητήσει
στοιχεία στη Νορβηγία, την Αυστρία, την
Αμερική, τη Γαλλία, τη Σουηδία. Κι όμως,
τελικά, η απάντηση θα έρθει από την Ελλάδα…
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Το βιβλίο αυτό είναι πολύ καλό. Έχει μια
διασκεδαστική περιπέτεια για μια ομάδα μικρών
δημοσιογράφων που προσπαθούν να λύσουν τα
μυστήρια που τους προκύπτουν.
Οι αόρατοι ρεπόρτερ ζητούν ανταποκριτές
στο blog τους:
www.aoratoireporter.blogspot.com
Μαρία-Νεφέλη Α. ΣΤ1

Τεύχος 3ο
7
Μια συγγραφέας στο σχολείο μας
Συνέντευξη με τη ΝΑΝΝΙΝΑ ΣΑΚΚΑ
-Πόσα βιβλία έχετε γράψει;
-Έχω γράψει γύρω στα 35 λογοτεχνικά
βιβλία, έχω κάνει όμως και μεταφράσεις ξένων
βιβλίων στα ελληνικά και εγκυκλοπαίδειες, όπου
χρειάστηκε να αποδώσω το περιεχόμενο των
κειμένων με δικά μου λόγια. Συνολικά είναι 48
βιβλία.
-Είναι και τα 35 βιβλία που έχετε γράψει
για παιδιά;
-Ναι, όλα μου τα βιβλία είναι για παιδιά.
Πολλά από αυτά όμως πιστεύω πως μπορούν να
διαβαστούν με το ίδιο ενδιαφέρον και από τους
μεγάλους.
-Πότε γράψατε το πρώτο σας βιβλίο και
ποιο είναι αυτό;
-Έγραψα το πρώτο μου βιβλίο όταν ήμουν
27 χρονών και είχα γεννήσει τα δύο μου τα
πρώτα παιδιά, που τους έλεγα παραμύθια και
αυτά όταν τελείωνε το παραμύθι ήθελαν να
μάθουν τι έγινε παρακάτω και παρακάτω και
έβαζα σάλτσες εγώ και τα συνέχιζα. Κάποιο
στιγμή άρχισαν να μου αρέσουν αυτά που έλεγα
και σκέφτηκα πως μπορώ να γράψω παραμύθια.
Τότε έβγαλα ένα βιβλίο που λεγόταν «Ένας
μικρός μαγικός κόσμος» και είχε μέσα μόνο
παραμύθια.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο από
αυτά που έχετε γράψει;
-Τα αγαπάω σαν παιδιά μου. Το κάθε ένα
έχει τα χαρίσματά του και ίσως και τα
ελαττώματά του. Τα αγαπάω όμως το ίδιο, γιατί
γεννιούνται από μέσα μου και είναι σαν παιδάκια
μου.
-Διαβάζατε λογοτεχνία όταν ήσασταν
μικρή;
-Καταρχάς την εποχή εκείνη δεν είχαμε
πολλά βιβλία όπως έχετε εσείς σήμερα. Εγώ
ήμουν τυχερή και είχα έναν πολύ μορφωμένο
πατέρα με πολύ μεγάλη βιβλιοθήκη και διάβαζα
όχι παιδικά βιβλία, αλλά λογοτεχνία για
μεγάλους, γιατί τότε, πέρα από την Πηνελόπη
Δέλτα, δεν γράφανε βιβλία για παιδιά. Επίσης
είχα την τύχη να έχω δυο γιαγιάδες
«παραμυθούδες» κι έναν πατέρα που μου έλεγαν
προφορικά ιστορίες. Βέβαια, όταν μπόρεσα να
έχω βιβλία μετά, διάβαζα πάρα πολύ.
-Τα σπίτια και οι άνθρωποι που
περιγράφετε στο βιβλίο «Η μικρή πολιτεία
μιας ζωής» είναι πραγματικά;
-Πέρα από το πρώτο βιβλίο που σας είπα, το
«Ένας μικρός μαγικός κόσμος», ότι έχω γράψει
είναι αληθινές ιστορίες. Δεν υπάρχει πουθενά
μυθοπλασία, δηλαδή να τα φτιάξω εγώ από το
μυαλό μου. Τα ονόματα είναι αληθινά και οι
άνθρωποι πράγματι είναι έτσι. Μου αρέσει πολύ
να παρατηρώ τους ανθρώπους και μετά να
γράφω τις ιστορίες τους, βάζοντάς τα όμως σε
έναν τόπο και έναν χρόνο.
-Γιατί επιλέξατε πριν από κάθε κεφάλαιο
να βάζετε ένα ποίημα;
-Αγαπώ πάρα πολύ την ποίηση. Από μικρό
παιδί διάβαζα πάρα πολύ και, κουβεντιάζοντας
πάντα, μου ’ρχεται στο μυαλό κάτι από την
ποίηση. Μου έρχεται εύκολο το ποίημα και λέω
κάτι που έχει σχέση με το κάθε κεφάλαιο.
-Από τι εμπνευστήκατε για να γράψετε
αυτό το βιβλίο;
-Το ότι ήθελα να μιλήσω για τη ζωή μου,
γιατί είναι αυτοβιογραφικό βιβλίο, ήταν η
πρόφαση, αλλά στην πραγματικότητα ήθελα να
μιλήσω για τα ιστορικά γεγονότα που
συμβαίνανε. Γεννήθηκα στον πόλεμο του ’40,
μεγάλωσα με γυναίκες που ήταν πρόσφυγες από
τη Μικρά Ασία και αργότερα για τα μετέπειτα
χρόνια, τον εμφύλιο για παράδειγμα. Σε ένα
βιβλίο υπάρχει ο τόπος, ο χρόνος και το
συναίσθημα που περνάει μέσα από τον ήρωα ή
τους ήρωες.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας λουλούδι;
-Το γιασεμί, γιατί η μάνα μου πάντα έβαζε
σε πευκοβελόνες γιασεμί και το είχε στον κόρφο
της. Αν θέλω να θυμηθώ την μάνα μου, θυμάμαι
γιασεμί. Οι μυρωδιές μας συνδέουν και με τους
ανθρώπους.
-Τα βιβλία σας τα γράφετε στο χέρι ή στον
υπολογιστή;
-Γράφω πάντα στο χέρι, ακόμα και τώρα.
Και μάλιστα κατά κανόνα με μολύβι και όχι
στυλό, γιατί όταν ήμουνα παιδί δεν είχαμε στυλό,
τα αποκτήσαμε αργότερα, όταν πήγα γυμνάσιο.
Έχω συνηθίσει λοιπόν με μολύβι. Βέβαια, είναι
δύσκολο, γιατί γράφω, ξεγράφω, τα ξαναγράφω
και χαλάω χρόνο, αλλά είμαι ευτυχής γιατί έτσι
συνδέομαι με το κείμενό μου.
-Τι θα συμβουλεύατε ένα παιδί που θέλει
να γίνει συγγραφέας;
-Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα και πάλι
διάβασμα. Όταν διαβάζεις εξωσχολικά βιβλία,
σιγά σιγά αποκτάς μέσα σου μια τάση να θες κι
εσύ να γράψεις. Άρα να διαβάζετε πολλά βιβλία.
ΣΤ1, ΣΤ2

