1. Θεραπεία υπερουριχαιμίας –
ουρικής αρθρίτιδας
Κ. Τέμπος
Ρευματολόγος
Διευθυντής Ρευματολογικής Κλινικής
Νοσοκομείου ΚΑΤ

2. Θεραπεία υπερουριχαιμίας
Ενδείξεις
 Ουρικό οξύ αίματος 12-13 mg/dL (άνδρες)-10 mg/dL
(γυναίκες)
 Χημειοθεραπεία ή ακτινοβόληση
 Ιστορικό νεφρολιθίασης
 >2 προσβολές οξείας ουρικής αρθρίτιδας/έτος, με
ουρικούς τόφους και αρθρικές ακτινολογικές αλ-
λοιώσεις
 Χρόνια κατανάλωση οινοπνεύματος

3. Θεραπεία υπερουριχαιμίας
 Αλλοπουρινόλη (θεραπεία 1ης γραμμής) ή ουρικο-
διουρητικά
 Αρχική δόση 300 mg/24ωρο (σε ασθενείς με φυσιο-
λογική νεφρική λειτουργία), ή
 Εναρξη με 50-100 mg, αυξανόμενη κατά 50-100 mg
κάθε 2-4 εβδ. (μέγιστη ημερήσια δόση 800 mg) μέ-
χρις ότου επιτευχθούν τα επιθυμητά επίπεδα του
ουρικού οξέος στον ορό

4. Θεραπεία υπερουριχαιμίας
Η υπο-ουριχαιμική αγωγή πρέπει να αρχίζει μετά την
ύφεση της οξείας φάσης της αρθρίτιδας, δεδομένου ότι
οι διακυμάνσεις των επιπέδων του ουρικού οξέος
μπορεί να επιδεινώσουν την φλεγμονώδη διαδικασία

5. Θεραπεία υπερουριχαιμίας
Οταν αρχίζει θεραπεία με σκοπό την ελάττωση των
επιπέδων του ουρικού οξέος στον ορό, η ταυτόχρονη
προφύλαξη με μικρές δόσεις κολχικίνης (0.6-1.2 mg
ημερησίως) επί 3-6 μήνες μειώνει τον κίνδυνο των
υποτροπών

6. Θεραπεία υπερουριχαιμίας
Σκοπός της υπο-ουριχαιμικής αγωγής είναι να
ελαττωθούν τα επίπεδα του ουρικού οξέος στον ορό
<6 mg/dl και οι δόσεις των υπο-ουριχαιμικών φαρ-
μάκων να τιτλοποιούνται μέχρις ότου επιτευχθεί η
επιθυμητή δόση

7. Επιπλοκές αλλοπουρινόλης
 Ηπια εξανθήματα (2-5%)
 Σύνδρομο υπερευαισθησίας (σπάνια) (πυρετός,
τοξική επιδερμόλυση, ηπατίτιδα, ηωσινοφιλία),
θανατηφόρο στο 20% των περιπτώσεων

8. Μη φαρμακευτική αγωγή υπερουριχαιμίας
Τροποποίηση παραγόντων κινδύνου :
 Λιγότερο κόκκινο κρέας και θαλασσινά
 Περισσότερα γαλακτοκομικά
 Μείωση κατανάλωσης οινοπνεύματος
 Αλλαγή αντιϋπερτασικών που περιέχουν
διουρητικά

9. Θεραπεία οξείας ουρικής αρθρίτιδας
 1ης γραμμής θεραπείες : ΜΣΑΦ και κορτικοειδή
 Βραχείας δράσης οπιοειδή (υδροκωδόνη, οξυκωδόνη)

10. Θεραπεία οξείας ουρικής αρθρίτιδας
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
 Ινδομεθακίνη 50 mg/8ωρο Χ 4-10 ημ.
 Ναπροξένη 500 mg/12ωρο Χ 4-10 ημ.
 Σουλινδάκη 200 mg/12ωρο Χ 4-10 ημ.
Όλα τα ΜΣΑΦ είναι αποτελεσματικά

11. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Προσοχή :
 Ασθενείς μεγάλης ηλικίας
 Νεφρική ή καρδιακή ανεπάρκεια
 Πεπτική ελκωτική νόσος
 Ηπατοπάθεια
 Θεραπεία με αντιπηκτικά

12. Κορτικοειδή
 Πρεδνιζόνη 20-40 mg PO ημερησίως Χ 2-3 ημέρες.
Ελάττωση δόσης σε διάστημα 10-14 ημερών
 Ενδαρθρική έγχυση 20-40 mg μεθυλπρεδνιζολόνης
(Depot-Μedrol)

13. Ενδαρθρικές εγχύσεις κορτικοειδών
 Είναι η θεραπεία εκλογής της οξείας ουρικής αρ-
θρίτιδας εάν έχουν προσβληθεί 1-2 προσβάσιμες
αρθρώσεις
 ΠΡΟΣΟΧΗ : Να αποφεύγονται εάν υπάρχει υπο-
ψία σηπτικής αρθρίτιδας και να χρησιμοποιούν-
ται με προσοχή σε ασθενείς με σακχαρώδη δια-
βήτη

