And in the sixth month the angel Gabriel was sent from God unto a city of Galilee, named Nazareth, To a virgin espoused to a man whose name was Joseph, of the house of David; and the virgin's name was Mary. And the angel came in unto her, and said, Hail, thou that art highly favoured, the Lord is with thee: blessed art thou among women. And when she saw him, she was troubled at his saying, and cast in her mind what manner of salutation this should be. And the angel said unto her, Fear not, Mary: for thou hast found favour with God. And, behold, thou shalt conceive in thy womb, and bring forth a son, and shalt call his name JESUS. He shall be great, and shall be called the Son of the Highest: and the Lord God shall give unto him the throne of his father David: And he shall reign over the house of Jacob for ever; and of his kingdom there shall be no end. LUKE 1:26-33
The Epistle to Titus is one of the three pastoral epistles in the New Testament, historically attributed to Paul the Apostle. It is addressed to Saint Titus and describes the requirements and duties of presbyters/bishops.
Book of Baruch, ancient text purportedly written by Baruch, secretary and friend of Jeremiah, the Old Testament prophet. The text is still extant in Greek and in several translations from Greek into Latin, Syriac, Coptic, Ethiopic, and other languages. The Book of Baruch is apocryphal to the Hebrew and Protestant canons but was incorporated in the Septuagint and was included in the Old Testament for Roman Catholics. The work is a compilation of several authors and is the only work among the apocrypha that was consciously modeled after the prophetic writings of the Old Testament.
The seventh son of Jacob and Bilhah. The jealous one. He counsels against anger saying that "it giveth peculiar vision." This is a notable thesis on anger.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
And in the sixth month the angel Gabriel was sent from God unto a city of Galilee, named Nazareth, To a virgin espoused to a man whose name was Joseph, of the house of David; and the virgin's name was Mary. And the angel came in unto her, and said, Hail, thou that art highly favoured, the Lord is with thee: blessed art thou among women. And when she saw him, she was troubled at his saying, and cast in her mind what manner of salutation this should be. And the angel said unto her, Fear not, Mary: for thou hast found favour with God. And, behold, thou shalt conceive in thy womb, and bring forth a son, and shalt call his name JESUS. He shall be great, and shall be called the Son of the Highest: and the Lord God shall give unto him the throne of his father David: And he shall reign over the house of Jacob for ever; and of his kingdom there shall be no end. LUKE 1:26-33
The Epistle to Titus is one of the three pastoral epistles in the New Testament, historically attributed to Paul the Apostle. It is addressed to Saint Titus and describes the requirements and duties of presbyters/bishops.
Book of Baruch, ancient text purportedly written by Baruch, secretary and friend of Jeremiah, the Old Testament prophet. The text is still extant in Greek and in several translations from Greek into Latin, Syriac, Coptic, Ethiopic, and other languages. The Book of Baruch is apocryphal to the Hebrew and Protestant canons but was incorporated in the Septuagint and was included in the Old Testament for Roman Catholics. The work is a compilation of several authors and is the only work among the apocrypha that was consciously modeled after the prophetic writings of the Old Testament.
The seventh son of Jacob and Bilhah. The jealous one. He counsels against anger saying that "it giveth peculiar vision." This is a notable thesis on anger.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
The Book of Joshua is the sixth book in the Hebrew Bible and the Old Testament, and is the first book of the Deuteronomistic history, the story of Israel from the conquest of Canaan to the Babylonian exile.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
More Related Content
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc.
The Book of Joshua is the sixth book in the Hebrew Bible and the Old Testament, and is the first book of the Deuteronomistic history, the story of Israel from the conquest of Canaan to the Babylonian exile.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Book of Sirach or Ecclesiasticus is a Jewish work, originally written in Hebrew. It consists of ethical teachings, from approximately 200 to 175 BCE, written by the Judahite scribe Ben Sira of Jerusalem, on the inspiration of his father Joshua son of Sirach. Joshua is sometimes called Jesus son of Sirach or Yeshua ben Eliezer ben Sira.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
Being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus: Whom God hath set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God; To declare, I say, at this time his righteousness: that he might be just, and the justifier of him which believeth in Jesus. Romans 3:24-26
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc. (20)
Uzbek - The Epistle of Ignatius to the Philadelphians.pdf
Polish - Dangers of Wine.pdf
1.
2.
