2. LIBERALISMO
Igualdade ante a lei abolición dos privilexios da nobreza e o
clero.
Dereitos e liberdades fundamentais e inalienables dos
individuos
propiedade privada libre e absoluta
Liberdade de pensamento, opinión, prensa
Soberanía Nacional como forma de lexitimar do poder
Dereito á participación dos cidadáns: sufraxio
Censatario
Univeresal
Existencia de institucións de carácter representativo,
elexidas polos cidadáns
División de poderes, lexislativo, o executivo e o xudicial
en organismos independentes.
Abolición do réxime señorial,
Liberdade económica, a lei da oferta e a demanda
Existencia dunha constitución.
3. NACIÓN
Concepción liberal: conxunto de cidadáns libres
e iguais que viven baixo un goberno común e
unhas mesmas leis: nación=estado
Concepción historicista: conxunto de individuos
que falan unha mesma lingua, teñen unhas
costumes, tradicións, folclore etc (cultura)
común.
Liberal-historicista: conxunto de individuos que
falan unha mesma lingua, teñen unha mesmas
costumes, tradicións, etc e que por iso viven
baixo un mesmo goberno cunhas leis comúns e
iguais para todos
4. NACIONALISMO
Corrente política que considera a propia comunidade como unha
nación (concepción historicista) e que aspira a que forme un estado
independente un país (concepción liberal) coas súas fronteiras, as
súas leis e o seu goberno propio
Nacionalismo separatista: pretende separase do estado do
que forma parte para crear un estado propio e independente
Nacionalismo de unificación: considera que a nación está
dividida en vario estados e pretende unificalos para formar un
estado propio
Nacionalismo de estado. Identifica nación e estado. Defende a
integridade do país, non aceptando a existencia de
comunidades diferenciadas (nacións) dento do propio estado.
Busca o engradecemento da nación=estado sobre outras.
Expansionismo
5. Os liberais recorren á sublevación co
Revolucións liberais apoio da burguesía as clases
populares
A burguesía reclama reformas
liberais moderadas (sufraxio
censatario, división de poderes, etc)
As clases populares esixían máis
democracia, sufraxo universal,
igualdade real, melloras sociais...
En diferentes ciclos revolucionarios
(1820, 1830, 1848) os liberais enfróntase
ó absolutismo
Balance:
A altura de 1850 poucos países manteñen
un réxime liberal
Na segunda metade do XIX pouco a
pouco as ideas liberais acabarán por se
impor en case toda Europa
Aparecen novos movementos políticos
que reclaman maís democrcia (sufraxio
universal) e reformas sociais en
beneficois das clases baixas
En Europa central crece o nacionalismo
6. Unificación de Italia. 1859-1870
Estado lider: reino de
Piamonte-Serdeña
Protagonistas: Victor
Enmanuelle II, Cabour e
Garibaldi.
Evolución:
1859 Guerra con Asutria:
Incorporación de Lombardía
1860: Derrota de Parma, Módena
e Toscana.
1860 Garibaldi conquista Nápoles
e Sicilia
1866: Guerra con Austria.
Venecia
1870 Roma (Guerra con Francia)
Monarquía liberal democrática
Fortes diferencias entre o
norte e o sur
7.
8. Unificación de Alemaña. 1864-1871
Estado lider: reino de Prusia.
Protagonistas: Guillerme I e
Otto von Bismark
Evolución:
1834 unión aduaneira.
1866 guerra con Austria:
anexión dos estados do
centro e norte
1870: guerra con Francia:
anexión dos estados do sur.
1871 formación do II Imperio
alemán
Sistema político: liberalismo
moderado
Forte nacionalismo
9.
