yrc 19/11/2561

1. 1
แบบเสนอโครงร่างโครงงานคอมพิวเตอร์
รหัสวิชา ง33201-33202 ชื่อวิชา เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 5- 6
ปีการศึกษา 2561
ชื่อโครงงาน
วิธีบริหารเวลาอย่างชาญฉลาด
ชื่อผู้ทาโครงงาน
1นางสาวอภสร ทีฆภาคย์วิศิษฎ์ เลขที่ 1 ชั้น ม.6 ห้อง 1
ชื่ออาจารย์ที่ปรึกษาโครงงาน
ครูเขื่อนทอง มูลวรรณ์
ระยะเวลาดาเนินงาน ภาคเรียนที่ 1-2 ปีการศึกษา 2561
โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่
สานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 34

2. 2
ใบงาน
การจัดทาข้อเสนอโครงงานคอมพิวเตอร์
สมาชิกในกลุ่ม .……
1.นางสาวอภสร ทีฆภาคย์วิศิษฎ์ เลขที่ 1
2.นางสาว ฐิติภรณ์ สารคา เลขที่ 2
3.นางสาว ทิพย์สุดา ลิลิต เลขที่15
คาชี้แจง ให้ผู้เรียนแต่ละกลุ่มเขียนข้อเสนอโครงงานตามหัวข้อต่อไปนี้
ชื่อโครงงาน (ภาษาไทย)
วิธีบริหารเวลาอย่างชาญฉลาด
ชื่อโครงงาน (ภาษาอังกฤษ)
How to manage your time
ประเภทโครงงาน นามาใช้ในชีวิตประจาวัน
ชื่อผู้ทาโครงงาน นางสาวอภสร ทีฆภาคย์วิศิษฎ์ เลขที่ 1
นางสาวฐิติภรณ์ สารคา เลขที่ 2
นางสาวทิพย์สุดา ลิลิต เลขที่ 15
ชื่อที่ปรึกษา ครูเขื่อนทอง มูลวรรณ์
ระยะเวลาดาเนินงาน ระยะเวลาดาเนินงาน ภาคเรียนที่ 1-2 ปีการศึกษา 2561
ที่มาและความสาคัญของโครงงาน (อธิบายถึงที่มา แนวคิด และเหตุผล ของการทาโคครงงาน
ในทุกทุกวันของพวกเราทุกคนมีเวลา 24 ชั่วโคมงเหมือนเหมือนกัน แต่คนบางคนไม่สามารถที่จะทาให้เวลา
เหล่านี้เกิดประโคยชน์ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพราะผัดวันประกันพรุ่งไม่ยอมเริ่มลงมือสิ่งที่ควรทาก็ดี หรือการบริหารจัดการที่
ไม่มีประสิทธิภาพที่ถึงแม้จะเริ่มลงมือทาก็ไม่สาเร็จ หรือไม่ว่าจะเป็นปัจจัยอื่นๆก็ตาม การจะเพิ่มประสิทธิภาพของ
ทักษะการใช้เวลาที่ถูกวิธีจึงมีความจาเป็นอย่างยิ่งที่จะช่วยให้เราวางแผนและจัดการสิ่งต่างๆภายในช่วงเวลาที่เรามีอยู่
ให้ดีขึ้น โคดยเฉพาะในช่วงขณะนี้ที่พวกเราชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กาลังเข้าสู่รอยต่อของการเป็นนักศึกษาในรั้ว
มหาวิทยาลัยยิ่งต้องฝึกฝน รวมถึงบุคคลอื่นๆที่ต้องการพัฒนาทักษะ ก็สามารถฝึกฝนได้ ทักษะการจัดการเวลานี้
สามารถปรับใช้ได้หลายสถานการณ์เช่นการอ่านหนังสือสอบโคดยมีวิธีต่างๆทั้งการเตรียมตัวให้พร้อม โคดยทาเรื่อยๆไม่
ต้องรีบเร่งเพราะเร่งไปก็อ่านไม่เกิดประสิทธิภาพเท่าที่แต่ทาอย่าง
สม่าเสมอ ในเวลาที่เหมาะสมไม่มากไม่น้อยจนเกินไป และถ้าหากฝึกฝนจนเชียวชาญก็เริ่มลงมือปฏิบัติ
