1. Ελένη Τσιαππούτα
Στ: 1
Δασκ: Χριστιάνα Χαραλάμπους
Ιστορία
Ενότητα: Ελληνική
Επανάσταση

2.  Αγωνίστρια της επανάστασης του εικοσιένα. Κόρη του Υδραίου
πλοίαρχου Σταυριανού Πινότζη και της Παρασκευής, κόρης
του εφοπλιστή της Ύδρας Κοκκίνη.
 Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στη φυλακή όπου είχε
πάει η μητέρα της για να επισκεφτεί το φυλακισμένο σύζυγό
της. Τη βάφτισαν στην Κωνσταντινούπολη και της έδωσαν το
όνομα Λασκαρίνα. Παντρεύτηκε το 1788 τον πλοίαρχο απ' τις
Σπέτσες Δημήτριο Γιάννουζα. Ο άνδρας της σκοτώθηκε με
ηρωικό τρόπο από πειρατές το 1797. Μετά από 4 χρόνια η
Λασκαρίνα παντρεύτηκε τον πλοίαρχο Δημήτριο Μπούμπουλη
και από τότε λέγεται Μπουμπουλίνα.

3.  Από τους δύο γάμους της απόκτησε 6 παιδιά. Μετά το
θάνατο και του δεύτερου συζύγου της από Αλγερινούς
πειρατές η Λασκαρίνα έμεινε πλούσια χήρα κι
αποφάσισε να αφιερωθεί στην απελευθέρωση της
πατρίδας απ' τους Τούρκους. Μυήθηκε στη Φιλική
εταιρεία και, με δικά της χρήματα ναυπήγησε το
θρυλικό "Αγαμέμνονα" και άλλα τρία μικρότερα
πλοία. Η έκρηξη της Επανάστασης βρήκε την
Μπουμπουλίνα πενήντα χρόνων.

4.  Μετά την πτώση της Τρίπολης μπήκε στην πόλη πάνω σ' ένα
λευκό άλογο και έσωσε το χαρέμι των Τούρκων από την οργή
των πολιορκητών. Κατ΄ άλλους άρπαξε τα κοσμήματα των
γυναικών του χαρεμιού με υπόσχεση την ασφάλεια της ζωής
τους.
 Συνέχεια ξόδευε χρήματα από την περιουσία της για την
ενίσχυση του αγώνα στην ξηρά και στη θάλασσα. Γύρισε μαζί
με τον Κολοκοτρώνη όλη την Πελοπόννησο για να εμψυχώσει
τους πολεμιστές.

5.  Στις εμφύλιες διαμάχες, υποστήριξε τους στρατιωτικούς
και το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, με τον οποίο είχε
συγγενέψει, μετά το γάμο της κόρης της Ελένης
Μπούμπουλη με τον Πάνο Κολοκοτρώνη.Έλαβε μέρος
με το πλοίο της «Αγαμέμνων» στην πολιορκία του
Ναυπλίου και μετά την απελευθέρωσή του
εγκαταστάθηκε εκεί σε οίκημα που της παραχώρησε η
επαναστατική κυβέρνηση.

6.  Και ενώ κάνει πάλι προετοιμασίες, για να λάβει
μέρος στο αγώνα εναντίον του Ιμπραήμ, έρχεται το
αναπάντεχο τέλος της. Πέφτει νεκρή από
σπετσιώτικο βόλι, στις 22 Μαΐου 1825,στο σπίτι
του πρώτου της άνδρα, του Γιάννουζα. Αιτία; Μια
λογομαχία της με άτομα από την οικογένεια της
Κούτση Ευγενίας, αγαπημένης του γιου της
Μπουμπουλίνας. Άδοξο και τραγικό λοιπόν το
τέλος αυτής της γυναίκας που μέσα της ξεχείλιζε,
πιο ισχυρή από όλα τα άλλα, η αγάπη της για την
πατριδα

7.  Μαντώ Μαυρογέννους (1796-1840)
 Γεννιέται στην Τεργέστη, όπου αποκτά σημαντική μόρφωση.
Φθάνει το 1820 στη Μύκονο και καταφέρνει να ξεσηκώσει το
νησί στον Αγώνα.