3. I napił się wina, i upił się; i odkryto go w jego namiocie. I
Noe ocknął się po winie i poznał, co mu uczynił jego młodszy
syn. Rodzaju 9:21,24
I Lot wyszedł z Soaru i zamieszkał na górze, a z nim dwie
jego córki; bo bał się mieszkać w Soarze, i mieszkał w jaskini
on i dwie córki swoje. I pierworodny rzekł do młodszego:
Nasz ojciec jest stary i nie ma na ziemi człowieka, który by do
nas przyszedł na wzór całej ziemi: Chodź, napoimy ojca
naszego winem i będziemy spać go, abyśmy zachowali
potomstwo naszego ojca. I napoili ojca swego winem tej nocy.
I weszła pierworodna, i spała z ojcem swoim; i nie widział,
kiedy się kładła i kiedy wstała. I stało się nazajutrz, że
pierworodny rzekł do młodszego: Oto wczoraj wieczorem
leżałem u ojca mego; napoijmy go winem i tej nocy; i wejdź i
połóż się z nim, abyśmy zachowali potomstwo naszego ojca. I
tej nocy napoili także ojca swego winem. Wstał młodszy i
położył się z nim; i nie widział, kiedy się kładła i kiedy wstała.
Rodzaju 19:30-35
I rzekł Pan do Aarona, mówiąc: Nie pij wina ani mocnego
napoju ty i twoi synowie z tobą, gdy będziecie wchodzić do
namiotu zgromadzenia, abyście nie pomarli; będzie to ustawa
wieczysta przez wszystkie wasze pokolenia. I abyście
odróżnili święte od nieświętego i nieczystego od czystego; I
abyście nauczali synów Izraela wszystkich ustaw, które PAN
im powiedział przez rękę Mojżesza. Księga Kapłańska 10:8-
11
I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: Przemów do synów Izraela
i powiedz im: Gdy mężczyzna lub kobieta oderwie się, aby
złożyć ślub nazyrejczyka, aby odłączyć się od Pana, oddzieli
się od wina i mocnego napoju, i nie będzie pić octu winnego
ani octu mocnego napoju, ani nie będzie pić żadnego napoju
winogronowego, ani jeść mokrych i suszonych winogron.
Przez wszystkie dni swego rozłąki nie będzie jadł niczego, co
jest z drzewa winnego, od ziaren aż do łuski. Liczb 6:1-4
Ale rzekł do mnie: Oto poczniesz i porodzisz syna; a teraz nie
pijcie wina ani mocnego napoju, ani nie jedzcie niczego
nieczystego, bo dziecko będzie nazyrejczykiem Bożym od
urodzenia aż do dnia swojej śmierci. Sędziów 13:7
I stało się, gdy dalej się modliła przed Panem, Heli zaznaczył
jej usta. Teraz Anna, mówiła w swoim sercu; poruszały się
tylko wargi, ale głosu nie było słychać. Dlatego Heli myślał,
że była pijana. I rzekł do niej Heli: Jak długo będziesz pijana?
odsuń od siebie wino. I odpowiedziała Anna, i rzekła: Nie,
panie mój, jestem kobietą smutnego ducha; nie piłam ani wina,
ani mocnego napoju, ale wylałam swoją duszę przed Panem. 1
Samuela 1:12-15
I Abigail przyszła do Nabala; i oto urządził w swoim domu
ucztę, podobną do uczty królewskiej; a serce Nabala było
wesołe w nim, bo był bardzo pijany, dlatego nie mówiła mu
nic mniej lub więcej aż do świtu. Ale stało się rano, gdy wino
wypłynęło z Nabala i oznajmiła mu to żona jego, że serce jego
umarło w nim i stał się jak kamień. I stało się po około
dziesięciu dniach, że Pan uderzył Nabala, że umarł. 1 Samuela
25:36-38
Absalom rozkazał swoim sługom, mówiąc: Zauważcie teraz,
kiedy serce Amnona raduje się winem i kiedy wam powiem:
Uderz Amnona; to go zabij, nie bój się: czyż ci nie
rozkazałem? bądź odważny i bądź dzielny. 2 Samuela 13:28
Wlałeś radość w moje serce bardziej niż w czasie, gdy
wzrosło ich zboże i wino. Położę się w pokoju i zasnę, bo Ty,
