10. Οι αγώνες των Σουλιωτών.pdf

1. Οι Έλληνες κάτω από την οθωμανική και τη λατινική
κυριαρχία (1453-1821)
10. Οι αγώνες των Σουλιωτών

3. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι Σουλιώτες είχαν
καταφέρει να κατακτήσουν κάποια αυτονομία από
τους Τούρκους.
Οι Σουλιώτες ήταν Έλληνες και εξελληνισμένοι
Αλβανοί, που ζούσαν σε απομονωμένα χωριά,
κτισμένα πάνω στις βραχώδεις και απότομες
πλαγιές των βουνών της Θεσπρωτίας.

4. Οι Σουλιώτες ήταν μια
κοινότητα
δίγλωσσων αλβανόφωνων κ
αι
ελληνόφωνων Ορθόδοξων
Χριστιανών,[2][3][4] που
κατοικούσαν στην περιοχή
του Σουλίου στην Ήπειρο.
Οι Σουλιώτες καθιέρωσαν
μια αυτόνομη
συνομοσπονδία με μεγάλο
αριθμό γειτονικών χωριών
σε απομακρυσμένες και
δύσβατες περιοχές της
Ηπείρου..

5. Στην ακμή της ισχύος
τους, υπολογίζεται ότι η
συνομοσπονδία είχε 12
χιλιάδες κατοίκους από 60
χωριά.[5] Οι Σουλιώτες
ήταν ορθόδοξοι
χριστιανοί και πέρα
απο αρβανίτικα λόγω της
αλβανικής τους καταγωγής,
μιλούσαν και ελληνικά.[2]

6. Έγιναν γνωστοί για την
ένοπλη αντίστασή τους
στον Αλή Πασά, καθώς και
για τη συνεισφορά τους
στην Ελληνική Επανάσταση
του 1821, με ηγέτες όπως
τον Μάρκο Μπότσαρη και
τον Κίτσο Τζαβέλλα.

7. Τα χωριά τους ήταν τόσο απομονωμένα, που
η πρόσβαση σ’ αυτά γινόταν μόνο από
ελάχιστα μονοπάτια. Σε διάφορα σημεία των
μονοπατιών είχαν κτίσει οχυρούς πύργους για
να ελέγχουν τα περάσματα.
Ήταν ορθόδοξοι χριστιανοί, μιλούσαν κυρίως
αρβανίτικα και, λιγότερο, ελληνικά. Έγραφαν
όμως στα ελληνικά, αφού δεν υπήρχε τότε
γραπτή αλβανική γλώσσα.
Ζούσαν σε δύσκολες συνθήκες και από μικρή
ηλικία όλοι μάθαιναν να χειρίζονται τα όπλα.

8. Από μικρή ηλικία,
όλοι μάθαιναν να ζουν σε
πολύ δύσκολες συνθήκες,
καθώς και να χειρίζονται
τα όπλα.

9. Το αποτέλεσμα ήταν πως
σε αυτά τα απόκρημνα
ορεινά χωριά, και με
τέτοιους κατοίκους, δεν
τολμούσαν να εισβάλουν οι
Τούρκοι.

10. Έτσι οι Σουλιώτες είχαν
κατακτήσει ενός είδους
αυτονομία και διοικούνταν
σύμφωνα με τα δικά τους
ήθη και έθιμα.

11. Στις αρχές του 19ου αιώνα είχαν ήδη
αποκτήσει μεγάλη στρατιωτική δύναμη και
έρχονταν σε συχνές συγκρούσεις με τους
Τούρκους.
Το 1803 όμως νικήθηκαν από τον Αλή
πασά των Ιωαννίνων και υποχρεώθηκαν να
εγκαταλείψουν το Σούλι.

12. Οι μόνοι που παρέμειναν ήταν ο
καλόγερος Σαμουήλ και άλλοι πέντε άντρες.
Αυτοί κλείστηκαν σε μία αποθήκη
πυρομαχικών που υπήρχε σε ένα ύψωμα,
το Κούγκι.

13. Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν μέσα στην αποθήκη για να
πάρουν τα πυρομαχικά, ο Σαμουήλ πέταξε ένα αναμμένο
κερί μέσα σ' ένα βαρέλι δυναμίτιδα.

14. Η έκρηξη ήταν φοβερή.

15. Η μπαρουταποθήκη ανατινάχτηκε, σκοτώνοντας και
τους έξι, αλλά και όλους τους Τούρκους που είχαν μπει
στο μεταξύ μέσα.

16. Οι υπόλοιποι Σουλιώτες έφυγαν χωρισμένοι
σε τρεις ομάδες.

17. Η πρώτη ομάδα κατόρθωσε και έφτασε ασφαλής
στην Κέρκυρα.

18. Η δεύτερη ομάδα εγκλωβίστηκε στο Ζάλογγο.
Στην μάχη που έγινε εκεί, οι περισσότεροι
σκοτώθηκαν....
Όσες Σουλιώτισσες γλίτωσαν στην μάχη, για
να μην πιαστούν αιχμάλωτες των Τούρκων
κατέφυγαν σε έναν απότομο βράχο και
γκρεμίστηκαν από εκεί μαζί με τα παιδιά τους.