โคดยการทาข้อสอบ ดังนั้นหากเราฝึกปฏิบัติจนเชี่ยวชาญก็จะช่วยให้การงานประสอบความสาเร็จ ชีวิตมีความสุข แล้ว
เราก็นาไปเผยแพร่ให้ผู้อื่นปฏิบัติตามในลาดับต่อไป

3. 3
วัตถุประสงค์ (สิ่งที่ต้องการในการทาโคครงงาน ระบุเป็นข้อ
1.เพื่อให้ตระหนักถึงความสาคัญของการใช้เวลา และสามารถใช้เวลาให้เกิดประโคยชน์สูงสุด
2.เพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการใช้เวลา เพื่อความสาเร็จในการพัฒนาตนเองหรืองานนั้นๆ
ขอบเขตโครงงาน (คุณลักษณะ ขอบเขต เงื่อนไขและข้อจากัดของการทาโคครงงาน
1.ขอบเขตด้านเนื้อหา เรื่องวิธีการและหลักการบริหารเวลาเพื่อให้เกิดประโคยชน์สูงสุด
2.ขอบเขตประขาการ ตัวแทนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/3 จานวน 3 คน
3.ขอบเขตเวลาทาโคครงงาน ภาคเรียนที่1-2 ปีการศึกษา 2561
หลักการและทฤษฎี (ความรู้ หลักการ หรือทฤษฎีที่สนับสนุนการทาโคครงงาน
ช่วงเวลานี้ เรื่องที่เหมาะสมอย่างยิ่งสาคัญคนไทย ที่ปรารถนาจะใช้ชีวิตที่มี ที่เหลืออยู่ให้มีคุณค่าและ
ความหมาย ทั้งเพื่อการพัฒนาตนเอง ครอบครัว ชุมชน สังคมและบ้านเมืองที่รักยิ่งของเรา คือเรื่อง " การใช้
เวลา การใช้ชีวิต ให้มีศักยภาพและมีคุณค่า " พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โคททนต์เสน่งคง สาคัญหลายในกาย
มีนรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโคลกามนุษย์มิได้เป็นอมตะ อยู่ชั่วฟ้าดินสลาย แต่มี
ชีวีติที่มี่เวลาจากัด 0-100 ปี มนุษย์ที่งาน มีภาระหน้าที่ทั้งสาคัญและไม่สาคัญมากมาย มนุษย์ ที่อยู่ในยุคแห่งความ
โคชติช่วงชัชวาล ประเทศมั่นคงยั่งยืน ก็ทาอะไรตามใจได้ แต่สาหรับคนไทยเรา ที่อยู่ในช่วงเวลาของการต่อสู้เพื่ออยู่
รอด (ตัวเอง ครอบครัว ประเทศชาติ และอยู่ในช่วงที่ประเทศมีวิกฤต ทั้งจากภายนอก และคนภายในบางส่วนสร้าง
ขึ้น ช่วงเวลาที่อยู่นี้ ยิ่งมีความหมายและความ สาคัญมาก ตามภาระหน้าที่ความรับผิดชอบ
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เวลามีคุณค่าและความหมายเสมอ และเดิน ไปอย่างเที่ยงตรง
1. Time and tide wait for no man เวลาและวารีไม่เคยคอย ใคร หรือที่เพลงร้องว่า วันคืนไม่คอยท่า วันเวลาไม่
เคยคอยใคร
2. ไม่มีใคร ไม่มีเวลา เพียงแต่จะเห็นความสาคัญของเรื่องที่จะทามาก พอไหม เหมือน “น้าในฟองน้า” เมื่อเราบิด
ฟองน้า ก็จะมีน้าไหลออกมา
3. เรามีความรู้ เราก็ใช้ความรู้หาเงินได้ เรามีเงิน ก็ใช้เงินไปเรียนรู้ สิ่งที่ไม่รู้ได้ เรามีความรู้ มีเงิน แต่ไม่มีเวลา สิ่งที่มีก็
เปล่าประโคยชน์ (เป็นคาขวัญที่ใช้กล่าว ในการออกกาลังกายตอนเช้าตรู่ ของโครงเรียน ชาวนาคานาอาน เกาหลีใต้ ของ
