1. Xesús preguntoulles:
«E vós, quen dicides que
son eu?
Simón Pedro contestou:

2. E eu dígoche: Ti es Pedro, e sobre esta pedra edificarei
a miña Igrexa, e o poder do inferno non a derrotará.
(Mt 16,13-19)

3. O Señor resucitado non o pode abandonar e pídelle unha
tripla declaración de fidelidad antes de confiarlle o
pastoreo das súas ovellas.
Pero Pedro
non aceptara
facilmente
un Mesías
que tivese que pasar
polas afrontas
da muerte.

4. Paulo
esparexía a semente
de novas
comunidades.
Acompañaba
o seu crecemento.
Reprendíaas
nos seus fallos.

5. Facíaas partícipes daFacíaas partícipes da
súa esperanza nasúa esperanza na
vinda do Señor.vinda do Señor.
Ao final, só saberáAo final, só saberá
dicir:dicir:
«Estou crucificado«Estou crucificado
con Cristo, e xacon Cristo, e xa
non vivo eu, énon vivo eu, é
Cristo quen viveCristo quen vive
en min »en min »
(Flp 2, 19 - 20)(Flp 2, 19 - 20)

8. É preciso estar dispoñibles ás súas demandas e seguir oÉ preciso estar dispoñibles ás súas demandas e seguir o
seu dinamismo con fidelidade.seu dinamismo con fidelidade.
A fe implica a persoa enteira e cámbialle a vida.A fe implica a persoa enteira e cámbialle a vida.

9. É preciso comunicarÉ preciso comunicar
o don que se recibiuo don que se recibiu
e rubricalo co sangue se ée rubricalo co sangue se é
preciso.preciso.

10. Señor Xesús,Señor Xesús,
que chamaches a Pedroque chamaches a Pedro
e a Paulo para anunciare a Paulo para anunciar
o evanxeo da túa vidao evanxeo da túa vida
e da túa graza, axúdanose da túa graza, axúdanos
a vivir da fe que eles nosa vivir da fe que eles nos
trasmitiron e a anuncialatrasmitiron e a anunciala
con gozosa xenerosidade.con gozosa xenerosidade.
Amén.Amén.

11. José Román Flecha Andrés
Deus con nosotros, Edibesa, Madrid 2001
Presentación: Antonia Castro Panero