8.  Με δικά της έξοδα εξοπλίζει πλοία και συμμετέχει σε πολεμικές
επιχειρήσεις στην Εύβοια, στο Πήλιο και στη Φθιώτιδα. Στέλνει
επιστολές προς τις Αγγλίδες και Γαλλίδες γυναίκες για να τις πείσει
να υποστηρίξουν οικονομικά τον Αγώνα.
 Με τη λήξη της Επανάστασης, με διάταγμα του Καποδίστρια της
παραχωρείται το αξίωμα του αντιστράτηγου. Πεθαίνει πάμπτωχη
στο νησί της Πάρου.
 Η Μ. Μαυρογέννους προς το φιλέλληνα Μ. Ρεμπώ (1821):
 «Δεν με νοιάζει τι θα γίνω αν είναι να λευτερωθεί η πατρίδα μου. Όταν
θα έχω χρησιμοποιήσει όλα όσα μπορώ να διαθέσω για την ιερή
υπόθεση της ελευθερίας, θα τρέξω στο στρατόπεδο των Ελλήνων για
να τους ενθαρρύνω με την απόφασή μου να πεθάνω, αν χρειαστεί, για
την ελευθερία».

11. Εργασία στην Ιστορία - Στ 1
Συνεργάστηκαν: Σταύρος Αντρέου, Κυριακή Κάρουλλα, Μαρία Κυριάκου,
Βαλεντίνα Σιαπάνη, Γιώργος Καραολίδης, Αντρέας Ευθυμίου, Σωτήρης
Χριστοφή

12. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ
 Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν ένας από τους Έλληνες πρωταγωνιστές
ήρωες - οπλαρχηγούς του πρώτου έτους τηςΕπανάστασης του 1821 που
έδρασε στη Στερεά Ελλάδα. Σύμφωνα με μια εκδοχή, το πραγματικό του
όνομα ήτανΑθανάσιος Μασσαβέτας . Μυήθηκε στη Φιλική
Εταιρεία το 1818 και το 1820 έγινε αρματολός στη Λιβαδειά. Τον
Απρίλιο του 1821 σε συνεργασία με άλλους οπλαρχηγούς κατέλαβε το
φρούριο της Λιβαδειάς και χρησιμοποιώντας το σαν ορμητήριο, έδωσε
πολλές νικηφόρες μάχες. Κατέλαβε την γέφυρα της Αλαμάνας και
στις 22 Απριλίου 1821 έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ
Βρυώνη. Στη μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε
στη Λαμία δολοφονήθηκε με ανασκολοπισμό (λογοτεχνικά αναφέρεται
ότι "σουβλίστηκε") από τους Τούρκους και κάηκε στις 24
Απριλίου 1821.
 Ο Ελληνικός Στρατός του απένειμε τιμητικά τον βαθμό του Στρατηγού.
 Αρχικά κλέφτης υπό την εξουσία διαφόρων καπετάνιων της Ρούμελης,
διακρίνεται σε διάφορες συγκρούσεις με τους Τούρκους. Ο Καπετάνιος
Τσαμ Καλόγερος, σε μια συμπλοκή με τους Τούρκους, πληγώθηκε βαριά
στο πόδι και θα έπεφτε στα χέρια τους αν ο Διάκος δεν έμενε να τον
υπερασπιστεί. Με το σπαθί στο χέρι, τον σήκωσε και τον μετέφερε ως
την Γραμμένη Οξυά, μια ψηλή ράχη, δύο ώρες από την Αρτοτίνα. Εκεί
έφτασαν και οι άλλοι Κλέφτες και μπροστά τους είπε ο Τσαμ Καλόγερος:
«Αν πεθάνω, αυτός πρέπει να γίνει καπετάνιος σας».