ดร.คิม ที่สร้างคนเกาหลีให้มีคุณภาพ ซึ่ง ผมได้ไปร่วมอบรมโคดยไปร่วมกับชาวพลังธรรมและสันติอโคศกในนามของ พล
ตรีจาลอง ศรีเมือง ปี 2536)

4. 4
การบริหารเวลา
ฮอคไฮเซอร์ : การบริหารเวลาไม่ใช่เพียงความคิด แต่เป็นทั้ง ความ คิด การคิดและการกระทา ว่า
จะดาเนินการอย่างไร เพื่อไปสู่จุดมุ่งหมายที่ ตั้งไว้ในเวลาที่มีอยู่ให้เกิดประโคยชน์สูงสุด สุขใจ น้าผุด : คนควรมี การ
บริหารเวลาโคดยมีการจัดสรรเวลาพิจารณาจากเวลา 24 ชั่วโคมง ในสัดส่วนที่เหมาะสม กับวัน (สัปดาห์ เดือน ปีฯ อัน
จะก่อให้เกิด ประโคยชน์ ทั้ง ด้านอาชีพ การงาน สุขภาพ และอื่นๆ หรือโคดยการจดบันทึก เพื่อได้เห็นว่า ได้ใช้เวลา
คุ้มค่า การทางานตามจังหวะ เวลา วางแผนให้สอดคล้อง กับจังหวะเวลา ทางานตามแผนที่ได้วางไว้ให้สอดคล้องกับ
เวลาที่มีอยู่
การใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์
การบริหารเวลามีความจาเป็น เพราะคือการบริหารชีวิต
1. การทาให้ชีวิตมีเป้าหมาย
2. ทาให้ไปถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้
3. ทาให้ชีวิตมีคุณค่า มีความหมาย สามารถนาเวลาไปทาในสิ่งต่างๆ ที่มีประโคยชน์ ต่อตนเองและผู้อื่น
4. ทาให้ชีวิตสมดุลครบด้าน
5. ทาให้ชีวิตมีความสุขความพึงพอใจในชีวิต
6. ทาให้ทางานได้สาเร็จลุล่วงและได้รับความก้าวหน้าในชีวิต
การบริหารชีวิต คือ การบริหารเวลา
ก่อนอื่น เราต้องเข้าใจก่อน ว่า “ชีวิตของมนุษย์มีเรื่องอะไรสาคัญที่ต้องทา”
1. เรื่องที่ใช้เวลาไปทาเรื่องที่เป็นหลักทั่วไปของมนุษย์
(1) การทางานประจาวัน
(2) การกินในแต่ละวัน
(3) การนอนและการพักผ่อน
(4) การรักษาดูแลตนเอง ทั้งในยามปกติ และยามไม่สบาย
(5) การผลิตการค้นคิดสิ่งใหม่ๆ
2. เรื่องที่ใช้เวลาเพื่อไปบริหารการใช้ชีวิตให้มีประโคยชน์ที่สุด
(1) การพัฒนาปรับปรุงให้ดีขึ้น
(2) การแก้ไขสิ่งที่บกพร่องในตัวเรา
(3) การสรุปบทเรียน ให้รู้ว่า อะไรดี อะไรบกพร่อง
3. ต้องเข้าใจช่วงเวลาของการพัฒนาและการเสื่อมของมนุษย์
- 1. ช่วงของการพัฒนาของมนุษย์ จะเริ่มตั้งแต่แรกเกิด จนไปถึงวัย 30-60 ปี แต่บางคนเชื่อว่า มนุษย์สามารถพัฒนา

5. 5
ไปได้ตลอด หากได้คิด ได้ทางาน
- 2. ช่วงเสื่อมของมนุษย์ จะเริ่มตั้งแต่ 60 ปี ขึ้นไป ช่วงของการ ไม่สบายหรือป่วยเป็นโครค หรือ
การเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงที่มีผลสะเทือนต่อ ร่างกายและจิตใจของมนุษย์
4. ช่วงเวลาที่มีเหตุการณ์พิเศษเกิดขึ้นในชีวิต มนุษย์จะมีพลัง พิเศษที่นาออกมาใช้ได้
(1) ช่วงมีความรัก มีความปรารถนาอย่างแรงกล้า ทั้งต่อบุคคล ที่รักและบ้านเมือง
