1. Sócrates e os sofistas

6. Amparase á filosofía: Caso de Anaxágoras

7. Aspasia: A muller pide a palabra

9. Réxime dos 30 tiranos

10. Crise de valores

13. Os sofistas democratizan o saber

16. Preocupación polos asuntos humanos e pola educación

17. Valoración da retórica e da dialéctica. Crítica das institucións.

18. Contraposición “ phísis ” (natureza) e “ nomos ” (convención).

20. O home é a medida de todas as cousas

21. Non existe unha norma fixa de conduta (cada polis ten as súas)

23. Non podemos coñecelo

24. Non podemos comunicalo

25. Ética da situación

27. Os deuses son inventos para facer que a xente cumpra a lei cando ninguén mira

29. Non cobraba por ensinar.

30. Levaba a cabo o seu ensino mediante o diálogo e non o monólogo.

31. Persegue o rigor racional e non a reacción afectiva.

33. Non buscaba o trunfo senón a honestidade moral.

34. Reformar a colectividade a través da reforma do individuo.

35. Non negaba aos Deuses senón que os quería racionais. Apolo.

36. Consciencia da ignorancia: Non se daba de sabio (“sofista”), dicía, “Só sei que non sei nada”

39. Definicións: Fronte a enumeración de exemplos particulares e ao azar, expresar que é algo de xeito universal e necesario.

41. Intelectualismo moral

42. O método socrático: A ironía e a maieutica

43. Xuízo a Sócrates (1)

44. Xuízo a Sócrates (2)

45. Sentenza de morte a Sócrates