2. Η βυζαντινή αρχιτεκτονική εντάσσεται στο πλαίσιο της βυζαντινής
τέχνης και καλύπτει μεγάλο χρονικό διάστημα, το οποίο ξεκίνα τον
τέταρτο αιώνα και τερματίζεται απότομα με την πτώση της
Κωνσταντινούπολης.
3. • Χρησιμοποιήθηκε το τούβλο ως οικοδομικό υλικό σε αντικατάσταση της
πέτρας, η εκτεταμένης χρήση των ψηφιδωτών ως διακοσμητικό στοιχείο σε
αντικατάσταση των γλυπτών.
4. Τα κτίρια αποκτούν μεγαλύτερο ύψος
των κτιρίων ως αποτέλεσμα της
χρήσης τρούλων, καθώς και η
εφεύρεση ενός συστήματος που
επιτρέπει τον συνδυασμό της
οικοδομικής χρήσης αυτών των
τρούλων με υποστήριξη ενός
τετραγωνισμένου επιπέδου, αλλά που
επιτρέπει την κατάληξη αυτή
χρησιμοποιώντας ένα τύμπανο σε
έναν στρογγυλό θόλο, σε πολλές
περιπτώσεις, με την επέκταση μιας
κυματοειδούς στέγης.
5. Η μορφή των σπιτιών των Βυζαντινών
παρουσίαζε πολλές παραλλαγές, ανάλογα
την οικονομική κατάσταση του ιδιοκτήτη,
τη μορφολογία του εδάφους και φυσικά
τον διαθέσιμο κάθε φορά χώρο. Στις
πόλεις υπήρχαν πολυτελείς επαύλεις όπου
έμεναν οι πλούσιοι και οι άρχοντες αλλά
και φτωχικά σπίτια όπου ζούσαν οι φτωχοί
με τις οικογένειές τους.
6. Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, οι οικίες
ήταν πιο περίτεχνες καθώς συνέχιζαν
την παράδοση της αρχαιότητας. Τα
δωμάτια αναπτύσσονταν γύρω από μια
εσωτερική αυλή με στοές γύρω της ενώ
ο πιο επίσημος χώρος του σπιτιού ήταν
το τρικλίνιο , όπου ο ιδιοκτήτης
παρέθετε γεύμα (συμπόσιο) στους
καλεσμένους του.
Τα υπόλοιπα δωμάτια του σπιτιού
(κυρίως στις αριστοκρατικές οικίες) ήταν
μεγάλα και συχνά διακοσμούνταν με
μαρμάρινες πλάκες, ψηφιδωτά δάπεδα
και τοιχογραφίες.
7. • Υπήρχαν και φτωχότερες
παραλλαγές σπιτιών για τα μεσαία
στρώματα, χωρίς εσωτερική αυλή ή
με λιγότερα δωμάτια που είχαν
πατημένο χώμα για δάπεδο και
άβαφο σοβά στους τοίχους.
• Οι κατώτερες τάξεις, στις οποίες
ανήκε το μεγαλύτερο μέρος του
πληθυσμού των πόλεων, έμεναν σε
σπίτια που έμοιαζαν με
πολυκατοικίες.
8. Λίγα μόνο ερείπια σώζονται σήμερα από το επίσημο , κοσμικό Βυζάντιο.
Τα περισσότερα καταστράφηκαν από τους εισβολείς είτε κατέρρευσαν με
το πέρασμα του χρόνου. Λείψανα βυζαντινών ανακτόρων σώζονται στην
Κωσταντινούπολη ,(Μέγα ιερόν Παλάτιον, Παλάτι του Βουκολέοντος,
Ανάκτορα Βλαχερνών και Πορφηρογένητου) στον Μυστρά και στην
Τραπεζούντα.
Τα παλάτια
9. Το Μέγα Παλάτιον, το ανάκτορο των
Βυζαντινών αυτοκρατόρων, καταλάμβανε
μεγάλο μέρος του νοτιοανατολικού
τμήματος της Κωνσταντινούπολης, και
βρισκόταν σε μικρή απόσταση από τον
Ιππόδρομο και την Αγία Σοφία. Δεν ήταν
ένα κτίριο, αλλά ένα συγκρότημα
οικοδομημάτων που αποτελούνταν από
μεγάλες αίθουσες για συμπόσια και
επίσημες δεξιώσεις, βιβλιοθήκες,
εκκλησίες, στρατώνες, στοές, λουτρά,
αυλές και κήπους, καθώς και τη λεγόμενη
αίθουσα της Πορφύρας, στην οποία
γεννιόταν τα παιδιά των εν ενεργεία
αυτοκρατόρων
10. Τα βυζαντινά λουτρά ήταν δημόσια , ιδιωτικά και μοναστηριακά. Τα ιδιωτικά
κτίζονταν σε κατοικίες εύπορων ευγενών και τα δημόσια σε κεντρικά σημεία των
πόλεων. Οι Βυζαντινοί τα αποκαλούσαν λούσμα ή βαλάνειο.
Η επίσκεψη στο λουτρό ήταν απαραίτητο στοιχείο της κοινωνικής ζωής και πηγή
ευχαρίστησης. Το ωράριο άρχιζε από νωρίς το μεσημέρι και λειτουργούσε και τις
νυχτερινές ώρες. Η αμοιβή για την επίσκεψη ονομαζόταν βαλανικόν.
Βυζαντινά Λουτρά
11. • Το λουτρό χωριζόταν σε σε τρεις χώρους: το πρώτο, το μέσο και το
τρίτο.
• Πρώτο : ο προθάλαμος, ο οποίος ήταν ο χώρος των αποδυτηρίων,
τα λεγόμενα απόδυτα ή απόδυτρα και στη συνέχεια ακολουθούσε
ο πρώτος χώρος, το ψυχρολουσίο ή κρύο.
• Μέσο : όπου οι λουόμενοι καθαρίζονταν.
• Τρίτο : ο θερμός χώρος, ενδότερος θόλος ή ζεστόν όπου γινόταν η
εφίδρωση και ο τελικός καθαρισμός.
• Το κτίσμα ήταν εφοδιασμένο με δεξαμενή θερμού και ψυχρού
ύδατος , την κολυμβήθρα.
• Στις δεξαμενές αυτές ανάλογα με την ιδιότητα το νερό ζεσταινόταν
μέσω θερμαντικού κλίβανου και το ψυχρό νερό με σωλήνες.
12. • Βικιπαίδεια : Βυζαντινή αρχιτεκτονική
• Βικιαπίδεια : Βυζαντινά λουτρά
• http://exploringbyzantium.gr/ (Εξερευνώντας τον κόσμο του
Βυζαντίου)