Τεύχος 3ο
8
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Συνέντευξη από τον παππού μου που ήταν
παλαίμαχος παίκτης ποδοσφαίρου στον
Ολυμπιακό και στην Εθνική Ελλάδος
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Ποιο ήταν το ερέθισμα που σε
έκανε να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;
ΠΑΠΠΟΥΣ Το ποδόσφαιρο ήταν το άθλημα
που συγκινούσε όλα τα παιδιά της εποχής μου
και τα έκανε να παίζουν κάθε ημέρα στις αλάνες
της γειτονιάς και φυσικά και έμενα.
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Παππού σε ποια ομάδα έπαιζες
αρχικά και πως έφτασες να παίζεις στην
μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας ;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Για πρώτη φορά έπαιξα σε
πολύ μικρή ηλικία στην ομάδα της Παιανίας
στον Παμπεανικο, όπου είχα ξεχωριστή απόδοση
που δεν άφησε αδιάφορους τους φίλους των
μεγάλων σωματίων της Αθήνας. Ένας από
αυτούς μου πρωτινε να πάω για να με
δοκιμάσουν στον ολυμπιακό.
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Στον ολυμπιακό ποσά χρόνια
έπαιζες παππού;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Στον ολυμπιακό έπαιζα για 17
ολόκληρα χρόνια. Μέσα σε αυτά τα χρόνια με
μεγάλη προσφορά και κατακτήσεις σε 7
πρωταθλήματα Ελλάδας καθώς και 9 κύπελλα σε
βαλκανικό πρωτάθλημα .
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Παππού έχω ακούσει από τον
μπαμπά ότι είχες παίξει και στην εθνική ομάδα
Ελλάδος και ήσουν μάλιστα και αρχηγός.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Στην πρώτη εμφάνιση που
έκανα στην εθνική νέων της Ελλάδας (αυτό
έγινε 8 φορές) και που συμμετείχα σε 15 αγώνες
αφού υπήρξα και εθελοντής στο λιμενικό σώμα
για την εθνική ομάδα ενόπλων δυνάμεων.
Επόμενο ήταν να με καλέσουν αμέσως μετά και
στην εθνική ομάδα ανδρών Ελλάδος όπου
έπαιξα σε 27 διεθνή παιχνίδια.
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Παππού έχω ακούσει ότι το
ποδόσφαιρο είναι πολύ σκληρό άθλημα. Είχες
τραυματιστεί ποτέ σοβαρά;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Θεωρώ ότι δεν είναι ιδιαίτερα
σκληρό άθλημα αλλά ατυχήματα γίνονταν και σε
αλλά αθλήματα. Θυμάμαι να έχω σπάσει το πόδι
μου, να έχω χτυπήσει στο κεφάλι και να έχω
υποστεί αρκετές κακώσεις. Αυτά ήταν και τα
παράσημα που πηρά από τα παιχνίδια αυτά.
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Παππού αν σου έλεγα ότι σου
δίνεται μια ευκαιρία να κάνεις κάτι που δεν έχεις
κάνει έως τώρα τι θα ήταν αυτό ;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Χωρίς καμία επιφύλαξη θα
ήθελα να έπαιζα ξανά ποδόσφαιρο.
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Παππού τι κέρδισες όλα αυτά
τα χρόνια που ασχολήθηκες με το ποδόσφαιρο ;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Έμαθα να αγωνίζομαι και να
διεκδικώ οτιδήποτε αγάπησα και ονειρεύτηκα σε
αυτήν την ζωή. Τέλος ο πλούτος για μένα είναι η
αναγνώριση της προσφοράς μου στον
αθλητισμό.
ΡΕΠΟΡΤΕΡ : Παππού σε ευχαριστώ πολύ !!!
Έλενα Π., ΣΤ2

