..

2. ‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬ ‫امور‬‫مرکز‬:‫نشر‬‫و‬‫،تنظیم‬‫تهیه‬
‫عقیق‬‫تبلیغی‬‫هنری‬‫خانواده‬:‫تولید‬
‫شریفی‬‫مهدی‬:‫نویسندگان‬‫سرپرست‬
،‫‌پارسافر‬‫ال‬‫لی‬،‫‌عظیمی‬‫م‬‫اعظ‬،‫‌مدقق‬‫د‬‫سیداحم‬،‫‌رکنی‬‫ی‬‫محمدعل‬:‫نویسندگان‬
‫‌سرانجام‬‫ی‬‫محمدهاد‬،‫زهراخلیلی‬،‫‌جاللی‬‫ی‬‫‌سیدمحمدعل‬،‫سیاهکالی‬‫مهدی‬
‫منصوری‬‫سادات‬‫مریم‬:‫داخلی‬‫گرافیک‬
‫سعیدی‬‫فاطمه‬:‫‌آرایی‬‫ه‬‫صفح‬
‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫انتشارات‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫صحافی‬‫و‬‫چاپ‬،‫لیتوگراف‬
1396 ‫بهار‬،‫اول‬:‫چاپ‬‫نوبت‬
‫نسخه‬5000:‫شمارگان‬
‫تومان‬8000 :‫قیمت‬
:‫خیریه‬ ‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫قرآنی‬ ‫امور‬‫مرکز‬‫نشانی‬
،‫کربــن‬ ‫هانــری‬ ‫خیابــان‬ ،‫لوشــاتو‬ ‫نوفــل‬ ‫خیابــان‬ ،‫حافــظ‬ ‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬ ،‫تهــران‬
.‫ـه‬‫ـ‬‫ݣخیری‬‫ݣ‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ام‬ ‫و‬ ‫ـاف‬‫ـ‬‫اوق‬ ‫ـازمان‬‫ـ‬‫س‬ ‫ـی‬‫ـ‬‫قرآن‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫م‬‫ا‬ ‫ـز‬‫ـ‬‫مرک‬ ،‫ـر‬‫ـ‬ ‫ݐ‬‫ݦ‬‫ݦ‬‫ݣڡ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫ـمی‬‫ـ‬‫هاش‬ ‫ـهید‬‫ـ‬‫ش‬ ‫ـان‬‫ـ‬‫خیاب‬
021-64871165:‫تلفن‬
www.quraniran.ir:‫سایت‬‫وب‬
info@quraniran.ir:‫ݠترونیک‬‫ک‬‫ال‬‫پست‬
‫خیریه‬ ‫امور‬ ‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬
‫قرآنـــݡی‬ ‫امور‬‫مرکز‬
‫می/ایـــــران‬‫ݡکر‬‫قـــــرآن‬‫‌املـــــللـــݡی‬‫نی‬‫ب‬‫مســـــابقـــــات‬
CourseofInternationalCompetitionsofHolyQuran
‫ـغݡی‬‫ی‬‫تبل‬‫هنری‬‫خانواده‬
‫ـق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ق‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ع‬
‫ݤ‬‫ݡی‬‫ن‬‫ݢ‬‫ݢ‬‫ݢ‬‫آ‬‫قر‬‫کوتاه‬ ‫ݤ‬‫ݤ‬ ‫ݐ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ں‬‫داستا‬‫جمموعه‬

3. ۳��‫آ‬،����‫��ره‬

5. 10
14
18
22
25
30
34
38
42
46
50
54
59
63
67
71
75
80
84
87
93
96
100
104
108
111
115
119
122
125
‫ݑ‬‫ݩ‬‫ݩ‬‫ݤســـــــــــــــــــــــــــٮ‬‫ر‬‫فݠهـــــــــــــــــــــ‬
‫انگشتر‬
‫‌ها‬‫ه‬‫مجع‬ ‫دختر‬
‫حمدثه‬ ‫خواهرم‬
‫صلوات‬ ‫‌اش‬‫یت‬‫سالم‬ ‫برای‬
‫آمسان‬ ‫و‬ ‫زمنی‬ ‫میان‬
‫بلوار‬ ‫کنار‬
‫پا‬‫‌سرو‬‫یب‬
‫متفاوت‬ ‫جای‬ ‫یک‬
‫رضاها‬
‫آرامش‬ ‫حلظه‬ ‫یک‬
‫خاکستری‬ ‫‌راه‬‫ه‬‫را‬ ‫لباس‬
‫بود‬ ‫رفته‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫دیل‬
‫اقرار‬
‫ید؟‬‫دار‬ ‫دیگری‬ ‫درخواست‬
‫روز‬ ‫چهلمنی‬
!‫خانووم‬ ‫واه‬
‫بعدازظهر‬ 1 ‫ساعت‬
‫اسایس‬ ‫فکر‬
‫پائیز‬
‫او‬ ‫شبیه‬
‫اصل‬ ‫جنس‬
‫فرصت‬
‫‌ها‬‫گ‬‫زن‬
‫پنجم‬ ‫روز‬
‫ه‬ ّ‫موج‬ ‫ت‬ ّ‫حج‬
‫هفته‬ ‫آخر‬
‫سیاه‬ ‫سربال‬
‫پاکت‬
‫کوه‬
‫فروشگاه‬

6. □»‫ݢق‬‫ݢ‬« ‫دربارۀ‬□
‫پردازی‬‌‫ه‬‫قص‬‫استاد‬.‫اوست‬‫آن‬‫از‬‫‌ها‬‫ه‬‫قص‬‫بهترین‬،‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫خود‬‫که‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫آ‬
‫‌های‬‫ن‬‫پلیدتری‬ ‫و‬ ‌‫ا‬‫‌ه‬‫ن‬‫‌تری‬‫ب‬‫خو‬ ‫‌های‬‫ه‬‫قص‬ ،‫آفرینش‬ ‫‌های‬‫ه‬‫قص‬ .‫است‬
.‫زندگی‬‫و‬‫انسان‬‫از‬‫‌هایی‬‫ه‬‫قص‬‫و‬‫خلقتش‬
‫ما‬‫به‬‫را‬‌‫ه‬‫قص‬‫خلق‬،‫خالقیتش‬‫وصف‬‫با‬‫خدا‬‫بگوییم‬‫اگر‬‫نیست‬‫بیراهه‬
‌‫ن‬‫داستا‬‫که‬ ‫چرا‬.‫بنشیند‬‫دل‬‫به‬‫‌تر‬‫ق‬‫عمی‬‫و‬‫بهتر‬‫‌مان‬‫ی‬‫‌ها‬‫ف‬‫حر‬‫تا‬‫آموخت‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫ماندگار‬،‫شده‬‫حک‬‫ما‬‫ذهن‬‫‌ی‬‫ه‬‫دیوار‬‫بر‬‫تصاویر‬‫خلق‬‫با‬
‫که‬ ‫روشی‬ ‫از‬ ‫تأسی‬ ‫به‬ ‫را‬ ]‫قرآن‬ ‫و‬ ‫[قصه‬ »‫«ق‬ ‫مجموعۀ‬ ‫از‬ ‫سوم‬ ‫دفتر‬
‫گرد‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫قرآن‬ ‫‌های‬‫ه‬‫آموز‬ ‫از‬ ‫الهام‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫نهاده‬ ‫‌مان‬‫ت‬‫سرش‬ ‫در‬ ‫‌بار‬‫ل‬ ّ‫او‬ ‫خدا‬
.‫‌ایم‬‫ه‬‫آورد‬
‫ما‬‫همۀ‬‫به‬‫شبیه‬‫معمولی‬‫‌هایی‬‫ن‬‫انسا‬،»‫«ق‬‫‌های‬‫ه‬‫قص‬‫‌های‬‫ت‬‫شخصی‬
‫‌ای‬‫ه‬‫شناس‬‫داستان‬‫هر‬.‫‌مان‬‫ی‬‫‌ها‬‫ی‬‫زندگ‬‫جنس‬‫از‬‫‌شان‬‫ی‬‫ماجراها‬‫و‬‫هستند‬
‫و‬‫شده‬‫قصه‬‫آن‬‫خلق‬‫بهانۀ‬‫که‬ ‫چیزی‬.‫سوره‬‫یک‬‫و‬‌‫ه‬‫آی‬‫یک‬‫از‬‫نشانی‬:‫دارد‬
.‫خدا‬‫کتاب‬ ‌‫ه‬‫دوبار‬‫مرور‬‫به‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫دعوت‬‫را‬‫شما‬
‫انعکاس‬ ‫تنها‬ ‫مجموعه‬ ‫این‬ ‫کوتاه‬ ‫قصۀ‬ »‫«سی‬ ‫در‬ ‫ما‬ ‫تالش‬ ‫تمام‬
.‫داستانی‬‫تصاویر‬‫به‬‫آن‬‫پیوند‬‫و‬‫است‬‫قرآن‬‫معارف‬ ِ‫اقیانوس‬ ‫از‬‫‌ای‬‫ه‬‫قطر‬
‫آغاز‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫نقط‬ ‫در‬ ‫ایستادن‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫مثاب‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫نخواهد‬ ‫انتها‬ ‫که‬ ‫راهی‬
.‫است‬

7. ‫عترت‬‫و‬‫قرآن‬‫دفتر‬‫در‬‫‌بار‬‫ت‬‫نخس‬‫مجموعه‬‫این‬‫‌های‬‫ن‬‫داستا‬‫تولید‬‫فکر‬
‫امور‬ ‫و‬ ‫اوقاف‬ ‫سازمان‬ ‫قرآنی‬ ‫امور‬ ‫مرکز‬ ،‫شد‬ ‫عملیاتی‬ ‫علمیه‬ ‫حوزه‌‌‌های‬
»‫«عقیق‬ ‫تبلیغی‬ ‫هنری‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫خانواد‬ ‫و‬ ‫نمود‬ ‫حمایت‬ ‫آن‬ ‫انتشار‬ ‫از‬ ‫خیریه‬
.‫گرفت‬ ‫دست‬‫به‬‫افتخار‬‫با‬‫را‬‫آن‬‫نهایی‬‫تولید‬
‫که‬ »‫«عقیق‬ ‫نشان‬ ‫و‬ ‫‌نام‬‫ی‬‫ب‬ ‫اعضای‬ ‫به‬ ‫‌گوییم‬‫ی‬‫م‬ ‫‌نباشید‬‫ه‬‫خست‬
.‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫صبح‬‫دفتر‬‫این‬‫‌های‬‫ق‬‫ور‬‫پای‬‫را‬‫‌شان‬‫ی‬‫‌ها‬‫ب‬‫ش‬‫خالصانه‬

8. ‫نشانه‬‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣاول‬‫ݣ‬‫قصۀ‬
>119 /‫توبه‬<
‫مدقق‬ ‫احمد‬ ‫سید‬

9. 9
‫را‬ ‫او‬ ‫بازار‬ ‫تمام‬ ‫ولی‬ ،‫دستکی‬ ‫و‬ ‫دفتر‬ ‫نه‬ ‫داشت‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫مغاز‬ ‫نه‬ ‫اینکه‬ ‫با‬
‫روز‬ ‫تمام‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫زردرنگی‬ ‫ریش‬ .‫فروش‬ ‫انگشتر‬ ‫میرزا‬ ‫‌شناختند؛‬‫ی‬‫م‬
‫اطراف‬ ‫‌های‬‫ن‬‫خیابا‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌گذاشت‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫جعب‬ ‫درون‬ ‫را‬ ‫انگشترهایش‬
‫کل‬ ‫در‬ ‫ولی‬ ،‫نبود‬ ‫بد‬ ‫فروشش‬ .‫‌فروخت‬‫ی‬‫م‬ ‫معصومه؟اهس؟‬ ‫حضرت‬ ‫حرم‬
‫حساب‬‫انگشترش‬‫از‬‫پر‬ ِ‫‌های‬‫ت‬‫انگش‬ ِ‫سر‬‫با‬.‫‌بود‬‫ه‬‫نفروخت‬‫هیچ‬‫هفته‬‫این‬
.‫کرد‬ ‫حساب‬ ‫دوباره‬ .‫فردا‬ ‫همین‬ .‌‫ه‬‫خان‬ ‫کرایه‬ ‫به‬ ‫مانده‬ ‫روز‬ ‫چند‬ ‫کرد‬
‫کنار‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫نشست‬ .‫بود‬ ‫نداده‬ ‫هنوز‬ ‫را‬ ‫قبلی‬ ‫ماه‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫کرای‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫ماه‬ ‫اول‬ ‫فردا‬
‫دستی‬‫که‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫گذاشت‬ ‫پا‬‫روی‬‫را‬‫انگشترش‬‫‌ی‬‫ه‬‫جعب‬‫و‬‫حوض‬‫‌های‬‫ه‬‫فوار‬
.‫خورد‬‫‌اش‬‫ه‬‫شان‬‫روی‬
»‫چند؟‬‫انگشتر‬‫«این‬
ِ‫نگین‬ ‫و‬ ‫درآورد‬ ‫جعبه‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫انگشتر‬ .‫‌زد‬‫ت‬‫جس‬ ‫جایش‬ ‫از‬ ‫انگشترفروش‬ ‫میرزا‬
‫را‬ ‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬ ‫خورشید‬ ‫نور‬ .‫گرفت‬ ‫خورشید‬ ‫نور‬ ‫سمت‬ ‫را‬ ‫رنگش‬ ‫سرخ‬
‫تراش‬.‫است‬‫یمن‬‫«عقیق‬:‫گفت‬‫و‬‫کرد‬‫پایین‬‫و‬‫باال‬‫را‬‫انگشتر‬.‫کرد‬‫‌تر‬‫گ‬‫تن‬
»!‫عبدالرزاق‬
‫جلوی‬ ‫‌بودند‬‫ه‬‫ایستاد‬ ‫دو‬ ‫هر‬ .‫بود‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫رک‬
َ
‫ت‬ ‫و‬ ‫شلواری‬ ‫و‬ ‫کت‬ ‫مردی‬ ‫مشتری‬
‫تقلید‬‫به‬،‫مشتری‬.‫بود‬‫پیدا‬‫سرشان‬‫پشت‬‫حرم‬‫‌های‬‫ه‬‫گلدست‬‫و‬‫آستانه‬‫میدان‬
‫چیزی‬‫بود‬‫معلوم‬‫ولی‬،‫کرد‬‫پایین‬‫و‬‫باال‬‫خورشید‬‫نور‬‫جلوی‬‫را‬‫انگشتر‬‫میرزا‬‫از‬
□‫□نشانه‬

10. ▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
10
.‫‌کرد‬‫ی‬‫نم‬ ‫اشتباه‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫مشتر‬ ‫شناخت‬ ‫در‬ ‫میرزا‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫تجرب‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ‫سرش‬
»‫است؟‬‫یمن‬‫«اصل‬:‫پرسید‬‫مشتری‬
».‫یمن‬ ِ‫اصل‬ ِ‫«اصل‬:‫گفت‬‫میرزا‬
‫هم‬،‫باشد‬‫عقیق‬‫هم‬‫که‬‫‌گردم‬‫ی‬‫م‬‫انگشتر‬‫یک‬‫«دنبال‬:‫گفت‬‫‌ای‬‫ه‬‫ترک‬‫مرد‬
».‫یمن‬‫اصل‬
‫‌اش‬‫ی‬‫مشتر‬ ِ‫دست‬‫میرزا‬.‫گذراند‬‫نظر‬‫از‬‫را‬‫انگشترها‬‫‌ی‬‫ه‬‫بقی‬‫‌هایش‬‫م‬‫چش‬‫با‬‫و‬
‫بین‬ ‫از‬ ‫دودلی‬ ‫و‬ ‫تردید‬ ‫با‬ .‫خراسان‬ ‫تراش‬ ِ‫عقیق‬ ‫سمت‬ ‫رفت‬ ‫که‬ ‫دید‬ ‫را‬
‫خوشحالی‬‫برق‬‫میرزا‬.‫گرفت‬‫خورشید‬‫نور‬‫سمت‬‫و‬‫برداشت‬‫دیگر‬‫انگشترهای‬
.‫سعادتت‬ ‫به‬ ‫«خوشا‬ :‫گفت‬ ‫مشتری‬ .‫دید‬ ‫مشتری‬ ‫‌های‬‫م‬‫چش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫ذوق‬ ‫و‬
».‫خواندم‬‫حدیث‬‫توی‬.‫است‬‫مومن‬‫‌ی‬‫ه‬‫نشان‬‫انگشتر‬.‫داری‬‫خوبی‬‫شغل‬
‫عقیق‬‫کوه‬‫آورد‬‫ایمان‬‫خدا‬‫به‬‫که‬‫هم‬‫سنگی‬‫اول‬!‫درسته‬!‫گفت:«ها‬‫میرزا‬
».‫نوشته‬‫را‬‫عقیق‬‫انگشتری‬‫خواص‬.‫بخوان‬‫هم‬‫را‬‫المتقین‬‫حلیه‬.‫بود‬
‫«دنبال‬ :‫گفت‬ .‫کرد‬ ‫پایین‬ ‫و‬ ‫باال‬ ‫را‬ ‫خراسان‬ ‫عقیق‬ ‫انگشتر‬ ‫دوباره‬ ‫مشتری‬
‫اصل‬‫جای‬‫را‬‫‌‌اش‬‫ی‬‫قالب‬‫‌ها‬‫ش‬‫فرو‬‫انگشتر‬‫از‬‫خیلی‬‫ولی‬.‫بودم‬‫یمنی‬‫عقیق‬
‫را‬ ‫حدیث‬ ‫و‬ ‫خدا‬ ‫که‬ ‫خوردیم‬ ‫شما‬ ‫تور‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫شکر‬ ‫را‬ ‫خدا‬ .‫‌فروشند‬‫ی‬‫م‬ ‫یمن‬
».‫‌شناسی‬‫ی‬‫م‬
‫از‬ ‫را‬ ‫دیگر‬ ‫یمنی‬ ‫عقیق‬ ‫یک‬ ‫و‬ ‫اولی‬ ‫انگشتری‬ .‫بود‬ ‫‌شده‬‫ک‬‫خش‬ ‫میرزا‬ ‫دهان‬
.‫داد‬‫نشان‬‫مشتری‬‫به‬‫و‬‫برداشت‬‫انگشترها‬‫بین‬
».‫عبدالرزاق‬‫تراش‬‫یمن؛‬‫اصل‬!‫ببین‬‫هم‬‫را‬‫«اینها‬
.‫داد‬ ‫تکان‬ ‫سر‬ ‫و‬ ‫انداخت‬ ‫آنها‬ ‫به‬ ‫سرسری‬ ‫نگاهی‬ ‫‌میلی‬‫ی‬‫ب‬ ‫با‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫ترک‬ ‫مرد‬
‫همین‬!‫«نه‬:‫گفت‬‫و‬‫‌کرد‬‫ن‬‫امتحا‬‫انگشتش‬‫توی‬‫را‬‫خراسان‬‫تراش‬‫انگشتر‬

11. 11
».‫مالت‬‫به‬‫بده‬‫برکت‬‫و‬‫خیر‬‫خدا‬!‫آقا‬‫حاج‬‫پسندیدم‬‫را‬‫یمنی‬‫عقیق‬
.‫کشید‬ ‫بیرون‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫جعب‬ ‫بین‬ ‫از‬ ‫دیگر‬ ‫یمنی‬ ‫عقیق‬ ‫چند‬ ،‫‌پاچه‬‫ت‬‫دس‬ ‫میرزا‬
!‫نکش‬‫«زحمت‬:‫گفت‬‫‌ای‬‫ه‬‫ترک‬‫مرد‬.‫زمین‬‫روی‬‫بیفتد‬‫‌اش‬‫ه‬‫جعب‬‫بود‬‫نزدیک‬
».‫پسندیدم‬‫را‬‫همین‬‫فقط‬
‫کتاب‬‫آن‬‫«اسم‬:‫پرسید‬‫‌آورد‬‫ی‬‫درم‬‫جیبش‬‫از‬‫پول‬‫‌ای‬‫ه‬‫بست‬ ‫که‬‫‌طور‬‫ن‬‫هما‬‫و‬
»‫المتقین؟‬‫چی‬‫چی‬‫بخوانمش؟‬‫بود‬‫چی‬‫گفتی‬ ‫که‬
‫یمن‬‫عقیق‬‫«آن‬:‫گفت‬‫و‬‫کرد‬‫نگاه‬‫مرد‬‫به‬.‫ماند‬‫ساکت‬‫‌ای‬‫ه‬‫لحظ‬‫چند‬‫میرزا‬
»‫است‬‫خراسان‬‫تراش‬.‫نیست‬
‫در‬ ‫سر‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫انگار‬ .‫کرد‬ ‫نگاه‬ ‫دستش‬ ‫توی‬ ِ‫انگشتر‬ ‫به‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫ترک‬ ‫مرد‬
.‫کرد‬‫نگاه‬‫انگشترش‬‫‌ی‬‫ه‬‫جعب‬‫و‬‫میرزا‬‫به‬.‫نگفت‬‫هیچ‬‫‌ای‬‫ه‬‫لحظ‬‫چند‬.‫بیاورد‬
»‫مومن؟‬‫چنده‬‫«قیمتش‬:‫پرسید‬‫و‬‫زد‬‫لبخندی‬
□‫□نشانه‬

12. ‫‌ها‬‫ه‬‫جمع‬‫دختر‬‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣوم‬‫ݣ‬‫د‬‫قصۀ‬
>15 /‫احقاف‬<
‫جاللی‬‫محمدعلی‬‫سید‬

13. 13
‫حیف‬
ً
‫واقعا‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫سرزنده‬ ‫و‬ ‫بامزه‬ ‫‌های‬‫گ‬‫مادربزر‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫کلثوم‬ ‫ننه‬
‫قصه‬ ،‫شوق‬ ‫و‬ ‫ذوق‬ ‫با‬ ‫شب‬ ‫هر‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫برا‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫نداشته‬ ‫نوه‬ ‫است‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫نم‬ ‫باور‬ ‫کسی‬ ‫ولی‬ ،‫‌نکرده‬‫ج‬‫ازدوا‬
ً
‫اصال‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫خودش‬ .‫نگوید‬
‫‌ها‬‫س‬‫عرو‬ ‫و‬ ‫دخترها‬ ‫و‬ ‫پسرها‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫اینجا‬ ‫‌های‬‫گ‬‫مادربزر‬ ‫بیشتر‬ ِ‫برعکس‬
‫خانه‬‫از‬‫چطور‬‫که‬ ‫شکایت‬‫هم‬‫گاهی‬ ‫و‬‫‌آورند‬‫ی‬‫م‬‫خاطره‬‫‌شان‬‫ی‬‫دامادها‬‫و‬
،‫‌اش‬‫ه‬‫‌ریز‬‫ه‬‫خال‬ ِ‫مثل‬‫صدای‬‫آن‬‫با‬‫همیشه‬‫کلثوم‬ ‫ننه‬،‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫‌شان‬‫ن‬‫بیرو‬
‫توی‬ ‫از‬ ‫منو‬ ‫آسایشگاه‬ ‫قبلی‬ ‫«مسئول‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫کنجکاو‬ ِ‫جواب‬ ‫در‬
.»!‫کرده‬ ‫بزرگم‬‫اینجا‬‫و‬‫کشیده‬ ‫بیرون‬‫حیاط‬‫وسط‬‫جوب‬‫از‬،‫ماست‬‫سطل‬
‫پیدا‬ ‫حیاط‬ ‫وسط‬ ‫را‬ ‫ندارد‬ ‫وجود‬ ‫که‬ ‫آبی‬ ‫جوی‬ ‫تا‬ ‫‌چرخد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرها‬ ‫که‬ ‫بعد‬
‫خاطر‬‫به‬‫آب‬‫سازمان‬‫قبل‬‫سال‬‫«چند‬:‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫و‬‫خنده‬‫زیر‬‫‌زند‬‫ی‬‫م‬،‫کنند‬
‫‌اش‬‫ی‬‫جوان‬ ‫روزهای‬ ‫از‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫خاطر‬ ‫هیچ‬ ‫انگار‬ .»‫کرده‬ ‫قطع‬ ‫رو‬ ‫آبش‬ ‫بدهی‬
‫‌ها‬‫گ‬‫مادربزر‬‫از‬‫یکی‬ ‫ݘ‬‫خاطره‬،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫باز‬‫گفتن‬ ‫خاطره‬‫پای‬‫که‬ ‫بار‬‫هر‬‫و‬‫ندارد‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫تعریف‬‫خودش‬‫اسم‬‫به‬‫‌بازی‬‫ه‬‫مسخر‬‫و‬‫تحریف‬‫کلی‬ ‫با‬‫را‬
‫بنشینی‬‫هم‬‫را‬‫هفته‬ ِ‫روز‬‫هفت‬‫و‬‫روز‬ ِ‫ساعت‬‫‌وچهار‬‫ت‬‫بیس‬.‫نه‬‫اما‬‫کبرا‬ ‫عمه‬
.‫ندارد‬ ‫تمامی‬ ،‫کرده‬ ‫عمر‬ ‫که‬ ‫سالی‬ ‫هشتاد‬ ‫از‬ ‫‌هایش‬‫ه‬‫خاطر‬ ،‫کنارش‬
‫از‬ ‫تا‬ ‫چند‬ ‫یا‬ ‫یکی‬ ‫که‬ ‫نباشد‬ ‫روزی‬ ‫شاید‬ .‫است‬ ‫شلوغ‬ ‫اتاقش‬ ‫هم‬ ‫همیشه‬
‫اصرارش‬‫هم‬‫همیشه‬.‫نزنند‬‫او‬‫به‬‫سری‬،‫دارد‬‫که‬ ‫برادری‬‫تا‬‫پنج‬‫‌های‬‫ه‬‫بچ‬
‫ندارد‬ ‫دوست‬ ‫خودش‬ ‫ولی‬ ،‫کند‬ ‫زندگی‬ ‫‌شان‬‫ه‬‫خان‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫بیاید‬ ‫تا‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬
□‫‌ها‬‫ه‬‫جمع‬‫□دختر‬

14. 14
▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
‫به‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫شروع‬ ‫حسرت‬ ‫با‬ ،‫‌روند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫وقتی‬ .‫شود‬ ‫کسی‬ ِ‫بار‬ ‫سر‬
‫همدمش‬‫و‬‫رفیق‬‫و‬‫دوست‬‫اما‬،‫‌شد‬‫ی‬‫نم‬‫‌دار‬‫ه‬‫بچ‬‫که‬ ‫شوهری‬‫از‬‫‌زدن‬‫ف‬‫حر‬
‫اما‬‫‌شوند؛‬‫ی‬‫م‬‫شروع‬‫‌ها‬‫ک‬‫اش‬‫و‬‫تصادف‬ٔ‫ه‬‫خاطر‬‫به‬‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫همیشه‬‫و‬،‫بود‬
‫از‬ ‫فرار‬ ‫برای‬ ‫تصمیمش‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌گردد‬‫ی‬‫م‬ ‫بر‬ ‫شیرین‬ ‫‌های‬‫ه‬‫خاطر‬ ‫به‬ ‫زود‬ ‫خیلی‬
‫تا‬‫سالمندان‬‫آسایشگاه‬‫به‬‫بیاید‬‫خواسته‬‫خودش‬‫اینکه‬‫و‬‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬‫تنهایی‬
.‫باشد‬‫بقیه‬‫کنار‬
‫به‬ ‫دست‬ ‫آسایشگاه‬ ‫توی‬ ‫مدام‬ ‫او‬ .‫دارد‬ ‫فرق‬ ‫کمی‬ ‫مهشیدجون‬ ‫حکایت‬
‫آرایش‬ ‫را‬ ‫سفیدش‬ ‫موهای‬ ‫و‬ ‫چروکیده‬ ‫صورت‬ ‫و‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫آرایش‬ ‫لوازم‬
‫در‬ ‫ناگهانی‬ ‫شدن‬ ‫رها‬ ‫اثر‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬ ‫تشخیص‬ ‫دکترها‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫هر‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬ ‫مهشیدجون‬ .‫شده‬ ‫شیدایی‬ ‫افسردگی‬ ‫دچار‬ ،‫آسایشگاه‬
‫به‬ ‫هم‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫دنبالش‬ ‫بیاید‬ ‫بلند‬ ‫شاسی‬ ‫با‬ ‫دخترش‬ ‫است‬ ‫ممکن‬ ‫لحظه‬
‫دخترش‬‫نگران‬‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬‫خبری‬‫و‬‫‌گذرد‬‫ی‬‫م‬‫ساعتی‬‫که‬ ‫بعد‬.‫بروند‬‫عروسی‬
‫این‬ ‫جون‬ ‫مهشید‬ ‫است‬ ‫سال‬ ‫یک‬ .‫کرده‬ ‫تصادف‬ ‫نکند‬ ‫که‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬
‫عصبی‬‫شوک‬‫اثر‬ ‫در‬‫او‬‫‌گویند‬‫ی‬‫م‬‫دکترها‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫بازی‬‫را‬‫تکراری‬‫داستان‬
.‫ندارد‬‫درمان‬‫‌اش‬‫ی‬‫بیمار‬‫و‬‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬‫حقیقت‬‫متوجه‬‫‌وقت‬‫چ‬‫هی‬
‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬ ‫‌هایش‬‫گ‬‫مادربزر‬ ‫شیرین‬ ‫و‬ ‫تلخ‬ ‫‌های‬‫ه‬‫قص‬ ‫و‬ ،‫آسایشگاه‬ ‫در‬ ‫زندگی‬
‫‌ها‬‫ه‬‫جمع‬‫دختر‬،‫‌کرد‬‫ی‬‫نم‬‫را‬‫فکرش‬‫‌کس‬‫چ‬‫هی‬‫که‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫م‬‫‌نظر‬‫ه‬‫ب‬‫‌نواخت‬‫ک‬‫ی‬
‫یادش‬ ‫کسی‬ .‫کند‬ ‫ایجاد‬ ‫تغییری‬ ،‫جمعه‬ ‫چهارده‬ ‫طول‬ ‫در‬ ‫تنها‬ ‫بتواند‬
‫ماه‬ ‫سه‬ ‫از‬ .»‫‌ها‬‫ه‬‫جمع‬ ‫«دختر‬ ‫زد‬ ‫صدا‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫‌بار‬‫ن‬‫اولی‬ ‫کسی‬ ‫چه‬ ‫‌آید‬‫ی‬‫نم‬
،‫‌اتاق‬‫ه‬‫‌ب‬‫ق‬‫اتا‬ ‫و‬ ‫آمده‬ ‫آسایشگاه‬ ‫به‬ ‫ظهر‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫تا‬ ‫صبح‬ ‫جمعه‬ ‫هر‬ ،‫پیش‬
‫برای‬ ‫و‬ ،‫دختر‬ ،‫دخترند‬ ‫دلتنگ‬ ‫که‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫زده‬ ‫سر‬ ‫‌ها‬‫گ‬‫مادربزر‬ ‫به‬

