2017 წელს შესრულდა მიხაი ზიჩისა და გიორგი ქართველიშვილის დაბადებიდან 150 წლისთავი. ეს წელი იუნესკომ რუსთაველის წლად გამოაცხადა და მსოფლიომ აღნიშნა "ვეფხისტყაოსნის" 850 წლის იუბილე.
ამ ორ ადამიანს უდიდესი ღვაწლი მიუძღვის გენიალური პოემის გადარჩენისა და პოპულარიზაციის საქმეში
«ლესია უკრაინკა» – ეს სახელი და გვარი საქართველოშიც ამოტვიფრულია ძეგლებზე, მემორიალურ დაფებზე. ქართულ მიწაზე მის სახელს არაერთი ქუჩა ატარებს და მწერალი ქალის ნაკვალევით არის მოფენილი თბილისის, ბათუმის ქუჩები. მას თელავშიც უვლია...
«ლესია უკრაინკა» – ეს სახელი და გვარი საქართველოშიც ამოტვიფრულია ძეგლებზე, მემორიალურ დაფებზე. ქართულ მიწაზე მის სახელს არაერთი ქუჩა ატარებს და მწერალი ქალის ნაკვალევით არის მოფენილი თბილისის, ბათუმის ქუჩები. მას თელავშიც უვლია...
90-ე საჯარო სკოლის ისტორიკოსთა კლუბ "ემლიკლის" მიერ განხორციელებული პროექტი, რომელიც დააფინანსა თბილისის მერიამ.
მოსწავლეებმა შექმნეს მ. ზიჩის ილუსტრაციების ფერადი ელექტრონული ვერსიები, შექმნეს საკუთარი ილუსტრაციები და კალიგრაფიული ნიმუშები.
მოსწავლეები არაფორმალურ სასწავლო გარემოში გაცილებით კომფორტულად გრძნობენ თავს და სამუშაოც უფრო პროდუქტიული გამოდის. ეს პროექტი კიდევ ერთხელ ადასტურებს არაფორმალური განათლების მნიშვნელობას
რესურსი, რომელსაც გამოიყენებს ისტორიის მასწავლებელი V საუკუნის საქართველოს ისტორიის შესწავლის შემდეგ, რესურსი საშუალებას იძლევა მოსწავლეებმა იმუშავონ რუკებზე, ცხრილზე, მოახდინონ ორი ეპოქის, მეფის შედარება... და სხვ.
კარიკატურა საუკეთესო წყაროა ისტორიის შესასწავლად, ამავე დროს იგი გვეხმარება შევიქმნათ რეალური წარმოდგენა იმ სფეროს შესახებ, რასაც ეხება კარიკატურა.
ეს რესურსი შეიძლება გამოვიყენოთ VIII კლასში პოლიტიკური რეჟიმებისა და ადამიანთა უფლებების სწავლებისას, ასევე - სამოქალაქო განათლებაში.
ხოლო X კლასში მასზე მუშაობა შეიძლება, როგორც წყაროზე.
კაცობრიობის ისტორიაში ყველაზე მასშტაბური ომის დამთავრებიდან 70 წელი გავიდა. ახალგაზრდობამ უნდა იცოდეს რა არის ფაშიზმი, ნაციზმი, სოციალიზმი... რა მოუტანეს მათ მსოფლიოს ხალხებს, რათა არ დაუშვას ისტორიაში მსგავსი პრეცედენტი
რას-მუჰამედის ნაკრძალის მშვენებაა ბუნების სოცრება - ნუვეიბას უდაბნო და წითელი კანიონი, რომელსაც ენაცვლება ცისფერი ლაგუნა აქაბას ყურეში. უდაბნო, ზღვა, პალმები და ოაზისები...
წერილობით წყაროებზე მუშაობას განსაკუთრებულო მნიშვნელობა აქვს ისტორიის სწავლებისას.
ამ გაკვეთილზე მოსწავლეები კითხულობენ რა "ქართლის ცხოვრებას,", თავად წერენ თხზულებას საქართველოს ისტორიის მოცემული პერიოდის შესახებ.
