Narrativa en verso e prosa

3. 1. Nun soño o poeta chega ao xardín do Deleite. Conquista dunha rapaza de quince anos por parte dun
namorado de vinte (home de letras e cultura que converte a súa
paixón nunha alegoría).
2. Alí, na fonte de Narciso, ve reflectida na auga unha rosa
da que se namora.
O Deus do Amor convérteo no seu vasalo e explícalle os
dez mandamentos para emprender a conquista da rosa.
Toda unha cortés e sabia
máquina simbólica
que, declaradamente,
quere ser a norma
moral e vital do home
culto e aristocrático.
3. Como seu principal valedor terá a Bo Acollemento,
pero terá que contender con serios inimigos situados
cerca da rosa (Perigo, Mala Boca, Medo, Vergoña,…).
4. Celos construirá unha torre para facer prisioneiro a Bo
Acollemento. Co lamento do poeta, que perdeu ao seu
principal valedor, interrómpese o escrito de Lorris.
Resumo Tema

4. Preséntanse relatos de variada procedencia
-exemplos medievais, de tema artúrico, fábulas, etc.- que
reflicten a realidade social da época.
Expresan unha visión vitalista do mundo, próxima á do
Renacemento que se aveciña.
As ganas de rir e a importancia dada ao diñeiro poderían
considerarse como algúns dos trazos máis significativos
desta nova mentalidade.

5. 1. 2. EN PROSA:
 Inicios da prosa en lingua romance: libros de contido histórico.
Seguintes: obras de asunto ficticio.
Principal prosista medieval: Boccaccio.
Amigo de Petrarca, Giovanni Boccaccio (1313-1375) é un dos primeiros humanistas italianos, e pioneiro, polo tanto, do
espírito renacentista.
Como humanista, escribiu en latín algúns tratados pertencentes ao xénero biográfico.
Compuxo tamén poesía.
Pero a súa faceta máis importante é a de narrador.
Creador da prosa italiana, escribiu varias novelas:
•Filocolo, de tema amoroso.
•Fiammetta, reflexo da súa paixón amorosa por Maria
d 'Aquino.
•Ninfale d 'Ameto, de tema pastoril.
Unha sátira contra as mulleres, con abundantes descricións
de costumes populares:
•Corbaccio (chamado tamén Labirinto de amor).
A obra fundamental de Boccaccio é o Decamerón.

6. Nun pazo campestre, cada un deles, durante dez días, atendendo a un tema que se mande, contarán un relato.
Tras quince días de retiro volverán á cidade.

7. Amor, Fortuna e Inxenio son os tres temas sobre os que
xiran os relatos, unidos á presenza da morte tráxica.
Os relatos constitúen un canto ao amor, ao goce da vida, á
marxe das leis sociais e das hipocrisías relixiosas.
O autor móstrase moi en coherencia co espírito burgués,
anticlerical e laico que se fomentaba nas cidades italianas.
Está alonxada da literatura latinizante ou cortesá.
Insérese na produción narrativa de carácter burgués e
populista, atenta á realidade cotiá das cidades, cheas de
vitalidade e puxanza.
O mundo variopinto que describe é cómico e tráxico,
vulgar e cortés, vulgar e delicado.
Plásmase nun dobre xogo estilístico entre o estilo humilde e o sublime.