Τεύχος 3ο
9
Αθλητισμός
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Η Ρεάλ Μαδρίτης ισοπέδωσε την
Μπάγερν με 4-0 μέσα στο Μόναχο και
προκρίθηκε πανηγυρικά στον τελικό του
Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά μετά από
12 χρόνια.
Η ομάδα του Κάρλο Ανσελότι έδειξε από
νωρίς τις διαθέσεις της και μόλις στο 9΄ το
σουτ του Μπέιλ σε κενή εστία πέρασε άουτ.
Στο 12΄ίδια κατάληξη είχε η προσπάθεια του
Ντι Μαρία και τελικά το γκολ ήρθε στο 15΄.
Από το κόρνερ του Μόντριτς ο Ράμος έπιασε
κοιμώμενη την άμυνα της Μπάγερν και με
δυνατή κεφαλιά άνοιξε το σκορ.
Πέντε λεπτά αργότερα, ήρθε και το
δεύτερο χτύπημα. Μετά από φάουλ του
Μόντριτς, ο Πέπε πήρε την πρώτη κεφαλιά και
ο Ράμος ξανά από κοντά έκανε το 0-2.
Οι “Βαυαροί” εξακολουθούσαν να
βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου και το
“πάρτι” των Μαδριλένων συνεχίστηκε. Ο
Ρονάλντο προειδοποίησε στο 27΄ και στο 34΄
έκανε το 0-3 μετά από πάσα του Μπέιλ στην
αντεπίθεση.
Στο δεύτερο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι
έριξαν στροφές, ο ρυθμός έπεσε και η
Μπάγερν προσπάθησε να μειώσει με τον
Ρόμπεν στο 57΄ και τον Ριμπερί στο 60΄. Η
Ρεάλ άγγιξε το 0-4 με τον Μπενζεμά στο 65΄,
ενώ το σουτ του Κρόος πέρασε ελάχιστα άουτ
στο 78΄.
Το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε στο
90ο λεπτό όταν ο Ρονάλντο με απευθείας
εκτέλεση φάουλ υπέγραψε την πιο βαριά εντός
έδρας ήττα στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ
και την πρόκριση της Ρεάλ στον τελικό για
πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια.
Μάνος Κ., Κωνσταντίνος Β., ΣΤ1
ΜΠΑΣΚΕΤ
Η καλαθοσφαίριση
ή μπάσκετ, είναι ένα
ομαδικό άθλημα.
Εμπνευστής και
δημιουργός του ήταν
ο καθηγητής φυσικής
αγωγής στο
Σπρίνγκφιλντ
της Μασαχουσέτης Η
ΠΑ, Τζέιμς Νάισμιθ.
Στις αρχές
Δεκεμβρίου του 1891, ο Καναδός
Αμερικάνος Δρ. Τζέιμς Νάισμιθ, καθηγητής
φυσικής αγωγής στο στο Σπρίνγκφιλντ,
Μασαχουσέτη, Η.Π.Α., προσπαθούσε να
κρατήσει την τάξη με την οποία έκανε μάθημα
δραστήρια μια βροχερή μέρα. Αναζητούσε ένα
δυναμικό παιχνίδι εσωτερικού χώρου για να
κρατήσει τους μαθητές στα κατάλληλα
επίπεδα φυσικής κατάστασης. Αφού απέρριψε
άλλες ιδέες είτε ως υπερβολικά τραχιές ή
ακατάλληλες για κλειστά γυμναστήρια,
έγραψε τους βασικούς κανόνες και κάρφωσε
ένα καλάθι ροδακίνων σε ύψος 3,05 μέτρων.
Σε αντίθεση με τα σύγχρονα δίχτυα
καλαθοσφαίρισης, αυτό το καλάθι ροδακίνων
διατηρούσε τον πάτο του, και οι μπάλες
έπρεπε να ανακτηθούν με το χέρι μετά από
κάθε «καλάθι» ή πόντο που σημειωνόταν.
Αυτό αποδείχθηκε αναποτελεσματικό. Έτσι το
κάτω μέρος του καλαθιού απομακρύνθηκε.
Η καλαθοσφαίριση την πρώτη φορά
παίχτηκε με μια μπάλα ποδοσφαίρου. Οι
πρώτες μπάλες που δημιουργήθηκαν ειδικά
για την καλαθοσφαίριση ήταν καφέ, και ήταν
μόνο στα τέλη του 1950 που ο Τόνυ Χάινκλ,
ψάχνοντας για μια μπάλα που θα είναι πιο
ευδιάκριτη για τους παίκτες και τους θεατές,
εισήγαγε την πορτοκαλί μπάλα που
χρησιμοποιείται σήμερα, Η ντρίμπλα δεν
υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι, εκτός από την
«σκαστή πάσα» για τους συμπαίκτες. Η πάσα
ήταν το κύριο μέσο μετακίνησης της μπάλας.
Η ντρίμπλα τελικά εισήχθη, αλλά
περιοριζόταν από το ασύμμετρο σχήμα της
πρώτης μπάλας. Η ντρίμπλα έγινε σημαντικό
μέρος του παιχνιδιού περίπου τη δεκαετία του
1950, καθώς βελτιώθηκε το σχήμα της
μπάλας. Πηγή: wikipedia.org
Έλενα Π, Αναστασία Π., ΣΤ2