15. 15
،‫است‬ ‫سالش‬ ‫بیست‬ ‫اینکه‬ ‫با‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫جمع‬ ‫دختر‬ .‫شده‬ ‫پسر‬ ،‫‌ها‬‫ت‬‫پسردوس‬
‫‌های‬‫گ‬‫مادربزر‬ ‫بعضی‬ ‫برای‬ ‫هم‬ ‫را‬ ‫مادر‬ ‫و‬ ‫خواهر‬ ‫نقش‬ ‫حتی‬ ‫گاهی‬ ‫اما‬
.‫‌است‬‫ه‬‫کرد‬ ‫بازی‬‫آسایشگاه‬
،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫آرایش‬ ‫را‬ ‫صورتش‬ ‫اینکه‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ،‫جون‬ ‫مهشید‬ ‫است‬ ‫مدتی‬ ‫حاال‬
‫آمده‬ ‫بلند‬ ‫شاسی‬ ‫با‬ ‫دخترش‬ ‫که‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫بهشان‬ ‫و‬ ‫بقیه‬ ‫کنار‬ ‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬
‫‌تر‬‫م‬‫ک‬ ‫کبرا‬ ‫عمه‬ .‫عروسی‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫رفت‬ ‫هم‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫خوب‬ ‫حالش‬ ‫و‬ ‫دنبالش‬
‫اینکه‬‫جای‬‫به‬‫و‬‫کند‬ ‫تعریف‬‫بقیه‬‫برای‬‫را‬‫تصادفش‬ٔ‫ه‬‫خاطر‬‫‌آید‬‫ی‬‫م‬‫پیش‬
‫و‬ ‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫جمع‬ ‫دختر‬ ‫خوشگلی‬ ‫از‬ ،‫بگوید‬ ‫نداشتنش‬ ‫بچه‬ ‫حسرت‬ ‫از‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫نشانش‬‫‌هایش‬‫ه‬‫برادرزاد‬‫از‬‫یکی‬‫برای‬‫هفته‬‫هر‬
‫حیاط‬ ‫وسط‬ ِ‫تاریکی‬ ‫توی‬ ‫کلثوم‬ ‫ننه‬ ،‫‌ها‬‫ب‬‫‌ش‬‫ه‬‫جمع‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫مدتی‬ ‫حاال‬
ٔ‫ه‬‫خاطر‬ ،‫‌اند‬‫ه‬‫خوابید‬ ‫همه‬ ‫است‬ ‫مطمئن‬ ‫وقتی‬ ‫و‬ ‫‌نشیند‬‫ی‬‫م‬ ‫آسایشگاه‬
.‫‌ریزد‬‫ی‬‫م‬‫اشک‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫زمزمه‬‫زیرلب‬‫را‬‫آسایشگاه‬‫به‬‫آمدنش‬
□‫‌ها‬‫ه‬‫جمع‬‫□دختر‬

16. ‫محدثه‬‫خواهرم‬ ‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫قصۀسوم‬
>32‫و‬31 /‫نور‬<
‫مدقق‬‫احمد‬ ‫سید‬

17. 17
‫از‬ ‫را‬ ‫خودم‬ ‫و‬ ‫‌بست‬‫ب‬‫چو‬ ‫روی‬ ‫گذاشتم‬ ‫را‬ ‫سیمان‬ ‫از‬ ‫پر‬ ِ‫استانبولی‬
‫سر‬ ‫دور‬ ‫دستمالی‬ ‫و‬ ‫خاکی‬ ‫صورت‬ ‫و‬ ‫سر‬ ‫با‬ ‫نعمت‬ .‫باال‬ ‫کشاندم‬ ‫داربست‬
‫را‬‫دخترانی‬‫‌ی‬‫ه‬‫دست‬‫و‬‫زد‬‫چشمک‬.‫انداخت‬ ‫باال‬‫را‬‫ابرویش‬.‫بود‬‫منتظرم‬
‫‌ی‬‫ه‬‫پنج‬‫روی‬.‫‌داد‬‫ن‬‫نشا‬‫چشم‬‫‌ی‬‫ه‬‫گوش‬ ‫با‬،‫‌بودند‬‫ه‬‫پوشید‬‫فرم‬‫لباس‬‫که‬
‫دخترها‬.‫دیوار‬‫طرف‬‫آن‬‫کشیدم‬ ‫گردن‬ .‫شوم‬‫نعمت‬ ِ‫‌قد‬‫م‬‫ه‬‫تا‬‫بلندشدم‬‫پا‬
‫کفترها‬ ‫این‬‫از‬‫یکی‬‫‌شد‬‫ی‬‫م‬‫گفت:«چی‬ ‫نعمت‬.‫‌رفتند‬‫ی‬‫م‬‫دبیرستان‬‫سمت‬
»‫‌شد؟‬‫ی‬‫م‬‫ما‬‫لد‬ َ‫ج‬
‫‌تر‬‫ک‬‫نزدی‬‫و‬‫اصلی‬‫راه‬‫چند‬‫هر‬.‫نباشد‬‫‌شان‬‫ن‬‫بی‬‫محدثه‬‫خواهرم‬‫بودم‬‫نگران‬
‫با‬‫‌کند‬‫س‬‫هو‬‫بود‬‫ممکن‬‫ولی‬،‫بود‬‫دبیرستان‬‫شتی‬ُ‫پ‬‫خیابان‬،‫‌مان‬‫ه‬‫خان‬‫به‬
‫مشغول‬‫که‬ ‫پیش‬‫‌ی‬‫ه‬‫هفت‬‫از‬.‫بیاید‬‫طرف‬‫این‬‫از‬‫‌هایش‬‫ی‬‫‌کالس‬‫م‬‫ه‬‫از‬‫یکی‬
،‫‌بودیم‬‫ه‬‫شد‬ ‫دخترانه‬ ‫دبیرستان‬ ‫نزدیک‬ ِ‫ساختمان‬ ‫این‬ ‫روی‬ ‫بنایی‬
‫اینجا‬‫کار‬ ‫اشکال‬‫فقط‬.‫‌بود‬‫ه‬‫شد‬‫دخترها‬‫زدن‬‫دید‬‫تایمان‬‫دو‬‫هر‬‫سرگرمی‬
.‫شود‬‫آبروریزی‬‫و‬‫دربیاید‬‫آشنا‬‫‌شان‬‫ی‬‫یک‬‫‌ترسیدم‬‫ی‬‫م‬‫که‬ ‫بود‬
.‫زدی‬ ‫کم‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫«ماس‬ :‫گفت‬ ‫و‬ ‫کشید‬ ‫سیمانی‬ ‫دیوار‬ ‫روی‬ ‫را‬ ‫ماله‬ ‫نعمت‬
»!‫آ‬‫پرانده‬‫را‬‫حواست‬‫و‬‫هوش‬‫حسابی‬
□‫محدثه‬‫□خواهرم‬

18. 18
▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
‫روی‬ ‫از‬‫احتیاط‬‫با‬‫و‬‫گرفتم‬ ‫تکیه‬‫‌ساخته‬‫م‬‫نی‬ ‫دیوار‬ ‫از‬.‫خنده‬‫زیر‬‫زد‬‫قی‬ُ‫پ‬‫و‬
‫‌ی‬‫ه‬‫دست‬ ‫و‬ ‫تخته‬ ‫طرف‬ ‫آن‬ ‫رساندم‬ ‫را‬ ‫خودم‬ .‫گذشتم‬ ‫لرزان‬ ِ‫‌بست‬‫ب‬‫چو‬
.‫نبود‬ ‫بدک‬ ‫داشت‬ ‫عینک‬ ‫که‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫وسط‬ .‫‌کردم‬‫ه‬‫نگا‬ ‫را‬ ‫دخترها‬ ‫بعدی‬
‫زیر‬ ‫‌بست‬‫ب‬‫چو‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫تخت‬ .‫داشت‬ ‫خوبی‬ ‫ادای‬ ‫و‬ ‫ناز‬ ‫هم‬ ‫رفتن‬ ‫راه‬ ‫موقع‬
‫کمر‬ ‫به‬ ‫دست‬ ‫و‬ ‫تخته‬ ‫روی‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫انداخت‬ ‫را‬ ‫استانبولی‬ ‫نعمت‬ .‫لرزید‬ ‫پایم‬
.‫برگشتم‬ ‫آماده‬ ِ‫سیمان‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫رفتم‬ ‫پایین‬ ‫داربست‬ ‫از‬ ‫زودی‬ .‫‌بود‬‫ه‬‫ایستاد‬
:‫گفت‬ ‫لب‬‫زیر‬.‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫را‬‫دیوار‬‫طرف‬‫آن‬‫و‬‫‌خاراند‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫خودش‬‫نعمت‬
»!‫لبوهایی‬‫«چه‬
‫مچه‬
َ
‫ک‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫استانبولی‬ ‫کنار‬ ‫نشست‬ .‫پایش‬ ‫جلوی‬ ‫گذاشتم‬ ‫را‬ ‫استانبولی‬
‫‌کشم‬‫ی‬‫م‬‫ماله‬‫را‬‫طرف‬‫این‬‫من‬‫گفت:«تا‬ .‫کرد‬ ‫تست‬‫را‬‫مالت‬‫سفتی‬‫و‬‫لی‬
ُ
‫ش‬
».‫بگیر‬‫آب‬‫را‬‫دیوار‬‫سمت‬‫آن‬‫بپر‬
.‫گشتم‬ ‫آب‬ ‫شیلنگ‬ ‫دنبال‬ ‫‌هام‬‫م‬‫چش‬ ‫با‬ ،‫بروم‬ ‫پایین‬ ‫اینکه‬ ‫از‬ ‫قبل‬
‫پیچ‬ ‫و‬ ‫آمدم‬ ‫پایین‬ ‫داربست‬ ‫از‬ .‫آهنی‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫قراض‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫بشک‬ ‫کنار‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫افتاد‬
.‫زدم‬ ‫دور‬ ‫را‬ ‫دیوار‬ ‫و‬ ‫کردم‬ ‫باز‬ ‫آخر‬ ‫تا‬ ‫را‬ ‫آب‬ ‫شیر‬ .‫کردم‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫شیلنگ‬ ‫تاب‬ ‫و‬
.‫‌بودیم‬‫ه‬‫کرد‬ ‫سیمان‬ ‫دیروز‬ ‫که‬ ‫قسمتی‬ ‫به‬ ‫پاشیدن‬ ‫آب‬ ‫به‬ ‫‌کردم‬‫ع‬‫شرو‬
‫دخترها‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫دست‬ ‫آخرین‬ .‫‌کردم‬‫ه‬‫نگا‬ ‫دبیرستان‬ ‫سمت‬ ‫و‬ ‫کوچه‬ ‫سر‬ ‫به‬
‫شکر‬ ‫را‬ ‫خدا‬ ‫هم‬ ‫محدثه‬ .‫‌شد‬‫ی‬‫م‬ ‫خلوت‬ ‫داشت‬ ‫کوچه‬ ‫و‬ ‫‌بودند‬‫ه‬‫رفت‬ ‫هم‬
‫بلند‬ ‫قد‬ ‫دختری‬ ‫کوچه‬ ‫سر‬ ‫از‬ .‫‌بود‬‫ه‬‫رفت‬ ‫دبیرستان‬ ِ‫شتی‬ُ‫پ‬ ‫خیابان‬ ‫از‬
ً
‫حتما‬
‫ناظم‬‫مخ‬‫که‬ ‫است‬‫شیرین‬‫خود‬‫دخترهای‬‫آن‬‫از‬
ً
‫حتما‬‫کردم‬ ‫فکر‬.‫‌آمد‬‫ی‬‫م‬
‫‌تر‬‫ک‬‫نزدی‬.‫بیرون‬‫‌آیند‬‫ی‬‫م‬‫مدرسه‬‫از‬‫نفر‬‫آخرین‬‫و‬‫‌گیرند‬‫ی‬‫م‬‫کار‬ ‫به‬‫را‬‫مدیر‬‫و‬
.‫بود‬ ‫تنم‬ ‫‌تری‬‫ب‬‫مرت‬ ‫لباس‬ ‫کاش‬ .‫نبود‬ ‫بدک‬ .‫دیدم‬ ‫را‬ ‫صورتش‬ ‫شد‬ ‫که‬

19. 19
□‫محدثه‬‫□خواهرم‬
.‫کرد‬ ‫تعجب‬ .‫کرد‬ ‫نگاه‬ ‫راستش‬ ‫و‬ ‫چپ‬ ‫به‬ ‫دختر‬ .‫‌زنم‬‫ی‬‫م‬ ‫سوت‬ ‫برایش‬
»‫خوشگله؟‬‫خانم‬‫گفتم:«چطوری‬
‫شیلنگ‬.‫زد‬‫زل‬‫پایم‬‫تا‬‫سر‬‫به‬‫و‬‫ایستاد‬‫دختر‬.‫کردم‬ ‫حس‬‫را‬‫صدایم‬‫لرزش‬
»‫‌آید‬‫ی‬‫م‬‫بهت‬‫خیلی‬‫گفتم:«لباست‬ ‫و‬‫انداختم‬‫‌تر‬‫ن‬‫پایی‬‫را‬‫آب‬
‫را‬‫سرش‬‫دختر‬.‫افتاد‬‫پایمان‬‫پیش‬ ‫باال‬‫آن‬‫از‬‫دست‬‫به‬‫ماله‬‫مردی‬‫‌ی‬‫ه‬‫سای‬
‫طرف‬‫آن‬‫از‬‫دست‬‫به‬‫ماله‬‫نعمت‬.‫کردم‬ ‫دنبال‬‫را‬‫نگاهش‬‫رد‬.‫گرفت‬ ‫باال‬
‫‌کنی‬‫ی‬‫م‬ ‫کار‬ ‫چی‬ ‫گفت:«اینجا‬ ‫ندی‬ُ‫ت‬ ‫و‬ ‫اخم‬ ‫با‬ .‫کرد‬ ‫نگاه‬ ‫پایین‬ ‫به‬ ‫دیوار‬
»‫راضیه؟‬
»‫‌گه؟‬‫ی‬‫م‬‫چی‬‫پسره‬‫این‬!‫«داداش‬:‫گفت‬ ‫بلند‬‫صدای‬‫با‬‫دختر‬
.‫افتاد‬‫دستم‬‫از‬‫شیلنگ‬

20. ‫صلوات‬‫‌اش‬‫ی‬‫سالمت‬‫برای‬ ‫ݣچهارم؛‬‫ݣ‬‫قصۀ‬
>28/‫نساء‬<
‫رکنی‬‫علی‬‫محمد‬

21. 21
‫آقای‬ ‫که‬ ،‫شود‬ ‫سبز‬ ‫راهنمایی‬ ‫چراغ‬ ‫بود‬ ‫مانده‬ ‫ثانیه‬ ‫‌وسه‬‫ت‬‫شص‬
ً
‫دقیقا‬
‫جلو‬ ‫‌های‬‫ک‬‫الستی‬ .‫رفت‬ ‫جلوتر‬ ‫متر‬ ‫سه‬ ‫ـ‬ ‫دو‬ ‫و‬ ‫داد‬ ‫گازی‬ ‫‌چه‬‫م‬‫نی‬ ‫شریفی‬
‫نگاه‬ ‫‌شمار‬‫ه‬‫ثانی‬ ‫به‬ ‫مدام‬ .‫گرفتند‬ ‫را‬ ‫پیاده‬ ‫عابر‬ ‫خطوط‬ ‫فضای‬ ‫از‬ ‫نیمی‬
‫دوست‬ .‫‌شمارد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫ثانی‬ ‫همیشه‬ ‫از‬ ‫ندتر‬
ُ
‫ک‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫حس‬ ‫و‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬
‫اول‬‫همین‬‫از‬‫داشت‬‫امکان‬،‫‌رسید‬‫ی‬‫م‬‫دیر‬‫اگر‬.‫برسد‬‫جلسه‬‫به‬‫دیر‬‫نداشت‬
‫موقعیت‬‫و‬،‫‌اش‬‫ی‬‫پیشان‬‫روی‬‫بچسبانند‬‫را‬‫‌نظمی‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫کاری‬ ‫ل‬ َ‫هم‬ ُ‫م‬‫نگ‬
َ
‫ا‬
.‫کارش‬ ّ‫رد‬‫برود‬‫بخورد‬‫‌وتاب‬‫چ‬‫پی‬‫دودی‬‫همچون‬‫‌آمده‬‫ت‬‫‌دس‬‫ه‬‫ب‬
‫کافی‬ ‫همین‬.‫زد‬‫ماشین‬‫شیشه‬‫به‬‫آرام‬‫تقه‬‫سه‬‫ـ‬‫دو‬،‫کلید‬ ‫نوک‬‫با‬‫پسرکی‬
‫و‬ ‫شود‬ ‫جدا‬ ‫سخنرانی‬ ‫متن‬ ‫و‬ ‫جلسه‬ ‫از‬ ‫شریفی‬ ‫آقای‬ ‫افکار‬ ‫رشته‬ ‫که‬ ‫بود‬
‫تقاضا‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫پسربچ‬‫سبز‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫به‬‫کند‬ ‫نگاه‬‫و‬‫راه‬‫چهار‬‫کنار‬ ‫برگردد‬
.‫بفروشد‬‫او‬‫به‬‫جوراب‬‫جفت‬‫یک‬‫داشت‬
:‫پرسید‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫نگاه‬ ‫‌ها‬‫ب‬‫جورا‬ ‫جعبه‬ ‫به‬ .‫آورد‬ ‫پایین‬ ‫‌نیمه‬‫ه‬‫نصف‬ ‫را‬ ‫شیشه‬
»‫«چند؟‬
.‫هزار‬‫دو‬‫‌ای‬‫ه‬‫دون‬.‫تومان‬‫پنج‬‫تا‬‫سه‬_
.‫‌هزارتومانی‬‫ج‬‫پن‬‫تا‬‫دو‬‫و‬‫بود‬‫‌اش‬‫ی‬‫سخنران‬‫متن‬ ِ‫کاغذ‬ ‫پیراهنش‬‫جیب‬‫توی‬
‫«گرون‬:‫گفت‬ ‫بعد‬.‫ببیند‬‫پسرک‬‫تا‬‫کشید‬ ‫بیرون‬‫کمی‬ ‫را‬‫تومانی‬‫‌هزار‬‫ج‬‫پن‬‫سر‬
».‫‌فروختن‬‫ی‬‫م‬‫تومن‬‫پنج‬‫جفت‬‫چهار‬‫حرم‬‫جلوی‬‫دیروز‬.‫میدی‬
□‫صلوات‬‫‌اش‬‫ی‬‫سالمت‬‫□برای‬

22. ▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
22
»‫بخر‬‫دونه‬‫یک‬‫«خب‬:‫گفت‬ ‫التماس‬‫با‬‫پسر‬
.‫افتاد‬‫راه‬‫شریفی‬‫و‬‫شد‬‫سبز‬‫چراغ‬
‫به‬ ‫تا‬ ‫بودند‬ ‫شده‬ ‫جمع‬ ‫مرد‬ ‫و‬ ‫زن‬ ِ‫جمعیت‬ ‫بیخ‬ ‫تا‬ ‫بیخ‬ ،‫مسجد‬ ‫توی‬
‫تریبون‬‫پشت‬‫رفت‬،‫مشکی‬‫‌وشلوار‬‫ت‬‫ک‬ ‫با‬‫جوانی‬.‫کنند‬ ‫گوش‬ ‫او‬‫سخنان‬
‫قرار‬‫آوردن‬‫رأی‬‫از‬‫بعد‬‫که‬ ‫اهدافی‬‫و‬‫گفت‬ ‫شریفی‬‫آقای‬‫اجرایی‬‫سوابق‬‫از‬‫و‬
‫برای‬‫تا‬‫خواست‬‫شریفی‬‫آقای‬ ‫از‬‫احترام‬‫با‬‫خیلی‬‫جوان‬.‫کند‬ ‫دنبال‬‫است‬
.‫کرد‬ ‫صاف‬ ‫را‬ ‫پیراهنش‬ ‫یقه‬ ‫شریفی‬ .‫بیاید‬ ‫تریبون‬ ‫پشت‬ ‫به‬ ‫سخنرانی‬
‫و‬ ‫شدند‬ ‫بلند‬ ‫او‬ ‫احترام‬ ‫به‬ ‫هم‬ ‫نفر‬ ‫چند‬ .‫شد‬ ‫بلند‬ ‫مسجد‬ ‫انتهای‬ ‫از‬ ،‫بعد‬
‫‌طور‬‫ن‬‫«هما‬:‫گفت‬ ‫مجری‬،‫برسد‬‫تریبون‬‫به‬‫آنکه‬ ‫از‬‫پیش‬.‫کردند‬ ‫باز‬‫راه‬
‫تمام‬‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫ل‬ّ‫تقب‬‫شریفی‬‫آقای‬‫و‬‫دارد‬‫تعمیر‬‫به‬‫نیاز‬‫مسجد‬‫‌دانید‬‫ی‬‫م‬‫که‬
»‫کنند‬ ‫پرداخت‬‫را‬‫تعمیر‬‫هزینه‬
‫در‬ ‫عزیز‬ ‫ر‬ّ‫خی‬ ‫این‬ ‫پیروزی‬ ‫و‬ ‌‫ی‬‫سالمت‬ ‫برای‬ ‫تا‬ ‫خواست‬ ‫جمعیت‬ ‫از‬ ،‫بعد‬
‫صلوات‬ ‫جمعیت‬ ‫که‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫همی‬ .‫بفرستند‬ ‫بلند‬ ‫صلوات‬ ‫سه‬ ‫انتخابات‬
‫دو‬‫پشت‬‫از‬‫و‬،‫پیراهنش‬‫جیب‬‫توی‬‫کرد‬ ‫دست‬‫شریفی‬‫آقای‬‌،‫‌فرستاد‬‫ی‬‫م‬
.‫آورد‬‫بیرون‬‫را‬‫سخنرانی‬‫متن‬،‫تومانی‬‫‌هزار‬‫ج‬‫پن‬‫اسکناس‬‫تا‬

23. ‫آݡسمان‬ ‫و‬‫زمین‬‫میان‬ ‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫قصۀپنجم‬
>12 /‫یونس‬<
‫رکنی‬‫محمدعلی‬

24. ▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
24
‫بسته‬ ‫را‬ ‫ایمنی‬ ‫کمربند‬ ‫وقتی‬ ،‫است‬ ‫خوبی‬ ‫جای‬ ‫آسمان‬ ‫و‬ ‫زمین‬ ‫میان‬
‫بزنی‬‫زل‬‫گاه‬ .‫کنی‬ ‫نگاه‬‫را‬‫بیرون‬‫کوچک‬ ‫پنجره‬‫از‬‫راحت‬‫خیال‬‫با‬‫و‬‫باشی‬
‫شبیه‬‫که‬ ‫‌هایی‬‫ه‬‫مزرع‬‫به‬‫گاه‬ ‫و‬‫‌شان؛‬‫ی‬‫‌ا‬‫ه‬‫قهو‬‫خوش‬‫رنگ‬‫به‬،‫‌ها‬‫ه‬‫کو‬ ‫به‬
.‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬‫سبز‬‫شطرنج‬‫‌ی‬‫ه‬‫صفح‬
‫کوچک‬ ‫میز‬ ‫هواپیما‬ ِ‫‌دار‬‫ن‬‫مهما‬ ‫و‬ ‫بودم‬ ‫بیرون‬ ‫تماشای‬ ‫هوای‬ ‫و‬ ‫حال‬ ‫در‬
ِ‫ناهار‬ ‫‌های‬‫ف‬‫ظر‬ ‫لبخند‬ ‫و‬ ‫باحوصله‬ .‫‌آمد‬‫ی‬‫م‬ ‫پیش‬ ‫و‬ ‫‌داد‬‫ی‬‫م‬ ‫هل‬ ‫را‬ ‫غذا‬
‫که‬ ‫وقتی‬ ‫تا‬ ،‫بود‬ ‫عادی‬ ‫چیز‬ ‫همه‬ .‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫پخش‬ ‫را‬ ‫‌شده‬‫چ‬‫‌پی‬‫ن‬‫سلفو‬
‫خرج‬‫را‬‫نگاهم‬ ِ‫زوم‬‫من‬.‫‌دار‬‫ن‬‫مهما‬‫صورت‬‫روی‬‫کنم‬ ‫زوم‬‫گرفتم‬ ‫تصمیم‬
‌،‫‌باشد‬‫ه‬‫نداشت‬‫‌شدن‬‫م‬‫زو‬‫ارزش‬،‫زن‬‫یک‬‫صورت‬‫وقتی‬.‫‌کنم‬‫ی‬‫نم‬‫چیزی‬‫هر‬
‫ارزشش‬
ً
‫واقعا‬‫که‬ ‫بود‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫از‬،‫‌پرواز‬‫ن‬‫آ‬ ِ‫‌دار‬‫ن‬‫مهما‬‫اما‬،‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬‫‌اعتنایی‬‫ی‬‫ب‬
‫را‬‫‌اش‬‫ی‬‫‌ا‬‫ه‬‫سورم‬‫‌ی‬‫ه‬‫مقنع‬.‫ما‬‫ردیف‬‌‫ه‬‫ب‬‫برسد‬‫تا‬‫ماندم‬‫‌اش‬‫ه‬‫خیر‬.‫داشت‬‫را‬
‫‌هام‬‫م‬‫چش‬.‫بود‬‫زده‬‫گیره‬ ‫خوشگل‬‫خیلی‬‫و‬‫گونه‬ ‫بغل‬‫بود‬‫آورده‬‫ظرافت‬‫با‬
‫باالتری‬‫ت‬
ّ
‫دق‬‫با‬،‫‌شد‬‫ی‬‫م‬‫‌تر‬‫ک‬‫نزدی‬‫چه‬‫هر‬‫و‬‫بود‬‫شده‬‫تنظیم‬‫او‬ ‌‫ت‬‫حرک‬‫با‬
.‫‌کردم‬‫ی‬‫م‬‫فوکوس‬‫‌اش‬‫ه‬‫چهر‬‫‌های‬‫ل‬‫پیکس‬‫روی‬ ‫را‬‫نگاهم‬
‫افتاد‬ ‫سرمان‬ ‫باالی‬ ‫از‬ ‫ساک‬ ‫یک‬ ‫و‬ ‫خورد‬ ‫شدیدی‬ ‫تکان‬ ‫هواپیما‬ ‫ناگهان‬
‫راه‬‫سیاه‬‫و‬‫نارنجی‬‫‌های‬‫گ‬‫رن‬‫و‬‫افتادند‬‫نوشابه‬‫‌های‬‫ی‬‫بطر‬.‫غذا‬‫میز‬‫روی‬
‫را‬ ‫قلبم‬ ‫ضربان‬ ‫صدای‬ ‫و‬ ‫صندلی‬ ‫به‬ ‫دادم‬ ‫تکیه‬ .‫‌ها‬‫ی‬‫صندل‬ ‫بین‬ ‫افتادند‬

25. 25
□‫آسمان‬‫و‬‫زمین‬‫□میان‬
‫‌پاچه‬‫ت‬‫دس‬،‫زن‬.‫گفت‬ ‫محکمی‬‫ابوالفضل‬‫یا‬‫‌ام‬‫ی‬‫کنار‬‫پیرمرد‬.‫کردم‬‫حس‬
‫و‬ ‫خوردیم‬ ‫‌تری‬‫م‬‫محک‬ ‫تکان‬ ‫که‬ ‫جایش‬ ‫سر‬ ‫برگرداند‬ ‫را‬ ‫ساک‬ ‫کرد‬ ‫سعی‬
‫مرتب‬ ،‫زن‬ .‫شد‬ ‫بلند‬ ‫عقب‬ ‫و‬ ‫جلو‬ ‫ردیف‬ ‫از‬ ‫زن‬ ‫چند‬ ‫جیغ‬ ‫صدای‬ ،‫‌بار‬‫ن‬‫ای‬
‫‌مان‬‫ل‬‫د‬.‫است‬‫ساده‬‫هوایی‬‫چاله‬‫یک‬‫فقط‬‫و‬‫نیست‬‫چیزی‬‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫تکرار‬
‫را‬‫این‬.‫‌مان‬‫ل‬‫د‬‫توی‬‫بود‬‫‌شده‬‫ش‬‫پخ‬‫سریع‬‫خیلی‬‫وحشت‬.‫‌گرفت‬‫ی‬‫نم‬‫آرام‬
.‫فهمید‬‫‌شد‬‫ی‬‫م‬‫‌ها‬‫چ‬‫نو‬‫نوچ‬‫و‬‫سرها‬‫گردش‬ ‫از‬
‫صدای‬.‫شد‬‫غیب‬‫‌ها‬‫ی‬‫زیبای‬‫آن‬‫‌ی‬‫ه‬‫هم‬،‫برد‬‫و‬‫کشاند‬ ‫را‬‫میز‬‫شتاب‬‫با‬‫زن‬
‫را‬ ‫‌مان‬‫ل‬‫خیا‬ ‫کرد‬ ‫سعی‬ ‫و‬ ‫سرمان‬ ‫باالی‬ ‫بلندگوهای‬ ‫توی‬ ‫پیچد‬ ‫کاپیتان‬
‫بیشتر‬ .‫‌آمدند‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌رفتند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌سرعت‬‫ه‬‫ب‬ ‫هواپیما‬ ‫‌‌ی‬‫ه‬‫خدم‬ .‫کند‬ ‫راحت‬
‫تصاویر‬.‫‌بود‬‫ه‬‫شد‬‫پاره‬‫‌شان‬‫ل‬‫د‬‫بند‬‫که‬ ‫بود‬‫‌ها‬‫ن‬‫ز‬‫و‬‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬‫به‬‫‌شان‬‫س‬‫حوا‬
‫کمربند‬ .‫‌ارزش‬‫ی‬‫ب‬‫و‬‫مات‬‫‌هایی‬‫گ‬‫رن‬‫به‬‫بودند‬‫‌شده‬‫ل‬‫تبدی‬‫پنجره‬‫بیرون‬
‫«آقا‬ :‫زد‬ ‫صدا‬ ‫تحکم‬ ‫با‬ ‫زن‬ .‫کنم‬ ‫مرور‬ ‫را‬ ‫اوضاع‬ ‫تا‬ ‫شدم‬ ‫بلند‬ ‫و‬ ‫کردم‬ ‫باز‬ ‫را‬
».‫ببندید‬‫را‬‫کمربندتان‬ ‫و‬‫بنشینید‬‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬‫خواهش‬
‫دوره‬‫تمام‬‫انگار‬.‫کمربند‬ ‫بستن‬‌‫ه‬‫ب‬‫‌دارها‬‫ن‬‫مهما‬‫این‬‫دارند‬‫عجیبی‬‫عالقه‬
‫را‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫کمربندها‬ ‫بخواهند‬ ‫ملت‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫‌اند‬‫ه‬‫داد‬ ‫یادشان‬ ‫فقط‬ ‫آموزش‬
‫کرد‬ ‫بلند‬‫را‬‫صدایش‬،‫باشد‬‫زن‬‫تقصیر‬‫‌ها‬‫ن‬‫تکا‬‫تمام‬‫انگار‬‫پیرمرد‬.‫ببندند‬
».‫پرواز‬‫از‬‫هم‬‫این‬،‫تأخیر‬‫از‬‫آن‬‫داریم؟‬‫ما‬‫که‬ ‫است‬‫وضعی‬‫چه‬‫این‬‫«آخر‬:‫که‬
‫‌ی‬‫ه‬‫کلم‬ ‫چند‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫کاپیتان‬ .‫کردم‬ ‫نگاه‬ ‫را‬ ‫بیرون‬ ‫‌دلیل‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫نشستم‬
‫فرود‬ ‫‌زودی‬‫ه‬‫ب‬ ‫و‬ ‫شده‬ ‫مشکل‬ ‫دچار‬ ‫موتورها‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫که‬ ‫گفت‬ ،‫نامفهوم‬
.‫نیست‬‫نگرانی‬‫جای‬‫ولی‬،‫داشت‬‫خواهیم‬‫اضطراری‬
‫مشترک‬‫ترسی‬‫در‬‫همه‬‫و‬‫‌زد‬‫ی‬‫نم‬‫حرف‬‫‌کس‬‫چ‬‫هی‬.‫خوردیم‬‫دیگری‬‫تکان‬

26. ▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
26
‫‌ای‬‫ه‬‫ـ‬‫ـ‬‫ج‬‫در‬‫ـی‬‫ـ‬‫ـ‬‫س‬‫‌شدن‬‫ج‬‫کـــــ‬ ‫با‬‫و‬،‫نبود‬‫زیاد‬‫ســـــکوت‬ ِ‫دوام‬.‫‌رفتیم‬‫ی‬‫م‬‫فرو‬
‫را‬ ‫‌مان‬‫ل‬‫د‬ ‫بیشتر‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫پر‬ ‫را‬ ‫فضا‬ ،‫باابالفضل‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫خدا‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫جیغ‬ ‫هواپیما‬
‫‌بود‬‫ه‬‫افتاد‬ ‫پیرمرد‬ ‫سنگینی‬ ‫و‬ ‫من‬ ‫سمت‬ ‫بود‬ ‫‌شده‬‫م‬‫خ‬ ‫هواپیـــــما‬ .‫لرزاند‬
.‫سمتش‬‫‌رفتیم‬‫ی‬‫م‬‫داشتیم‬‫سرعت‬‫با‬.‫بود‬‫پیدا‬‫بهتر‬‫و‬‫بیشتر‬‫زمین‬.‫رویم‬
:‫‌گفتم‬‫ی‬‫م‬ ‫مدام‬ .‫خدا‬ ‫با‬ ‫زدن‬ ‫حرف‬ ‫به‬ ‫کردم‬ ‫شروع‬ ‫هم‬ ‫من‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫اینجا‬
»!‫ببخش‬‫«خدایا‬
.‫است‬ ‫‌بار‬‫ن‬‫آخری‬ ‫این‬ ‫کردم‬ ‫احساس‬ ‫و‬ ‫کردم‬ ‫فکر‬ ‫مادرم‬ ‫به‬ ‫ثانیه‬ ‫چند‬
‫بلند‬ ‫دوباره‬ .‫زدند‬ ‫عق‬ ‫‌شان‬‫م‬‫ببین‬ ‫‌آنکه‬‫ی‬‫ب‬ ‫نفر‬ ‫چند‬ .‫شد‬ ‫صاف‬ ‫هواپیما‬
‫توی‬ ‫‌بودند‬‫ه‬‫گرفت‬ ‫را‬ ‫سرشان‬ ‫و‬ ‫راهرو‬ ‫توی‬ ‫بودند‬ ‫نشسته‬ ‌‫ه‬‫خدم‬ .‫شدم‬
:‫‌گفتم‬‫ی‬‫م‬ ‫فقط‬ ‫‌هایم‬‫س‬‫تر‬ ‫میان‬ .‫‌شد‬‫ی‬‫م‬ ‫تمام‬ ‫داشت‬ ‫‌چیز‬‫ه‬‫هم‬ .‫دست‬
».‫کن‬ ‫کمک‬ ‫خدایا‬!‫ببخش‬‫«خدایا‬
،‫داشت‬ ‫خواهیم‬ ‫اضطراری‬ ‫فرود‬ ‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬ ‫کاپیتان‬ ‫‌پاچه‬‫ت‬‫دس‬ ‫صدای‬
‫و‬ .‫ابهام‬ ‫و‬ ‫سکوت‬ ‫همان‬ ‫سمت‬ ‫برگشتیم‬ ‫دوباره‬ ‫همه‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫دقیق‬ ‫چند‬ ‫و‬
‫‌های‬‫ه‬‫خان‬‫‌کم‬‫م‬‫ک‬ .‫بیاییم‬‫فرود‬‫یا‬‫شود‬‫تمام‬‫چیز‬‫همه‬‫یا‬‫که‬ ‫ماندیم‬‫منتظر‬
‫فرود‬‫باندی‬‫روی‬‫و‬‫خوردیم‬‫تکان‬‫محکم‬‫بعد‬،‫شدند‬‫پیدا‬‫پنجره‬‫از‬‫بلند‬
‫خدمه‬ .‫‌آمدند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌مان‬‫ت‬‫سم‬ ‫‌سرعت‬‫ه‬‫ب‬ ‫‌نشانی‬‫ش‬‫آت‬ ‫‌های‬‫ن‬‫ماشی‬ .‫آمدیم‬
.‫شد‬‫تمام‬‫‌گفتند‬‫ی‬‫م‬‫و‬‫بودند‬‫شده‬‫بلند‬
‫روی‬ ‫االن‬ ‫و‬ ‫نیست‬ ‫نگرانی‬ ‫هیچ‬ ‫جای‬ ‫که‬ ‫آمد‬ ‫دوباره‬ ‫کاپیتان‬ ‫صدای‬
‫آرام‬‫نکشید‬‫طولی‬ .‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬‫گریه‬ ‫بلند‬‫صدای‬‫با‬‫زن‬‫چند‬.‫هستیم‬‫زمین‬
.‫شدیم‬‫پیاده‬‫جنگی‬‫اسیرهای‬‫مثل‬‫‌نوبت‬‫ه‬‫ب‬‫و‬
‫سفید‬ ِ‫کوتاه‬ ‫مانتوی‬ ‫با‬ ‫زنی‬ .‫دورمان‬ ‫بودند‬ ‫شده‬ ‫جمع‬ ‫مردم‬ ‫سالن‬ ‫توی‬

27. 27
□‫آسمان‬‫و‬‫زمین‬‫□میان‬
‫‌بودند‬‫ه‬‫ریخت‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫سوخت‬ ِ‫‌ای‬‫ه‬‫قهو‬ ‫موهای‬ .‫پرسید‬ ‫ماجرا‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫سمتم‬
‫با‬‫ابروها‬‫کردم؛‬ ‫پیدایش‬‫که‬ ‫‌گشتم‬‫ی‬‫م‬‫زوم‬‫نقطه‬‫دنبال‬.‫شالش‬‫طرف‬‫دو‬
‫برایش‬‫تا‬،‫ـم‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ی‬‫برو‬‫‌ای‬‫ه‬‫گوش‬ ‫به‬‫خواستم‬‫زن‬ ‫از‬.‫چرم‬‫‌بند‬‫ت‬‫دس‬‫ترکیب‬
‫آسمان‬‫و‬‫زمین‬‫بین‬‫در‬‫و‬‫‌رویم‬‫ی‬‫م‬‫کجا‬ ‫به‬‫و‬‫‌آییم‬‫ی‬‫م‬‫کجا‬ ‫از‬‫دهم‬‫توضیح‬
‫دنبال‬ ‫من‬ ِ‫نگاه‬ ‫دوربین‬ ‫و‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫گوش‬ ‫ولع‬ ‫با‬ ‫زن‬ .‫آمده‬ ‫سرمان‬ ‫بر‬ ‫چه‬
.‫بود‬‫شکار‬

28. ‫ݡکناربلوار‬ ‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫قصۀششم‬
>7/‫اسراء‬<
‫رکنی‬‫علی‬‫محمد‬

29. 29
‫هوا‬‫بیرون‬.‫آوردم‬‫پایین‬‫را‬‫شیشه‬‫سر‬‫کمی‬ ‫و‬‫کردم‬ ‫زیاد‬‫را‬‫ماشین‬‫ی‬‫رادیو‬
‫عجیب‬ .‫‌آمدند‬‫ی‬‫م‬ ‫پایین‬ ‫آرام‬ ‫و‬ ‫ک‬ُ‫سب‬ ‫خیلی‬ ،‫برف‬ ‫‌های‬‫ه‬‫دان‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫سرد‬
ِ‫درد‬ .‫بخوابم‬ ‫‌وحسابی‬‫ت‬‫درس‬ ‫‌بودم‬‫ه‬‫نتوانست‬ ‫قبل‬ ‫شب‬ .‫‌آمد‬‫ی‬‫م‬ ‫خوابم‬
.‫بودند‬‫نکرده‬‫افاقه‬‫هم‬‫قویدل‬‫دکتر‬‫‌های‬‫ن‬
ّ
‫سک‬ ُ‫م‬‫و‬‫بود‬‫بریده‬‫را‬‫امانم‬‫کتف‬
‫که‬ ،‫‌بودم‬‫ه‬‫‌داد‬‫ش‬‫گو‬ ‫باد‬‫هوهوی‬‫صدای‬‫به‬‫‌باز‬‫ه‬‫نیم‬‫چشم‬‫با‬‫را‬‫شب‬ ِ‫بیشتر‬
.‫‌کوبید‬‫ی‬‫م‬‫هم‬‫به‬‫را‬‫خانه‬ ِ‫در‬‫گاهی‬ ‫و‬‫حیاط‬‫درختان‬‫الی‬‫‌پیچید‬‫ی‬‫م‬
‫دربستی‬ ‫راست‬ ‫و‬ ‫چپ‬ ‫از‬ .‫‌هاست‬‫ی‬‫تاکس‬ ‫ما‬ ِ‫روز‬ ،‫بارانی‬ ‫و‬ ‫برفی‬ ‫روزهای‬
‫‌شدم‬‫ی‬‫م‬‫وسوسه‬‫دام‬ ُ‫م‬‫اما‬،‫بیرون‬‫زدم‬‫خانه‬‫از‬‫صبح‬‫هفت‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫پیدا‬
‫خلوتی‬ ِ‫بلوار‬ ‫و‬ ‫زدم‬ ‫را‬ ‫مسافرکشی‬ ‫قید‬ ‫آخرش‬ .‫بخوابم‬ ‫و‬ ‫خانه‬ ‫برگردم‬
.‫کردم‬ ‫زیاد‬‫ته‬‫تا‬‫را‬‫بخاری‬.‫داشتم‬‫نگه‬‫را‬‫ماشین‬‫‌ای‬‫ه‬‫گوش‬ ‫و‬‫کردم‬ ‫پیدا‬
‫پیرزنی‬‫بزنم؛‬‫چرتی‬‫و‬‫ماشین‬‫فرمان‬‫روی‬‫بگذارم‬‫را‬‫سرم‬‫خواستم‬‫‌که‬‫ن‬‫همی‬
‫ـ‬ ‫پنج‬ ‫مجتمع‬ ‫یک‬ ‫سمت‬ ‫رد‬َ‫‌ب‬‫ی‬‫م‬ ‫‌زحمت‬‫ه‬‫ب‬ ‫را‬ ‫قرمزی‬ ِ‫زنبیل‬ ‫که‬ ‫دیدم‬ ‫را‬
،‫‌گذاشت‬‫ی‬‫م‬‫زمین‬‫روی‬‫را‬‫زنبیل‬،‫‌ایستاد‬‫ی‬‫م‬‫قدم‬‫سه‬‫ـ‬‫دو‬‫هر‬.‫طبقه‬‫شش‬
‫صبح‬ ‫ه‬ُ‫ن‬ ‫ساعت‬ ‫‌های‬‫ی‬‫نزدیک‬ .‫‌افتاد‬‫ی‬‫م‬ ‫راه‬ ‫دوباره‬ ‫و‬ ،‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫صاف‬ ‫کمر‬
‫سوارش‬‫و‬‫بروم‬‫که‬ ‫نبود‬‫‌رو‬‫ن‬‫ماشی‬‫راه‬.‫کردم‬ ‫نگاه‬‫دقت‬‫با‬‫را‬‫اطرافش‬.‫بود‬
‫فرمان‬‫روی‬‫را‬‫سرم‬.‫برایش‬‫‌آید‬‫ی‬‫نم‬‫بر‬‫کمکی‬ ‫من‬‫از‬‫شد‬‫راحت‬‫خیالم‬.‫کنم‬
‫فقط‬ ‫پیرزن‬ .‫برداشتم‬ ‫را‬ ‫سرم‬ ‫گذشت‬ ‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫دقیق‬ ‫دو‬ ‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ ‫یکی‬ .‫گذاشتم‬
□‫بلوار‬ ‫□کنار‬

30. ▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
30
‫بود‬ ‫خم‬ .‫‌داد‬‫ی‬‫م‬ ‫تکان‬ ‫را‬ ‫چادرش‬ ‫پایین‬ ،‫باد‬ .‫جلوتر‬ ‫بود‬ ‫رفته‬ ‫ــر‬‫ـ‬‫مت‬ ‫چند‬
‫توی‬‫فرمان‬.‫بود‬‫سنگین‬‫‌هایم‬‫ک‬‫پل‬.‫‌رفت‬‫ی‬‫م‬‫پیش‬‫آرامی‬‫به‬‫و‬،‫بغل‬‫به‬
‫‌ساعتی‬‫ک‬‫ی‬ ‫که‬ ‫بودم‬ ‫زده‬ ‫را‬ ‫مسافر‬ ‫و‬ ‫پول‬ ‫قید‬ .‫بود‬ ‫شده‬ ‫شل‬ ‫‌هایم‬‫ت‬‫دس‬
‫با‬.‫زد‬‫می‬‫هم‬‫به‬‫را‬‫آرامشم‬‫داشت‬‫پیرزن‬‫این‬ ‫حاال‬‫بخوابم؛‬‫ماشین‬‫توی‬
‫محتاج‬‫پیرزن‬‫هزاران‬‫شهر‬‫این‬‫توی‬‫شاید‬!‫چه‬‫من‬‫به‬
ً
‫اصال‬‫گفتم‬ ‫خودم‬
‫به‬‫‌توانم‬‫ی‬‫نم‬‫که‬ ‫من‬‫باشند؛‬‫‌خورده‬‫ن‬‫زمی‬‫نفر‬‫صد‬‫شاید‬‫باشند؛‬‫کمک‬ ‫به‬
‫خوابیدم‬‫صندلی‬‫با‬‫و‬‫گرفتم‬ ‫را‬‫صندلی‬‫بغل‬‫‌ی‬‫ه‬‫دستگیر‬.‫کنم‬ ‫کمک‬ ‫همه‬
‫کمی‬ ‫هوا‬ .‫کند‬ ‫کمکش‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫پیدا‬ ‫نفر‬ ‫یک‬
ً
‫حتما‬ ‫کردم‬ ‫فکر‬ .‫عقب‬
ِ‫سر‬ ‫که‬ ‫پیرزن‬ ‫از‬ ‫گرفت‬ ‫لجم‬ .‫‌شد‬‫ی‬‫نم‬ ‫پیدا‬ ‫اطراف‬ ‫آن‬ ‫کسی‬ .‫بود‬ ‫‌آلود‬‫ه‬‫م‬
‫این‬ ‫از‬ ‫باید‬ ‫زدم‬ ‫حدس‬ .‫بیرون‬ ‫زده‬ ‫خانه‬ ‫از‬ ‫برفی‬ ‫هوای‬ ‫این‬ ‫توی‬ ‌،‫صبح‬
.‫باشد‬‫غرغرو‬‫‌ی‬‫ه‬‌‫د‬‫دن‬‫یک‬‫‌های‬‫ن‬‫پیرز‬
‫بالفاصله‬ ‫سرما‬ .‫پایین‬ ‫رفتم‬ ‫و‬ ‫کردم‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫کشیدم‬ ‫عمیقی‬ ‫نفس‬
‫دو‬ ‫یکی‬ .‫پیرزن‬ ‫سمت‬ ‫رفتم‬ ‫‌دوان‬‫ن‬‫دوا‬ .‫آزرد‬ ‫را‬ ‫‌هایم‬‫ش‬‫گو‬ ‫و‬ ‫بینی‬ ‫نوک‬
‫خستگی‬ ‫و‬ ‫زمین‬ ‫روی‬ ‫بود‬ ‫گذاشته‬ ‫را‬ ‫زنبیل‬ .‫بخورم‬ ‫لیز‬ ‫بود‬ ‫نزدیک‬ ‫بار‬
‫چی‬ ‫واسه‬ ‫هوا‬ ‫این‬ ‫تو‬ ‫مادر‬ ‫«آخه‬ :‫گفتم‬ ‫و‬ ‫برداشتم‬ ‫را‬ ‫زنبیل‬ .‫‌گرفت‬‫ی‬‫م‬
»‫کنه‬ ‫خرید‬‫برات‬‫بیاد‬‫کسی‬ ‫‌گفتی‬‫ی‬‫م‬.‫بیرون‬‫اومدی‬
‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫عروسش‬‫و‬‫کوچک‬ ‫پسر‬‫ظهر‬‫که‬ ‫داد‬‫توضیح‬‫و‬‫افتاد‬‫راه‬‫دنبالم‬
‫بعد‬ .‫است‬ ‫روبرو‬ ‫ساختمان‬ ‫همین‬ ‫و‬ ،‫نیست‬ ‫که‬ ‫دوری‬ ‫راه‬ ‫و‬ ،‫کند‬ ‫پاگشا‬
‫نیست‬ ‫کسی‬ ‫دیگر‬ ‫کرده‬ ‫ازدواج‬ ‫پسرش‬ ‫وقتی‬ ‫از‬ ‫اینکه‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫دربار‬ ‫هم‬
‫نوک‬ ‫و‬ ‫‌گذاشتم‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ف‬‫بر‬ ‫روی‬ ‫پا‬ .‫زد‬ ‫حرف‬ ‫بدهد‬ ‫انجام‬ ‫را‬ ‫خریدهایش‬
.‫‌سوخت‬‫ی‬‫م‬‫سرما‬‫شدت‬‫از‬،‫بود‬‫زده‬‫بیرون‬‫دمپایی‬‫از‬‫که‬ ‫پاهایم‬ ِ‫انگشتان‬

