1. Χάρης Βογιατζής
1924-1981
Θεματολογικά το έργο του στρέφεται γύρω από δυο πόλους:
Ο άνθρωπος κατά μόνας είτε σε ομάδες. Εδώ
υποβόσκει ένας χαρακτήρας κοινωνικός. Οι
ανθρώπινοι τύποι που επιλέγει είναι λούμπεν,
περιθωριακοί. Τους αποδίδει δραματικά
φωτισμένους σε βάθος απροσδιόριστο &
απειλητικό. Οι φιγούρες συμπιέζονται από ένα
χώρο δουλεμένο με γαιώδη, ψυχρά χρώματα .
Δουλεύει με σπάτουλα για να διαγράφονται
ευδιάκριτα οι αισθητικές & ιδεολογικές του
προθέσεις.
Ο χώρος, όχι απλώς ως
καλλιγραφική απόδοση
τοπίου, αλλά κυρίως ως
έμφαση στην ποιητική του
6. Από το 1967-1968 οι τοπογραφικές του επιδόσεις
πληθαίνουν. Εμμένει στο οξύ φως του Αιγαίου & στους
καθαρούς όγκους των νησιών του. Επιδιώκει να
εκφράσει τη λυρική διάσταση του χώρου & να δείξει
την κρυμμένη αρμονία των φυσικών στοιχείων.
Τα χρώματα που επιλέγει είναι βαθιές γκάμες των
γκρίζων, τα μπλε & τα γήινα, αποχρώσεις που
συναρμόζει μέσα σ’ ένα σοφό σχεδιασμό ζεστών &
κρύων αντιπαραθέσεων. Οι θάλασσες του Βογιατζή
είναι πνευματικές δεξαμενές.
7. Πηγές από επιλεγμένη βιβλιογραφία.
Η παρουσίαση έγινε από τη φοιτήτρια του
Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Αθηνών,
Στάμου Μαρία
για την καλύτερη κατανόηση του μαθήματος
«Ιστορία της Τέχνης Β’»
Ιούνιος 2017