13.  Αργότερα οι Κλέφτες χωρίστηκαν σε μπουλούκια (μικρές ομάδες),
κατατρεγμένοι από το κυνήγι των Τούρκων. Ένα μπουλούκι έγινε από τον
Διάκο, τον Γούλα και τον Σκαλτσοδήμο. Εκείνο τον καιρό, έμαθε ο Διάκος ότι
πέθαναν ο πατέρας του κι ένας από τους αδερφούς του, ο Απόστολος. Ο Διάκος
είχε δύο αδερφούς, τον Απόστολο και τον Κωνσταντίνο, που τον έλεγαν και
Μασσαβέτα και δύο αδερφές, την Καλομοίρα και την Σοφία. Ο πατέρας του με
τον Απόστολο και τον Κωνσταντίνο, είχαν προτιμήσει την τσοπάνικη ζωή και
τότε ήταν με τα κοπάδια τους στα χειμαδιά. Ένα Τούρκικο απόσπασμα που
έφτασε στην καλύβα τους, συνέλαβε πατέρα και γιό επειδή βοήθησαν και
πρόσφεραν φαγητό σε κλέφτες και τους πήγαν δεμένους στον Πατρατσίκι
(Υπάτη). Ο Κωνσταντίνος δεν βρισκόταν εκεί και έτσι γλύτωσε. Οι άλλοι δύο
όμως βρήκαν τον θάνατο στη φυλακή την ίδια νύχτα.Μόλις πληροφορήθηκε το
γεγονός ο Διάκος, ορκίστηκε να εκδικηθεί. Τουρκικό απόσπασμα δεν προλάβαινε
να ξεμυτίσει και το αποδεκάτισε με τα παληκάρια του. Από τότε άρχισαν να
αναζητούν και το αρματολίκι της περιοχής. Έτσι μια μέρα, οι κλέφτες, ορμώντας
στα Μπαϊρια (θέση κοντά στην Αρτοτίνα), απήγαγαν την Κρουστάλλω, κόρη του
Μπαμπαλή, κοτζαμπάση της Δωρίδας. Οι κλέφτες την πήγαν στην Καρυά, στο
λημέρι τους. Ζήτησαν από τον Μπαμπαλή, αν θέλει το κορίτσι του, να πάει στο
Λιδωρίκι και να ενεργήσει, ώστε να τους δώσουν οι Τούρκοι το αρματολίκι. Και
το πέτυχαν.
 Εκείνη την περίοδο ο Αλή πασάς, στα Γιάννενα, έκανε σχέδια εναντίον του
Σουλτάνου και κάλεσε στην έδρα του όλους τους καπετάνιους, Αρβανίτες και
Χριστιανούς. Ανάμεσα τους και τον Σκαλτσοδήμο (σαν αντιπρόσωπο των
αρματολών του Λιδωρικίου). Εκείνος όμως έστειλε τον Διάκο στη θέση του. Ο
Αθανάσιος Διάκος υπήρξε αρματολός για δύο χρόνια (1814-1816) στο στρατό
του Αλή πασά τον ίδιο καιρό με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο
 Όταν ο Ανδρούτσος έγινε καπετάνιος μιας μονάδας αρματολών στη Λιβαδειά, ο
Διάκος ήταν για ένα χρόνο πρωτοπαλίκαρο του. Στα χρόνια που ακολουθούν και
που καταλήγουν στην Επανάσταση του 1821, ο Διάκος είχε φτιάξει τη δική του
ομάδα κλεφτών και όπως πολλοί άλλοι καπετάνιοι κλεφτών και αρματολών
γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρίας

15. ΠΑΠΑΦΛΕΣΑΣ
Γεννήθηκε στην Πολιανή Μεσσηνίας το 1788,και ήταν υστερότοκος
γιος από δεύτερο γάμο του Δημήτριου Δικαίου ο οποίος είχε
συνολικά 28 παιδιά. Το κοσμικό όνομά του ήταν Γεώργιος Δικαίος
του Δημητρίου. Φοίτησε στη Σχολή Δημητσάνας, την οποία δεν την
τελείωσε και μόνασε, το 1816, στο μοναστήρι της Παναγιάς της
Βελανιδιάς, στηνΚαλαμάτα, όπου πήρε το όνομα Γρηγόριος (παπάς
Φλέσσας εξ ού και το Παπαφλέσσας). Εξαιτίας του επαναστατικού
χαρακτήρα του, ήλθε σε σύγκρουση με τον επίσκοπο Μονεμβασιάς,
έφυγε από τη μονή του και πήγε σε άλλο μοναστήρι, της Ρεκίτσας.
Νέα σύγκρουσή του με Τούρκο αξιωματούχο για τα περουσιακά της
μονής τον παρώθησε να αφήσει την Πελοπόννησο περνώντας
στη Ζάκυνθο, όπου γνώρισε τον Κολοκοτρώνη και αργότερα πήγε
στην Κωνσταντινούπολη.
Εκεί χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄.

16. Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Αναγνωσταρά ο οποίος τον
μύησε στη Φιλική Εταιρεία στις 21 Ιουνίου 1818. Στα έγγραφα της
Εταιρείας υπέγραφε με το όνομαΑρμόδιος και ως διακριτικά έβαζε τα
αρχικά Α.Μ Η μύησή του έγινε στον οικία των Αινιάνων
στα Θεραπειά και η παρουσία του στους κόλπους της θα προσέδιδε «ένα
νέο δυναμικό τόνο» σε αυτήν. Στο Βουκουρέστι όμως επειδή ο
Αναγνωστόπουλος δεν αποκάλυψε την δομή της Φιλικής Εταιρείας, ο
Αρχιμανδρίτης «μ΄ένα μαχαίρι στο χέρι επετήθηκε του Παν.
Αναγνωστόπουλου φοβερίζοντάς τον, ότι θα τον σφάξει και θα προδώσει
στη Σουλτανική εξουσία όλα τα Εταιρικά»Τον Μάιο του 1820 συντάσσει
μαζί με τον Γεώργιο Λεβέντη στο Βουκουρέστι το Σχέδιον Γενικόν . Στο
Ισμήλιο της Βεσσαραβίας συγκαλλείται σύσκεψη των στελεχών
της Φιλικής Εταιρείας από τον Υψηλάντη. Συμμετείχε και ο Δικαίος, ο
οποίος τόσο πριν τη σύγκληση της σύσκεψης με επιστολές που έστειλε
προς τον Υψηλάντη από την Κωνσταντινούπολη, όσο και στις εργασίες
της σύσκεψης υποστήριξε την άποψη για επίσπευση της έναρξης της
Επαναστάσεως, παρουσιάζοντας πλαστά έγγραφα που εμφάνιζαν την
Πελοπόννησο πανέτοιμη για επανάσταση.
 Τελικά η σύσκεψη του Ισμαηλίου αποφάσισε -αναφορικά με τον
Παπαφλέσσα- την αποστολή του στην Πελοπόννησο ως εκπρόσωπο του
Αρχηγού

18. ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ
Όταν ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση, είχε
σχηματίσει δικό της εκστρατευτικό σώμα
από Σπετσιώτες, τους οποίους αποκαλούσε
«γενναία μου παλικάρια». Είχε αναλάβει να
αρματώνει, να συντηρεί και να πληρώνει τον
στρατό αυτό μόνη της όπως έκανε και με τα πλοία
της και τα πληρώματά τους, κάτι που συνεχίστηκε
επί σειρά ετών και την έκανε να ξοδέψει πολλά
χρήματα για να καταφέρει να περικυκλώσει τα
τουρκικά οχυρά, το Ναύπλιο και την Τρίπολη.
Έτσι τα δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης είχε
ξοδέψει όλη της την περιουσία. Η Λασκαρίνα
Μπουμπουλίνα (11 Μαΐου 1771 - 22
Μαΐου 1825) ήταν Ελληνίδα ηρωίδα
της Ελληνικής Επανάστασης του 1821

20. ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ
Η Μαντώ Μαυρογένους (Τεργέστη 1796 ή 1797 - Πάρος,
Ιούλιος 1840 ήταν αγωνίστρια τηςΕλληνικής
Επανάστασης του 1821Η Μαντώ Μαυρογένους καταγόταν
από ελληνική οικογένεια της Ρουμανίας, η οποία έφυγε
κρυφά για την Ιταλία. Εγκαταστάθηκαν
στην Τεργέστη και εκεί ο πατέρας της Nικόλαος
Μαυρογένης ασχολήθηκε με το εμπόριο. Με την έναρξη
της Επανάστασης πήγε στην Μύκονο και ξεσήκωσε τους
κατοίκους εναντίον των Τούρκων. Με πλοία εξοπλισμένα
με δικά της έξοδα, καταδίωξε τους πειρατές που
λυμαίνονταν τις Κυκλάδες και αργότερα πολέμησε
στο Πήλιο, στη Φθιώτιδα και στη Λιβαδειά. Κάτοχος
της γαλλικής γλώσσας, συνέταξε συγκινητική έκκληση
προς τις γυναίκες της Γαλλίας, ζητώντας τη
συμπαράστασή τους στον πληθυσμό της Ελλάδας. Για τον
Αγώνα διέθεσε όλη της την περιουσία. Για τη
δραστηριότητα της, συνολικά, ο Ιωάννης Καποδίστριας της
απένειμε -τιμή μοναδική σε γυναίκα- το αξίωμα του
επίτιμου αντιστράτηγου και της παραχώρησε κεντρικό
σπίτι στο Ναύπλιο. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πώς,
εκτός από τη Γαλλική, μιλούσε άπταιστα την Ιταλική
αλλά και την Τουρκική

21. Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός
θέλ΄ αποθάνω....
Αν θέλετε χίλια φλωριά και
χίλιους μαχμουτιέδες,
Μόνον πέντ΄ έξι ημερών ζωήν να
μου χαρίστε.