More Related Content
Similar to การแก้ปัญหาด้วยกระบวนการเทคโนโลยีสารสนเทศ
Similar to การแก้ปัญหาด้วยกระบวนการเทคโนโลยีสารสนเทศ (20)
การแก้ปัญหาด้วยกระบวนการเทคโนโลยีสารสนเทศ
- 13. 4.4 งดใช้เครื่องหมายต่อไปนี้ในการตั้งชื่อตัวแปร
!,@,#,$,%,^,&,*,(,),-,=,+, ถึงแม้ว่าตัวแปรภาษาบางตัวจะ
สามารถยอมรับได้ แต่การงดเว้นเครื่องหมายที่สงวนไว้ก็จะเกิดวินัยใน
การตั้งชื่อตัวแปร
4.5 ชื่อของตัวแปรควรสื่อความหมายของข้อมูลนาเข้า เช่น ตัวแปร
score ใช้แทนคะแนนนักเรียน ตัวแปร idใช้แทนเลขประจาตัวนักเรียน
การตั้งชื่อตัวแปรในการวางแผนแก้ปัญหา อาจตั้งชื่อโดยต้องคานึงถึง
หลักเกณฑ์ก็ได้ เพราะยังไม่ได้นาตัวแปรที่ตั้งชื่อนี้ไปใช้ประมวลผลใน
คอมพิวเตอร์
- 17. 5.2 การทดสอบข้อมูลสุดท้าย จาเป็นต้องสร้างเหตุการณ์สาหรับกระตุ้น
ให้เครื่องคอมพิวเตอร์ได้รับรู้ข้อมูลนาเข้านั้นสิ้นสุดแล้ว ให้เริ่มทาการ
ประมวลผลลัพธ์ โดยมีแนวทางดังนี้
1 การใช้ค่าของข้อมูลใดข้อมูลหนึ่งที่ไม่ใช่ค่าที่เป็นไปได้เพื่อกระตุ้นหรือสั่ง
การให้คอมพิวเตอร์เข้าสู่ขั้นตอนการประมวล เช่น การทางานแบบโครงสร้าง
การนาข้อมูล
2 การใช้วิธีการกาหนดตัวแปรเพิ่มอีกตัวหนึ่งเพื่อใช้สาหรับการนับเพิ่มค่า
เพื่อทดสอบข้อมูลสุดท้ายเช่นการสร้างตัวแปรรับข้อมูลนาเข้าที่และรายการ
เมื่อครบ 20 รายการก็ถึงว่าข้อมูลเข้ามาหมดแล้วเมื่อค่าตัวแปรมีค่าครบ
ตามจานวนที่กาหนดไว้ก็ถือว่าเสร็จสิ้นการนาเข้าข้อมูล ให้ทาการ
ประมวลผลต่อไปจนเสร็จสิ้น
- 29. หลักการจัดสัญลักษณ์และทิศทางของผังงาน
1 ผังงานต้องชัดเจนและดูง่าย
2 ต้องมีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดเพียงจุดเดียวเท่านั้น
3 ของการทางานต้องมีทิศทางจากด้านบนลงสู่ด้านล่างหรือจากด้านซ้ายไปยัง
ขวาเท่านั้น
4 สัญลักษณ์ที่ต้องการมีการทดสอบในเชิงตรรกะต้องมีคาตอบที่ถูกต้องที่
สามารถทาให้โปรแกรมดาเนินต่อไปได้
5 ลูกศรแต่ละเส้นที่บ่งบอกทิศทางต้องไม่ติดหรือ ทับเส้นทางกัน
6 ผังงานที่มีขั้นตอนการคานวณประมวลผลควรให้อยู่หน้าเดียวกันจนจบการ
คานวณดังนั้นหากหลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะผังงานมีความซับซ้อนมากหรือมีขั้นตอน
การทางานที่อยู่ในตาแหน่งที่ห่างกันมากควรใช้สัญลักษณ์เพื่อเชื่อมโยงให้เข้าใจ
ได้ง่ายขึ้น
7 คาอธิบายในกรอบภาพควรเขียนเชิงสัญลักษณ์ที่สั้นและเข้าใจง่าย
8ผังงานที่ดีควรใช้เป็นระเบียบสะอาดและเขียนเลขกากับที่ผู้เขียนวันที่เขียนเพื่อ
จะไม่ขับฝนหากเกิดการสลับหน้าของผังงานแบบการปรับปรุงผังงานในภายภาค
หน้า
- 31. 3 รหัสจาลองและพีดีแอล (PDL)
รหัสจาลอง(pseudocode) และพีดีแอล(program Design
language) เป็นการอธิบายขั้นตอนการทางานของโปรแกรมที่ได้
วิเคราะห์และออกแบบมาแล้วโดยใช้ถ้อยคาบรรยายที่เป็นภาษา
ท้องถิ่นคือสามารถใช้ได้ทั้ง ภาษาไทย ภาษาอังกฤษทโดยที่ซูโดโค้ด
และพีดีแอล จะมีลักษณะที่คล้ายกับผังงานคือการอธิบายที่จะไม่
ขึ้นอยู่กับโปรแกรมภาษาใดภาษาหนึ่งผู้ที่อ่านสามารถนาซูโดโค้ดและ
พีดีแอล ไปใช้สาหรับเขียนโปรแกรมได้จริง โดยใช้ตัวแปลภาษาชี
ภาษาเบสิกภาษาจาวา ก็ได้ทั้งสิ้น
การอธิบายซูโดโค้ดและพีดีแอลจะต้องใช้ภาษาที่สามารถ
สื่อสารเข้าใจได้ง่ายและสั้นกะทัดรัดสื่อความหมายได้ทันทีและที่อ่าน
โดยซูโดโค้ดและพีดีแอล มีการใช้งานเพื่อสื่อสารแบบกว้างๆ แบบผัง
งานระบบและการใช้งานเพื่ออธิบายแบบละเอียดเหมือนกับผังงาน
โปรแกรม