4. აბრეშუმი , ბუნებრივი საფეიქრო ბოჭკო. აბრეშუმის მთლიანი მასა
წარმოიქმნება აბრეშუმის ჭიის სანაფე ჯირკვლებში, საიდანაც
გამოიყოფა ორი უწყვეტი ელემენტარული ძაფის სახით
თვისება გამოყენება
მაგარი
ჭიმვადი,
ჰიგროსკოპიული,
ჰაერგამტარი
კარგი
ელექტროიზოლატორი
მედიცინა
საიზოლაციო მასალა
მაღალი
ხარისხის საცრის დასამზა-
დებელი მასალა
აგრეთვე თავდაცვითი
სამრეწველო და სხვა
რა არის აბრეშუმი?
5. აბრეშუმის ჭია ზრდის დასრულებამდე 4-ჯერ იცვლიsკანს, აქვს 5
ასაკი. გამოჩეკიდან ზრდის დასრულებამდე წონაში 10000-ჯერ
მატულობს, სიგრძეში - 20-ჯერ (4 მმ-იდან 80 მმ-მდე). თუთის
აბრეშუმხვევიას განვითარების ციკლში მხოლოდ აბრეშუმის ჭია
ღებულობს საკვებს.
საიდან და როგორ ჩნდება
აბრეშუმი?
ლარვის ფაზა 28-35
დღეს გრძელდება. ამ
ვადის შემცირება
შეიძლება კვებისა და
ტემპერატურის
საგანგებო რეჟიმის
შექმნით.
6. ლეგენდები აბრეშუმის შესახებ
აბრეშუმზე ბევრი ლეგენდა არსებობს.
ჩინურ მითოლოგიაში აბრეშუმის ძაფის და ჭიის ჯადოსნური ცხოვრების
აღმოჩენის მრავალი ლეგენდა არსებობს... ერთ-ერთი ვერსიის თანახმად, ძვ.წ. III
ათასწლეულში მოღვაწე ღვთაების ჰუან დის მეუღლე ლეი სუ (ან - სი ლინ დი)
თუთის ხის ქვეშ იჯდა და ჩაის მიირთმევდა, როდესაც ფინჯანში ხიდან
ჩამოვარდნილი აბრეშუმის პარკი ჩაუვარდა. ცხელი ჩაიდან ამოღებისას პარკი
ძაფად დაიშალა, შიგნით კი ჭუპრი დახვდა...
თუთის ხე
7.
8. აბრეშუმი - ჭიჭნაური
აბრეშუმი - ძველქართულად -
ჭიჭნაუხტი, ქართულ ენაშიVI
საუკუნიდან დამკვიდრდა.
იაკობ ხუცესის ,,შუშანიკის
წამებაში” (475 – 483წ)
ვკითხულობთ: ,, ... წმიდამან
შუშანიკ ნაცვლად ჭიჭნაუხტისა
საქმისა... ხელთა აღიხვნა დავითნი...
“ .
9. სწორედ მეხუთე საუკუნეში შემოიტანა
ვახტანგ გორგასალმა საქართველოში ეს
კულტურა ინდოეთიდან, როცა ის შაჰ
პეროზს ახლდა ლაშქრობაში.
სიტყვა აბრეშუმი კი სპარსულიდანაა
შემოსული.
აბრეშუმი საქართველოში
10. აბრეშუმის ქსოვილი, ხელსაქმე და
აბრეშუმის ჭიის მოვლაც უკვე სცოდნიათ V
საუკუნის საქართველოში...
აბრეშუმი ასევე მოხსენიებულია ქართულ
ლიტერატურებში.
რაც შეეხება თუთას:
საბა - სულხანის განმარტებით: „ თუთა - ესეა ჟოლა,
რომელსა სომხურად ტუტა ეწოდება, რამე-თუ
ლათინურად სიკომოროს, ანუ ეგვიპტურ
ლეღვადაც ხმობენ.“
ნაწყვეთი ძველი აღთქმიდან:
„ ესე ეუბნება - თქო, უფალი ღმერთი
იერუსალიმს . . . . ოქროთი და ვერცხლით მოგრთე,
ზეზი, ჭიჭნაული და ნაქარგი სამოსელი გეცვა.“
აბრეშუმი საქართველს ისტორიაში
11. აბრეშუმის ქსოვილი დიდი ხნის
განმავლობაში ფუფუნების საგანი იყო.