Panie, tylko sprawiasz, że mieszkam bezpiecznie. Psalm 4:7-8
Nie wchodź na ścieżkę bezbożnych i nie wchodź na drogę
złych ludzi. Unikaj tego, nie przechodź obok niego, odwróć
się od niego i odejdź. Bo nie śpią, chyba że popełnili
zgorszenie; i sen ich zostanie odebrany, chyba że sprawią, że
niektórzy upadną. Bo jedzą chleb niegodziwości i piją wino
gwałtu. Przysłów 4:14-17
Wino jest szydercą, mocny trunek wścieka się, a ktokolwiek
daje się w ten sposób zwieść, nie jest mądry. Przysłów 20:1
Kto miłuje przyjemności, będzie ubogim; kto miłuje wino i
oliwę, nie będzie bogaty. Przysłów 21:17
Komu biada? kto ma smutek? kto ma zastrzeżenia? kto
bełkocze? kto ma rany bez przyczyny? kto ma zaczerwienione
oczy? Ci, którzy długo siedzą przy winie; którzy idą szukać
wina mieszanego. Nie patrz na wino, gdy się czerwieni, gdy
barwi się w kielichu, gdy się porusza. W końcu kąsa jak wąż i
żądli jak żmija. Twoje oczy będą patrzeć na dziwne kobiety, a
twoje serce będzie wypowiadać rzeczy przewrotne. Tak,
będziesz jak ten, który leży w środku morza, lub jak ten, który
leży na szczycie masztu. Porazili mnie, powiesz, i nie byłem
chory; Bili mnie, a ja tego nie czułem: kiedy się obudzę?
Poszukam tego jeszcze raz. Przysłów 23:29-35
Nie dla królów, Lemuelu, nie dla królów jest picie wina; ani
dla książąt napoju mocnego, aby nie wypili i nie zapomnieli o
prawie i nie wypaczyli sądu któregokolwiek z uciśnionych.
Dajcie mocny napój temu, który jest gotowy na zagładę, a
wino tym, którzy mają ciężkie serce. Niech pije i zapomina o
swoim ubóstwie, i nie pamięta już więcej o swojej nędzy.
Przysłów 31:4-7
Biada tym, którzy wstają wcześnie rano, aby napić się
mocnego napoju; które trwają aż do nocy, dopóki wino ich nie
rozpali! A harfa i skrzypce, tabret, fajka i wino są na ich
ucztach, ale na dzieło Pańskie nie patrzą i na działanie rąk
jego nie zważają. Izajasza 5:11-12
Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem; którzy
ciemność zamienili w światło, a światło w ciemność; które
zamieniły gorzkie na słodkie, a słodkie na gorzkie! Biada tym,
którzy we własnych oczach są mądrzy i we własnych oczach
roztropni! Biada tym, którzy są mocni do picia wina i
mężowie silni do sporządzania napoju mocnego, którzy
usprawiedliwiają bezbożnego za zapłatę i odbierają mu
sprawiedliwość sprawiedliwego! Izajasza 5:20-23
Biada koronie pychy, pijakom Efraima, których chwalebna
piękność jest więdnącym kwiatem, którzy są na czele tłustych
dolin tych, którzy zostali zmoczeni winem! Ale i oni zbłądzili
przez wino i przez mocny napój zeszli z drogi; kapłan i prorok
zbłądzili przez mocny napój, zostali połknięci winem, przez
mocny napój zboczyli z drogi; błądzą w widzeniu, potykają
się w sądzie. Izajasza 28:1,7
Spełniły się słowa Jonadaba, syna Rechaba, że przykazał
swoim synom nie pić wina; bo aż do dnia dzisiejszego nie piją,
ale są posłuszni przykazaniu ojca swego, mimo że mówiłem
do was, wstając wcześnie rano i mówiąc; lecz nie
usłuchaliście mnie. Jeremiasza 35:14
4. Ani żaden kapłan nie będzie pił wina, gdy wejdzie na
dziedziniec wewnętrzny. Ezechiela 44:21
Ale Daniel postanowił w swoim sercu, że nie będzie się skalał
porcją królewskiego mięsa ani winem, które wypije; dlatego
prosił księcia eunuchów, aby się nie skalał. Daniela 1:8
Bo będą jeść, a nie będą mieli dość; będą uprawiać rozpustę i
nie będą się rozmnażać, bo przestali zwracać uwagę na Pana.
