1. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη κατά τους Νεότερους Χρόνους
(μέσα 15ου αιώνα - αρχές 19ου αιώνα)
3. Η Γαλλική Επανάσταση (1789)
2. Τον 18ο αιώνα η κοινωνία ήταν οργανωμένη σε τρεις
κοινωνικές τάξεις.
Κριτήρια για την κατάταξη του
καθενός στην κοινωνική του
τάξη ήταν η καταγωγή του ή τα
προνόμια που θα του είχαν
απονεμηθεί από τους ηγεμόνες.
Ζητιάνοι στο Παρίσι
Αποτελούσαν το 10%
του πληθυσμού. Ήταν
περίπου 60.000
3. Η πρώτη τάξη αποτελούνταν
από τους ευγενείς
(το 1,5% του πληθυσμού).
Η δεύτερη τάξη αποτελούνταν
από τον κλήρο
(το 0,5% του πληθυσμού).
Οι δύο πρώτες τάξεις
ήταν και οι προνομιούχες:
δεν πλήρωναν καθόλου
φόρους και απολάμβαναν
μόνο δικαιώματα.
Η τάξη των ευγενών
4. Η διπλανή γελοιογραφία εκείνης της εποχής,
που δείχνει την σχέση των τριών τάξεων μεταξύ
τους, είναι πολύ χαρακτηριστική.
Η τελευταία τάξη
αποτελούνταν από
τον λαό (μέσα σ' αυτόν ήταν το
υπόλοιπο 98%, δηλαδή όλοι οι
υπόλοιποι: αστοί, εργάτες,
χωρικοί).
Ο λαός περνούσε όλα τα
βάσανα: πλήρωνε όλους
τους φόρους, αλλά δεν είχε
δικαιώματα, ιδίως οι
εργάτες και οι χωρικοί.
5. Σε όλη την χώρα υπήρχε φοβερή αντίθεση ανάμεσα στους
ευγενείς και τον λαό. Οι πλούσιοι αριστοκράτες ζούσαν μέσα σε
ένα περιβάλλον απόλυτης χλιδής, ενώ ο λαός, ιδιαίτερα οι
φτωχοί εργάτες και αγρότες, διαβίωναν κάτω από το καθεστώς
της απόλυτης φτώχειας.
6. Γι' αυτό και το 1789, μετά από έναν πολύ δύσκολο χειμώνα με
κρύο και πείνα, ο λαός ξεσηκώθηκε. Λεηλάτησε πολλά σπίτια
πλουσίων και κρατικές αποθήκες. Στην ύπαιθρο οι αγρότες
έκαναν το ίδιο με τις βίλλες των γαιοκτημόνων.
7. Στο Παρίσι οι επαναστάτες κατέλαβαν
το μεσαιωνικό φρούριο της Βαστίλλης.
8. Η άλωση της Βαστίλης
από τους Γάλλους
επαναστάτες, στις 14
Ιουλίου 1789, αποτελεί
σήμερα την εθνική γιορτή
της Γαλλίας. Τα χρώματα
μπλε, κόκκινο και άσπρο
στις κονκάρδες που
φορούσαν οι εξεγερμένοι,
αποτυπώνονται και στη
γαλλική σημαία.
Η σημαία της Γαλλίας
9. Αυτά τα γεγονότα ήταν η αρχή του τέλους
του παλιού απολυταρχικού καθεστώτος.
11. Κατά το πρώτο στάδιο, και κάτω από την πίεση
των επαναστατών:
• πολλά από τα προνόμια των
ευγενών καταργήθηκαν
• η εκκλησιαστική περιουσία
μοιράστηκε στον λαό, και
• η εξουσία του βασιλιά
περιορίστηκε στο ελάχιστο.
12. Τότε ψηφίστηκε και η «Διακήρυξη των
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη», η
οποία εμπνεόταν από τις αξίες και τις αρχές του
Διαφωτισμού.
Το κύριο σύνθημα της
Επανάστασης ήταν:
«Ελευθερία, Ισότητα,
Αδελφοσύνη».
13.
14. Οι ευγενείς, όμως, αντέδρασαν ζητώντας βοήθεια
από την Αυστρία: της ζήτησαν να επιτεθεί στον
γαλλικό λαό προκειμένου να γυρίσει η κατάσταση
όπως πρώτα και να επαναφέρουν τα προνόμιά τους.
Η συμπεριφορά αυτή των ευγενών, όπως ήταν
φυσικό, εξόργισε τον λαό και οδήγησε την κατάσταση
στα άκρα, δηλαδή σε ένα καθεστώς βίας
και τρομοκρατίας.
Αυτό ήταν το δεύτερο στάδιο της επανάστασης. Σε
αυτήν την φάση ο βασιλιάς, αρκετοί ευγενείς, αλλά και
απλοί άνθρωποι που κατηγορήθηκαν πως ήταν
εναντίον της επανάστασης, εκτελέστηκαν από τους
επαναστάτες.
16. Στο τρίτο στάδιο και
εξαιτίας αδυναμιών και
σφαλμάτων των
επαναστατών
επικράτησαν ξανά οι
συντηρητικοί.
* Κυβερνώ δικτατορικά: Κυβερνώ με
απόλυτη εξουσία, χωρίς να υπολογίζω
σύνταγμα, νόμους και λαϊκή θέληση.
Τότε, ο Ναπολέων
Βοναπάρτης που μέχρι
τότε είχε την υποστήριξη
του λαού, βρήκε την
ευκαιρία και πήρε την
εξουσία, κυβερνώντας
δικτατορικά*.
17. Παράλληλα, έκανε για πάνω από 20 χρόνια
πολέμους εναντίον των γειτονικών χωρών της
Γαλλίας, φτάνοντας ακόμα και μέχρι την
Ρωσία.
18. Τελικά οι πόλεμοι
τελείωσαν το 1815, στο
Βατερλώ, με την ήττα
του Ναπολέοντα και
την εξορία του σε ένα
μακρινό νησί.