10. COINCIDENCIAS UNIFICACIÓN ALEMÁ E ITALIANA
Proceso liderado por un estado e non proeducto dun acordo entre
varios: Prusia e Saboia
Proceso protagonizado pola burguesía
Nacionalismos unificación
A guerra como medio para lograr obxectivos nacionais
A cronoloxía: entre 1860 e 1871
1866 guerra con Austria: Alemania gaña
1870 guerra con Francia
DIFERENCIAS UNIFICACIÓN ALEMÁ E ITALIANA
Diferente concepción da nación. No caso alemán pesa maís a
concepción historicista e no caso italiano a liberal ou a liberal-
historicista
Diferente modelo de estado. No caso italiano crcano óa principios
do iberalismo democrático, no caso alemán ó liberalismo
conservador
11. OS BALCÁNS NO SÉCULO XIX
Zona dominada por dous grandes imperios Austria e Turquía que van sufrir
modificacións no século XIX
Imperio Austrohúngaro O imperio Turco
1867 dividido en dúas zonas
Dominaba a maior parte dos
Balcáns
autónomas: Austria e Hungria Na primeira metade do século XIX
Ocupa zonas dos Balcáns: independízanse Grecia, Serbia,
Eslovenia, Croacia, parte de Montenegro e Romanía (aída que
Romanía non recoñecida ata 1878)que
Bosnia-Herzegovina (dende aspiran a ampliar o seu territorio
1878 antes turca) En 1878 Bulgaria autónoma (non
Movementos nacionalistas. se recoñece a súa independencia
ata 1908 ) e Bosnia-Herzegovina
A nova organización non pasa a depender do imperio
solucina todas as Austrohúngaro
revindicacións nacionalistas Tensións entre estes países, pois
Croatas, eslovenos e Bosnios ningún esta satisfeito co seu
aspiran a seoararse territorio e todos aspiran a
amplialo
12.
13. O imperio Turco
Na primeira metade do século XIX independízanse Grecia, Serbia,
Montenegro e Romanía (aínda que non recoñecidos ata 1878)
En 1878 Bulgaria autónoma (non se recoñece a súa independencia
ata 1908 ) e Bosnia-Herzegovina pasa a depender do imperio
Austrohúngaro
Tensións entre estes paíse, pois ningún esta satisfeito co seu
territorio e todos aspiran a amplialo
17. Países que siguen existindo con poucos cambios
Francia, España, Portugal, Dinamarca, Rusia
Novos estados que nacen no XIX
Unificación:
Alemania e Italia
Separación
Bélxica, Grecia, Romania, Serbia, Bulgaria, Suecia, Noruega
Modificacións no Imperio Austrohúngaro
Perde Lombardía e o Véneto (Italia)
Gaña Bosnia e Herzegovina (Imp. Otomano)
Modificacións no Imperio Otomano
Perde Bosnia e Herzegovina Grecia, Romania, Serbia, Bulgaria
Orixe Novos Estados
Revolucións Liberais
Bélxica e Grecia
Unificacións
Alemania e Italia
Congreso de Berlín
Romania, Serbia, Bulgaria, Suecia, Noruega
19. Paises actuais que non existían
Austria,Hungría, Rep.
Checa, Eslovaquia, Polonia,
Croacia, Bosnia, Eslovenia,
Macedonia,
Estonia, Letonia, Lituania,
Finlandia, Bielorrusia,
Ucrania, Moldavia
Paises que existían pero
modificaron moito a súas
fronteiras
Alemania
Reino Unido (pero sen
Irlanda
Rusia (sen Bielorrusia,
Ucrania, Letonia, etc)
Noruega e Suecia forman un
reino
Países que siguen existindo
hoxe con poucos cambios
Francia,
España, Portugal,
Dinamarca, Suecia Noruega,
Italia
20.
21.
22.
23.
24. O ESTADO BURGUÉS
A maior parte dos países europeos a finais do
século XIX teñen un réximen liberal conservador:
Sufraxio censatario.
Frecuente fraude electoral.
Limitación práctica de dereitos e liberdades
Monarquías nas que o rei conserva o poder
executivo e participa no lexislativo (dereito de
veto,senados de nomeamento real, iniciativa
lexislativa, etc)
Bipartidismo: conservador e progresista.
Nacionalismo de estado
25. SISTEMA DEMOCRÁTICO
Para considerar un sistema político como democrático ten
que cumprir como mínimo os seguintes requisitos:
Sufraxio universal
Eleccións limpas e sen fraude
Pluripartidsmo: existencia de varias opcións políticas
Recoñecemento amplo e con garantías de dereitos e liberdades
(opinión e prensa, asociación, relixión, etc)
Limitación das facultades dos monarcas (no caso das monarquías)
Non intervención no lexislativo.
Executivo no goberno
Gobernos elexidos polos parlamentos
A finais do século XIX non hai en Europa ningún país que
reuna estas condicións. Algúns deles van realizando
reformas que achegan os seu sistemas políticos á
democracia (Francia, Reino Unido, Alemaña, etc)