Τεύχος 3ο
10
Bonjour les amis Salut les copains!
Nos héros : Astérix, Tintin, Le petit Nicolas. Devinettes
1. 1. Il est petit et blond et il a une grande moustache. Il
porte un pantalon rouge et un t-shirt noir. Qui est-ce?
2.
2. Il est roux et il a les cheveux longs. Il a deux longues
tresses rouges. Il est grand et gros et il porte un pantalon
bleu blanc. Qui est-ce?
3.
4. 3. Il est vieux. Il porte une robe blanche et une cape
rouge. Il a une barbe blanche. Il prépare la potion
magique. Qui est-ce?
4. Il porte une mèche blonde. Il porte un pantalon rouge et un
pull bleu. Il est très intelligent. Qui est-ce?
5. Ils portent des costumes noirs et des chapeaux noirs. Ils
sont fous. Qui est-ce?

Τεύχος 3ο
11
6. 6. Il est petit et sympa. Il porte un short bleu, une
chemise blanche, un gilet rouge et une cravate. Il est
souriant. Qui est-ce?
7. 7. Il est petit et drôle. Il est blond. Il porte un costume
gris. Il porte des lunettes. Qui est-ce?
Réponses
1. 1. Astérix, 2. Obélix, 3. Panoramix, 4. Tintin, 5. Les Dupont, 6. Le petit
Nicolas, 7. Agnan
Les jeunes et la mode
À l’école
À l’école nous portons des fringues simples. Nous portons des jeans, un T-shirt et des converse ou des tennis.
Nous avons un style moderne et sportif. Nous ne portons pas l’uniforme à l’école.
Les accessoires
Nous aimons les accessoires comme les boucles d’oreilles, les bracelets et les colliers.
À une boum
À une boum, on porte un pantalon stretch ou une mini-jupe et une blouse manche courtes.
Marianne et Athanasia, ΣΤ1
Hello friends
“You say you love rain, but you use an umbrella to walk under it. You say you love sun, but you seek
shade when it is shining. You say you love wind, but when it comes you close your window. So, that’s why
I’m scared when you say you love me.” Bob Marley
“Never apologize for saying what you feel. That’s like saying Sorry for being real.”
We all have a story to tell.
And who said happiness doesn’t grow our trees?
Don’t let your dreams be dreams…