31. 31
□‫بلوار‬ ‫□کنار‬
‫دید‬‫را‬‫ما‬‫خاکستری‬ ِ‫‌گردن‬‫ل‬‫شا‬‫و‬‫مشکی‬‫پالتوی‬‫با‬‫مردی‬،‫مجتمع‬‫جلوی‬
‫به‬ ‫کرد‬ ‫شروع‬ ‫و‬ ،»‫عظیمی‬ ‫«خانم‬ ‫زد‬ ‫صدا‬ ‫را‬ ‫پیرزن‬ .‫آمد‬ ‫پیرزن‬ ‫سمت‬ ‫و‬
.‫کردن‬ ‫خداحافظی‬‫و‬‫طلبیدن‬‫حاللیت‬
‫سریع‬‫خیلی‬.‫‌اند‬‫ه‬‫بود‬‫‌آداب‬‫ی‬‫مباد‬‫عمر‬‫تمام‬‫که‬ ‫بود‬‫پیرهایی‬‫آن‬‫از‬‫پیرزن‬
‫من‬‫که‬ ‫گفت‬ ‫مرد‬‫به‬‫هم‬‫بعد‬.‫‌چید‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫تعارفات‬‫و‬‫جمالت‬‫هم‬‫سر‬‫پشت‬‫و‬
‫جلوی‬‫کلی‬ ‫و‬‫‌ام‬‫ه‬‫کرد‬ ‫کمکش‬ ‫سرما‬‫این‬‫توی‬‫و‬‫هستم‬‫تاکسی‬‫راننده‬‫یک‬
.‫کرد‬ ‫تشکر‬‫من‬‫از‬‫مرد‬
‫یک‬ ‫دنبال‬
ً
‫اتفاقا‬ ‫که‬ ‫داد‬ ‫توضیح‬ ‫و‬ ‫زد‬ ‫کنار‬ ‫دهان‬ ‫جلوی‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫شال‬ ،‫مرد‬
‫ماشین‬ ‫ولی‬ ،‫‌زده‬‫گ‬‫زن‬ ‫هم‬ ‫جا‬ ‫چند‬ ،‫فرودگاه‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫دربستی‬ ‫تاکسی‬
‫تا‬ ‫خوبی‬ ‫ـلغ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ب‬‫م‬ ‫هم‬ ‫بعد‬ ‫برسانمش؟‬ ‫‌توانم‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫پرسید‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫نداشت‬
‫بلوار‬ ‫کنار‬ ‫ماشین‬.‫«بله‬:‫گفتم‬ .‫بود‬‫پریده‬‫خوابم‬.‫کرد‬ ‫پیشنهاد‬‫فرودگاه‬
»‫است‬

32. ‫ݠ‬‫ا‬‫وپ‬‫ݣݡسر‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫بی‬‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫قصۀهفتم‬
>6/‫تحریم‬<
‫مدقق‬ ‫احمد‬ ‫سید‬

33. 33
‫ی‬ِ‌‫ه‬‫کاس‬ .‫چرخاند‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫درج‬ ‫چند‬ ‫را‬ ‫دیش‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫پای‬ ‫دوباره‬ ‫محتشم‬ ‫آقای‬
‫را‬ ‫دست‬ ‫نگویی‬ ‫بگویی‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫آمده‬ ‫داغ‬ ‫آفتاب‬ ‫نور‬ ‫زیر‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫بشقاب‬
‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬ .‫ندیدش‬ .‫ببیند‬ ‫را‬ ‫پسرش‬ ‫تا‬ ‫کرد‬ ‫بلند‬ ‫را‬ ‫سرش‬ .‫‌سوزاند‬‫ی‬‫م‬
‫نه؟‬ ‫یا‬ ‫‌شده‬‫م‬‫تنظی‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫کانا‬ ‫بپرسد‬ ‫مادرش‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بام‬ ‫لب‬ ‫برود‬ ‫بگوید‬ ‫او‬ ‫به‬
‫پشت‬‫روی‬‫بام‬‫سوی‬‫آن‬.‫دید‬‫را‬‫حیاط‬.‫بام‬‫لب‬‫رفت‬‫و‬‫شد‬‫بلند‬‫خودش‬
‫کبوترهایش‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫قفس‬ ‫دم‬ ‫رکابی‬ ‫زپرپوش‬ ‫با‬ ‫سیریش‬ ‫اصغر‬ ،‫همسایه‬ ‫بام‬
‫کرده‬ ‫مگو‬‫بگو‬‫او‬‫با‬‫باری‬‫چند‬.‫شد‬‫تلخ‬‫محتشم‬‫آقای‬‫اوقات‬.‫بود‬‫نشسته‬
.‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫دید‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫خان‬ ‫و‬ ‫حیاط‬ ‫کبوترهایش‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫بهان‬ ‫به‬ ‫چرا‬ ‫که‬ ‫بود‬
‫نگاه‬ ‫کبوترها‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫ایستاده‬ ‫کنارش‬ ‫‌جا‬‫ن‬‫هما‬ ‫هم‬ ‫منصور‬ ‫پسرش‬
‫بود؟‬‫نشده‬‫متوجه‬‫او‬‫که‬ ‫سیریش‬‫اصغر‬‫پیش‬‫‌بود‬‫ه‬‫رفت‬‫ی‬ِ‫ک‬ .‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬
.‫ندید‬ ‫منصور‬ ‫ولی‬ ‫برگردد‬ ‫بگوید‬ ‫پسرش‬ ‫به‬ ‫‌داد‬‫ن‬‫تکا‬ ‫دست‬ ‫بار‬ ‫چند‬
‫برد‬ ‫جلو‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫باالتن‬ ‫احتیاط‬ ‫با‬ .‫خودشان‬ ‫حیاط‬ ‫سمت‬ ‫برد‬ ‫را‬ ‫نگاهش‬
.‫برسد‬‫پایین‬‫به‬‫بهتر‬‫صدایش‬
»‫خوبه؟‬‫تصویر‬‫«االن‬
‫ساکت‬ ‫و‬ ‫گرم‬ ‫بعدازظهر‬ ‫در‬ ‫صدایش‬ .‫زد‬ ‫داد‬ ‫دوباره‬ .‫نیامد‬ ‫زنش‬ ‫صدای‬
‫و‬ ‫رهگذر‬ ‫موتوری‬ ‫قور‬ ‫و‬ ‫قار‬ ‫صدای‬ ‫جز‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫خلوت‬ ‫محله‬ .‫پیچید‬
‫گیپور‬ ‫توری‬ ‫دامن‬ ‫با‬ ‫زنش‬ .‫‌آمد‬‫ی‬‫نم‬ ‫دیگری‬ ‫صدای‬ ،‫کبوترها‬ ‫‌بقوی‬‫ق‬‫ب‬
□‫پا‬‫و‬‫‌سر‬‫ی‬‫‌ب‬□

34. ▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
34
‫را‬‫دستش‬.‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫پا‬‫آن‬‫و‬‫پا‬‫این‬‫و‬‫نبود‬‫پایش‬‫دمپایی‬.‫حیاط‬‫وسط‬‫آمد‬
.‫کرد‬ ‫نگاه‬‫بام‬‫باالی‬‫به‬‫و‬‫کرد‬ ‫‌بان‬‫ه‬‫سای‬
»!‫دیگه‬‫بیاد‬‫نصاب‬‫بزن‬‫زنگ‬.‫شدم‬‫خسته‬‫که‬ ‫من‬!‫ه‬
َ
‫«ا‬
‫بام‬‫پشت‬‫کاهگل‬ ‫روی‬.‫کرد‬ ‫نگاه‬‫اصغرسیریش‬‫و‬‫همسایه‬‫‌‌بام‬‫به‬‫محتشم‬
‫کبوتری‬ .‫کبوترهایش‬ ‫قفس‬‫توی‬‫بود‬‫برده‬‫را‬‫‌اش‬‫ه‬‫سین‬‫و‬‫سر‬‫و‬‫بود‬‫زده‬‫زانو‬
‫پایین‬‫به‬‫دوباره‬‫محتشم‬.‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫بازی‬‫نوکش‬‫با‬‫و‬‫بود‬‫منصور‬‫دست‬‫هم‬
.‫کرد‬ ‫نگاه‬‫زنش‬‫و‬
»‫نیامد؟‬‫«تصویر‬
».‫نداره‬‫صدا‬‫هیچی‬‫ولی‬.‫خوبه‬‫«تصویرش‬
»‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬‫درستش‬‫من‬،‫خونه‬‫توی‬‫برو‬!‫خب‬‫«خیلی‬
‫نزدیک‬‫محتشم‬.‫‌ها‬‫ق‬‫اتا‬‫سمت‬‫رفت‬‫و‬‫کرد‬ ‫آویزان‬‫را‬‫‌اش‬‫ه‬‫لوچ‬‫و‬‫لب‬‫زن‬
‫کرد‬ ‫سعی‬‫و‬‫درآورد‬‫جیبش‬ ‫از‬‫را‬‫راهنما‬‫‌ی‬‫ه‬‫دفترچ‬.‫برگشت‬‫دیش‬‫‌ی‬‫ه‬‫پای‬
‫نصاب‬‫به‬‫دوباره‬‫‌خواست‬‫ی‬‫نم‬.‫شود‬‫متوجه‬‫را‬‫آن‬‫انگلیسی‬‫کلمات‬ ‫معنی‬
‫که‬ ‫اول‬ ‫بار‬ ‫همان‬ ‫و‬ ‫‌شناختند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫نصاب‬ ‫محل‬ ‫اهل‬ ‫بیشتر‬ .‫بزند‬ ‫زنگ‬
‫و‬‫‌زد‬‫ق‬‫ور‬‫را‬‫دفترچه‬.‫بودند‬‌‫ه‬‫کرد‬ ‫بارش‬‫کنایه‬ ‫گوشه‬ ‫باری‬‫چند‬،‫بود‬‫آمده‬
‫انجام‬‫را‬‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬‫در‬‫سر‬‫آن‬‫از‬‫هرچه‬
ً
‫تقریبا‬.‫‌کرد‬‫ه‬‫نگا‬‫راهنما‬‫‌های‬‫س‬‫عک‬‫به‬
‫‌بار‬‫ن‬‫آخری‬‫برای‬‫خواست‬‫و‬‫خواند‬‫دقت‬‫به‬‫را‬‫متن‬‫دیگر‬‫بار‬‫یک‬.‫بود‬‫داده‬
‫آورد‬ ‫باال‬‫نیم‬‫و‬‌‫ت‬‫سان‬‫یک‬‫را‬‫دیش‬‫عقب‬‫‌ی‬‫ه‬‫میل‬.‫کند‬ ‫امتحان‬‫را‬‫شانسش‬
‫هوا‬ ‫را‬ ‫کبوترها‬ ‫سیریش‬ ‫اصغر‬ .‫چرخاند‬ ‫راست‬ ‫به‬ ‫درجه‬ ‫چهار‬ ‫را‬ ‫دیش‬ ‫و‬
‫به‬‫که‬ ‫‌بار‬‫ن‬‫ای‬.‫‌پیچید‬‫ی‬‫م‬‫اطراف‬‫در‬‫‌‌شان‬‫ن‬‫زد‬‫پر‬‫و‬‫بال‬‫صدای‬‫و‬‫‌بود‬‫ه‬‫کرد‬
‫را‬‫‌هایش‬‫م‬‫اخ‬.‫شد‬‫‌اش‬‫ه‬‫بچ‬‫چشم‬ ‫در‬‫چشم‬‫کرد‬ ‫نگاه‬‫همسایه‬‫بام‬‫پشت‬

35. 35
□‫پا‬‫و‬‫‌سر‬‫ی‬‫‌ب‬□
‫‌های‬‫م‬‫قد‬‫با‬‫منصور‬.‫بیاید‬‫زود‬‫کرد‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫حال‬‫دست‬‫‌ی‬‫ه‬‫اشار‬‫با‬‫و‬‫کرد‬ ‫درهم‬
‫پیش‬‫نگفتم‬‫بار‬‫«صد‬:‫گفت‬ ‫منصور‬‫به‬‫اخم‬‫با‬.‫برگشت‬‫حال‬‫بی‬‫ولی‬‫بلند‬
»!‫نرو‬‫پا‬‫و‬‫سر‬‫بی‬‫الت‬‫آن‬
».‫ببینم‬‫را‬‫کبوترهایش‬ ‫«رفتم‬
»‫شده؟‬‫تنظیم‬‫‌ها‬‫ل‬‫کانا‬ ‫ببین‬‫بدو‬!‫بسه‬‫زبانی‬‫بلبل‬!‫ب‬
ُ
‫خ‬‫«خیلی‬
‫بام‬ ‫لب‬ ‫به‬ ‫محتشم‬ .‫‌زدند‬‫ی‬‫م‬ ‫چرخ‬ ‫بام‬ ‫دور‬ ‫پایینی‬ ‫ارتفاع‬ ‫در‬ ‫کبوتر‬ ‫چند‬
‫آمده؛‬ ‫حیاط‬ ‫به‬ ‫هم‬ ‫زنش‬ ‫دید‬ .‫بدهد‬ ‫خبری‬ ‫پسرش‬ ‫ماند‬ ‫منتظر‬ ‫و‬ ‫رفت‬
‫صدای‬.‫بود‬‫پیدا‬‫گیپورش‬ ‫توری‬‫دامن‬‫زیر‬‫از‬‫پایش‬‫ساق‬‫و‬‫کمر‬ ‫به‬‫دست‬
‫و‬ ‫بود‬ ‫آمده‬ ‫بام‬ ‫لب‬ ‫که‬ ‫‌آمد‬‫ی‬‫م‬ ‫سیریش‬ ‫اصغر‬ ‫‌های‬‫ن‬‫کرد‬ ‫‌کیش‬‫ش‬‫کی‬
.‫‌پراند‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫نشسته‬‫کبوترهای‬
»‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫خبرم‬‫منصور‬‫خانه؟‬‫برو‬‫تو‬‫نگفتم‬‫«مگر‬:‫گفت‬ ‫محتشم‬
!‫نکرده‬ ‫الزم‬ ‫«دیگه‬ :‫گفت‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫کبوترها‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫هما‬ ‫زنش‬
»!‫شد‬‫تمام‬‫‌ای‬‫ه‬‫ترکی‬‫سریال‬
‫خانه‬ ‫حیاط‬ ‫به‬ ‫چشم‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫گوش‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫بام‬ ‫لب‬ ‫بود‬ ‫آمده‬ ‫سیریش‬ ‫اصغر‬
‫و‬ ‫برداشت‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫کاهگل‬ ‫‌بام‬‫ت‬‫پش‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫کلوخی‬ .‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫محتشم‬
‫و‬ ‫بود‬ ‫داده‬ ‫جلو‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫سین‬ ‫بام‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫لب‬ ‫روی‬ ‫که‬ ‫کبوتری‬ ‫سمت‬ ‫کرد‬ ‫پرت‬
‫بر‬‫چین‬‫محتشم‬.‫پرید‬‫بام‬‫روی‬ ‫از‬‫کبوتر‬ ‫و‬‫شد‬‫تکه‬‫دو‬‫کلوخ‬ .‫‌زد‬‫ی‬‫م‬‫قدم‬
‫تو‬‫با‬‫گفت:«مگر‬ ‫زنش‬‫به‬‫تلخ‬‫صدایی‬‫با‬.‫کرد‬ ‫ترش‬‫رو‬‫و‬‫انداخت‬‫پیشانی‬
»!‫اتاق‬‫توی‬‫برو‬‫زود‬!‫نیستم‬
‫تصویرش‬‫«بابا‬:‫گفت‬ ‫و‬‫حیاط‬‫توی‬‫آمد‬‫منصور‬‫که‬ ‫بود‬‫نرفته‬‫زنش‬‫هنوز‬
».‫نداره‬‫صدا‬‫هیچی‬‫ولی‬.‫خوبه‬

36. ‫متفاوت‬‫جای‬‫ک‬‫ݠݠݔ‬‫ݠى‬‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣهشتم‬‫ݣ‬‫قصۀ‬
>18/‫لقمان‬<
‫مدقق‬‫احمد‬‫سید‬

