การออกเสียงในระบบพินอินภาษาจีน

1. ระบบเสียงพินอินในภาษาจีน
เนื่องจากตัวอักษรจีนเป็นตัวอักษรที่มาจากภาพวาดและวิวัฒนาการเรื่อยมาจนเป็นตัวอักษรจีนในปัจจุบัน โดย
แต่ละขีด แต่ละเส้นของตัวอักษรจีนไม่สามารถนามาผสมกันแล้วออกเสียงเป็นภาษาจีนได้ ด้วยเหตุนี้เองเราจึงจาเป็นที่
จะต้องเรียนรู้ระบบการออกเสียงสัทอักษรภาษาจีน (พินอิน 拼音) ซึ่งได้ดัดแปลงมาจาก International Phonetic Alphabets เพื่อ
ช่วยในการอ่านออกเสียงตัวอักษรจีนนั้น ๆ หากเทียบกับภาษาไทยแล้ว ระบบสัทอักษรจีนหรือพินอินนั้นมิได้ยากอย่างที่
คิดเลย ภาษาไทยเรามีพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ สัทอักษรจีนก็มีเช่นกัน
1. 声母 : พยัญชนะ
สัทอักษรแทนเสียงพยัญชนะมีทั้งหมด 23 เสียง
b p m f
d t n l
g k h
j q x
z c s
zh ch sh r
y w
- พยัญชนะกึ่งสระ
พยัญชนะกึ่งสระของระบบเสียงภาษาจีนมี 2 เสียง คือ y w
- พยัญชนะสะกด ( พยัญชนะท้าย )
พยัญชนะสะกด ( พยัญชนะท้าย ) ของระบบเสียงภาษาจีน มี 2 เสียง คือ - n - ng
การถอดเสียงพยัญชนะ
b ( ปัว ) p ( พัว ) m ( มัว ) f ( ฟัว )
d (เตอ) t ( เทอ ) n ( เนอ ) l ( เลอ )
g ( เกอ ) k ( เคอ ) h ( เฮอ )

2. j ( จี ) q ( ชี ) x ( ซี )
z ( จือ ) c ( ชือ ) s ( ซือ )
zh (จรือ) ch (ชรือ) sh (ซรือ) r (ยรือ)
y ( ยี ) w ( อู )
2. 韵母 : สระ
- สระเดี่ยว ในภาษาจีนมี 6 เสียง สัทอักษรที่แทนเสียง สระเดี่ยวมีดังนี้
a o e i u ü
อา โอ เออ อี อู อวี
- สระผสม
สระผสมสองเสียงในภาษาจีนมี 9 เสียง
ai ( ไอ ) ei ( เอย ) ao ( อาว ) ou ( โอว ) ia (เอีย / อี + อา)
ie (เอีย / อี + เอะ) ua ( อวา ) uo ( อัว ) ue ( เอว์ )
- สระผสมสามเสียงในภาษาจีนมี 4 เสียง
iao (เอียว /อี+อา+โอ ) iu ( iou ) ( อิว /อี+โอ+อู )
uai ( ไอว /อู+อา+ไอ ) ui ( uei ) ( อุย /อู+เอ+อี )
- สระผสมนาสิก
สระผสมนาสิกในภาษาจีนมี 16 เสียง ดังนี้
an ( อัน ) ang ( อาง ) ong ( อง ) en ( เอิน) eng ( เอิง ) ian ( เอียน )
in ( อิน ) iang ( เอียง ) ing ( อิง ) iong ( อี + อง an ( อวน )
un ( อุน ) uang( อวาง/อู + อาง ) ueng ( เอวิง/อู + เอิง )
üe (ยู+เอะ) üan ( ยู+อาน ) ün ( ยู+อิน )

3. 3. 声调 : วรรณยุกต์
เสียงวรรณยุกต์ในภาษาจีนมี 4 เสียง ดังนี้
เสียง 1 : ตี้อี เซิง (ˉ) เทียบเสียง “ สามัญ ” ของวรรณยุกต์ไทย ā ē ī ō ū ǖ
เสียง 2 : ตี้เอ้อร์ เซิง (ˊ) เทียบเสียง “ จัตวา ” ของวรรณยุกต์ไทย á é í ó ú ǘ
เสียง 3 : ตี้ซาน เซิง (ˇ) เทียบเสียง “ เอก ” ของวรรณยุกต์ไทย ǎ ě ǐ ǒ ǔ ǚ
เสียง 4 : ตี้ซื่อ เซิง (ˋ) เทียบเสียง “ โท ” ของวรรณยุกต์ไทย à è ì ò ù ǜ
การเขียนเครื่องหมายแทนเสียงวรรณยุกต์
การแสดงเครื่องหมายแทนเสียงวรรณยุกต์ในการเขียน Pinyin จะต้องเขียนเครื่องหมายกากับไว้บนสระ เช่น
ta shu he หากสระนั้นเป็นสระผสมก็ให้เขียนเครื่องหมายแทนเสียงวรรณยุกต์ไว้บนสระเดี่ยวตามลาดับก่อนหลัง
ดังนี้
a o e i u u
เมื่อสระตัวใดมาก่อนก็ให้วางวรรณยุกต์ไว้บนสระนั้น เช่น mao shuo tian
ยกเว้น สระผสม iu และ ui ที่ไม่เป็นไปตามกฎข้างต้น หากเป็น iu เครื่องหมายแทนเสียงวรรณยุกต์จะวางไว้บนตัว u
เช่น liu และหากเป็น ui เครื่องหมายแทนเสียงวรรณยุกต์ก็จะวางไว้บนตัว i เช่น sui
ในการเติมเสียงวรรณยุกต์ลงบนตัว i นั้น ให้ตัดจุดบนตัว i ออกด้วย
อ้างอิง : วรรณิดา ถึงเเสง. "ระบบเสียงในภาษาจีน". ภาษาจีนเบื้องต้น1.8-15.
พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2546.