(2) ช่วงที่เกิดตระหนกตกใจ จากเหตุเกิดขึ้นเฉพาะหน้า เช่น ไฟไหม้ฯ
(3) ช่วงที่ต้องการจะเอาชนะคู่แข่ง
(4) ช่วงสุดท้ายของชีวิต ที่อยากจะทาอะไร เป็นครั้งสุดท้าย
5. ช่วงเวลาที่ทาให้มนุษย์ หมดพลัง หยุดความคิดการกระทา หรือทาเรื่องไม่ดีออกมา
(1) การเศร้าโคศกผิดหวัง ท้อแท้หมดกาลังใจ
( 2) การไม่สามารถควบคุมอารมณ์ หรือตัวเองได้
แนวคิดของการใช้เวลาอย่าง มีประสิทธิภาพ (ดร. เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์
1. เรียนรู้ธรรมชาติในการทางานของตนเอง เข้าใจลักษณะ ทางธรรมชาติของตัวเอง สิ่งที่ชอบ ความถนัด การ
ตอบสนองต่อ สถานการณ์ ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต และเรียนรู้คูวามสามารถ ทางานให้มีประสิทธิภาพใน
ช่วงเวลาที่เหมาะสม
2. คิดหาวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดก่อนลงมือทา
3. ทาหลายอย่างพร้อมกัน ถ้าเป็นไปได้
4. ใช้เวลาสั้นๆ ให้เป็นประโคยชน์ระหว่างรอคนที่นัดหรือรอรถ
5. ทางานในลักษณะเหมือนกันในช่วงเวลาเดียวกัน
6. ป้องกันตนเอง จากการถูกรบกวนหรือถูกขัดจังหวะ
7. รู้จักปฏิเสธสิ่งที่ไม่เป็นประโคยชน์และทาให้เสียเวลาโคดยไม่จาเป็น
8. ใช้คู่มือและทารายการสิ่งที่จะต้องทาหรือจัดเตรียม
9. บันทึกไว้ ดีกว่าใช้ความจา
10. ระดมความคิด
11. กระจายงานหรือมอบหมายความรับผิดชอบให้ทีมงาน

6. 6
บริหารเวลาอย่างไรให้ชีวิตประสบความสาเร็จ
วันนี้มาเรื่องของแนวทางในการพัฒนาตนเองอีกเรื่องหนึ่งที่เป็นเรื่องสาคัญมากในชีวิตของเราทุกคน ก็คือ เรื่องของ
การบริหารเวลาอย่างไรให้เราประสบความสาเร็จในสิ่งที่เราต้องการได้จริงๆ ถ้าเราพูดถึงเรื่องของเวลา และการ
บริหารเวลา จริงๆ แล้วถ้ามองกันให้ลึกลงไป เราไม่ได้บริหารเวลาเลย แต่เราบริหารการใช้เวลาของตัวเราเองมากกว่า
ในชีวิตของเรานั้น เราอาจจะหาเงินได้มากขึ้นเท่าไหร่ก็ได้ แต่เราไม่มีทางที่จะซื้อเวลาเพิ่มขึ้นได้เลยแม้แต่วินาทีเดียวก็
ยังไม่สามารถทาได้เลยด้วยซ้าไป ดังนั้นเวลาจึงเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด เป็นสิ่งที่เราต้องใช้ให้คุ้มค่ามากที่สุด ถ้าเราต้องการที่
จะประสบความสาเร็จในเรื่องอะไรก็ตาม
แต่คนเราส่วนใหญ่มักจะมองเวลาที่มีอยู่ว่า เป็นของเหลือเฟือ ที่หาเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่เคยคิดที่จะหวงแหน และใช้มันให้
เกิดประโคยชน์ต่อชีวิตของตนเอง บางคนใช้เวลาแบบสิ้นเปลืองมากๆ ไปกับสิ่งที่ไม่ได้สร้างประโคยชน์ให้กับชีวิตของเรา
เลย แล้วสุดท้ายก็มานั่งบ่นว่า “รู้แบบนี้ทามันตั้งแต่แรกดีกว่า” คาบ่นคานี้เป็นคาที่ไม่น่าพูดเลย สาหรับคนที่มองเวลา