37. 37
‫مثل‬‫و‬‫معمولی‬‫خیلی‬.‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬‫دلم‬‫که‬ ‫نیست‬‫چیزی‬‫آن‬‫‌سرا‬‫ن‬‫کاروا‬
‫خبرنگاری‬‫‌ی‬‫ه‬‫جلیق‬‫گروه‬ ‫راهنمای‬.‫شهر‬‫‌ی‬‫ه‬‫حاشی‬‫در‬‫قدیمی‬‫گاراژهای‬
.‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫برایمان‬ ‫حفظ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌وار‬‫ه‬‫روزنام‬ ‫را‬ ‫‌سرا‬‫ن‬‫کاروا‬ ‫اطالعات‬ ‫و‬ ‫پوشیده‬
‫است‬ ‫‌سوادی‬‫ی‬‫ب‬ ‫آدم‬ ‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬ ‫احساس‬ .‫است‬ ‫روزش‬ ‫هر‬ ‫کار‬ ‫است‬ ‫معلوم‬
‫برج‬‫به‬ ‫باز‬‫‌های‬‫ن‬‫دها‬‫با‬‫‌ها‬‫ه‬ ّ‫بچ‬.‫‌کنم‬‫ی‬‫نم‬‫گوش‬ ‫‌هایش‬‫ف‬‫حر‬‫به‬‫دیگر‬‫و‬
‫از‬ ‫‌ایم‬‫ه‬‫نرسید‬ ‫سر‬ ‫هنوز‬ ‫که‬ ‫میثم‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫‌سرا‬‫ن‬‫کاروا‬ ‫آجری‬
،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫پایین‬ ‫به‬ ‫آن‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫روزن‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫باالرفته‬ ‫برج‬ ‫مارپیچ‬ ‫‌های‬‫ه‬‫پل‬
.‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬‫تکان‬‫دست‬
.‫‌پیچید‬‫ی‬‫م‬ ‫راهنما‬ ‫‌های‬‫ف‬‫حر‬ ‫بین‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خند‬ ‫صدای‬ ‫و‬ ‫‌خندد‬‫ی‬‫م‬ ‫میثم‬
‫‌بوس‬‫ی‬‫مین‬ ‫سمت‬ ‫و‬ ‫‌گیرم‬‫ی‬‫م‬ ‫فاصله‬ ‫گروه‬ ‫‌های‬‫ه‬‫بچ‬ ‫از‬ !‫‌خوش‬‫ی‬‫الک‬
‫این‬ ‫با‬ ‫‌دانستم‬‫ی‬‫م‬ ‫اگر‬ .‫بودند‬ ‫آورده‬ ‫آن‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫ما‬ ‫که‬ ‫‌روم‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫قراض‬
‫‌شان‬‫ه‬‫هم‬‫دهان‬‫توی‬‫ف‬ُ‫ت‬‫‌آوردم‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫پدرم‬‫لکسوز‬،‫‌آورند‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫ما‬‫وضعیت‬
‫‌های‬‫ه‬‫تخم‬‫پوست‬‫دارد‬‫راننده‬‫و‬‫است‬ ‫باز‬‫نیمه‬‫بوس‬‫مینی‬ ِ‫در‬.‫بخشکد‬
‫‌دارم‬‫ی‬‫برم‬‫پسته‬‫مشت‬‫یک‬‫‌ام‬‫ه‬‫کول‬ ‫توی‬‫از‬.‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫جارو‬‫را‬‫‌ها‬‫ی‬‫صندل‬‫زیر‬
‫‌ی‬‫ه‬‫یق‬ ‫از‬ ‫مویش‬ ‫پر‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫سین‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫سیبلو‬ ‫راننده‬ .‫جیبم‬ ‫توی‬ ‫‌ریزم‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬
‫‌قدر‬‫ن‬‫ای‬‫شماست‬‫صندلی‬‫این‬‫«پس‬:‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬.‫پیداست‬‫‌اش‬‫ی‬‫زیرپیراهن‬
»‫زیرش؟‬‫ریختی‬‫آشغال‬
□‫متفاوت‬‫جای‬‫□یک‬

38. 38
▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
»‫چند؟‬‫‌بوست‬‫ی‬‫مین‬ ِ‫«کل‬:‫‌گویم‬‫ی‬‫م‬
»‫بخری؟‬‫‌خوای‬‫ی‬‫«م‬
‫نگاه‬‫کج‬ ‫راننده‬.‫دهانم‬‫توی‬‫‌اندازم‬‫ی‬‫م‬‫و‬‫‌آورم‬‫ی‬‫درم‬‫را‬‫‌ها‬‫ه‬‫پست‬‫از‬‫یکی‬‫مغز‬
.‫‌گیرم‬‫ی‬‫م‬‫راننده‬‫طرف‬‫و‬‫‌آورم‬‫ی‬‫درم‬‫جیبم‬‫از‬‫پسته‬‫مشت‬‫نصف‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
»!‫نزن‬‫را‬‫لگن‬‫این‬‫جوش‬!‫بخور‬‫پسته‬‫«بیا‬
‫دلم‬ ‫توی‬ .‫‌گوید‬‫ی‬‫نم‬ ‫چیزی‬ ‫ولی‬ ‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬ ‫تکان‬ ‫راننده‬ ‫‌های‬‫ل‬‫سبی‬
‫توی‬ ‫‌گردانم‬‫ی‬‫برم‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫پست‬ ‫و‬ »‫بخواهد‬ ‫دلت‬ ‫هم‬ ‫«خیلی‬ :‫‌گویم‬‫ی‬‫م‬
‫‌گوید:«کجایی‬‫ی‬‫م‬ .‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫زنان‬ ‫نفس‬ ‫میثم‬ ‫‌بوس‬‫ی‬‫مین‬ ‫در‬ ‫دم‬ .‫جیبم‬
‫سوار‬‫کند‬ ‫پیدا‬‫راهی‬‫تا‬‫‌چرخاند‬‫ی‬‫م‬‫راست‬‫و‬‫چپ‬‫به‬‫را‬‫‌اش‬‫ه‬‫باالتن‬‫و‬»‫پسر؟‬
:‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫پا‬‫آن‬‫و‬‫پا‬‫این‬‫‌صبرانه‬‫ی‬‫ب‬‫میثم‬.‫‌دهم‬‫ی‬‫نم‬‫راهش‬.‫شود‬
»!‫دوربینم‬‫دنبال‬‫‌ام‬‫ه‬‫«آمد‬
.‫‌ایستم‬‫ی‬‫م‬ ‫‌سرا‬‫ن‬‫کاروا‬ ‫دیوارهای‬ ‫و‬ ‫گروه‬ ‫از‬ ‫دورتر‬ ‫جایی‬ ‫و‬ ‫‌شوم‬‫ی‬‫م‬ ‫پیاده‬
‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬‫فکر‬‫خودم‬‫با‬.‫را‬‌‫ه‬‫خراب‬‫این‬‫نه‬‫‌خواست‬‫ی‬‫م‬‫متفاوت‬‫جای‬‫یک‬‫دلم‬
‫کیلومتری‬ ‫چهل‬‫‌گوید:«تا‬‫ی‬‫م‬‫راهنما‬‫نه؟‬‫یا‬‫خانه‬‫برگردم‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫پیدا‬‫راهی‬
».‫‌گردیم‬‫ی‬‫برم‬‫هم‬‫با‬‫فردا‬،‫ببر‬‫لذت‬‫را‬‫امشب‬.‫ندارد‬‫وجود‬‫آبادی‬‫اینجا‬
‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬ ‫جمع‬ ‫‌شان‬‫ه‬‫هم‬ .‫بگیرد‬ ‫عکس‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫دوربینش‬ ‫با‬ ‫میثم‬
‫برج‬ ‫یک‬ !‫پدیدها‬ ‫ندید‬ .‫است‬ ‫باز‬ ‫‌شان‬‫ش‬‫نی‬ ‫و‬ ‫‌سرا‬‫ن‬‫کاروا‬ ‫در‬ ‫جلوی‬
‫‌ام‬‫ه‬‫آمد‬ ‫گروه‬ ‫این‬ ‫با‬ ‫اینکه‬ ‫از‬ ‫و‬ .‫ندارد‬ ‫زدن‬ ‫معلق‬ ‫همه‬ ‫این‬ ‫قلعه‬ ‫یک‬ ‫و‬
‫من‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫داد‬ ‫‌جا‬‫ن‬‫هما‬ ‫از‬ ‫میثم‬ .‫‌شوم‬‫ی‬‫م‬ ‫پشیمان‬ ‫بیشتر‬ ‫گردش‬
‫باشد‬ ‫یادم‬ .‫‌زنم‬‫ی‬‫م‬ ‫ندیدن‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خودم‬ .‫‌‌شان‬‫ش‬‫پی‬ ‫بروم‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫اشاره‬
‫توی‬ ‫ف‬ُ‫ت‬ ‫بدهم‬ ‫‌شان‬‫ن‬‫نشا‬ ‫را‬ ‫‌ام‬‫ه‬‫گرفت‬ ‫چین‬ ‫دیوار‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫س‬‫عک‬

39. 39
□‫متفاوت‬‫جای‬‫□یک‬
.‫‌شوم‬‫ی‬‫نم‬‫‌شان‬‫ی‬‫قاط‬‫عصر‬‫تا‬.‫بخشکد‬‫‌شان‬‫ن‬‫دها‬
‫غذاهای‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫حالم‬ .‫‌ام‬‫ه‬‫نخورد‬ ‫شام‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫سردم‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫شب‬
‫‌سرا‬‫ن‬‫کاروا‬ ‫‌های‬‫ق‬‫اتا‬‫از‬‫یکی‬‫توی‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫بد‬‫‌شان‬‫ه‬‫گوج‬ ‫خیار‬‫و‬‫حاضری‬
‫زردرنگ‬ ‫نور‬.‫انداخته‬‫جایی‬‫را‬‫زیراندازش‬‫و‬‫پتو‬‫کسی‬ ‫هر‬‫و‬‫‌اند‬‫ه‬‫شد‬‫جمع‬
‫این‬.‫مانده‬‫خالی‬ ‫در‬‫دم‬‫فقط‬‫و‬‫شده‬‫پر‬‫اتاق‬‫‌ی‬‫ه‬‫هم‬.‫است‬‫ضعیف‬‫اتاق‬
‫رویم‬‫از‬‫صبح‬‫تا‬‫که‬ ‫جایی‬‫بخوابم‬.‫است‬‫تحمل‬‫غیرقابل‬‫واقعا‬‫دیگر‬‫یکی‬
‫از‬ ‫یکی‬ ‫و‬ ‫‌سرا‬‫ن‬‫کاروا‬ ‫اتاق‬ ‫انتهای‬ ‫‌روم‬‫ی‬‫م‬ !‫کنند؟‬ ‫لگدمالم‬ ‫و‬ ‫شوند‬ ‫رد‬
.‫در‬‫دم‬‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬‫پرت‬‫و‬‫‌کنم‬‫ی‬‫م‬‫جمع‬‫را‬‫شده‬‫پهن‬‫زمین‬‫روی‬‫که‬ ‫پتوهایی‬
».‫است‬‫میثم‬‫‌گوید:«جای‬‫ی‬‫م‬‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬‫از‬‫یکی‬
‫‌کشد‬‫ی‬‫‌م‬‫ل‬‫طو‬ ‫خیلی‬ .‫‌پیچانم‬‫ی‬‫م‬ ‫پتویم‬ ‫توی‬ ‫را‬ ‫سرم‬ ‫و‬ ‫‌کنم‬‫ی‬‫نم‬ ‫اعتنایی‬
.‫ببرد‬‫خوابم‬‫تا‬
‫خواب‬ ‫از‬ ‫بخوانند‬ ‫نماز‬ ‫‌خواهند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ه‬‫بچ‬ ‫صدای‬ ‫و‬ ‫سر‬ ‫با‬ ‫صبح‬
‫بلند‬.‫شده‬‫‌ام‬‫ه‬‫تشن‬.‫‌رود‬‫ی‬‫م‬‫گیج‬ ‫سرم‬‫و‬‫است‬‫تاریک‬‫اتاق‬.‫شوم‬َ‌‫ی‬‫م‬‫بیدار‬
،‫جایش‬ ‫سر‬ ‫میثم‬ .‫در‬ ‫سمت‬ ‫‌روم‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫بین‬ ‫از‬ ‫زحمت‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌شوم‬‫ی‬‫م‬
‫حرف‬‫‌اش‬‫ی‬‫دست‬‫کنار‬ ‫با‬‫و‬‫نشسته‬،‫‌بودم‬‫ه‬‫کرد‬ ‫پرت‬‫را‬‫پتو‬‫که‬ ‫‌جایی‬‫ن‬‫هما‬
‫تازه‬ ‫هوای‬ ‫صبح‬ ‫تا‬ ‫‌گوید:«شب‬‫ی‬‫م‬ .‫است‬ ‫حال‬ ‫سر‬ ‫صدایش‬ .‫‌زند‬‫ی‬‫م‬
».‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬‫تازه‬‫را‬‫آدم‬‫روح‬.‫‌آمد‬‫ی‬‫م‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫خشک‬‫دهانم‬

40. ‫رضاها‬‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣنهم‬‫ݣ‬‫قصۀ‬
>58/‫نساء‬<
‫پارسافر‬‫لیال‬

41. 41
‫از‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫چفی‬ ،‫رهبر‬ .‫‌داد‬‫ی‬‫م‬ ‫نشان‬ ‫را‬ ‫جانبازها‬ ‫داشت‬ ‫تلویزیون‬
‫سینی‬ ‫با‬ ‫تازه‬ ‫که‬ ‫نرگس‬ .‫بدهد‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫برداشت‬ ‫گردنش‬
‫و‬ ‫اس‬ّ‫عب‬ ‫مصنوعی‬ ‫پای‬ ‫روی‬ ‫کشید‬ ‫دست‬ ‌،‫کنارش‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫نشست‬ ‫چای‬
‫پوسیده‬ ‫چفیه‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫بشه‬ ‫نصیبت‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫چفی‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫«مگر‬ :‫گفت‬
.»‫برداری‬‫دست‬
‫مین‬ ‫روی‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫رفت‬ .‫پوسیده‬ ‫جز‬ ،‫بود‬ ‫‌چیز‬‫ه‬‫هم‬ ‫اس‬ّ‫عب‬ ‫برای‬ ،‫چفیه‬ ‫این‬
‫دور‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫چفی‬ ‫لبخند‬ ‫با‬ ‫رضا‬ .‫رسید‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫نفری‬ ‫اولین‬ ‫رضا‬ ‫و‬
.‫بزند‬‫بیرون‬‫‌تری‬‫م‬‫ک‬ ِ‫خون‬‫تا‬‫او‬‫پای‬‫دور‬‫‌بود‬‫ه‬‫بست‬‫و‬‫‌بود‬‫ه‬‫کرد‬ ‫باز‬‫گردنش‬
‫همیشه‬‫نرگس‬.‫شده‬‫شهید‬‫فهمید‬‫بعد‬‫هفته‬‫یک‬‫و‬‫خط‬‫به‬‫زد‬‫خودش‬‫و‬
‫اما‬،‫نداشت‬‫قصدی‬‫‌بار‬‫ن‬‫ای‬‫نرگس‬.»‫رفته‬‫رو‬‫و‬‫«رنگ‬‫‌زد‬‫ی‬‫م‬‫صدا‬‫را‬‫چفیه‬
‫‌های‬‫ه‬‫خاطر‬‫عمق‬‫در‬‫شد‬‫باعث‬،»‫«پوسیدگی‬‫کنار‬ ‫نشاند‬‫را‬»‫«چفیه‬‫اینکه‬
‫رضا‬.‫کند‬ ‫زنده‬‫را‬‫‌ای‬‫ه‬‫‌شد‬‫ش‬‫فرامو‬‫چیز‬،‫‌ها‬‫ل‬‫سا‬‫از‬‫بعد‬،‫اس‬ّ‫عب‬‫ذهن‬‫توی‬
‫‌بود:«نزاری‬‫ه‬‫گفت‬ ‫لبخند‬‫با‬‫و‬‫‌بود‬‫ه‬‫بوسید‬‫را‬‫او‬،‫اس‬ّ‫عب‬‫از‬‫شدنش‬‫جدا‬‫از‬‫قبل‬
.»‫جبهه‬‫از‬‫ببرم‬‫یادگاری‬‫براش‬‫دادم‬‫قول‬،‫خانمم‬‫دست‬‫برسون‬،‫بپوسه‬
‫رضا‬ ‫از‬ ‫ی‬ ّ‫رد‬ ‫دنبال‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫خواست‬ ‫جنگ،چندباری‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ِ‫اول‬ ‫‌های‬‫ل‬‫سا‬
‫‌بود؛‬‫ه‬‫آمد‬‫پیش‬‫کاری‬ ‫هربار‬‫ولی‬،‫برساند‬‫‌اش‬‫ه‬‫خانواد‬‫به‬‫را‬‫امانتش‬‫و‬‫بگردد‬
‫‌کرد‬‫ه‬‫اراد‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫‌باری‬‫ن‬‫آخری‬ .ِ‫بازار‬ ‫کسادی‬ ‫و‬ ‫خانواده‬ ‫‌های‬‫ی‬‫گرفتار‬
‫و‬،‫شد‬‫بستری‬‫‌ها‬‫ه‬‫ما‬‫و‬‫ریخت‬‫هم‬‫به‬‫‌‌هایش‬‫ه‬‫ری‬،‫کند‬ ‫پیدا‬‫را‬‫رضا‬‫خانواده‬
□‫□رضاها‬