19. Μνημείο σε ανάμνηση της θυσίας

20. Η τρίτη ομάδα εγκαταστάθηκε γύρω από την μονή
Σέλτσου, στα Άγραφα.

21. Τον Απρίλιο, οι Τούρκοι περικύκλωσαν την
περιοχή και στην μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκαν
σχεδόν όλοι.
Περισσότερες από διακόσιες Σουλιώτισσες που
γλίτωσαν από την μάχη, έπεσαν κι αυτές από έναν
γκρεμό, δημιουργώντας ένα νέο Ζάλογγο.

22. Το 1820, όταν ο Αλή πασάς επαναστάτησε εναντίον
της Υψηλής Πύλης, οι Σουλιώτες συμμάχησαν με τον
πρώην εχθρό τους, με αντάλλαγμα να επιστρέψουν στα
χωριά τους και, μαζί πια με τον Αλή, να πολεμούν
εναντίον του σουλτάνου.
Όταν πέθανε
ο Αλή,
συνέχισαν τον
πόλεμο εναντίον
των Τούρκων.

23. Η εκτέλεση του Αλή Πασά από τον Κισσέ Μεχμέτ Πασά
στο νησάκι της λίμνης των Ιωαννίνων, 24 Ιανουαρίου
1822

24. Το 1822 έχασαν οριστικά και
αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν.

25. Διασκορπίστηκαν στον ελληνικό χώρο
και, από τα μέρη που πήγε ο καθένας,
προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στην
Ελληνική Επανάσταση.

28. Μανιάτες Στις πλαγιές του Ταϋγέτου, στην νότια
Πελοπόννησο, βρίσκεται η ορεινή περιοχή της Μάνης.

29. Οι Μανιάτες έκτιζαν τα σπίτια τους σε υψώματα, σε
θέσεις που τους εξασφάλιζαν τον έλεγχο της
περιοχής και την άμυνα σε περίπτωση κινδύνου. Αυτά
ήταν στενά, με δύο ή τρεις ορόφους, κτισμένα σαν
πύργοι. Οι χαμηλοί όροφοι δεν είχαν παράθυρα, ή
είχαν πολύ μικρά, σαν πολεμίστρες.

30. Στην μέση υψωνόταν
το πυργόσπιτο του
αρχηγού της
οικογένειας και γύρω
τα πυργόσπιτα των
συγγενών.

31. Τα χωριά τους ήταν κτισμένα πάνω στα απόκρημνα
και απάτητα βουνά, σε τοποθεσίες που ήταν δύσκολο
να ελέγχουν οι Οθωμανοί.

32. Έτσι, είχαν κερδίσει μια σχετική αυτονομία.
Μάλιστα, διατηρούσαν και ένα σημαντικό προνόμιο,
το δικαίωμα στην οπλοφορία.

33. Η ζωή των Μανιατών ήταν οργανωμένη με βάση
τον θεσμό της οικογένειας. Πολλές οικογένειες
μαζί έκαναν μία πατριά. Αρχηγός τής πατριάς
γινόταν ο πιο ικανός από τους γεροντότερους.

34. Τα τελευταία χρόνια πριν την Επανάσταση,
διοικητής της Μάνης ήταν ένας καπετάνιος
που είχε τον τίτλο του μπέη.
Μπέηδες της Μάνης
Η Μάνη χρησίμευε πάντα ως ένα ασφαλές
καταφύγιο αγωνιστών και διωκομένων.
Όταν άρχισε ο Αγώνας, οι εμπειροπόλεμοι
Μανιάτες αποτέλεσαν την πρώτη υπολογίσιμη
δύναμη του έθνους.

35. Σφακιανοί Τα Σφακιά βρίσκονται σε μία
απόκρημνη περιοχή της νότιας Κρήτης.

36. Οι Σφακιανοί στην διάρκεια της τουρκοκρατίας
ζούσαν εκεί ανοργάνωτοι, σχεδόν πρωτόγονα, και
ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων που
έμεναν στις γύρω περιοχές.

37. Χάρη στον τρόπο ζωής τους και την ιδιοσυγκρασία
τους, είχαν κερδίσει και αυτοί ορισμένα
παραπάνω προνόμια σε σχέση με τους υπόλοιπους
Έλληνες, από τον καιρό της Ενετοκρατίας ακόμη,
προνόμια που τα διατήρησαν και στην Τουρκοκρατία.

39. Το 1770 συμμετείχαν σε μια μεγάλη εξέγερση, κατά
την διάρκεια των Ορλωφικών, με κύριο αρχηγό τον
οπλαρχηγό Δασκαλογιάννη (Ιωάννη Βλάχο). Η
εξέγερση καταπνίγηκε από τους Οθωμανούς και ο
Δασκαλογιάννης εκτελέστηκε μετά από βασανιστήρια.
Στην Ελληνική
Επανάσταση οι Σφακιανοί
συμμετείχαν σχεδόν από
την αρχή της και χάρη στις
δικές τους δυνάμεις κυρίως
κατάφεραν να διατηρήσουν
την επανάσταση στην Κρήτη
μέχρι το 1830.