შევეცადე ნაბიჯ-ნაბიჯ, დაწვრილებით ამეწერა გაკვეთილის მსვლელობა...
პრეზენტაციას თან ერთვის წყარო თანდართული კითხვებით, რაც უადვილებს მოსწავლეებს ტექსტის გაგებას.
2. მიხაი ზიჩი (1827-1906 წწ)
დაიბადა უნგრეთში, ზალასში, დიდგვაროვანთა
ოჯახში. ბუდაპეშტის უნივერსიტეტში მიიღო
იურიდიული განათლება. ხატვას და ფერწერას
სწავლობდა ჯერ ბუდაპეშტში, იტალიელ მხატვარ
მაროსტონთან, ხოლო შემდეგ ვენის სამხატვრო
აკადემიაში – ვალდმიულერთან. 1847 წელს იგი
ტოვებს ვენას და სამეფო კარზე ფერწერის
მასწავლებლად რუსეთში მიემგზავრება.
1858 წელს ზიჩი გახდა რუსეთის საიმპერატორო
კარის მხატვარი.
3. კავკასიაში
• 54 წლის იყო ზიჩი, როდესაც საქართველოს
ეწვია. ის ლერმონტოვის „დემონის”
ილუსტრაციის გამო ჩამოვიდა კავკასიაში და
თბილისშიც მოხვდა. ეს ის პერიოდია,
როდესაც საქართველოში გადაწყვიტეს
მდიდრული „ვეფხისტყაოსნის” გამოცემა.
დემონი
6. რუსული კოლონიალიზმი
• განათლება
• ეკლესიებში აიკრძალა წირვა-ლოცვა ქართულ ენაზე და გაუქმდა საკვირაო სკოლები;
• ეკლესია-მონასტრების კედლები, სადაც გამოსახული იყო ფრესკები ქართული
წარწერებით, თეთრი კირის სქელი ფენით დაიფარეს;
• საეკლესიო და სასულიერო ხელნაწერები რუსეთში გაზიდეს;
• განათლება მოსახლეობისათვის თითქმის მიუწვდომელი გახდა.
• საშუალო სასწავლებლებში ქართველთა შვილები უმცირესობას შეადგენდნენ. 1898
წელს მათი რაოდენობა მხოლოდ 28 % იყო;
7. • მოწინავე ქართველ საზოგადოებას
მრავალჯერ წამოუყენებია საკითხი
თბილისში უმაღლესი სასწავლებლის
გახსნის შესახებ, 1882 წელს, როცა
იმპერატორი ალექსანდრე II თბილისში
ჩამოვიდა, ქართველი თავადაზნაურობის
თხოვნით თბილისში გახსნა კადეტთა
კორპუსი, სადაც ღებულობდნენ
თავადაზნაურთა შვილებს მეფის ჯარში
სამსახურისათვის ოფიცრებად
მოსამზადებლად.
8. ქ შ წ კ გ საზოგადოება
(1879-1927წწ)
• ილია ჭავჭავაძე და მასთან ერთად მოწინავე
ქართველი საზოგადოება იბრძოდა სახალხო
სკოლისათვის, სკოლაში დედა-ენისათვის.
როგორც იქნა, დაარსდა „ქართველთა შორის
წერა-კითხვის გამავრცელებელი
საზოგადოება“. საზოგადოება მიზნად
ისახავდა ქართველთა შორის წერა-კითხვის
გავრცელებას, ბიბლიოთეკა-სამკითხველოების
გახსნას, ქართულ ენაზე სახელმძღვანელოთა
ბეჭდვას, ქართველ კლასიკოსთა
ნაწარმოებების იაფფასიან გამოცემას და სხვ.
9. და მაინც:
• 1881 წლიდან დედა-ენის სწავლება
ქართულ სკოლებში ნებადართული იყო
მხოლოდ პირველი სასწავლო წლის
პირველ ნახევარში, შემდეგ ყველა საგანი
რუსულ ენაზე უნდა ესწავლებინათ.