ว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่าในชีวิตของเรา
เราลองมาดูกันว่าคนที่ประสบความสาเร็จในชีวิตนั้น เขาบริหารจัดการการใช้เวลาในชีวิตของตนเองอย่างไรกันบ้าง
ใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่าที่สุด คนที่ประสบความสาเร็จในชีวิต จะเป็นคนที่ใช้เวลาอย่างคุ้มค่ามาก มักเริ่มต้นทา
อะไรทันที โคดยไม่ต้องรอฤกษ์งามยามดี ไม่ต้องรออารมณ์ในการทางาน คิดทาอะไรก็ลงมือทาเลย และทา
อย่างจดจ่อมากๆ เพื่อให้งานนั้นสาเร็จได้ตามแผนงานที่วางไว้ในแต่ละวัน คนที่มีความมุ่งมั่นในความสาเร็จ
และเป้าหมายที่ต้องการ จะลงมือทาอย่างตั้งใจ และส่วนใหญ่มักจะไม่รู้ตัวว่าเวลามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว
แต่จะจดจ่อ และสนุกกับสิ่งที่ทา เพราะนั่นคือสิ่งที่จะทาให้ตนเองบรรลุความสาเร็จได้นั่นเอง ผิดกับคนที่ไม่
ประสบความสาเร็จ ก็มักจะทาตรงข้ามไปหมด คือ ต้องรอฤกษ์งามยามดี รอให้มีอารมณ์ก่อนถึงจะลงมือทา
แล้วก็เอาเวลาที่มีคุณค่านั้นไปทาอย่างอื่นที่ไม่มีคุณค่ากับชีวิตของตนเอง
ไม่มีการกาหนดเวลาให้กับตนเอง คนที่ประสบความสาเร็จนั้น ไม่มีเวลาเริ่มงาน เลิกงาน ไม่ได้กาหนดเวลา
ว่า ฉันจะเริ่มงานแปดโคมง และเลิกงานห้าโคมง แต่จะทางานนั้นไปจนกว่ามันจะสาเร็จ ไม่มีการกาหนดอายุของ
ตนเองว่า ตอนนี้อายุน้อยเกินไป หรือตอนนี้อายุมากเกินไป แต่จะลงมือทาทันทีที่คิดว่ามันเป็นประโคยชน์ และ
เป็นสิ่งที่ทาให้เราประสบความสาเร็จได้ คนบางคนไม่เคยกาหนดอายุเกษียณของตนเองด้วยซ้าไป
ไม่ยอมเสียเวลาทาในสิ่งที่ตนเองไม่มีความสุข คนที่ประสบความสาเร็จนั้น จะไม่ยอมเสียเวลาในการทา
อะไรที่ตนเองไม่มีความสุข เมื่อรู้ว่ามันไม่ใช่ ก็จะเปลี่ยนทันที เช่นได้งานที่ไม่ใช่ตัวเอง หรือได้งานที่ตนเองไม่
เคยชอบเลย ก็จะไม่ทู่ซี้ทามันไป เพราะแค่เพียงคิดว่า มันไม่มีอะไรทา หรือมันดีกว่าไม่มีอะไรทา แต่จะเลิก
และหางานที่ตนเองชอบ เพราะเมื่อไหร่ที่เราได้ทางานที่ตนเองชอบ เราจะมีความสุข และเมื่อเรามีความสุข
ในการทางานเราก็จะทุ่มเทเวลาไปกับมัน แล้วความสาเร็จก็จะมาหาเราได้เร็วขึ้น

7. 7
ใช้เวลาอย่างฉลาด คนที่ประสบความสาเร็จจะมีวิธีการใช้เวลาอย่างฉลาด เช่น ใช้เวลาในการประชุมให้น้อย
ที่สุด โคดยการวางแผนการประชุมอย่างรัดกุม และกาหนดวาระอย่างชัดเจน ถ้าไม่มีใครเตรียมอะไรมาก็ไม่
ประชุม เพราะประชุมไปก็เป็นการเสียเวลามากกว่าที่จะได้งาน หรือ เลือกที่จะอ่านหนังสือที่เป็นประโคยชน์
ต่อตนเองมากกว่าที่จะนั่งเล่นเน็ต หรือดูทีวีไปอย่างไร้จุดหมาย คนที่ประสบความสาเร็จทุกคน จะต้องใช้
