1

1. บทที่ 5
มาตรฐานทางจริยธรรมทางศาสนา
1.มาตรฐานทางจริยธรรมของพุทธศาสนา
2.มาตรฐานทางจริยธรรมของศาสนาคริสต์
3.มาตรฐานทางจริยธรรมของศาสนาอิสลาม

2. มาตรฐานทางจริยธรรมของศาสนาพุทธ
เกณฑ์หลัก
1. ตัดสินด้วยความเป็นกุศลหรือเป็นอกุศล โดย พิจารณามูลเหตุว่า เป็นเจตนาที่เกิด
จากกุศลมูล คือ อโลภะ อโทสะ อโมหะ หรือเกิดจากอกุศลมูล คือ โลภะ โทสะ โมหะ
2. พิจารณาตามสภาวะว่าเป็นสภาพเกื้อกูลแก่ชีวิตจิตใจหรือไม่ ทาให้จิตใจหรือไม่ ทา
ให้จิตสบายไร้โรคปลอดโปร่ง ผ่องใส สมบูรณ์หรือไม่ ส่งเสริมหรือบั่นทอนคุณภาพและ
สมรรถภาพของจิต ช่วยให้กุศลธรรม (สภาพที่เกื้อกูล) ทั้งเจริญงอกงามขึ้น อกุศลธรรม
ทั้งหลายลดน้อยลงหรือทาให้กุศลธรรมลดน้อยลง

3. มาตรฐานทางจริยธรรมของศาสนาคริสต์
จากหลักคาสอนของศาสนาคริสต์ ซึ่งถ้าเราพิจารณาหรือวิเคราะห์ในเชิงเหตุของคา
สอนของแต่และหัวข้อของหลักคาสอนแล้วต่าง ๆแม้จะมีลักษณะที่แตกต่างกันใน
ข้อปลีกย่อย แต่ก็ลักษณะสาคัญ ๆคล้ายคลึงกัน คือ
1. มีลักษณะเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิต ไม่มีเป้าหมายใดสูงไปกว่านั้น เป็น
เป้าหมายสุดท้าย อันเป็นอุดมคติสูงสุดในชีวิต
2. มีลักษณะเป็นความสุขอันประเสริฐ ไม่มีสุขใดในโลกแห่งโลกิยะจะเทียมได้
3. มีลักษณะเป็นนิรันดร อยู่เหนือกาลเวลา

4. มาตรฐานทางจริยธรรมของศาสนาอิสลาม
ชาวมุสลิมเชื่อว่าเจตจานงของพระเจ้าตามศาสนบัญญัติ “อิบาดัต” เป็นมาตรฐานจริยธรรมสูงสุด
เป็นสิ่งที่ฝ่าฝืนไม่ได้ โดยความหมายว่า “อิบาดัต” คือการกระทาใดๆ ที่เป็นไปเพื่อความโปรดปราน
ของพระเจ้า การกระทานั้นล้วนเป็นมาตรฐานทางจริยธรรมทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นการทาความดีละ
เว้นความชั่วเพราะเกรงกลัวต่อพระเจ้า หรือกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ เช่น การอุจาระ ปัสสาวะ ที่เรา
เห็นว่าไม่สาคัญ แต่ถ้าเรากระทาสิ่งเหล่านี้ตามเจตจานงค์ของพระเจ้าก็ย่อมถือเป็นอิบาดัตทั้งสิ้น
เพราะมันเป็นมาตรฐานครรลองชีวิตที่ได้รับการกาหนดขึ้นมาเพื่อเป็นแนวทางแห่งการฝึกฝน และ
ต้องมีการประสานระหว่างอุดมการณ์กับการปฏิบัติเข้าไปด้วยกัน