1. Βακιρτζής Γεώργιος
(1923 - 1988)
γενιά ’60-70
Αυτοπροσωπογραφία,
1975
Μικτή τεχνική σε
μουσαμά , 118 x 70 εκ.
2. ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΚΙΡΤΖΗΣ (1923-1988)
• Μακρά θητεία στη κιν/κή γιγαντοαφίσα
• Καλλιτέχνης ανθρωποκεντρικός
• χρησιμοποιεί στοιχεία από την τέχνη της γιγαντοαφίσας, της λαϊκής ζωγραφικής & της
εξπρεσιονιστικής γραφής, που συνδυάζει με φόντο μεγάλες κλασικές συνθέσεις του
παρελθόντος, για να αποτυπώσει με ένα προσωπικό ύφος τους προβληματισμούς του
σχετικά με τα ιστορικά και πολιτικά βιώματα της ελληνικής κοινωνίας.
• Από το ‘64 και μετά επιστρέφει από το χώρο των γραφικών τεχνών στο χώρο της
ζωγραφικής
• Η περίοδος αυτή δηλώνει την αποστροφή του προς τη γιγαντοαφίσα και τη μεταστροφή
του προς μια πνευματική και καλλιτεχνική ανεξαρτησία.
• δημιουργεί μια σειρά από μοντέρνα εξπρεσιονιστικά κοινωνικά έργα με κυρίαρχο θέμα
τον άνθρωπο. Βασικός του σκοπός ήταν να εκφράσει τα ιδεολογικά του πιστεύω, καθώς
και την αρνητική του στάση για την εμπορευματοποίηση της ζωγραφικής τέχνης του. Τα
έργα αυτά χαρακτηρίζονται από έναν έντονα αντιπολεμικό, ανθρωπιστικό, κοινωνικά
ριζοσπαστικό και σαρκαστικό ύφος.
• χαρακτηριστικά έργα της περιόδου αυτής είναι ο Μονόλογος, ο οποίος παρουσιάζει με έναν
έντονα ρεαλιστικό κριτικό τρόπο ένα από τα κατ’ εξοχήν κοινωνικά προβλήματα της εποχής
μας, την εσωτερική μοναξιά και αδυναμία για διάλογο · την απομόνωση του ανθρώπου.
3.
4. “Εν αρχή”, 1965: Σειρά από ακουαρέλες & ελαιογραφίες που
παραπέμπουν στην κινέζικη τεχνική «πο μο»
Πο μο (κηλίδα χρώματος)
Έντονη καλλιτεχνική & υπαρξιακή σχέση με την Ανατολή
Ευαίσθητα ίχνη πάνω στο χαρτί. Ο καλλιτέχνης ερευνά
πρωταρχικές μορφές
Σταδιακά οι αφηρημένες μορφές καταλήγουν στο έργο του σε
βιομορφικά σχήματα, τα οποία μεταμορφώνονται σε ερωτικά
ζευγάρια & φαλικά σύμβολα
Zhang Daqian: Po Mo
Shan Shui(splash-ink
and splash-colour)
8. Η Σχολή των
Αθηνών Νο 2, 1974
Από τη σειρά
"Σχόλια-Δρώμενα”
«Η σχολή των Αθηνών,
η αποθέωση του
ουμανιστικού
πνεύματος & του
δυτικού
ορθολογισμού,
αποδεικνύεται
αδύναμη να
προστατεύσει το
σημερινό άνθρωπο
(Ecce Uomo) από τους
σύγχρονους φορείς
της εξουσίας….