Nierząd, wino i młode wino chwytają za serce. Ozeasza 4:10-
11
Ale anioł mu odpowiedział: Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja
modlitwa została wysłuchana; a żona twoja Elżbieta urodzi ci
syna i nazwiesz go imieniem Jan. I będziesz miał radość i
wesele; i wielu będzie się radować z jego narodzin. Będzie
bowiem wielki w oczach Pana i nie będzie pić wina ani
mocnego napoju; i już w łonie matki napełniony będzie
Duchem Świętym. I wielu synów Izraela zwróci się do Pana,
Boga swego. Łukasza 1:13-16
Baczcie więc, abyście postępowali rozważnie, nie jak głupcy,
ale jak mądrzy, Wykupując czas, bo dni są złe. Dlatego nie
bądźcie niemądrzy, ale rozumiejcie, jaka jest wola Pana. I nie
upijajcie się winem, w którym jest nadmiar; ale bądźcie
napełnieni Duchem; Rozmawiając ze sobą w psalmach,
hymnach i pieśniach duchowych, śpiewając i grając w sercu
swoim Panu; Dziękując zawsze za wszystko Bogu i Ojcu w
imieniu Pana naszego Jezusa Chrystusa; Poddając się jedni
drugim w bojaźni Bożej. Efezjan 5:15-21
To jest prawdziwe powiedzenie: Jeśli ktoś pragnie urzędu
biskupa, pragnie dobrej pracy. Biskup zatem powinien być
nienaganny, mąż jednej żony, czujny, trzeźwy, przyzwoity,
gościnny, skłonny do nauczania; Nie przepadający za winem,
nie uderzający, nie chciwy brudnego zysku; ale cierpliwy, nie
awanturniczy, nie chciwy; Ten, który dobrze rządzi swoim
domem, trzymając swoje dzieci w niewoli z całą powagą; (Bo
jeśli ktoś nie umie rządzić własnym domem, jakże będzie miał
opiekę nad Kościołem Bożym?) Nie nowicjusz, aby
wywyższony pychą nie wpadł pod potępienie diabła. Co
więcej, musi mieć dobrą opinię o tych, którzy są bez; aby nie
wpadł w hańbę i sidła diabła. Podobnie diakoni muszą być
poważni, nie dwujęzyczni, nie przepadający za winem i nie
chciwi brudnego zysku; Trzymanie tajemnicy wiary w
czystym sumieniu. I niech i te najpierw zostaną udowodnione;
niech więc korzystają z urzędu diakona, a zostaną uznani za
nienagannych. Tak też żony ich mają być poważne, a nie
oszczercze, trzeźwe i wierne we wszystkim. Diakoni niech
będą mężami jednej żony, dobrze rządzącymi swoimi dziećmi
i własnymi domami. Ci bowiem, którzy dobrze sprawowali
urząd diakona, nabyli sobie dobry stopień i wielką śmiałość w
wierze, która jest w Chrystusie Jezusie. 1 Tymoteusza 3:1-13
Biskup bowiem jako szafarz Boży musi być nienaganny; nie
samowolny, nie szybko się złości, nie pije wina, nie uderza,
nie ma ochoty na brudny zysk; Ale miłośnik gościnności,
miłośnik dobrych ludzi, trzeźwy, sprawiedliwy, święty,
umiarkowany; Trzymaj się mocno słowa wiernego, jak go
uczono, aby na podstawie zdrowej nauki mógł zarówno
napominać, jak i przekonywać sprzeciwiających się. Tytusa
1:7-9
Ale mów to, co jest zdrową nauką: aby starcy byli trzeźwi,
poważni, wstrzemięźliwi, zdrowi w wierze, miłości i
cierpliwości. Podobnie i starsze kobiety, aby zachowywały się
tak, jak przystało na świętość, a nie były fałszywymi
oskarżycielkami, niepijącymi za dużo wina, nauczycielkami
dobrych rzeczy; Aby uczyły młode kobiety trzeźwości,
miłości swoich mężów, miłości swoich dzieci, roztropności,
czystości, stróżowania domu, dobrej, posłuszeństwa swoim
mężom, aby nie bluźniono słowu Bożemu. Młodzi mężczyźni
również nawołują, aby zachować trzeźwość umysłu. Tytusa
2:1-6
I rzekł do nich: Wyjawcie nam swoje zdanie odnośnie pism.