เวลาก่อนนอนในการอ่านหนังสือเพื่อพัฒนาตนเองอยู่เสมอ
ไม่ใช่เวลาไปกับอดีต คนที่ประสบความสาเร็จจะไม่ใช้เวลาจมปลักไปกับอดีตที่เจ็บปวด หรือชื่นชมกับอดีตที่
แสนหวาน เพราะนั่นคืออดีต มันผ่านไปแล้ว สิ่งที่ควรทาก็คือใช้มันเป็นบทเรียน และเป็นฐานในการก้าวเดิน
ต่อไปในอนาคตจะดีกว่า เพราะถ้าเรามัวแต่ใช้เวลาไปกับอดีต เราก็จะไม่มีเวลาที่จะสร้างอนาคตได้อีกเลย
นี่คือเคล็ดลับการใช้เวลา และการบริหารเวลาของบุคคลที่ประสบความสาเร็จ ดังนั้นถ้าเราต้องการที่จะประสบ
ความสาเร็จ เราก็ลองเอาเคล็ดลับเหล่านี้มาลองปรับใช้กับชีวิตตนเองดูบ้าง ใครที่อยากจะประสบความสาเร็จในเรื่อง
อะไรก็ตาม สิ่งแรกที่ต้องมีก็คือเป้าหมายที่ชัดเจน และที่ขาดไม่ได้ก็คือ การบริหารจัดการใช้เวลาของตนเองให้
สอดคล้องกับเป้าหมายที่เราต้องการจะไปนั่นเอง
วิธีดาเนินงาน
แนวทางการดาเนินงาน
1. คิดหัวข้อโคครงงาน
2. หาข้อมูลที่เกี่ยวกับหัวข้อที่สนใจเช่น บริหารเวลาอย่างไรจากงานวิจัยต่างๆจากเว็บไซต์หรือหนังสือ
3. จัดทาโคครงร่างโคครงงานกับ สมาชิกในกลุ่มเสนอครูที่ปรึกษา
4. จัดทาโคครงงานตามแบบร่างที่เสนอ
5. นาเสนอรายงานความก้าวหน้าให้ครูที่ปรึกษาโคครงงานได้ตรวจสอบ และนาคาแนะนามาแก้ไขให้สมบูรณ์
6. จัดทาเอกสารรายงานโคครงงาน
7. ประเมินผลโคดยให้ครูที่ปรึกษาและผู้ที่สนใจโคครงงานร่วมประเมินผลงาน
เครื่องมือและอุปกรณ์ที่ใช้
1.อินเทอร์เน็ต
2.โคทรศัพท์มือถือ
3.คอมพิวเตอร์
4.หนังสือ
งบประมาณ
-

8. 8
ขั้นตอนและแผนดาเนินงาน
ลาดับ
ที่
ขั้นตอน สัปดาห์ที่ ผู้รับผิดชอบ
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 คิดหัวข้อโคครงงาน
2 ศึกษาและค้นคว้า
ข้อมูล
3 จัดทาโคครงร่างงาน
4 ปฏิบัติการสร้าง
โคครงงาน
5 ปรับปรุงทดสอบ
6 การทาเอกสารรายงาน
7 ประเมินผลงาน
8 นาเสนอโคครงงาน
ผลที่คาดว่าจะได้รับ (ผลลัพธ์ที่ต้องการให้เกิดขึ้นเมื่อสิ้นสุดการทาโคครงงาน
1. เกิดความตระหนักถึงความสาคัญของการใช้เวลาและสามารถใช้เวลาให้เกิดประโคยชน์สูงสุด
2.เปลี่ยนพฤติกรรมในการใช้เวลา เพื่อความสาเร็จในการพัฒนาตนเองหรืองานนั้นๆ สถานที่ดาเนินการ
กลุ่มสาระการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้อง
แนะแนว
แหล่งอ้างอิง (เอกสาร หรือแหล่งข้อมูลต่าง ๆ ที่นามาใช้การทาโคครงงาน
1. เว็บไซต์เรื่องดีๆ มีไว้แบ่งปัน ตอน การบริหารเวลา
2.ข้อมูลเวลา (Time) และการบริหาร (Time Management)
3.ข้อมูลจาก ดร. สุทธิวรรณ จันทรภุมรินทร์ เรื่องการบริหารเวลา
4.ข้อมูลจาก คุณ อนุกูล เยี่ยงพฤกษาวัลย์ เรื่องการบริหารเวลา
5.หนังสือ Betting Thing Done เขียนโคดย Edwin C. Bliss