1. HISTORIA DE ESPAÑA: ANTIGO RÉXIME E A MONARQUÍA BORBÓNICA (S.XVIII)

5. c) Comercio Interior: Escaso e pouco articulado por malas comunicacións e autosuficiencia dos campesiños Exterior: Intercambios con colonias americanas en monopolio  España = intermediaria entre Indias e extranxeiro = Único mercado para produtos españois  fonte principal de ingresos do Estado  prosperidade de burguesía das cidades costeiras

8. Encendiose tanto en Barcelona a peste que non houbo rúa curta e pequena que fose na cal aquela non penetrase. E apenas houbo casa secular habitada na que non enfermase alguén. Poucas veces viuse pestilencia de contaxio, que fixese tanto dano a unha cidade como esta fixo a Barcelona. Ao principio, os médicos, non acertaban na curación porque sangraban e facían gardar dieta, e non remediaban nin o gran nin a vértula. Despois, a costa de moitos que morreron, comezaron acertar o tratamento non sangrando e dándolles caldo de galiña ou pollo cada dúas ou tres horas, alternando con cordial ou tríaca con auga escozonera. Os cirujanos aplicaban aos grans medicamentos para matalos e ás vértulas aplicábanlles ventosas para facelas saír ao exterior e logo as maduraban con emplastes e se non se abrían por si mesmas, abríanas con lanceta ou cauterio de lume. Aplicaban tamén aceites á cabeza dos pacientes para evitar que estes volvésense frenéticos e pítimas ao corazón e outros medicamentos, así, con bo concerto e orde, curaron a moitos e era tan fácil curar que moitos homes e mulleres que serviran aos apestados sabían moi ben curar. Durou a peste en Barcelona case por espazo de oito meses , isto é desde xuño ata principios de marzo (?). O número de mortos de peste en Barcelona , conforme ao catálogo que eu vin, que foi remitido ao rei don Felipe que estaba en Madrid de parte do señor bispo e dos conselleres de Barcelona, ascendeu a 10.723 . E así aínda que dos meses de xuño, xullo e agosto enviouse relación á súa Majestad, non foi tan segura nin rigorosa como a dos meses seguintes. Polo cal pódese calcular que o número total de mortos de pestilencia en Barcelona sería de 12.000 a 13.000 persoas máis ou menos. Esta é a verdadeira e fiel relación da predicha pestilencia de Barcelona, a cal eu puiden escribir como testemuño de vista por estar presente e ver todo o seu discurso. Relato de Père Gil sobre a epidemia de peste sufrida en Barcelona en 1589.

10. ANTIGUO RÉGIMEN Sociedad estamental LIBERALISMO Sociedad de clases Desigualdad ESTAMENTOS Diferente situación legal Nacimiento (no mérito) Privilegiados No privilegiados CLERO NOBLEZA BURGUESÍA PUEBLO LLANO IGUALDAD JURÍDICA DESIGUALDAD ECONÓMICA CLASE SOCIAL Diferente grado de riqueza Riqueza (mérito) RICOS POBRES Nobleza clero Burguesía Obreros Campesinos

15. "É só na miña persoa onde reside o poder soberano, cuxo carácter propio é o espírito de consello, de xustiza e de razón; é a min a quen deben os meus cortesáns a súa existencia e a súa autoridade; a plenitude da súa autoridade que eles non exercen máis que no meu nome reside sempre en min e non pode volverse nunca contra min; só a min pertence o poder legislativo sen dependencia e sen división; é pola miña autoridade que os oficiais do meu Corte proceden non á formación, senón ao rexistro, á publicación e á ejecución da lei; a orde pública emana de min, e os dereitos e os intereses da Nación, dos que se adoita facer un corpo separado do Monarca, están unidos necesariamente ao meu e non descansan máis que nas miñas mans." Discurso de Luís XV ao Parlamento de Parides o 3 de marzo de 1766.