Potem zaczął pierwszy, który mówił o mocy wina; I rzekł w
ten sposób: O wy, ludzie, jakże niezwykle mocne jest wino!
powoduje błądzenie wszystkich ludzi, którzy ją piją. Sprawia,
że umysł króla i sieroty staje się jednym; niewolnika i
wolnego, biednego i bogatego; zamienia także każdą myśl w
radość i wesele, tak że człowiek nie pamięta ani smutku, ani
długu; i wzbogaca każde serce, tak że człowiek nie pamięta
król ani namiestnik; i sprawia, że wszystko można mówić
talentami. A kiedy już są w kielichach, zapominają o miłości
do przyjaciół i braci, a w chwilę potem dobywają mieczy. Ale
kiedy odpiją wino, nie pamiętają, co mają zrobione. O wy,
ludzie, czyż wino nie jest najsilniejsze i zmusza do takiego
postępowania? A gdy to powiedział, zamilkł. 1 Ezdrasza 3:17-
24
Wino jest niegodziwe, król jest niegodziwy, kobiety są
niegodziwe, wszyscy synowie człowieczy są niegodziwi i
takie są wszystkie ich niegodziwe uczynki; i nie ma w nich
prawdy; w swej nieprawości i oni zginą. 1 Ezdrasza 4:37
Nie czyń tego nikomu, kogo nienawidzisz: nie pij wina, aby
cię upić; i niechaj pijaństwo nie towarzyszy ci w drodze.
Tobiasza 4:15
Nie siedź wcale z żoną innego mężczyzny i nie siadaj z nią na
rękach, i nie wydawaj z nią pieniędzy na wino; aby twoje
serce nie skłaniało się do niej i przez twoje pragnienia nie
popadłeś w zagładę. Kaznodziei 9:9
Wino i kobiety doprowadzą do odstępstwa mężów rozumnych,
a kto przylgnie do nierządnic, stanie się bezczelny.
Kaznodziei 19:2
Nie okazuj swojej męstwa w winie; bo wino wielu zgubiło.
Piec zanurza krawędź, tak też wini serca pysznych pijaństwem.
Wino jest dla człowieka tak samo dobre jak życie, jeśli pije
się je z umiarem: czymże jest życie dla człowieka bez wina?
bo został stworzony, aby ludzi uszczęśliwiać. Wino pijane w
miarę i w odpowiednim czasie przynosi radość serca i radość
umysłu. Ale wino pijane w nadmiarze powoduje gorycz w
umyśle, waśnie i kłótnie. Pijaństwo wzmaga gniew głupiego,
aż do zgorszenia: osłabia siły i zadaje rany. Nie karć bliźniego
za wino i nie pogardzaj nim w jego wesołości; nie
wypowiadaj na niego złośliwości i nie nalegaj na niego, aby
się napił. Kaznodziei 31:25-31
Wino i muzyka radują serce, lecz miłość mądrości jest nad
nimi obojgiem. Kaznodziei 40:20
A Lot i jego dwie córki pozostali w jaskini i napoili ojca
winem, i położyli się z nim, bo mówili, że nie ma na ziemi
człowieka, który mógłby wzbudzić z nich nasienie, gdyż
myśleli, że cała ziemia została zniszczona. Jaszera 19:57
Wtedy dali mu wino, a on się napił i upił, i postawili przed
nim piękną dziewczynę, i zrobił z nią, co mu się podobało, bo
5. nie wiedział, co czyni, bo pił obficie wino. Tak postąpili
synowie Moabu z Izraelem w tym miejscu, na równinie
Szittim, i z powodu tej sprawy zapłonął gniew Pana na Izraela,
i zesłał na nich zarazę, i tam Izraelici wymarli dwadzieścia
cztery tysiące ludzi. Jaszera 85:60-61
Kiedy więc modlitwie człowieka towarzyszyć będzie smutek,
nie będzie ona cierpieć jego próśb o wstąpienie w czystości do
ołtarza Bożego. Bo jak wino zmieszane z octem, nie ma już
słodyczy, jaką miało przedtem; tak smutek zmieszany z
Duchem Świętym nie pozwala, aby modlitwa człowieka była
taka sama, jaka byłaby w innym przypadku. Druga Księga
Hermasa 10:22
I wina i mocnego napoju nie piłem, i mięso nie weszło do ust
moich, i nie jadłem niczego przyjemnego; ale płakałem nad
moim grzechem, bo był wielki, jakiego nie było w Izraelu.
