1. 8 novembro 2015
32º Tempo
Ordinario
Marcos 12, 38-44
José Antonio Pagola
Presentación: B.Areskurrinaga HC
Euskaraz: D. Amundarain
Música: Afin
2. O contraste entre as dúas escenas é total. NaO contraste entre as dúas escenas é total. Na
primeira, Xesús pon a xente en garda fronteprimeira, Xesús pon a xente en garda fronte
aos escribas do templo.aos escribas do templo.
A súa relixión é falsa: utilízana para buscar aA súa relixión é falsa: utilízana para buscar a
súa propia gloria e explotar os máis débiles.súa propia gloria e explotar os máis débiles.
Non hai que admiralos nin seguir o seuNon hai que admiralos nin seguir o seu
exemplo.exemplo.
3. Na segunda, Xesús observa oNa segunda, Xesús observa o
xesto dunha pobre viúva e chamaxesto dunha pobre viúva e chama
os seus discípulos.os seus discípulos.
Desta muller poden aprender algoDesta muller poden aprender algo
que nunca lles ensinarán osque nunca lles ensinarán os
escribas: unha fe total en Deus eescribas: unha fe total en Deus e
unha xenerosidade sen límites.unha xenerosidade sen límites.
4. A crítica de XesúsA crítica de Xesús
aos escribas é dura.aos escribas é dura.
En vez de orientar oEn vez de orientar o
pobo cara a Deuspobo cara a Deus
buscando a súabuscando a súa
gloria, atraen agloria, atraen a
atención da xenteatención da xente
cara a si mesmoscara a si mesmos
buscando o seubuscando o seu
propio honorpropio honor.
5. Gústalles «pasearse con amplas vestiduras»
buscando saúdos e reverencias da xente.
Na liturxia das sinagogas e nos banquetes buscan
«os asentos de honor» e
«os primeiros postos».
sin
6. Pero hai algo
que, sen dúbida,
lle doe a Xesús
máis ca este
comportamento
fatuo e pueril
de ser
contemplados,
saudados e
reverenciados.
7. Mentres aparentan unha piedadeMentres aparentan unha piedade
profunda nos seus «profunda nos seus «longos rezoslongos rezos»»
en público, aprovéitanse do seuen público, aprovéitanse do seu
prestixio relixioso para vivir aprestixio relixioso para vivir a
custa das viúvas, os seres máiscusta das viúvas, os seres máis
débiles e indefensos de Israeldébiles e indefensos de Israel
segundo a tradición bíblica.segundo a tradición bíblica.
8. Precisamente, unha destas viúvas vaiPrecisamente, unha destas viúvas vai
poñer en evidencia a relixión corruptapoñer en evidencia a relixión corrupta
destes dirixentes relixiosos.destes dirixentes relixiosos.
O seu xesto pasou inadvertido a todos,O seu xesto pasou inadvertido a todos,
pero non a Xesús.pero non a Xesús.
9. A pobre muller só botou na arca dasA pobre muller só botou na arca das
ofrendas dúas pequenas moedas, peroofrendas dúas pequenas moedas, pero
Xesús chama decontado a seus discípulosXesús chama decontado a seus discípulos
pois difícilmente encontrarán no ambientepois difícilmente encontrarán no ambiente
do templo un corazón máis relixioso e máisdo templo un corazón máis relixioso e máis
solidario cos necesitadossolidario cos necesitados..
10. Esta viúva non anda buscando honores nin
prestixio ningún; actúa de maneira calada e
humilde.
Non pensa en explotar a ninguén; ao contrario, dá
todo o que ten porque outros o poden necesitar.
Segundo Xesús, deu máis ca ninguén,
pois non dá o que lle sobra, senón
«todo o que ten para vivir».
11. Non nos enganemos. EstasNon nos enganemos. Estas
persoas sinxelas, pero depersoas sinxelas, pero de
corazón grande e xeneroso, quecorazón grande e xeneroso, que
saben amar sen reservas,saben amar sen reservas,
son o mellor que temos nason o mellor que temos na
IgrexaIgrexa..
12. Elas son as que fan o mundo máis humano, asElas son as que fan o mundo máis humano, as
que cren de verdade en Deus, as que manteñenque cren de verdade en Deus, as que manteñen
vivo o Espírito de Xesús no medio doutrasvivo o Espírito de Xesús no medio doutras
actitudes relixiosas falsas e interesadas. Destasactitudes relixiosas falsas e interesadas. Destas
persoas temos que aprender a seguir a Xesús.persoas temos que aprender a seguir a Xesús.
Son as que máis se lle parecen.Son as que máis se lle parecen.
13. CONTRASTE
O contraste entre as dúas escenas é total. Na primeira, Xesús pon a xente en garda
fronte aos escribas do templo. A súa relixión é falsa: utilízana para buscar a súa propia gloria e
explotar os máis débiles. Non hai que admiralos nin seguir o seu exemplo. Na segunda, Xesús
observa o xesto dunha pobre viúva e chama os seus discípulos. Desta muller poden aprender
algo que nunca lles ensinarán os escribas: unha fe total en Deus e unha xenerosidade sen
límites.
A crítica de Xesús aos escribas é dura. En vez de orientar o pobo cara a Deus
buscando a súa gloria, atraen a atención da xente cara a si mesmos buscando o seu propio
honor. Gústalles «pasearse con amplas vestiduras» buscando saúdos e reverencias da xente. Na
liturxia das sinagogas e nos banquetes buscan «os asentos de honor» e «os primeiros postos».
Pero hai algo que, sen dúbida, lle doe a Xesús máis ca este comportamento fatuo e
pueril de ser contemplados, saudados e reverenciados. Mentres aparentan unha piedade
profunda nos seus «longos rezos» en público, aprovéitanse do seu prestixio relixioso para vivir a
custa das viúvas, os seres máis débiles e indefensos de Israel segundo a tradición bíblica.
Precisamente, unha destas viúvas vai poñer en evidencia a relixión corrupta destes
dirixentes relixiosos. O seu xesto pasou inadvertido a todos, pero non a Xesús. A pobre muller só
botou na arca das ofrendas dúas pequenas moedas, pero Xesús chama decontado a seus
discípulos pois dificilmente encontrarán no ambiente do templo un corazón máis relixioso e máis
solidario cos necesitados.
Esta viúva non anda buscando honores nin prestixio ningún; actúa de maneira calada
e humilde. Non pensa en explotar a ninguén; ao contrario, dá todo o que ten porque outros o
poden necesitar. Segundo Xesús, deu máis ca ninguén, pois non dá o que lle sobra, senón «todo o
que ten para vivir».
Non nos enganemos. Estas persoas sinxelas, pero de corazón grande e xeneroso, que
saben amar sen reservas, son o mellor que temos na Igrexa. Elas son as que fan o mundo máis
humano, as que cren de verdade en Deus, as que manteñen vivo o Espírito de Xesús no medio
doutras actitudes relixiosas falsas e interesadas. Destas persoas temos que aprender a seguir a
Xesús. Son as que máis se lle parecen.
José Antonio Pagola