• უფრო მეტიც! პერიოდულად გაიცემოდა
ბრძანებები: წიგნები და ხელნაწერები,
რომლებიც ინახებოდა მოსახლეობაში,
ჩამოერთმიათ და გაენადგურებინათ!
• ასე აგიზგიზდა წიგნების უზარმაზარი
კოცონები თბილისის მთავარ მოედანზე
რამდენჯერმე
10. რუსული კოლონიალისტური პოლიტიკის
წინააღმდეგ
• ქართულ ლიტერატურაში ასპარეზზე
გამოდიან მწერალთა მთელი პლეადა, მათ
შორის ყველაზე ცნობილია ანტონ
ფურცელაძე, სოფრომ მგალობლიშვილი,
აკაკი წერეთელი, ვაჟაფშაველა, ალექსანდრე
ყაზბეგი...
• მათი შემოქმედების ძირითადი მოტივია —
პროტესტი ხალხის მასების კოლონიური და
სოციალური ჩაგვრის და ექსპლოატაციის
წინააღმდეგ. მოწოდება ხალხისადმი
თავისუფლებისათვის საბრძოლველად.
11. გიორგი ქართველიშვილი (1827-1901)
გიორგი ქართველიშვილი მსხვილ სავაჭრო საქმიანობას ეწეოდა
და პირველი გილდიის ვაჭრის წოდებას ატარებდა, რაც რუსეთის
იმპერიაში, კომერციის დარგში უმაღლეს აღიარებად ითვლებოდა.
ქართველიშვილის და მისი კომპანიონი ზეზემანის ფირმა ორთქლის
ძრავებზე მომუშავე ხის გადამამუშავებელ 3 მსხვილ ქარხანას
ფლობდა შიდა ქართლში, სოფელ ატენსა და ხანდისში.
ქართველიშვილმა რკინიგზა ააგო ატენიდან გორამდე.
გიორგი ქართველიშვილი თავისი დროის ერთ-ერთი ყველაზე
წარმატებული მეწარმე იყო საქართველოში, თუმცა ის უფრო
ცნობილია მნიშვნელოვანი საქველმოქმედო საქმიანობით, რომელიც
უკავშირდებოდა ქართულ ისტორიას და კულტურას.
13. სხვა ვერსიები:
ივანე მაჩაბელი
• არწმუნებს სასარგებლო და სარფიან
კაპიტალდაბანდებაზე
ილია ჭავჭავაძე
• ქართველიშვილის ქალიშვილის
ნათლია
14. ”ვეფხისტყაოსნის” ტექსტის დადგენის
კომიტეტი. თავმჯდომარე- ილია ჭავჭავაძე
• რაფიელ ერისთავი,
• იაკობ გოგებაშვილი,
• იონა მეუნარგია,
• გაბრიელ ეპისკოპოსი,
• ივანე მაჩაბელი,
• გრიგოლ ორბელიანი,
• აკაკი წერეთელი
• გიორგი წერეთელი,
• დიმიტრი ყიფიანი,
• დავით ერისთავი,
• დიმიტრი ბაქრაძე,
• სერგი მესხი,
• ვახტანგ ორბელიანი,
• პეტრე უმიკაშვილი,
• ნიკო დადიანი.
15. • წიგნის გამოცემა გიორგი
ქართველიშვილმა დააფინანსა და
მთელი ტირაჟი „ქართველთა შორის
წერა-კითხვის გამავრცელებელ
საზოგადოებას“ გადასცა საჩუქრად.
იგი პოემის „ქართველიშვილისეულ
გამოცემაად”-აა ცნობილი.
16. • ქართველმა საზოგადოებამ
ქართველიშვილისეული
"ვეფხისტყაოსანი" გუტენბერგის
საიუბილეო გამოფენაზე მის მშობლიურ
ქალაქ მაინცში გააგზავნა. ქალაქის თავმა
ასე შეაფასა წიგნის პოლიგრაფიული
ღირსება: „ეს მშვენიერი საჩუქარი
სასახელოა ქართული სტამბისთვის და
სამუდამოდ უნდა დარჩეს გუტენბერგის
ქალაქში“.