Τεύχος 3ο
12
FORUM
Σαν απάντηση στο φόρουμ του προηγούμενου τεύχους γράφουμε για τη φιλία
Η γνώμη μου για τη φιλία
Πιστεύω πως η φιλία βασίζεται πάνω στη συμπεριφορά και στην ειλικρίνεια. Αν ένας από τους
δύο ή και παραπάνω φίλους δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σωστά και να είναι ειλικρινής τότε δεν
μπορεί να υπάρξει φιλία. Επίσης, θα πρέπει να κατανοεί τον άλλο να τον κάνει να γελάει όταν δεν
είναι καλά και να μην τον εμποδίζει να περνάει το χρόνο του με κάποιον άλλο. Δεν μου αρέσει να
τσακώνομαι με τους φίλους μου. Ούτε να βλέπω φιλίες να διαλύουν. Αγαπώ τους φίλους μου και δεν
θέλω να τους χάσω . Η πιο καλή μου φίλη είναι η μητέρα μου.
Μαριάννα Γ. ΣΤ1
Για πάντα φίλοι
Πάντα μου συμπαραστέκεσαι,
πάντα εκεί δίπλα στέκεσαι.
Με νοιάζεσαι, με σκέφτεσαι,
με αγκαλιάζεις λες και καίγεσαι...
είναι η ζεστασιά της καρδιάς σου,
της όμορφης ματιάς σου.
Πάντα φίλος μου θα μένεις
και δε θα περιμένεις...
θα 'σαι πρώτος στην καρδιά μου,
στα μεγάλα όνειρα μου! Άννα Β., ΣΤ1
Φιλενάδα σ’αγαπώ
Είμαστε φίλες για πάντα μαζί
και τίποτα δεν μας χωρίζει
σε αυτή τη ζωή
για πάντα σε στηρίζω
για πάντα θα σε αγαπώ
για πάντα θα’σαι φίλη μου
Φιλενάδα αγαπώ!
Εδώ τελειώνει το ταξίδι της εφημερίδας μας!
Του χρόνου θα ξαναγράψουμε, αλλά από τα
θρανία του Γυμνασίου!
Ευχαριστούμε τη Συντακτική επιτροπή της
τάξης μας!
Ευχαριστούμε όλες τις δασκάλες μας που μας
βοήθησαν και μας συμπαραστάθηκαν τόσο
πολύ!
Καλό καλοκαίρι, παιδιά!
ΣΤ1, ΣΤ2
Σχολική εφημερίδα «Μαθητές εν Δράσει» . 2ο
Δημοτικό Σχολείο Παιανίας. ΣΤ τάξη
Σχολικό Έτος 2013-2014
Συντακτική επιτροπή
Άννα Β., Έλενα Π., Μικαέλα Τ., Γιώργος Μ.,
Παναγιώτης, Γωγώ Μ., Ελευθερία, Αναστασία Κ.,
Μαρία-Νεφέλη Α., Μενέλαος Π., Εφραίμ Χ., Τζουλιάννα
Ρεπόρτερς, δημοσιογράφοι
Οι μαθητές της ΣΤ΄ και ανταποκριτές από άλλα Δημοτ.
Σχολεία, όπως αναφέρονται εντός της εφημερίδας.
Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί
Σοφία Λάχλου, Μαρίνα Κανιτσάκη,
Ισιδώρα Σπύρου, Αναστασία Αντωνιάδου,
Παρασκευή Γιαννακοπούλου

Μαθητές εν Δράσει. 2ο Δ.Σ. Παιανίας. 3ο τεύχος

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Viewers also liked

Viewers also liked (20)

Similar to Μαθητές εν Δράσει. 2ο Δ.Σ. Παιανίας. 3ο τεύχος

Similar to Μαθητές εν Δράσει. 2ο Δ.Σ. Παιανίας. 3ο τεύχος (20)

More from Sofia Lahlou

More from Sofia Lahlou (20)

Μαθητές εν Δράσει. 2ο Δ.Σ. Παιανίας. 3ο τεύχος