2. A alimentación é a maneira de proporcionar ao
organismo as substancias esenciais para o
mantemento da vida. É un proceso voluntario e
consciente polo que se elixe un alimento
determinado e comese. A partir deste
momento empeza a nutrición, que é o conxunto
de procesos polos que o organismo transforma
e utiliza as substancias que conteñen os
alimentos inxeridos
3. Hai moitas formas de alimentarse e
é responsabilidade do deportista o saber elexir de
forma correcta os alimentos que sexan máis
convenientes para a súa saude e que inflúan de forma
positiva no seu rendemento físico.
Unha dieta adecuada, en termos de cantidade e de
calidade, antes, durante e despois do adestramento e
da competición é imprescindible para optimizar o
rendemento. Unha boa alimentación non pode
substituir un adestramento incorrecto ou unha forma
física regular, pero, unha dieta inadecuada
pode perxudicar o rendemento nun deportista ben
entrenado.
4. É unha forma de clasificar os
diferentes alimentos segundo
a súa composición maioritaria.
En xeral, ainda que un alimento
poida suministrar diferentes
nutrientes, sempre terá algún
en maior cuantía, que será o que
estableza o seu lugar na roda.
Se nunha dieta no menú diario
entran a formar parte polo menos
un ou dous alimentos de cada grupo
desta roda, e na cantidade suficiente,o resultado será unha
alimentación correcta. Existen sete grupos de alimentos na roda.
5. A inxesta enerxética debe cubrir o gasto calórico e permitir ao
deportista manter un peso corporal adecuado para rendir
de forma óptima no seu deporte. A actividade física aumenta as
necesidades enerxéticas e dalgúns nutrientes, por iso é
importante consumir unha dieta equilibrada basada nunha grande
variedade de alimentos, co criterio de selección correcto.
Ademáis, hai outros factores que condicionan os requerimentos
calóricos de cada individuo:
- Intensidade e tipo de actividade.
- Duración do exercicio.
- Idade, sexo e composición corporal.
- Temperatura do ambiente.
- Grao de adestramento.
6. HIDRATOS DE CARBONO
Cumpren unha función fundamentalmente enerxética. Un gramo de
hidratos de carbono aporta unhas 4 kcal. Constitúen o principal
combustible para o músculo durante a práctica da actividade física,
por iso é moi importante consumir unha dieta rica en hidratos de
carbono, que no deportista deben supor arredor dun 60-65% do
total da enerxía do día. Con estas cantidades pódense manter as
súas reservas (en forma de glicóxeno) necesarias para a contracción
muscular. Hai dous tipos diferentes de hidratos de carbono:
• Simples o de absorción rápida.Monosacáridos e disacáridos que
se atopan nas froitas, as marmeladas, os doces e o leite
(lactosa).
• Complexos ou de absorción lenta. Están nos cereais e os seus
derivados (fariña, pasta, arroz, pan, millo, avena...), nas legumes
(xudías, lentellas e garavanzos) e nas patacas.
7.
8. • GRAXAS
Son fundamentalmente enerxéticas. Un gramo de graxa
suministra aproximadamente 9 kcal. Deben proporcionar entre
o 20-30% das calorías totales da dieta. Tanto un exceso coma
un aporte deficitario de graxa pode desencadear efectos
adversos para o organismo:
- Unha dieta rica en graxas (superior ao 35% do total de
enerxía requerida) significa que tamén será escasa en
hidratos de carbono, co que non se obterá un nivel
adecuado de almacenamento de glicóxeno. A isto hai que
engadir a predisposición ao aumento de peso derivada deste
tipo de dietas, polo que se compromete por partida dobre
o rendemento deportivo. Desde outro punto de vista, o exceso
de graxas na dieta, especialmente se son de orixe animal
ou saturadas, pode producir un aumento do colesterol en
sangue, con consecuencias futuras negativas para a saúde da
persoa.
9. Se o seu contido na dieta é baixo (menor de
un 15%), existe o risco de sufrir deficiencias
en vitaminas liposolubles (A, D, E, K) e
ácidos graxos esenciais.
Polo tanto, unha dieta adecuada para o
deportista debe contemplar unhas
proporcións de graxas non superiores ao 30%,
sendo desexable unha contribución en
torno al 20-25% (existen excepcións,
como ante condicións extremas de frío, nas cales os requerimentos poden
ser maiores).
Os aceites vexetais (excepto o de palma e o de coco), o peixe azul e os
froitos secos son os alimentos con mellor perfil lipídico.
No exercicio a importancia das graxas como sustrato que proporciona
enerxía se ve limitada ao que chamamos metabolismo enerxético aeróbico. A
contribución das graxas como combustible para o músculo aumenta a medida
que aumenta a duración e disminúe a intensidade do esforzo físico.
10. PROTEÍNAS
As proteínas son as substancias que forman a base da
nosa estrutura orgánica.
Están constituidas por un total de vinte aminoácidos
diferentes, que se dividen en dous grandes grupos:
• Os aminoácidos esenciais.
Fenilalanina, isoleucina, leucina,
lisina, metionina, treonina,
triptófano y valina
(e só para os nenos: arginina, histidina).
É preciso recibilos dos alimentos,
porque o organismo non é capaz de
producilos.