Ολόκληρος ο Δυτικός
πολιτισμός κατά
Βακιρτζή φαίνεται ότι
στήθηκε για να
συγκαλύπτει με το
κύρος του μηχανές
βίας & καταστολής
9. Πόλεμος του 40',
1985
«Φτάνοντας στις
μεγάλες συνθέσεις
του, προβάλλει το
νόημα των
σημερινών μύθων
της γενιάς του (της
προσφυγιάς, της
αντίστασης κλπ)στον
παραλληλισμό τους
με τα μεγάλα θέματα
των κλασικών της
Ευρωπαϊκής
ζωγραφικής»,
Ελ. Βακαλό
10. Οδόφραγμα Νο 7, 1977
Από τη σειρά "Σχόλια-
Δρώμενα«
«Ο Βακιρτζής
ανυποχώρητα
ανθρωποκεντρικός,
μπορεί και κινεί μεγάλες
μάζες ανθρώπων, τις
κάνει να συνωθούνται &
να ασφυκτιούν σ’ ένα
χώρο σκηνογραφικό,
γεμάτο σύμβολα,
αναπόδραστο. Θέση του
είναι να αποδωθεί η
διαχρονική πορεία της
Ελ. Ιστορίας , η διαρκής
κορύφωση του εθνικού
μας δράματος, που όμως
είναι μόνιμα αμφίβολο
αν καταλήγει σε
κάθαρση κι ανάσταση. Η
Μικρά Ασία, ο Εμφύλιος,
η δικτατορία βασικοί
άξονες γύρω από τους ….
11. Βακιρτζής Γεώργιος (1923 -
1988)
Τέσσερις παρά τέταρτο
«…οποίους διαπλέκονται λογής ατομικές &
γενικές περιπτώσεις. Ο Βακιρτζής συνείρει
σκόπιμα διαφορετικές εποχές & διαφορετικά
πλάνα για να πετύχει ένα εικαστικό μοντάζ
άκρως εντυπωσιακό. Αναφορά σε κλασικά
έργα της Αναγέννησης….»
14. •Γιώργος Βακιρτζής,
Από τη σειρά "Ανασκαφές",
1965, λάδι, 44 x 28 εκ.
Έντονο δραματικό κλίμα
μορφές κλειστές, αυστηρές, ιερατικές
άξονας της δουλειάς του το σώμα που πάσχει,
ο άνθρωπος είτε σε ομάδες είτε κατά μόνας
16. Γιώργος Βακιρτζής,
Από τη σειρά "Ειρωνίες και
επικλήσεις", 1969, λάδι, 65 x 50
εκ.
«..οι μορφές που μετατρέπονται σε
ζώα (‘68-’70) .. Θέματα που
καταγράφουν μ’ ένα πλούσιο
εξπρεσιονιστικό ιδίωμα την άνοδο του
φασισμού στην πατρίδα μας»,
Στεφανίδης
22. Γιώργος Βακιρτζής, Δρώμενα "Κιβωτός Θεοφάνεια",
1976-1977, μικτή τεχνική, 160 x 160 εκ.
«Σ’ αυτά τα έργα (έργα πλήθους) ο ζωγράφος σχεδιάζει με μεγάλο πινέλο, κάνοντας χρήση της
μαστοριάς του, επιφάνειες που πάλλονται από χρωματικό αισθησιασμό & δραματική ένταση. Η
κινηματογραφική εμπειρία αξιοποιείται απόλυτα»
23. Γιώργος Βακιρτζής, Δρώμενα "Βαβυλωνία-Τίμημα: Θάνατος",
1976-1977, μικτή τεχνική, 120 x 120 εκ.
«Οι σκηνές πλήθους αντιπροσωπεύουν περισσότερο το ζωικό χαρακτήρα που μπορεί
να έχει το πλήθος συγκεντρωμένο, χαρούμενο ή τραγικό», Ελ. Βακαλό
Προς τα μέσα του ‘70 η ζωγραφική του εξελίσσεται σε μεγάλες επικές συνθέσεις
ελεγειακού χαρακτήρα, στις οποίες με έντονη σκιτσογραφική διάθεση παρελαύνουν
οι ήρωες, οι μάρτυρες, τα θύματα, αλλά και οι θύτες, οι προδότες, οι βιαστές, οι
δολοφόνοι», Στεφανίδης