14. Κολχικίνη
 Είναι φάρμακο 2ης εκλογής
 Δόση 0,6 mg PO κάθε 8-12 ώρες ημερησίως
 Δόση ανάλογα με την νεφρική λειτουργία (με
βάση την κάθαρση κρεατινίνης) :
o >50 ml/min (0.83 ml/sec) : 0.6 mg/12ωρο
o 35-50 ml/min (0.58-0.83 ml/sec) : 0.6 mg/24ωρο
o 10-34 ml/min (0.17-0.57 ml/sec) : 0.6 mg κάθε 2-3
ημέρες
o <10 ml/sec (0.17 ml/sec) : ΟΧΙ

15. Κολχικίνη
 Είναι περισσότερο αποτελεσματική εάν χορηγηθεί μέσα
στο 1ο 24ωρο της κρίσης
 ΟΧΙ σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική ή ηπατική α-
νεπάρκεια (καταστολή μυελού και νευρομυοπάθεια)
 ΟΧΙ ενδοφλέβια
 Μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμέτους και διάρροια
 Μικρότερη δόση στους ηλικιωμένους

16. Ουρικοδιουρητικά
(προβενεσίδη, σουλφινπυραζόνη)
 Είναι θεραπεία 2ης γραμμής σε ασθενείς με δυσανεξία
ή επιπλοκές στην αλλοπουρινόλη
 Μπορούν ακόμα να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό
με αλλοπουρινόλη σε ασθενείς με υπερουριχαιμία αν-
θεκτική στη θεραπεία.

17. Ουρικοδιουρητικά
Αν και λιγότερο τοξικά από την αλλοπουρινόλη, δεν
χρησιμοποιούνται ευρέως, γιατί ελαττώνουν μεν τα
επίπεδα του ουρικού οξέος στον ορό, αλλά αυξάνουν το
ποσόν του απεκκρινόμενου από τους νεφρούς ουρικού
οξέος και έτσι τον κίνδυνο νεφρολιθίασης.

18. Νεότερα υπο-ουριχαιμικά φάρμακα
Φεβουξοστάτη (febuxostat)
 Είναι ένας νεότερος ανταγωνιστής της ξανθινο-
οξειδάσης με υπο-ουριχαιμική δράση παρόμοια
με την αλλοπουρινόλη, αν και είναι περισσότερο
τοξική απ΄αυτήν
 Ενδείκνυται σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανε-
πάρκεια και υπερουριχαιμία ανθεκτική στην αλ-
λοπουρινόλη
 Δόση : 80 mg ημερησίως
 Πρέπει να αποφεύγεται σε ασθενείς με ηπατική
ανεπάρκεια.

19. Νεότερα υπο-ουριχαιμικά φάρμακα
Ρασβουρικάση (rasburicase)
Είναιανασυνδυασμένο ένζυμο της ουρικάσης
Χρησιμοποιείται στη θεραπεία του συνδρόμου λύσης
όγκου και της ανθεκτικής τοφώδους ουρικής αρθρίτιδας
Επειδή προκαλεί αντιγονικές απαντήσεις, η μακροχρόνια
χορήγησή της δεν συνιστάται.

20. Νεότερα υπο-ουριχαιμικά φάρμακα
Πεγκυλιωμένο ένζυμο ουρικάσης (PEG-ουρικάση)
(pegylated uricase enzyme)
 Ελαττώνει τα επίπεδα του ουρικού οξέος στον ορό.
 Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις ανθεκτικές
στη συμβατική θεραπεία
 Είναι σε στάδιο μελετών

21. Νεότερα υπο-ουριχαιμικά φάρμακα
Λοσαρτάνη (losartan), φαινοφιβράτη
(fenofibrate)
Η λοσαρτάνη (ανταγωνιστής των υποδοχέων της
αγγειοτενσίνης ΙΙ) και η φαινοφιβράτη (υπολιπιδαιμικό
φάρμακο) έχουν ουρικοζουρικές ιδιότητες και μπορεί να
χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά στη θεραπεία των
ασθενών με ουρική αρθρίτιδα, υπέρταση και
υπερλιπιδαιμία

22. Μερικές συμβουλές...
 ΟΧΙ φάρμακα σε ασυμπτωματική υπερουριχαιμία
 ΟΧΙ αλλοπουρινόλη - δίαιτα στη διάρκεια των κρίσεων
της οξείας ουρικής αρθρίτιδας
 Αποφεύγετε ό,τι τελειώνει σε –άκι (π.χ. κατσικάκι, αρνά-
κι, μοσχαράκι, μαριδάκι, κ.λ.π.)
 Οινόπνευμα επιτρέπεται σε μικρές ποσότητες (π.χ. 2-3
ποτηράκια κρασί) καθημερινά – όχι «σκληρά» ποτά (π.χ.
κονιάκ, ουίσκυ, τζιν, κ.λ.π.)
 Ανάπαυση στη διάρκεια των κρίσεων

24. Ευχαριστώ