11. • Os aminoácidos non esenciais. O noso organismo sí pode fabricalos.
Unha proteína de boa calidade é aquela que contén unha cantidade
adecuada de todos os aminoácidos esenciais.
As proteínas procedentes de alimentos de
orixe animal (peixes, carnes, leite e ovos)
considéranse de mellor calidade que as dos
alimentos de orixe vexetal, xa que posúen
todos os aminoácidos necesarios e
nas proporcións adecuadas para
satisfacer as necesidades orgánicas,
mentres que isto non se cumpre
coas proteínas vexetais (a excepción da soja).
Por iso, para acadar a calidade das
proteínas animais, debe facerse unha
combinación de proteínas de distintos
productos vexetais (lentellas con arroz,
por exemplo).
12. Recoméndase que as proteínas supoñan arredor do 12-15% da enerxía
total da dieta. Estes requerimentos son cubertos pola inxesta razoable
de carne, ovos, peixe e productos lácteos. Nalgunhas disciplinas,
o deportista, ansioso de mellorar o seu desenvolvemento muscular, pode
superar ampliamente a inxesta de proteínas recomendada mediante a
toma de suplementos. Un exceso de proteínas na alimentación pode
ocasionar unha acumulación de residuos tóxicos e outros efectos
perxudiciais para a boa forma do deportista
13.
14. Son as vitaminas e os minerais. A súa función é controlar e
regular o metabolismo. Non os pode producir o propio organismo,
recíbense mediante a inxesta de alimentos. Moi importantes no
deporte durante o adestramento e no periodo de recuperación.
Unha deficiencia diminúe o rendemento deportivo. Podemos
atopalos nos alimentos de orixe vexetal.
15. VITAMINAS
Son elementos complexos que participan activamente no control
dos procesos para a obtención de enerxía (a partir dos hidratos
de carbono, lípidos e proteínas), na síntese de moitas
substancias e estruturas vitais.
Poden ser vitaminas hiposolubles e hidrosolubles.
Podemos atopalas en carnes magras,
cereais integrais, leite e
derivados, legumes, peixes,
ovos,...
16. MINERAIS
Son elementos esenciais que deben formar parte da dieta diaria
do deportista nas cantidades adecuadas. Participan no
metabolismo xeral en funcións máis específicas.
Podense clasificar en:
Macrominerais:
calcio, fósforo e magnesio.
Microminerais:
ferro, iodo, flúor, cromo, cobre,
selenio, zinc, cobalto e molibdeno.
Electrolitos: sodio, potasio e cloro.
Pódense atopar en moitos alimentos
vexetais e animais, en augas alcalinas, etc.
17. O sobreadestramento pode provocar un estado de
estrés mantido (situación de oxidación continua). Isto
xenera unha cantidade excesiva de radicais libres que
poden producir fatiga crónica. A prol disto o
organismo debe defenderse con antioxidantes para
evitar a lesión dos tecidos.
As vitaminas son antioxidantes por excelencia. Tamén
teñen un papel importante os minerais (selenio e cinc)
e os polifenoles (conxunto heteroxéneo de moléculas
con características comúns) nos que destaca o grupo
dos flavonoides.
18. Unha dieta equilibrada debe ter como obxectivo proporcionar os nutrientes
esenciais cunha cantidade adecuada, tendo en conta o tipo de deporte que se
vaia realizar e os adestramentos (intensidade, número de sesións, horario…)
Para coñecer as proporcións adecuadas de alimentos que se deben inxerir,
podemos facer uso dunha pirámide de alimentos, onde se indican as clases de
alimentos e dos que se debe tomar alomenos un de cada tipo.
As pirámides alimentarias distribúense en bloques e cada bloque está formado
por alimentos ricos nunha determinada substancia:
-No bloque inferior están os alimentos ricos en hidratos de carbono.
-No seguinte bloque están as froitas e verduras, que conteñen vitaminas.
-No seguinte bloque están os lácteos, que se caracterizan polo seu alto contido
en calcio.
-No seguinte está a carne, que aporta as proteínas.
-Na cima da pirámide están os doces, que aportan azucre para obter enerxía.
19.
20. É aconsellable facer 4-5 comidas diarias, e distribuir a
cantidade de enerxía en cada momento da siguiente
forma:
Almorzo: Entre un 15 e un 25%.
Xantar : Entre un 25 e un 35%.
Merenda: Entre un 10 e un 15%.
Cea: Entre un 25 e un 35%.
A continuación mostramos un exemplo do que sería un
bo menú para un deportista ao longo dun día:
21.
22. ALMORZO XANTAR MERENDA: CEA:
-1 Cuenco de -1 plato de -1 barriña de -Menestra de
cereais pasta. cereais. cenorias, cabaciños,
pataca cocida e
-2 culleradas -Salsa de -1 iogur solombo de porco
de iogur tomate. desnatado. con guarnición de
desnatado. arroz.
-1/2 lata de
-1 vaso de atún. POST- -Sofritido de tomate.
zume de ENTRENAMENT
laranxa -1 cuenco de O: - Pan integral.
salada. -1 plátano.
-1 torrada
integral. -1 cullerada - 1 barriña de
de cereais
aceite/vinagre
MEDIA MAÑÁ: .
-2 manzás
-2 peras.
- 1 iogur