Testament Rubena 1:10
A gdy zobaczyłem, jak nalewała wino, z powodu upojenia
winem, dałem się zwieść i wziąłem ją, chociaż mój ojciec tak
nie radził. Dlatego upojony winem, nie poznałem jej; a jej
uroda zwiodła mnie modą jej ozdabiania. Testament Judy
2:18,24
I ozdobił ją złotem i perłami, i kazał jej nalewać nam wina
podczas uczty z pięknością kobiet. I wino odwróciło moje
oczy, a przyjemność zaślepiła moje serce. Testament Judy
3:6-7
A teraz, moje dzieci, mówię wam, nie upijajcie się winem; bo
wino odwraca umysł od prawdy, budzi namiętność
pożądliwości i zwodzi oczy w błąd. Albowiem duch rozpusty
ma wino jako sługę, aby sprawić przyjemność umysłowi; bo
ci dwaj też odbierają umysł człowieka. Bo jeśli ktoś pije wino
aż do pijaństwa, niepokoi to umysł brudnymi myślami
prowadzącymi do rozpusty i podgrzewa ciało do cielesnego
zjednoczenia; a jeśli zdarzy się okazja do pożądliwości,
popełnia grzech i nie wstydzi się. Taki jest nietrzeźwy
człowiek, moje dzieci; bo kto pijany, nie czci nikogo. Oto
bowiem doprowadziło mnie to do błędu, tak że nie
wstydziłem się tłumu w mieście, że na oczach wszystkich
zwróciłem się do Tamar, i popełniłem wielki grzech, i
odsłoniłem zasłonę wstyd moich synów. Gdy wypiłem wino,
nie szanowałem przykazań Bożych i wziąłem za żonę kobietę
kananejską. Ponieważ człowiek pijący wino potrzebuje dużej
rozwagi, moje dzieci; i na tym polega rozwaga w piciu wina,
człowiek może pić, jeśli zachowuje skromność. Jeśli jednak
przekroczy tę granicę, duch oszustwa atakuje jego umysł i
sprawia, że pijak zaczyna mówić nieczysto i popełniać
przestępstwa, a nie wstydzić się, lecz chlubić się swoją hańbą
i uważać się za uczciwego. Kto dopuszcza się rozpusty, nie
zdaje sobie sprawy, kiedy doznaje straty, i nie wstydzi się,
gdy zostaje zniesławiony. Bo choćby ktoś był królem i
dopuścił się rozpusty, zostaje pozbawiony władzy królewskiej,
stając się niewolnikiem rozpusty, jak i ja cierpiałem. Bo
dałem moją laskę, to jest podporę mojego pokolenia; i mój pas,
czyli moja moc; i mój diadem, czyli chwała mojego królestwa.
I rzeczywiście, żałowałem tych rzeczy; wina i mięsa nie jem
aż do starości i nie zaznałem radości. I anioł Boży pokazał mi,
że kobiety na zawsze sprawują władzę zarówno nad królem,
jak i żebrakiem. I królowi odbierają jego chwałę, mężnemu
moc, a żebrakowi nawet tę odrobinę, która jest ostoją jego
ubóstwa. Przestrzegajcie zatem, moje dzieci, właściwej
granicy wina; bo są w nim cztery złe duchy: pożądania,
gorącej żądzy, rozrzutności i brudnego zysku. Jeśli z radością
pijecie wino, bądźcie pokorni w bojaźni Bożej. Bo jeśli w
waszej radości odejdzie bojaźń Boża, wówczas powstanie
pijaństwo i wkradnie się bezwstyd. Ale jeśli będziecie żyć
trzeźwo, w ogóle nie dotykajcie wina, abyście nie zgrzeszyli
słowami obelg, kłótniami, oszczerstwami i występkami Boga.
przykazań Bożych i zginiecie przed czasem. Co więcej, wino
odsłania tajemnice Boga i ludzi, tak jak ja również objawiłem
przykazania Boga i tajemnice Jakuba, mojego ojca,
kananejskiej kobiecie Batszui, których Bóg kazał mi nie
ujawniać. A wino jest przyczyną zarówno wojen, jak i
zamieszania. Testament Judy 3:10-29
Nie piłem wina, żeby przez to zbłądzić; Testament Issachara
2:7