17. გაზეთი ივერია აღნიშნავდა,
„არც ერთი საზოგადო საქმე არ დაწყებულა ჩვენში, რომ
გიორგი დავითის-ძეს [ქართველიშვილს] დახმარება არ
აღმოეჩინოს. იმის ცხონებული და მადლიანი მარჯვენა
ყველას შემწეობას და შველას უჩენდა.“
18. გამოცემის მხატვრული გაფორმება
• ილუსტრაციების შექმნა ცნობილი უნგრელი
მხატვრისათვის მიხაი ზიჩისათვის
შეუთავაზებიათ. ზიჩი დაინტერესდა ამ
საქმით და პოემის შინაარსის გაცნობა
მოინდომა. იონა მეუნარგია მურიეს, ბეტა და
არტურ ზუტნერების დახმარებით შეუდგა
პოემის თარგმანს. მიხაი ზიჩმა წიგნისათვის
სურათები უსასყიდლოდ დახატა, შეასრულა
27 ილუსტრაცია, ამათგან ერთი, ფერადი
ილუსტრაცია სანკტ-პეტებურგში
დაიბეჭდა.
21. უნდა ითქვას, რომ მიხაი
ზიჩი საქართველოში უფრო
აღიარებულია, ვიდრე
სამშობლოში
არის ინფორმაცია, რომ
წმიდა ნინოს საფლავი
საბინინმა ზიჩს მოახატინა.
22. კავკასიაში მიხაი ზიჩი იმყოფებოდა 1881-1882 წწ. აქ ცხოვრების
განმავლობაში მოიხიბლა საქართველოს კულტურით და გადაწყვიტა
შეექმნა ,,ვეფხისტყაოსნის" ილუსტრაციები სადაც შთაგონების
წყაროდ გამოიყენა სხვადასხა ქართველი მსახიობი, თავადიშვილი
თუ პოეტი. ის ჯერ ცოცხლად დგამდა სურათს და შემდეგ
გადმოსცემდა ფურცელზე სადაც აშკარად კარგად სჩანს ქართული
სული. მან სრულიად უსასყიდლოდ გადასცა საქართველოს საკუთარი
ნამუშევრები.
23. მას იმდენად შეუყვარდა საქართველო,
რომ როდესაც უნგრეთში ჩავიდა, იქ
დაუკავშირდა იქაურ საზოგადო
მოღვაწეს ბელა ვიკარს და თავს მოახვია
ეს სიყვარული. სწორედ ამ სიყვარულის
გამო თარგმნა ბელა ვიკარმა
„ვეფხისტყაოსანი” და 1917 წელს გამოსცა
უნგრეთში.
24. მიხაი ზიჩი გარდაიცვალა 1906 წელს, დაკრძალულია
ბუდაპეშტში.
სიკვდილის წინ მიხაი ზიჩმა თქვა:
„თავს არ ვიქებ, მაგრამ მგონია, რომ იქ, კავკასიაში
დავტოვე კეთილი ხსოვნა ჩემს ხალხზე, ჩემს ერზე”.
და ეს მართლაც ასეა.
25. 1888 წელს „ვეფხისტყაოსანი” გამოიცა 2 700
ცალამდე. გიორგი ქართველიშვილმა უარი თქვა
წიგნიდან შემოსულ თანხაზე და ისიც წერა-
კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას
გადასცა.
26. გიორგი ქართველიშვილი დაკრძალულია დიდუბის საზოგადო
მოღვაწეთა პანთეონში და, რატომღაც, არავის შეაქვს ამ პიროვნების
სახელი დიდუბის პანთეონში დამარხულთა სიაში. არადა, ამ პანთეონის
ტერიტორიაშიც თანხა აქვს გადახდილი.
27. 2017 წელი იუნესკომ რუსთაველის
წლად გამოაცხადა
• მიხაი ზიჩი
• 1827-1906 წწ.
• გიორგი ქართველიშვილი
• 1827-1901 წწ.