აბრეშუმის ჭიის მოვლა და მასთან
დაკავშირებული ცოდნა-განათლება
მხოლოდ მაღალი საზოგადოებისათვის
იყო ცნობილი, დიდი ხნის განმავლობაში
სახელმწიფო საიდუმლებასაც
წარმოადგენდა ჩინეთში და ქვეყნის
ფარგლებს გარეთ მისი გამტანი
სიკვდილით ისჯდებოდა,
თუმცა აბრეშუმი, მეაბრეშუმეობა და
აბრეშუმის მრეწველობა მაინც გავრცელდა
ჩინეთიდან კორეაში, ინდოეთში,
ინდოჩინეთში, იაპონიაში, მონღოლეთში,
ირანში, თურქმენეთში, საქართველოში...
სახელმწიფოთა შორის აბრეშუმით
ვაჭრობას დასაბამი მიეცა ძვ.წ. II.
აბრეშუმის ქსოვილი
12. საქართვერლოში აბრეშუმის წარმოება
ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ხან უკეთესად
ვითარდებოდა, ხან პირიქით, სხვადახვა
მიზეზით,განადგურების ზღვარზე იყო.
აბრეშუმხვევიას ჭიის დაავადების გამო XIX ს-ის 60-
იან წლებში დარგი მძიმე მდგომარეობაში აღმოჩნდა.
კავკასიაში გავრცელებული დაავადების გამოა
ხალგაზრდა მეცნიერი ნიკოლაი შავროვი ევროპაში
მიავლინეს დარგის და დაავადების შესასწავლად.
ნ.შავროვისთვის სამაგალითო და მისაბაძი აღმოჩნდა ლიონის აბრეშუმის
მუზეუმი და ლაბორატორია და 1887 წელს ევროპიდან დაბრუნებულმა
დამეგობრებული კოლეგების მხარდაჩერით და ხელშეწყობით შექმნა კავკასიის
სააბრეშუმო სადგური აბრეშუმის მუზეუმით.
სააბრეშუმო სადგური მრავალ გამოფენა-გაყიდვაში მონაწილეობდა
კავკასიაშიც დაევროპაშიც, ჯილდოც ბევრი აქვს დამსახურებულად მიეღბული.
ნიკოლაი შავროვის წვლილი
საქართველოში
13. 1891 წელს ბ. ი.
ალოიზის
თაოსნობით
ფრანგულიდან
ქართულ ენაზე
ითარგმნა და გამოიცა
პრაქტიკული
სახელმძღვანელო
მეაბრეშუმეთათვის
14. სსრკ- ს დაშლის შემდეგ აბრეშუმის მოყვანა საქართველოში პრაქტიკულად
შეწყდა,რაც აიხსნება გადამამუშავებელი ფაბრიკების გაუქმებით.
დღეს აბრეშუმი მოყავთ სულ რამდენიმე პიროვნებას კახეთის,
სამეგრელოს და შიდა ქართლის სოფლებში პირადი სარგებლობისთვის
ძალზე მცირე რაოდენობით.
საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქმა ილია მეორემ მოუწოდა
ქართველ ბიზნესმენებს იზრუნონ ამ დარგის აღორძინებისთვის.
იმედს გამოვთქვამთ, ქართული აბრეშუმი მომავალში კვლავ გავა
საერთაშორისო ბაზარზე.
15. პროექტზე მუშაობისას გაწეული დახმარებისთვის
მადლობას ვუხდით:
• მუზეუმის დირექტორს ქალბატონ სალომე
ცისკარიშვილს;
• მუზეუმის თანამშრომლებს ქალბატონ მარინა
გონაშვილს და ქალბატონ ნინო კუპრავას;
• 90-ე სკოლის დირექტორის მოადგილეს ქალბატონ
თამარ მელიქიძეს;
• ჩვენი ისტორიის მასწავლებელს მარიკა
პიტიურიშვილს.