42. ▪ ‫ݑ‬‫ٯ‬ ▪
42
.‫رضاست‬‫یادگاری‬‫چفیه‬‫این‬‫برد‬‫یاد‬‫از‬‫مرور‬‫به‬‫و‬،‫گذشت‬ ‫زمان‬
‫گردنش‬ ‫را‬ ‫چفیه‬ ‫‌رفت‬‫ی‬‫م‬ ‫حرم‬ ‫وقتی‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫نور‬ ‫راهیان‬ ،‫هفتگی‬ ‫هیئت‬
.‫کفنش‬ ‫الی‬ ‫بگذارند‬ ‫‌بود‬‫ه‬‫کرد‬ ‫وصیت‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬ ‫و‬ ‫نرگس‬ ‫به‬ .‫‌انداخت‬‫ی‬‫م‬
‫سرش‬ ‫توی‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫رضا‬ ‫صدای‬ .»‫خانومم‬ ‫به‬ ‫«برسون‬ ،»‫بپوسه‬ ‫«نزاری‬
.‫‌شد‬‫ی‬‫م‬‫تکرار‬
‫فکر‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫هر‬ ‫با‬ .‫تلفن‬ ‫سمت‬ ‫افتاد‬ ‫راه‬ ‫و‬ ‫برداشت‬ ‫مبل‬ ‫کنار‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫عصا‬
‫هفت‬ ‫و‬ ‫بیست‬ ‫از‬ ‫«بعد‬ .‫گرفت‬ ‫تماس‬ ‫بشناسد‬ ‫را‬ ‫رضا‬ ‫بود‬ ‫ممکن‬ ‫‌کرد‬‫ی‬‫م‬
‫ازش‬ ‫عکسی‬ ‫جان‬ ‫اس‬ّ‫«عب‬ ،»‫افتادی؟‬ ‫یادش‬ ‫حاال‬ ‫«چطور‬ ،»‫سال؟‬
،‫داشتیم‬ ‫رضا‬ ‫تایی‬ ‫‌هشت‬‫ت‬‫هف‬ ‫الاقل‬ ‫واحد‬ ‫تو‬ ‫جان‬ ‫«حاجی‬ »‫داری؟‬
‫او‬ ‫و‬ ‫‌پرسیدند‬‫ی‬‫م‬ ‫قدیمی‬ ‫‌های‬‫م‬‫‌رز‬‫م‬‫ه‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫سواالتی‬ .»‫رضا؟‬ ‫کدوم‬
‫توضیح‬ ‫چطور‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫نم‬ .‫نداشت‬ ‫حسابی‬ ‫و‬ ‫درست‬ ‫جواب‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫برا‬
‫که‬ ‫انجمنی‬ ‫به‬ ‫‌رفت‬‫ی‬‫م‬ ‫باید‬ .‫بگردد‬ ‫دنبالش‬ ‫افتاده‬ ‫دلش‬ ‫به‬ ‫بدهد‬
‫انداخته‬‫راه‬‫‌ها‬‫س‬‫عک‬‫و‬‫خاطرات‬‫ثبت‬‫برای‬‫واحد‬‫‌های‬‫ه‬‫بچ‬‫قبل‬‫چندسال‬
،‫نبود‬‫رضا‬‫از‬‫اثری‬‫‌جا‬‫چ‬‫هی‬.‫کرد‬ ‫نگاه‬‫یکی‬‫یکی‬‫را‬‫‌ها‬‫س‬‫عک‬‫آرشیو‬.‫بودند‬
.‫اس‬ّ‫عب‬‫خاطرات‬‫در‬‫جز‬
‫ختی‬
َ
‫ل‬‫موهای‬‫و‬‫‌ای‬‫ه‬‫قهو‬‫درشت‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫با‬‫داشت‬‫بلندی‬‫قد‬‫بود؛‬‫الغر‬
‫‌چی‬‫ب‬‫تخری‬ ‫رضا‬ .‫بود‬ ‫هم‬ ‫داماد‬ ‫تازه‬ .‫‌پوشاند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫بلندش‬ ‫پیشانی‬ ‫که‬
‫را‬‫‌ها‬‫ن‬‫همی‬‫فقط‬‫رضا‬‫از‬.‫‌شناخت‬‫ی‬‫نم‬‫را‬‫او‬‫خیلی‬‫اس‬ّ‫عب‬‫و‬‫بود‬‫‌واردی‬‫ه‬‫تاز‬
‫‌بود‬‫ه‬‫گفت‬ ‫و‬ ‌‫ه‬‫داد‬ ‫تکان‬ ‫دست‬ ‫وقتی‬ ‫را؛‬ ‫آخرش‬ ‫لبخند‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫یاد‬ ‫به‬
.»!‫بهشت‬‫به‬‫«دیدار‬
‫که‬ ‫مفقوداالثری‬ ِ‫جوان‬ ‫‌های‬»‫«رضا‬ ‫‌ی‬‫ه‬‫هم‬ ‫بین‬ ‫تا‬ ‫کشید‬ ‫طول‬ ‫ماه‬ ‫چند‬

43. 43
□‫□رضاها‬
‫باید‬.‫کند‬ ‫پیدا‬‫را‬‫خودش‬‫رضای‬‌،‫بود‬‫شهید‬‫بنیاد‬‫‌های‬‫ه‬‫پروند‬‫در‬‫‌شان‬‫م‬‫نا‬
‫شهادت‬‫خبر‬‫شنیدن‬‫از‬‫بعد‬‫و‬‫بود‬‫بم‬‫اهل‬‫رضا‬‫همسر‬.‫‌شد‬‫ی‬‫م‬‫کرمان‬ ‫راهی‬
‫چند‬‫ابراهیم‬.‫داشت‬‫هم‬‫پسر‬‫یک‬‫رضا‬.‫‌بود‬‫ه‬‫برگشت‬‫‌اش‬‫ی‬‫پدر‬‫شهر‬‫به‬،‫او‬
‫‌اش‬‫ی‬‫داماد‬ ‫به‬ ‫روزی‬ ‫چند‬ ‫حاال‬ ‫و‬ ‌‫ه‬‫آمد‬ ‫دنیا‬ ‫به‬ ‫رضا‬ ‫شهادت‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫ماه‬
.‌‫د‬‫‌بو‬‫ه‬‫ماند‬
ِ‫گمنام‬ ِ‫شهدای‬ ‫مزار‬ ‌‫ه‬‫رفت‬ ،‫قبل‬ ‫ماه‬ ‫چند‬ ‫که‬ ‫گفت‬ ‫اس‬ّ‫عب‬ ‫به‬ ‫ابراهیم‬
‫بابا‬ ‫‌مزاری‬‫ی‬‫ب‬ ‫از‬ ‫‌بار‬‫ن‬‫اولی‬ ‫برای‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫شکست‬ ‫و‬ ‫گرفته‬ ِ‫دل‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫دانشگاه‬
‫دامادی‬ ‫رخت‬ ‫توی‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫پدرش‬ ‫‌خواسته‬‫ی‬‫م‬ ‫دلش‬ ‫که‬ ‫گفت‬ .‌‫ه‬‫کرد‬ ‫گالیه‬
‫نشانی‬‫هیچ‬‫ابراهیم‬.‫بفرستد‬‫نشانه‬‫یک‬‫برایش‬‫الاقل‬‌‫ه‬‫خواست‬‫و‬،‫‌دید‬‫ی‬‫م‬
‫نگه‬‫مادرش‬‫که‬ ‫هم‬‫پالکی‬‫و‬‫تسبیح‬‫و‬‫عکس‬‫چند‬‫همان‬‫و‬‫نداشت‬‫پدر‬‫از‬
‫و‬‫مادر‬‫اینکه‬‫و‬‫شده‬‫مفقود‬‫پدر‬‫‌ی‬‫ه‬‫جناز‬‫مثل‬،‫بم‬‫‌ی‬‫ه‬‫زلزل‬‫آوار‬‫زیر‬،‫داشته‬
.‫بوده‬‫معجزه‬‫یک‬ ِ‫شبیه‬‫هم‬‫‌اند‬‫ه‬‫برد‬‫‌در‬‫ه‬‫ب‬‫سالم‬‫به‬‫جان‬‫پسر‬
‫هدیه‬ ‫و‬ ‫‌باشد‬‫ه‬‫کرد‬ ‫غافلگیرش‬ ‫اینطور‬ ‫بابارضا‬ ‫‌شد‬‫ی‬‫نم‬ ‫باورش‬ ‫ابراهیم‬
‫تندتند‬ ‫را‬ ‫چفیه‬ .‫‌باشد‬‫ه‬‫فرستاد‬ ‫برایش‬ ‫زودتر‬ ‫‌هفته‬‫یک‬ ‫را‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫عروس‬
‫از‬ ‫اس‬ّ‫عب‬ ‫‌های‬‫ه‬‫شان‬ .»‫کردین‬ ‫«بزرگی‬ :‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬ ‫اس‬ّ‫عب‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌بوسید‬‫ی‬‫م‬
‫پشت‬‫نرگس‬.‫خورد‬‫زنگ‬‫تلفنش‬‫که‬ ،‫‌بود‬‫ه‬‫شد‬‫خیس‬‫ابراهیم‬‫‌های‬‫ک‬‫اش‬
‫بود‬ ‫قاطی‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫خند‬ ‫و‬ ‫گریه‬ .‫کند‬ ‫سالم‬ ‫اس‬ّ‫عب‬ ‫نگذاشت‬ ‫حتی‬ .‫بود‬ ‫خط‬
‫آرزویت‬ ‫به‬ ‫جان‬ ‫اس‬ّ‫«عب‬ :‫گفت‬ ‫‌بریده‬‫ه‬‫برید‬ .‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫چه‬ ‫نبود‬ ‫معلوم‬ ‫و‬
‫یادگاری‬ ‫چفیه‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫ابراهیم‬ ‫به‬ ‫اس‬ّ‫عب‬ ‫نگاه‬ .»‫برگرد‬ ‫زودتر‬ ،‫رسیدی‬
‫آقا‬!‫جان‬‫اس‬ّ‫«عب‬:‫‌گفت‬‫ی‬‫م‬‫داشت‬‫‌هق‬‫ق‬‫ه‬‫با‬‫نرگس‬‫و‬‫‌بوئید‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫پدرش‬
.»‫آقا‬‫دیدار‬‫شدیم‬‫دعوت‬‫بالخره‬‫‌کنی؟‬‫ی‬‫م‬‫باور‬...

44. ‫ݠݠݒ‬‫آرامس‬‫لحظه‬‫ک‬‫ݔ‬‫ݠى‬ ‫ݣ؛‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫قصۀدهم‬
>2‫و‬1/‫تکاثر‬<
‫سیاهکالی‬‫مهدی‬

45. 45
‫داد‬‫ـ‬‫دست‬‫به‬‫همراه‬‫تلفن‬‫ـ‬‫کاج‬ ‫درخت‬‫زیر‬‫دوردست‬‫‌ای‬‫ه‬‫گوش‬ ‫جمالی‬‫آقا‬
‫بده‬‫گوش‬ ...‫برم‬‫باید‬‫دارم‬‫مشتری‬...‫من‬‫به‬‫بده‬‫گوش‬ ...«:‫‌کشید‬‫ی‬‫م‬
... ‫باباشون‬ ‫گور‬ ‫‌ذاری؟‬‫ی‬‫م‬ ‫دهن‬ ‫به‬ ‫دهن‬ ‫باهاشون‬ ‫چرا‬ ... ‫‌گم‬‫ی‬‫م‬ ‫چی‬
‫دعوا‬‫‌کردن‬‫ط‬‫غل‬...‫دادی‬‫هدر‬‫منو‬‫زحمت‬‫میلیون‬‫ده‬‫زدی‬‫قبل‬‫‌ی‬‫ه‬‫دفع‬
»...‫دارم‬‫سفته‬‫و‬‫چک‬‫ازشون‬.‫‌اندازن‬‫ی‬‫م‬‫راه‬
‫پاک‬‫را‬‫عرقش‬‫دستمال‬‫با‬.‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬‫تیر‬‫‌اش‬‫ه‬‫سین‬‫کرد‬ ‫احساس‬‫‌ای‬‫ه‬‫لحظ‬
‫باال‬ ‫منو‬ ‫پول‬ ‫‌تونه‬‫ی‬‫م‬ ‫خیالش‬ ‫به‬ .‫زده‬ ‫مفت‬ ِ‫زر‬ ‫«اسدی‬ :‫زد‬ ‫داد‬ ‫باز‬ ‫و‬ ‫کرد‬
‫فردا‬ ‫همین‬ !‫ازش‬ ‫‌ترسم‬‫ی‬‫م‬ ‫کرده‬ ‫فکر‬ ... ‫رو‬ ‫جمالی‬ ‫نشناخته‬ ‫بکشه؟‬
»...‫اجرا‬‫‌گذارم‬‫ی‬‫م‬‫رو‬‫چکش‬
‫را‬ ‫کتش‬ ‫خواست‬ .‫‌بارید‬‫ی‬‫م‬ ‫آتش‬ ‫انگار‬ .‫بود‬ ‫شده‬ ‫گرم‬ ‫امروز‬ ‫هوا‬ ‫چقدر‬
‫چرا‬
ً
‫اصال‬ ‫تو‬ ...«:‫کشید‬ ‫فریاد‬ ‫باز‬ .‫گرما‬ ‫از‬ ‫‌شد‬‫ی‬‫م‬ ‫خفه‬ ‫داشت‬ ،‫بیاورد‬ ‫در‬
.‫تو‬ ‫سراغ‬ ‫میان‬ ،‫‌ترسی‬‫ی‬‫م‬ ‫ازشون‬ ‫‌دونن‬‫ی‬‫م‬ ‫‌زنی؟‬‫ی‬‫م‬ ‫حرف‬ ‫باهاشون‬
»...‫من‬‫پیش‬‫بیان‬‫دارن‬‫جرأت‬
‫و‬ ‫بود‬ ‫ایستاده‬ ‫زنش‬ ‫با‬ ‫طرف‬ ‫آن‬ ‫که‬ ‫انداخت‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫مشتر‬ ‫به‬ ‫نگاهی‬
،‫بزنم‬‫حرف‬‫‌تونم‬‫ی‬‫نم‬‫االن‬،‫دیگه‬‫خب‬‫«خیلی‬.‫خورد‬‫را‬‫حرفش‬‫‌ی‬‫ه‬‫ادام‬
»...‫رو‬‫‌هام‬‫ت‬‫زحم‬‫کردی‬ ‫خراب‬‫زدی‬‫ببینم‬‫نیام‬...‫دارم‬‫مشتری‬
‫‌ی‬‫ه‬‫قفس‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫‌کرده‬‫م‬‫اخ‬ .‫رفت‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫مشتر‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌کرد‬‫ع‬‫قط‬ ‫را‬ ‫گوشی‬
□‫آرامش‬‫لحظه‬‫□یک‬